Stanisław Czulak

Z Historia Wisły

**Stanisław Czulak**
Kariera klubowa

Informacje o zawodniku
kraj	Polska
pseudonim	Zośka
urodzony	07.01.1900, Kraków
zmarł	02.11.1974, Kraków
miejsce pochówku	Cm. Salwatorski,kwatera SC2, rząd 2, grób 6.
wzost/waga	168 cm/ 66kg
pozycja	pomocnik
reprezentacja	1A
sukcesy	MP 1927, 1928
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1919	Wisła Kraków
1919-1920	Cracovia
1921-1923	Sparta Kraków
1922	Garbarnia
1923-1933	Wisła Kraków	96(111)	48(53)
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Stanisław Czulak (ur. 7 stycznia 1900 r. w Krakowie, zm. 2 listopada 1974 r.) – piłkarz Wisły, pomocnik/napastnik (prawy łącznik), reprezentant Polski, z Mistrz Polski w latach 1927-28 w barwach Białej Gwiazdy.

Biogram

Stanisław Czulak na początku swojej kariery w 1919 roku wystąpił w drużynie Wisły Kraków (m.in. grał w meczu z Pogonią Lwów i Cracovią). Następnie bronił barw od września 1919 do końca 1920 w Cracovii. W latach 1921-1922 grał w Sparcie Kraków, następnie w tym samym roku na krótko w Garbarni. Do Wisły trafił w 1923 roku i już w momencie przechodzenia do Białej Gwiazdy Czulak uważany był za bardzo dobrego zawodnika. "Obecnie [po przejściu Czulaka - przyp. HW] atak Wisły nie będzie wykazywał słabego punktu" - komentowali dziennikarze (PS nr 48 z 1923 roku). Czulak stał się podstawowym zawodnikiem złotej jedenastki Wisły, która w latach 1926-28 sięgała po najwyższe piłkarskie laury. I chociaż dzisiaj zdaje się być w cieniu swoich kolegów z zespołu, jak na przykład Reymana czy Balcera, to jednak należy przyznać, że jego wkład w sukcesy Wisły był niebagatelny. Przykładowo to właśnie Stanisław Czulak był zdobywcą pierwszej bramki w meczu uważanym za najważniejszy pojedynek w dziejach Wisły (1927.09.25 1FC Katowice – Wisła Kraków 0:2 - mecz z klubem mniejszości niemieckiej, decydujący dla pierwszego tytułu Mistrza Polski w rozgrywkach ligowych). Ogółem Czulak rozegrał 96 spotkań w I lidze i zdobył w nich 48 bramek, co oznacza, że statystycznie rzecz biorąc trafiał dokładnie w co drugim meczu. To dobrze oddaje jego rolę w boisku - gdy nadarzała się ku temu okazja to nie miał trudności ze zdobywaniem goli, ale ostrzeliwanie bramki przeciwnika nie było jego głównym obowiązkiem.

Stanisław Czulak po raz ostatni zagrał w barwach Wisły w 1933 roku. Zmarł w 1974 roku i spoczywa na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

Losy wojenne

I Wojna Światowa

Od 2 lutego 1918 r. Stanisław Czulak służył w Armii Austriackiej, którą zakończył 31 października 1918 r. Podczas I Wojny Światowej Stanisław Czulak, jako 18-letni chłopiec, uczestniczył w walkach o obronę Przemyśla mając wojskową kategorię A. Po rozpadzie Austro-Węgier w 1918 roku zarówno Polacy, jak i Ukraińcy zaczęli formować własne administracje i siły zbrojne. W Galicji Wschodniej, gdzie społeczność polska i ukraińska żyły obok siebie, rywalizacja o terytorium szybko przerodziła się w zbrojny konflikt. Przemyśl, z racji swojego położenia na granicy Galicji Wschodniej i Zachodniej, miał kluczowe znaczenie militarne i logistyczne.

Czulak rozpoczął udział w działaniach wojskowych 9 listopada 1918 r., choć jeszcze niecały miesiąc wcześniej przebywał w Krakowie, o czym świadczą zachowane fotografie. Tego dnia grupa "San" dowodzona przez majora Juliana Stachiewicza wyruszyła pociągiem z Krakowa do Przemyśla. Przyszły napastnik Wisły był jednym z 400 żołnierzy grupy wiozącej 4 działa. Grupa została sformowana z oddziałów polskich w Krakowie, składających się z żołnierzy Wojska Polskiego oraz ochotników, w tym harcerzy i byłych legionistów. Była częścią szerszych działań podejmowanych przez władze odradzającej się Polski w celu obrony i odbudowy państwowości na spornych terenach Galicji Wschodniej. Główne zadanie grupy polegało na odbiciu Przemyśla z rąk ukraińskich oraz zabezpieczeniu przepraw przez San.

