1936.03.28 Wisła Kraków - Preussen Zabrze 4:1

Z Historia Wisły

1936.03.28, Mecz towarzyski, Kraków, Stadion Wisły,

	Wisła Kraków	4:1 (1:0)	Preussen Zabrze
	widzów: 1.000
	sędzia: Pryz
Bramki Artur Woźniak Artur Woźniak 62' Antoni Łyko 67' Antoni Łyko 70' 1:0 2:0 3:0 4:0 4:1 Dziubacz
Wisła Kraków 2-3-5 Maksymilian Koźmin Władysław Szumilas ? Stefanik Karol Bajorek 45' Mieczysław Jezierski Jan Kotlarczyk Józef Kotlarczyk Bolesław Habowski Henryk Kopeć Artur Woźniak Kazimierz Sołtysik Antoni Łyko trener: brak Preussen Zabrze 2-3-5 Schneider Pawlik Pawelczyk Elsmer Flanke Michacz Hula Dziubacz Danket Buchczyk Janek trener:

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje Prasowe

KRAKÓW, 29.3. - Tel. wł. - Wisła - Preussen Zabrze 4:1 (1:0). Bramki dla Wisły Artur 3 i Łyko jedną. Dla Preussen - Dziubacz. Sędzia - p. Pryz.

Wisła: Koźmin; Szumilas, Stefanik; Bajorek (po pauzie Jezierski), Kotlarczyk I, Kotlarczyk II, Habowski, Kopeć, Artur, Sołtysik, Łyko.

Preussen: Schneider; Pawlik, Pawelczyk; Elsmer, Flanke, Michacz i Hula, Dziubacz, Danket, Buchczyk, Janek.

Przyjazd jedenastki piłkarzy z Zabrza nie wywołał większego zainteresowania, tak że tylko tysiąc osób stawiło się na boisku. Nieobecni nie stracili jednak wiele, gdyż umiejętności piłkarzy niemieckich nie wykraczały poza słaby poziom naszej klasy A. Ponad poziom wybija się tylko bramkarz, którego brawurowa gra mogła zaimponować i uchroniła Niemców od wysokiej przegranej. Pozatem są to przeciętni piłkarze o dobrem wyszkoleniu fizycznem, ale bez większych umiejętności piłkarskich. Na tle tego zespołu Wisła wypadła nieszczególnie. Możnaby od "czerwonych" w przededniu kampanji ligowej żądać lepszej gry. W porównaniu z ostatniemi występami korzystnie ocenić należy formę Artura, grawitującą raczej ku górze, Sołtysik natomiast na lewej stronie jest dalej poważną luką w kwartecie ofensywnym Wisły. Również pomoc nie podciągnęła się jeszcze do normalnego poziomu. Przy lepszej grze Wisła zgromadziła do pauzy ze strzału Artura. Po przerwie gospodarzy mocniej przygnietli i bramki sypnęły się jak z rogu obfitości. Strzelili je w 17-ej min. Artur, w 22-ej Łyko, i w 25-ej Łyko.

Jeden z przebojów gości skończył się ostrym strzałem Dziubacza, który grzęźnie w siatce.

źródło: http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1936/numer028/imagepages/image2.htm