1946.05.26 Wisła Kraków – Warta Poznań 7:0

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 22:04, 17 kwi 2021

1946.05.26, mecz towarzyski, Kraków, Stadion Wisły,

	Wisła Kraków	7:0 (4:0)	Warta Poznań
	widzów: 8.000
	sędzia: Michalik
Bramki Wiktor Cholewa Artur Woźniak Andrzej Łyko Wiktor Cholewa Tadeusz Legutko Tadeusz Legutko Wiktor Cholewa 1:0 2:0 3:0 4:0 5:0 6:0 7:0
Wisła Kraków Przemysław Smolarek Tadeusz Kubik ? Stanisław Flanek ? Adam Wapiennik ? Tadeusz Legutko Jan Wapiennik ? Kazimierz Cisowski Wiktor Cholewa Artur Woźniak Eugeniusz Wandas Andrzej Łyko Warta Poznań Jankowiak Wroński Daniel
mecz z okazji Jubileuszu Wisły

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Afisz zapowiadający mecze jubileuszowe

Relacje prasowe

Echo Krakowa. 1946, nr 78 (28 V)

Wisła—Warta 7:0 (4:0)

Pierwszą połowę meczu zagrała drużyna Wisły jak w transie. Trudnoby mówić o wyróżnieniu kogoś, bo całe jedynastka pracowała rzetelnie i skutecznie. Artur jak zwykle był klasą dla siebie, — a pokazał w tym meczu nowe walory poświęcenia i naprawdę godnej podziwu ambicji.

Sekundowali mu dzielnie Cholewa i Cisowski, a i Wardas grał lepiej niż zwykle. Zdecydowana przewaga Wisły zamienia się chwilami w oblężenie bramki Jankowiaka.

Strzały sypią się jak z rogu obfitości i kolejno padają bramki zdobyte przez Cholewą, Artura, Łyką i po raz drugi Cholewę.

Po przerwie Wisła nie wytrzymuje jednak narzuconego tempa i Warta przejmuje inicjatywą. Coraz częściej atak jej gości na polu karnym gospodarzy, ale akcjom tym brak wykończenia, a nieliczne celne strzały wyłapuje pewnie, z meczu na mecz coraz lepszy Smolarek.

Pod koniec drugiej połowy po przestawieniach Wisła jest znowu w ataku, przy czym Legutko grający na skrzydle jest teraz motorem wszystkich akcyj. Jest on też strzelcem dalszych 2-ch bramek, a 3-cią po przerwie strzela Cholewa.

W Warcie zawiódł przede wszystkim Jankowiak, który mógł obronić co najmniej 3 bramki. Także obrona z powodu braku Twórza wypadła o klasą słabiej niż w dniu wczorajszym. Wspaniale za to szczególnie po pauzie zagrał Witkowski na lewej pomocy. Biorąc pod uwagę okres przewagi Warty po pauzie wynik jest nieco za wysoki.

Mecz ten sędziował wzorowo ob. Michalik.

Widzów przeszło 8.000 . A. G.

"Przegląd Sportowy" z 1946.05.27

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1946/numer022/imagepages/image6.htm

Czwórmecz piłkarski
W czwórmeczu piłkarskim uzyskano następujące wyniki:

WISŁA — WARTA 7:0 (4:0) Jedyny klasowy mecz w turnieju, mimo wysokiej przegranej Warta pozostawiła po sobie dobre wrażenie. Zwycięzcy grali doskonale we wszystkich liniach, bramki zdobyli: Cholewa 3, Legutko 2, Artur i Łyko po 1.
Sędziował Michalik.
W czasie przerwy odbyła się imponująca defilada wszystkich zawodników, licznych sekcji Wisły oraz zawodników biorących udział w turnieju jubileuszowym. W godzinach południowych odbyła się w sali teatru groteska, uroczysta akademia z okazji jubileuszu 40-lecia.

"Dziennik Polski" z 1946.05.27.

http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=16519

Wisła gromi Wartę 7:0 (4:0)
W drugim meczu pokonała Wisła w rekordowym stosunku Wartę 7:0 (4:0). Wisła zagrała jeden z najlepszych swoich meczów w sezonie i nadała ton grze, dzięki czemu widzowie mogli opuszczać stadion z zadowoleniem. Gra była szybka i na dobrym poziomie technicznym. Swoją przewagę zaznaczyła Wisła do przerwy czterema bramkami, zdobytymi przez Legutke, Łykę, Artura i Cholewę. Po przerwie Warta mimo utraty trzech bramek, potrafiła nawiązać grę równorzędną, a miejscami nawet zagrażać bramce Wisły, gdzie najlepiej wśród defensywy spisywał się Kubik w obronie. Poza tym jak w dniu po przednim w drużynie Wisły Artur grał pierwsze skrzypce w napadzie a Legutko w pomocy. Spośród Warty wyróżnić trzeba mimo utraty 7 bramek, bramkarza Jankowiaka, Wrońskiego i Daniela. Atak poznańczyków złożony z młodych zawodników nie ma jeszcze rutyny w ciezkich zawodach.
Sędziował Michalik.

Sport: tygodnik. 1946, nr 32

1946.05.27

Po meczu Garbarnia—Cracovia mecz Wisła — Warta poprzedziła defilada wszystkich sekcji sportowych Wisły Imponująco prezentowała się sekcja narciarska, pływacka, lekkoatletyczna i bokserska.

Ilość defilujących przed publicznością zawodników świadczy najlepiej c wielkiej żywotności tego klubu.

Po defiladzie rozegrany został mecz piłkarski Wisła — Warta.

W odróżnieniu do meczu poprzedniego gra nabrała z miejsca oszałamiającego tempa.

Wisła szybkimi i krótkimi podaniami uzyskała z miejsca nad swym przeciwnikiem duża przewagę.

W 25 minucie nada pierwsza bramka dla „czerwonych”. Piłkę odbitą od wewnętrznej strony poprzeczki wybija Jankowiak. Sędzia jednak uznaje bramkę.

W 10 minut potem po pięknym zagraniu trójki ataku Wisły zdobywa Artur strzałem nie do obrony drugą bramkę. Wynik podwyższa na 3:0 Łyko ze skrzydła, z podania Artura a wreszcie Cholewa strzałem w prawy róg ustala wynik do przerwy.

Już w 5 minucie po przerwie po główce Legutki z korneru w kierunku bramki, wybiega Jankowiak lecz obroń ca Warty Twórz wbija piłkę do własnej bramki.

Od togo momentu Warta usiłuje otrząsnąć się z dużej przewagi Wisły, lecz usiłowania jej spełzają na niczym.

W 35 minucie gry uzyskuje Cholewa z podania Artura 6 bramek a w niecałe 10 minut strzela Legutko 7-mą.

Sędziował obiektywnie ob. Michalik.

Widzów około 12.000