Konwój, poprzedzony pociągiem pancernym, przeprowadzał po drodze działania zabezpieczające, m.in. zajęcie strategicznych przepraw przez San i wzmocnienie polskich sił na linii rzeki. Polskie dowództwo wystosowało ultimatum, w którym żądało bezwarunkowego poddania miasta. Było to wyrazem determinacji strony polskiej, by przejąć kontrolę nad regionem. Ukraińcy, którzy mieli ambicje utrzymania terytorium w granicach Zachodnioukraińskiej Republiki Ludowej (ZURL), odrzucili te żądania, co doprowadziło do zaostrzenia walk o miasto. To stanowisko spotkało się jednak z dalszymi działaniami militarnymi ze strony Polski, która ostatecznie zdobyła przewagę w konflikcie o miasto.

Ostateczny bój o Przemyśl rozpoczął się 11 listopada 1918 r. Walki trwały z przerwami, a grupa "San" odegrała kluczową rolę w ofensywie mającej na celu zjednoczenie miasta pod kontrolą polską. Polacy przeprowadzili skoordynowany atak na most kolejowy i most drogowy, aby przerwać ukraińskie linie zaopatrzenia. Oddziały Grupy San wspierały lokalną ludność polską oraz obrońców, dostarczając broń i amunicję. Pod koniec listopada 1918 roku Polakom udało się przejąć pełną kontrolę nad Przemyślem. Następnie działania grupy "San" polegały na zabezpieczenie porządku w mieście i okolicach po przejęciu kontroli. Organizowała patrole i likwidowała ukraińskie punkty oporu w okolicznych wsiach. Zajmowano się też organizacją lokalnej administracji oraz współpracą z mieszkańcami w celu odbudowy infrastruktury.

Następnie grupa San rozpoczęła pod koniec listopada 1918 r. marsz na wschód, aby wesprzeć oblężone polskie siły we Lwowie, który został zajęty przez siły ZURL. Czulak pozostał jednak w Przemyślu, gdzie przebywał do 20 marca 1919 r. Okres ten był czasem intensywnych działań wojskowych, logistycznych i organizacyjnych. W 1925 r. Stanisław Czulak został awansowany na stopień plutonowego.

II Wojna Światowa

Z dniem 1 września 1939 r. Stanisław Czulak rozpoczął pracę w Składnicy Materiału Intendenckiego nr 5 w Krakowie jako urzędnik administracji wojskowej. Była jednym z kluczowych punktów logistycznych Wojska Polskiego przed wybuchem II wojny światowej. Działała jako magazyn wojskowy, odpowiadający za zaopatrzenie jednostek wojskowych w zakresie materiałów intendenckich, takich jak żywność, mundury, wyposażenie osobiste i inne środki niezbędne do funkcjonowania armii. Odegrała ważną rolę w zaopatrywaniu jednostek Armii „Kraków”, która broniła południowej Polski przed niemiecką ofensywą. Dostarczano wyposażenie i żywność dla jednostek na froncie, choć już od pierwszych dni wojny napotykano na problemy z transportem i organizacją w obliczu szybkich postępów niemieckich wojsk. W obliczu niemieckiego natarcia składnica podejmowała próby ewakuacji zgromadzonych materiałów w kierunku wschodnim. Jednak chaos związany z bombardowaniami i szybkim marszem Wehrmachtu utrudniał te działania. Część zapasów została rozproszona lub zniszczona, aby nie wpadły w ręce wroga. Po zajęciu Krakowa przez Niemców we wrześniu 1939 roku wiele zapasów składnicy zostało przejętych przez okupanta i wykorzystanych na potrzeby niemieckiego wojska. Czulak zakończył pracę w składnicy 19 września 1939 roku.

Trudna sytuacja w Krakowie zmusiła Stanisława Czulaka do ewakuacji z kraju, aby kontynuować walkę za granicą. Trasa przez Bałkany do Francji była jednym z głównych szlaków ewakuacyjnych. Ewakuacja była skomplikowanym przedsięwzięciem, wymagającym koordynacji działań wojskowych i dyplomatycznych w obliczu zmieniającej się sytuacji politycznej w Europie. Tysiące polskich żołnierzy, w tym członkowie rządu i dowództwa wojskowego, przekroczyli granicę z Rumunią. Kraj ten, formalnie neutralny, pozwolił na tranzyt polskich uchodźców wojskowych. Polskie władze w porozumieniu z rumuńskim rządem organizowały nielegalne przerzuty żołnierzy do Francji. Stanisław Czulak wybrał trasę ewakuacji prawdopodobnie przez Bratysławę i Budapeszt (według napisów na plandece zdjęcia wojennego Stanisława Czulaka: "Pozsony - Budapest") do Rumunii. W grudniu 1939 roku Czulak przebywał już w rumuńskim Caracal, o czym świadczy wykonana fotografia. Położone w południowej części Rumunii, stało się jednym z obozów dla internowanych polskich żołnierzy m.in. do Francji. Transport polskich żołnierzy z Rumunii do Francji odbywał się w kilku falach od października 1939 roku do połowy 1940 roku. Był to proces stopniowy, uzależniony od dostępności transportu, możliwości logistycznych oraz sytuacji politycznej w Europie. Żołnierze transportowani byli drogą morską na pokładach statków alianckich lub neutralnych. Kluczowym punktem ewakuacyjnym był port w Konstancy, lecz wykorzystywano też port w Pireusie.

Po dotarciu do Francji, Stanisław Czulak otrzymał w Komendzie Inkorporacyjnej w Parthenay kategorię zdolności D: "service auxiliare". Został zatem zakwalifikowany do służby pomocniczej. Było to jedno z miejsc, gdzie Polacy, w szczególności żołnierze Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, przechodzili proces rejestracji, organizacji i włączenia do odtwarzających się polskich jednostek wojskowych. Czulak po otrzymaniu kwalifikacji 3 kwietnia 1940 roku został przydzielony do stacji zbornej w Bressuire, która pełniła funkcję punktów zbiórki i przejściowych obozów dla polskich żołnierzy. Obie miejscowości znajdują się w regionie zachodniej Francji (Nowa Akwitania), co ułatwiało logistykę przemieszczania żołnierzy. Pobyt Czulaka w stacji zbornej nie trwał długo. 21 czerwca 1940 roku został wcielony do Ośrodka Zapasowego 1. Brygady Strzelców, który był jednostką zapasową Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Brygada była jedną z pierwszych polskich formacji utworzonych po klęsce kampanii wrześniowej, złożoną głównie z żołnierzy ewakuowanych z Polski przez Rumunię i Węgry.

Po klęsce wojsk francuskich w maju i czerwcu 1940 roku, kiedy Niemcy zdobyli większość Francji, rząd francuski podpisał kapitulację 22 czerwca 1940 roku. Polska, której armia walczyła w ramach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, znalazła się w sytuacji, w której dalsza walka w Francji stała się niemożliwa. Zostało to uznane za moment, w którym konieczna była ewakuacja polskich jednostek do Wielkiej Brytanii, gdzie miały być kontynuowane walki. W drugiej połowie czerwca miały miejsce główne transporty morskie do Anglii, a 24 czerwca 1940 r. na jednym z okrętów ewakuował się Stanisław Czulak. Statki ewakuacyjne transportowały żołnierzy przez Kanał La Manche do Wielkiej Brytanii, głównie do portów takich jak Portsmouth i Southampton.

Żołnierze polscy, którzy zostali ewakuowani do Wielkiej Brytanii w 1940 roku, często byli następnie kierowani do Komendy Uzupełnień nr 1. Komenda ta pełniła rolę administracyjną, ewidencyjną i organizacyjną w ramach Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (PSZ). Podobnie było ze Stanisławem Czulakiem, który spędził kolejne lata wojenne pracując w plutonie administracyjnym jednostki. Komenda Uzupełnień nr 1 zajmowała się również dokumentowaniem żołnierzy, prowadzeniem kartotek wojskowych, a także koordynowaniem transportów wewnętrznych w ramach PSZ. 11 maja 1943 roku Czulak został awansowany do stopnia sierżanta. 18 kwietnia 1946 roku otrzymał medale wojska przyznany przez sztab główny.

Stanisław Czulak powrócił do Krakowa po drugiej połowie 1946 r.

Wspomnienia

"Moje informacje są dość skromne, mogą być nieprecyzyjne. Ja wtedy byłem dzieckiem, kiedy miałem kontakt ze Stanisławem Czulakiem w 1940 r. i w latach 50. Zapamiętałem go jako poważnego człowieka, jak to wszyscy w tych latach. Byłem bliskim kolegą Jurka, czyli jego syna. Razem chodziliśmy do szkoły, nasze matki znały się, często się odwiedzały. Słyszeliśmy tylko strzępy informacji. Wtedy nie rozmawiano z dziećmi na tematy poważne. Tematy wojenne były niechętnie poruszane z dziećmi. Były smutne, przykre i nawet często niebezpieczne. Rozmowa na ten temat nie była mile widziana. A szczególnie u tych, którzy wracali z zachodu. Sytuacja w tym okresie była bardzo trudna dla dorosłych. Próbowali odbudować wszystko, co zostało zniszczone. Panowała raczej surowa atmosfera. Stanisław Czulak mieszkał przy ul. Królowej Jadwigi 36, na parterze. Tam również mieszkali inni Czulacy, jego kuzyni, rodzina. Pamiętam jego powrót z wojny do Polski w 1948 r. Przywiózł ładne prezenty, jak na ówczesne czasy. Wszyscy gęby otwierali! Była prawdziwa piłka skórzana, sznurowana, rower ze sportowymi rączkami. Myśmy się bardzo cieszyli z jakiegokolwiek powrotu, wtedy w ogóle było bardzo mało dorosłych mężczyzn. W latach 40. i 50., w klasach szkoły podstawowej przy ul. Królowej Jadwigi, do której chodziłem ja czy Jurek Czulak, to tylko kilkoro dzieci miało rodziców. Reszta to były półsieroty, bez ojców i sieroty. Stanisław Czulak był jednym z nielicznych z ul. Królowej Jadwigi, którzy wrócili z wojny. Tak to poginęli, jak mój ojciec."

Wspomnienie zachowane w pamięci Marka Wolnickiego (kolegi z klasy Jerzego Czulaka, syna Stanisława), na podstawie rozmowy przeprowadzonej przez Michała Gelatę w dniu 7 grudnia 2024 r.

"Stanisław Czulak był moim teściem. Ja go krótko znałam, mieliśmy "niedzielny" kontakt. Poznałam go w ok. 1971 roku, a więc trzy lata przed śmiercią - miał już swoje lata. Wspominam go jako bardzo miłego, ciepłego, fajnego człowieka. Ku niezadowoleniu mojej teściowej wychodził często na męskie spotkania ze znajomymi. Nie rozmawialiśmy o piłce nożnej, która mnie nie bardzo interesowała. Podczas II Wojny Światowej na pewno nie był pilotem, jak wspominają aktualne źródła. Był w dobrym stanie zdrowotnym, nie kulał, nie miał niedowładu, stąd przyznana kategoria D podczas wojny jest zagadkowa. Pamiętam, że zawsze wspominało się w rodzinie o prezentach, które przywiózł po powrocie z wojny: rower i piłkę. Zmarł dość nagle, w swoim domu."

Wspomnienie zachowane w pamięci Elżbiety Czulak (synowej Stanisława), na podstawie rozmowy przeprowadzonej przez Michała Gelatę w dniu 8 stycznia 2025 r.

Gwiazdy Białej Gwiazdy #8. Spec od jubileuszy - Stanisław Czulak

Data publikacji: 06-04-2017 16:27

Nieżyjący już Wiślak, który w karierze występował w trzech krakowskich klubach, lecz na dobre zakotwiczył przy Reymonta. Piłkarz mający niesamowite szczęście do goli historycznych i jubileuszowych. W końcu pomocnik, który dla Białej Gwiazdy strzelał średnio pół bramki na mecz, a w reprezentacji dokładnie jedną. Tu akurat o obliczenia nietrudno, bowiem na debiucie w kadrze się skończyło. Dziś w „Gwiazdach Białej Gwiazdy” przypomnimy zawodnika, który zawsze nieco chował się w cieniu kolegów, ale gdy przyszło na niego liczyć - wywiązywał się z zadań z nawiązką. Przed Państwem Stanisław Czulak!

Przygoda z piłką Stanisława Czulaka rozpoczęła się stosunkowo późno, bo w wieku 19 lat. O dzieciństwie urodzonego 7 stycznia 1900 roku zawodnika niewiele wiadomo. Pewnym natomiast jest, iż jego pierwszym klubem była Sparta Kraków. W zespole tym młodzieniec spędził trzy lata, po czym - mimo zakusów Wisły - zdecydował się reprezentować barwy Garbarni, która istniała wówczas od roku. Po niespełna dwunastu miesiącach mierzący 169 cm gracz zdecydował się na zamianę Ludwinowa na ul. Reymonta i - jak się potem okazało - był to bardzo dobry wybór. Już wtedy gazety pisały o filigranowym zawodniku w samych superlatywach. „Po przejściu Czulaka, atak Wisły nie będzie wykazywał słabego punktu” - prorokował „Przegląd Sportowy”. I miał rację!

Kadra prawie tylko wiślacka!

Co prawda na oficjalny debiut Czulak musiał czekać do 1924 roku, lecz było warto. Już w rozgrywkach A-klasy - ówczesnego drugiego poziomu rozgrywkowego, zrzeszającego zespoły z regionu - pomocnik ten strzelał gola za golem, co poskutkowało powołaniem do kadry narodowej. 10 czerwca tego roku Czulak, wraz z sześcioma innymi Wiślakami wybiegł w koszulce z orzełkiem na piersi. Rywalem reprezentacji Polski, w której przeważali gracze spod Wawelu (siedmiu z Białej Gwiazdy i jeden z Cracovii), były Stany Zjednoczone. Warszawa okazała się wyjątkowo gościnna i przybysze zza Atlantyku wygrali 3:2. Jednym z nielicznych, który dał się dobrze zapamiętać dziennikarzom, był właśnie Czulak - już w 6. minucie zdobył wyrównujące trafienie. Jak jednak podkreśla prasa, wiślacki pomocnik starcie to mógł skończyć z hat-trickiem, a zamiast tego zakończył je z kontuzją… Filigranowy skrzydłowy opuścił plac gry w 80. minucie i już nigdy więcej nie było mu dane zagrać w oficjalnym pojedynku pierwszej reprezentacji.

Niezrażony faktem braku kolejnych powołań, Czulak stawał się coraz ważniejszym punktem wiślackich formacji ofensywnych. Jeszcze w czasach przed powstaniem ligi, a więc gdy najważniejszymi rozgrywkami były mistrzostwa Polski rozgrywane systemem pucharowym, wątły pomocnik zapisywał na koncie kluczowe trafienia. Tak było choćby w dodatkowym meczu barażowym z ŁKS-em Łódź, rozegranym… we Lwowie, gdy przy stanie 4:3 dla Wisły po samotnej akcji dobił rywali. Łodzianie już się nie podnieśli, czego efektem był kolejny gol - oczywiście po asyście Czulaka.

Jak jubileusz to tylko Czulak!

Najlepsze miało jednak dopiero nadejść. Gdy w 1927 roku zainaugurowano rozgrywki ligowe, każdy z Wiślaków chciał być autorem premierowego trafienia. 4 kwietnia o godzinie 16.06 przypadło ono nie komu innemu, a właśnie Czulakowi, który strzałem „ze szpica” pokonał Juliana Elsnera - golkipera Jutrzenki Kraków. Dla tego klubu był to jedyny sezon w najwyższej klasie rozgrywkowej w historii. Łącznie w debiutanckim sezonie I ligi Stanisław Czulak ukąsił czternastokrotnie. W tym w starciu, które zadecydowało o mistrzostwie kraju - przeciwko 1. FC Katowice. Ślązacy niemogący pogodzić się z utratą goli po strzałach skrzydłowego oraz Henryka Reymana, a także z podyktowaniem rzutu karnego, opuścili plac gry w 73. minucie, dzięki czemu Biała Gwiazda była już o krok od tytułu. Wystarczyło jeszcze wygrać z Polonią Warszawa. I kto, mimo początkowo utrzymującego się wyniku 0:1, wyprowadził krakowian na prowadzenie? Oczywiście Czulak! Powoli rozpędzająca się Wisła nabrała wiatru w żagle i niesiona głośnym dopingiem wygrała 7:1, pieczętując tym samym wielki ligowy triumf.

Gdy rezultat krajowego czempionatu został rozstrzygnięty, krakusi spuścili z tonu, w dwóch ostatnich potyczkach wywożąc punkt. Najjaśniejszym punktem Białej Gwiazdy był wtedy zawodnik, którego koledzy przezywali „Zośka”. Dzięki naszemu dzisiejszemu bohaterowi Wiśle udało się zremisować mecz z Hasmoneą Lwów 2:2 i jeszcze o punkt powiększyć przewagę nad rozbitym już 1. FC Katowice.

Mistrzowie ligi w całych rozgrywkach zdobyli aż 95 bramek, w związku z tym wraz z początkiem nowego sezonu rozpoczęło się polowanie na gola numer 100. Zaszczytu tego bardzo chciał dostąpić Henryk Reyman, ale w drugiej kolejce kolejne jubileuszowe trafienie zaliczył Stanisław Czulak! Kto wie, być może to nie on zdobyłby na zawsze wpisującą się do kronik Wisły bramkę, gdyby nie… idealna asysta Reymana. Niewysoki pomocnik wyskoczył wyżej niż rywale (!) i głową posłał piłkę obok bezbronnego bramkarza Klubu Turystów Łódź.

O krok od kolejnych jubileuszy

Co więcej, mający szczęście do ważnych trafień piłkarz był bliski trafień numer 200 i 300! Czulak pokonywał bramkarzy w meczach, w których padły jubileuszowe bramki, lecz nie mógł się wstrzelić w idealny moment - w związku z czym na zawsze pozostanie on zdobywcą m.in. goli numer 201 i 302. A żeby było jeszcze ciekawiej, jego ostatnie trafienie dla Wisły - w 1933 roku w starciu derbowym - było 403. w historii występów Białej Gwiazdy w I lidze!

W sumie Stanisław Czulak rozegrał dla Wisły 96 ligowych meczów, w których 48 razy pokonywał bramkarzy rywali. Dwukrotnie pomocnik ten mógł cieszyć się z tytułu mistrzowskiego, po dwa razy Biała Gwiazda z nim w składzie zajmowała miejsca drugie i trzecie. Filigranowy pomocnik zakończył karierę w wieku 33 lat, a sześć lat później przywdział mundur, by bronić swojej Ojczyzny podczas II wojny światowej. Po kampanii wrześniowej przedostał się na Wyspy Brytyjskie, by wspomóc polskich lotników. Do Krakowa Stanisław Czulak powrócił w 1948 roku i został tu aż do śmierci w 1974 roku. I choć dziś Wisła ma już strzelonych ponad 3300 bramek w najwyższej klasie rozgrywkowej, tej pierwszej i setnej nikt śp. „Zośce” nie zabierze!

Jakub Pobożniak

Biuro Prasowe Wisły Kraków SA

Źródło: wisla.krakow.pl

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon	Rozgrywki	M	0-90
1925	Eliminacje MP	5	5	2
1925	Finały MP	4	4
1925	Puchar Polski	2	2	3
1926	Puchar Polski	3	3
1927	Ekstraklasa	16	16	14
1928	Ekstraklasa	28	28	14
1928	Mecz unieważniony	1	1
1929	Ekstraklasa	17	17	10
1930	Ekstraklasa	19	19	8
1931	Ekstraklasa	8	8
1932	Ekstraklasa	5	5	1
1933	Ekstraklasa	3	3	1
Razem	Ekstraklasa (I)	96	96	48
	Eliminacje MP (EMP)	5	5	2
	Finały MP (FMP)	4	4
	Puchar Polski (PP)	5	5	3
	Mecz unieważniony (#P)	1	1
RAZEM		111	111	53

Lista wszystkich spotkań:

Ilość	Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.
1. (1)	EMP	1925.03.29	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-2
2. (2)	EMP	1925.04.05	Wyjazd	AKS Chorzów	3-0
3. (3)	EMP	1925.04.19	Dom	AKS Chorzów	3-0
4. (4)	EMP	1925.05.10	Dom	ŁKS Łódź	3-1
5. (5)	EMP	1925.06.11	Wyjazd	ŁKS Łódź	6-3
6. (1)	FMP	1925.06.14	Wyjazd	Pogoń Lwów	0-1
7. (2)	FMP	1925.06.21	Dom	Warta Poznań	1-2
8. (3)	FMP	1925.07.12	Dom	Pogoń Lwów	0-1
9. (4)	FMP	1925.08.30	Dom	Warta Poznań	5-0
10. (1)	PP	1925.10.25	Dom	BBSV Bielsko	9-0
11. (2)	PP	1925.11.08	Dom	Wawel Kraków	4-0
12. (3)	PP	1926.06.29	Wyjazd	ŁKS Łódź	3-0
13. (4)	PP	1926.07.04	Dom	Ruch Chorzów	1-0
14. (5)	PP	1926.09.05	Dom	Sparta Lwów	2-1
15. (1)	I	1927.04.03	Wyjazd	Jutrzenka Kraków	4-0
16. (2)	I	1927.04.10	Dom	Ruch Chorzów	2-0
17. (3)	I	1927.04.17	Wyjazd	Union Touring Łódź	1-5
18. (4)	I	1927.04.18	Wyjazd	Legia Warszawa	4-1
19. (5)	I	1927.04.24	Dom	Hasmonea Lwów	3-1
20. (6)	I	1927.05.08	Dom	Czarni Lwów	4-0
21. (7)	I	1927.05.15	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-0
22. (8)	I	1927.05.22	Dom	Warta Poznań	4-1
23. (9)	I	1927.05.29	Dom	1.FC Katowice	3-0
24. (10)	I	1927.09.0?	Dom	ŁKS Łódź	3-1
25. (11)	I	1927.09.11	Dom	TKS Toruń	15-0
26. (12)	I	1927.09.18	Dom	Union Touring Łódź	5-1
27. (13)	I	1927.09.25	Wyjazd	1.FC Katowice	2-0
28. (14)	I	1927.10.02	Dom	Polonia Warszawa	7-1
29. (15)	I	1927.10.09	Dom	Pogoń Lwów	0-2
30. (16)	I	1927.10.16	Wyjazd	Hasmonea Lwów	2-2
31. (17)	I	1928.03.18	Dom	Ruch Chorzów	4-0
32. (18)	I	1928.03.25	Wyjazd	Union Touring Łódź	3-0
33. (19)	I	1928.04.01	Dom	Czarni Lwów	3-0
34. (20)	I	1928.04.15	Wyjazd	TKS Toruń	7-2
35. (21)	I	1928.04.22	Dom	Warta Poznań	3-2
36. (22)	I	1928.05.03	Wyjazd	Legia Warszawa	0-1
37. (23)	I	1928.05.13	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	1-2
38. (24)	I	1928.05.17	Dom	Polonia Warszawa	7-2
39. (25)	I	1928.05.20	Dom	1.FC Katowice	3-2
40. (26)	I	1928.06.03	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-2
41. (27)	I	1928.06.24	Dom	Pogoń Lwów	6-1
42. (28)	I	1928.07.08	Dom	ŁKS Łódź	2-4
43. (29)	I	1928.07.15	Wyjazd	Śląsk Świętochłowice	2-1
44. (30)	I	1928.07.29	Wyjazd	Hasmonea Lwów	1-0
45. (31)	I	1928.08.05	Dom	TKS Toruń	9-0
46. (32)	I #P	1928.08.15	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-2
47. (33)	I	1928.08.19	Wyjazd	Ruch Chorzów	1-1
48. (34)	I	1928.09.02	Wyjazd	Warta Poznań	0-2
49. (35)	I	1928.09.09	Dom	Cracovia Kraków	5-1
50. (36)	I	1928.09.16	Wyjazd	Czarni Lwów	3-2
51. (37)	I	1928.09.23	Dom	Warszawianka Warszawa	6-2
52. (38)	I	1928.09.30	Wyjazd	Polonia Warszawa	7-2
53. (39)	I	1928.10.07	Dom	Hasmonea Lwów	4-1
54. (40)	I	1928.10.14	Dom	Legia Warszawa	2-1
55. (41)	I	1928.10.21	Wyjazd	Pogoń Lwów	2-0
56. (42)	I	1928.11.01	Dom	Union Touring Łódź	5-0
57. (43)	I	1928.11.11	Dom	Śląsk Świętochłowice	9-2
58. (44)	I	1928.11.18	Wyjazd	1.FC Katowice	1-1
59. (45)	I	1928.11.25	Wyjazd	ŁKS Łódź	1-2
60. (46)	I	1929.04.21	Wyjazd	Pogoń Lwów	4-2
61. (47)	I	1929.04.28	Dom	Legia Warszawa	2-0
62. (48)	I	1929.05.05	Dom	Garbarnia Kraków	5-2
63. (49)	I	1929.05.09	Dom	Czarni Lwów	4-4
64. (50)	I	1929.06.09	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-3
65. (51)	I	1929.06.29	Dom	Union Touring Łódź	5-0
66. (52)	I	1929.07.14	Dom	1.FC Katowice	2-1
67. (53)	I	1929.07.21	Dom	Ruch Chorzów	5-1
68. (54)	I	1929.08.11	Dom	ŁKS Łódź	1-4
69. (55)	I	1929.08.18	Wyjazd	Union Touring Łódź	3-0
70. (56)	I	1929.08.25	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	2-3
71. (57)	I	1929.09.01	Wyjazd	Garbarnia Kraków	0-1
72. (58)	I	1929.09.08	Dom	Pogoń Lwów	3-1
73. (59)	I	1929.09.22	Dom	Cracovia Kraków	5-1
74. (60)	I	1929.09.29	Wyjazd	1.FC Katowice	4-2
75. (61)	I	1929.11.10	Dom	Warta Poznań	0-0
76. (62)	I	1929.11.17	Wyjazd	Polonia Warszawa	4-3
77. (63)	I	1930.04.13	Dom	Warta Poznań	1-1
78. (64)	I	1930.04.20	Wyjazd	Garbarnia Kraków	3-1
79. (65)	I	1930.04.27	Wyjazd	ŁKS Łódź	2-0
80. (66)	I	1930.05.03	Wyjazd	Pogoń Lwów	2-2
81. (67)	I	1930.05.18	Wyjazd	Polonia Warszawa	4-3
82. (68)	I	1930.05.25	Dom	ŁTS-G Łódź	1-0
83. (69)	I	1930.06.08	Dom	Cracovia Kraków	1-2
84. (70)	I	1930.06.22	Dom	Ruch Chorzów	4-2
85. (71)	I	1930.07.06	Wyjazd	Legia Warszawa	2-3
86. (72)	I	1930.07.13	Wyjazd	Czarni Lwów	2-4
87. (73)	I	1930.08.10	Dom	ŁKS Łódź	1-0
88. (74)	I	1930.08.31	Dom	Polonia Warszawa	2-2
89. (75)	I	1930.09.07	Dom	Garbarnia Kraków	1-6
90. (76)	I	1930.09.21	Wyjazd	ŁTS-G Łódź	4-1
91. (77)	I	1930.10.06	Wyjazd	Cracovia Kraków	1-0
92. (78)	I	1930.10.12	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	5-1
93. (79)	I	1930.10.19	Dom	Czarni Lwów	5-5
94. (80)	I	1930.11.02	Wyjazd	Warta Poznań	1-0
95. (81)	I	1930.11.30	Dom	Pogoń Lwów	3-0
96. (82)	I	1931.03.29	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	5-2
97. (83)	I	1931.04.19	Dom	Garbarnia Kraków	0-0
98. (84)	I	1931.06.28	Wyjazd	ŁKS Łódź	3-2
99. (85)	I	1931.08.02	Dom	Pogoń Lwów	2-2
100. (86)	I	1931.08.31	Dom	Polonia Warszawa	3-0
101. (87)	I	1931.09.06	Dom	Cracovia Kraków	1-2
102. (88)	I	1931.09.13	Wyjazd	Czarni Lwów	2-1
103. (89)	I	1931.09.27	Wyjazd	Lechia Lwów	0-2
104. (90)	I	1932.07.24	Wyjazd	Warszawianka Warszawa	6-0
105. (91)	I	1932.09.04	Wyjazd	Cracovia Kraków	0-3
106. (92)	I	1932.09.11	Wyjazd	Legia Warszawa	3-2
107. (93)	I	1932.09.18	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-5
108. (94)	I	1932.09.25	Dom	Warta Poznań	0-3
109. (95)	I	1933.04.30	Wyjazd	Warta Poznań	2-1
110. 96)	I	1933.05.03	Dom	Cracovia Kraków	1-1
111. (97)	I	1933.05.29	Dom	Garbarnia Kraków	0-2

Statystyki rozgrywek A-klasy

Statystyki rozgrywek A-klasy z lat dwudziestych zamieszczamy osobno. Nie są one uwzględniane w ogólnych zestawieniach, gdyż nie udało nam się skompletować wszystkich składów meczowych Wisły w tych rozgrywkach (zobacz listę spotkań z brakującym składem).

Ilość	Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.	B
1.	A	1924.08.03	Dom	BBSV Bielsko	4-0
2.	A	1924.08.24	Wyjazd	Olsza Kraków	5-0
3.	A	1924.09.06	Dom	Jutrzenka Kraków	7-0
4.	A	1924.09.21	Wyjazd	Cracovia	0-2
5.	A	1924.09.28	Dom	Wawel Kraków	3-0	?
6.	A	1924.10.05	Wyjazd	BBSV Bielsko	5-2
7.	A	1924.10.12	Dom	Cracovia	4-2
8.	A	1924.10.19	Wyjazd	Wawel Kraków	1-2	?
9.	A	1924.10.26	Dom	Olsza Kraków	3-0
10.	A	1926.03.21	Dom	Cracovia	1-2
11.	A	1926.04.11	Wyjazd	Jutrzenka Kraków	2-1
12.	A	1926.06.13	Wyjazd	Makkabi Kraków	4-3
13.	A	1926.06.20	Wyjazd	Cracovia	2-3
14.	A	1926.06.27	Dom	BBSV Bielsko	2-1

Mecz w Reprezentacji Polski

Stanisław Czulak wystąpił w jednym oficjalnym meczu pierwszej Reprezentacji Polski - w przegranym spotkaniu z USA 2:3 zdobył w pierwszej połowie bramkę. W 80 minucie - kontuzjowany - musiał zejść z boiska, jego miejsce zajął Miller.

1924.06.10 Polska - USA 2:3 (do 80 minuty), mecz towarzyski

Pogrubiono występ Czulaka jako Wiślaka.

Komentarze prasowe po występach w reprezentacji:

1924.06.10 Polska - USA 2:3
- W naszym teamie najlepiej grali Kuchar i Adamek. Czulak niezły, Styczeń dobry, po przerwie słabszy.
  - Źródło: Tygodnik Sportowy nr 25
- Wina naszej przegranej, to zły atak, a właściwie niedyspozycja w strzałach obu łączników Kowalskiego i Czulaka, nadto najgorszy na boisku Adamek.
  - Źródło: Sport lwowski nr 93
- Balcer wypracowuje dobre pozycje — niestety albo Czulak albo Kowalski fatalnie psują pewne pozycje.
  - Źródło: Sport lwowski nr 93
- Czulak dobry, choć zbytnio nerwowy. W pomocy Styczeń dobry.
  - Źródło: Stadjon nr 24

Reprezentacyjna Galeria

1924.06.10 Polska - USA 2:3

Reprezentacja Polski, 1930

Żołnierskie losy

Stanisław Czulak - walczył w Kampanii Wrześniowej 1939 r. Przez Bałkany (Rumunię) i Francję dostał się do Anglii, by walczyć w PSZ ("W wojskach lotniczych na terenie Anglii"). Do Polski wrócił w 1948 r.

Zdjęcia i dokumenty Stanisława Czulaka

Zdjęcia i dokumenty Stanisława Czulaka

Galeria

Doniesienia prasowe

1922. Informacja o przejściu do Wisły.	1927. Plotka o przejściu do Cracovii.	1927. Plotka o przejściu do Cracovii.
1927. Plotka o przejściu do Garbarnii.	1930. Nagana po meczu z ŁKS.	1931. Walory piłkarskie.	Walory piłkarskie.

Przegląd Sportowy :1923, nr 48

1923.11.28

W Czulaku, który ze Sparty przeszedł świeżo do Wisły, znalazła ta drużyna długo poszukiwanego prawego łącznika. Obecnie atak Wisły nie będzie wykazywał słabego punktu

Głos Polski : dziennik polityczny, społeczny i literacki. 1927-07-23 R. 10 nr 200

Wędrówka graczy.

Dowiadujemy się z Krakowa, że znakomity prawy łącznik tamtejszej Wisły, świetny strzelec i przebojowiec, który doskonałą grą przyczynił się znacznie do świetnych wyników Wisły w mistrzostwie Ligi, obecnie opuścił szeregi tego klubu i podobno ma zamiar wstąpić do Cracovii. Niewiadomo, czy skłoniły go do tego kroku ostatnie nieporozumienia w zarządzie Wisły, czy też perspektywa wyjazdów i meczów z zespołami zagranicznemi. Należy zaznaczyć, że Czulak przed wstąpieniem do Wisły był graczem krakowskiej Sparty, z której wyszedł także między innymi gracz legji warszawskiej Wójcik.

Raz, Dwa, Trzy: Ilustrowany Tygodnik Sportowy. 1932, nr 7

Kowalski Władysław i Czulak Stanisław . Pierwszy był typem odpowiadającym każdemu systemowi gry, dzięki dobrym warunkom w każdym kierunku.

Drugi żywy, mniej technicznie opanowany, więcej zdolności wykazywał przy grze długiemi podaniami. Przy końcu wstawiany na skrzydło, tam właściwie znalazł swoją odpowiednią pozycję.

Requiescat in pace

Grób Stanisława Czulaka na Cmentarzu Salwatorskim.

2010.

2015.

Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Stanis%C5%82aw_Czulak"

Kategorie: Zawodnicy (piłka nożna) | Reprezentanci Polski