1947.07.22 Wisła Kraków - Garbarnia Kraków 5:0

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 21: Linia 21:
==Relacje prasowe==
==Relacje prasowe==
 +
[[Grafika:Echo 1947-07-24b.jpg‎|thumb|right|200 px]]
 +
===Echo Krakowa. 1947, nr 201 (24 VII) nr 492===
 +
 +
Wisła-Garbarnia 5:0 (2:0)
 +
 +
 +
 +
Wiśle, w pełnym składzie, jedynie bez Flanka i Giergiela przeciwstawiły Garbarnia tylko swoją rezerwę, ponieważ pierwsza drużyna musiała rozgrywać mistrzostwa drużyn robotniczych.
 +
 +
Oczywista, że młodzi Garbarze stali z góry na straconej pozycji i w tych warunkach chodziło raczej o wysokość wyniku, a nie o wynik sam.
 +
 +
To jednak, że młodzież Garbami potrafiła przez 25 minut utrzymać grę otwartą, zmuszając w tym okresie czasu linie obronne Wisły do pełnego wysiłku, świadczy o tym, że na Ludwinowie pilnie i starannie; szkoli się rezerwy.
 +
 +
PRZEBIEG SPOTKANIA
 +
 +
Wbrew oczekiwaniom, pierwsze minuty należą do Garbami, której młodzi zawodnicy nie zdeprymowani nazwiskami przeciwników, nie tylko skutecznie się bronią, — ale odważnie i z -temperamentem atakują bramkę Jurowicza. Szybkość i zapał wyrównują na jakiś czas różnice szans, a ładną dla oka grą, zdobywają sobie Garbarze sympatię publiczności. Niestety gorączka podbramkowa nie pozwala młodym adeptom piłki nożnej na cyfrowe zaznaczenie swej przewagi, natomiast Wisła — właśnie w okresie przewagi przeciwnika zdobywa przez Kohuta prowadzenie.
 +
 +
30 minut trzeba było czekać na drugą bramkę, ponieważ Garbarze walczą twardo i zażarcie o każdą piłkę.
 +
 +
Bramka ta pada zresztą w pięknej kombinacji: Cisowski — Gracz — Kohut.
 +
 +
Wynik ten utrzymuje się aż do przerwy i przynosi zaszczyt rezerwie Garbarni.
 +
 +
Po zmianie pól obraz gry całkowicie się zmienia i przybiera charakter treningu na jedną bramkę. Już w 4-tej minucie, strzela Kohut trzecią bramkę, poczerń zabawa w kotka i w myszkę trwa przez 30 minut bez cyfrowego rezultatu.
 +
 +
W tym okresie gry wyróżnia się w drużynie Garbarni rezerwowy bramkarz Dykta, który ma, pełne ręce roboty, ale broni z całym poświęceniem.
 +
 +
Kilka razy przychodzi mu zresztą z pomocą to słupek, to poprzeczka.
 +
 +
Garbarnia zmordowana krótkimi podaniami pod koniec zawodów całkowicie opadła z sił i w tym czasie strzela Mącznik 4-tą bramkę, a pra­ wie w ostatniej minucie gry Artur ustala wynik dnia na 5:0.
 +
 +
Widzów około 8-miu tysięcy.
 +
 +
A. G
 +
 +
 +
 +
==="Start" z 1947.07.24===
==="Start" z 1947.07.24===
[[Grafika:Start 1947-07-24b.JPG|thumb|200px|right]]
[[Grafika:Start 1947-07-24b.JPG|thumb|200px|right]]

Wersja z dnia 08:49, 2 mar 2019

1947.07.22, mecz towarzyski, Kraków, Stadion Wisły,
Wisła Kraków 5:0 (2:0) Garbarnia Kraków
widzów: 10.000
sędzia: Bartyzel
Bramki
Józef Kohut x3
Tadeusz Mącznik
Tadeusz Kapusta
Wisła Kraków
Jerzy Jurowicz
Adam Wapiennik
Jan Wapiennik
Artur Woźniak)
Józef Kohut
Mieczysław Gracz
Tadeusz Kapusta
Tadeusz Mącznik
Garbarnia Kraków

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl


Spis treści

Relacje prasowe

Echo Krakowa. 1947, nr 201 (24 VII) nr 492

Wisła-Garbarnia 5:0 (2:0)


Wiśle, w pełnym składzie, jedynie bez Flanka i Giergiela przeciwstawiły Garbarnia tylko swoją rezerwę, ponieważ pierwsza drużyna musiała rozgrywać mistrzostwa drużyn robotniczych.

Oczywista, że młodzi Garbarze stali z góry na straconej pozycji i w tych warunkach chodziło raczej o wysokość wyniku, a nie o wynik sam.

To jednak, że młodzież Garbami potrafiła przez 25 minut utrzymać grę otwartą, zmuszając w tym okresie czasu linie obronne Wisły do pełnego wysiłku, świadczy o tym, że na Ludwinowie pilnie i starannie; szkoli się rezerwy.

PRZEBIEG SPOTKANIA

Wbrew oczekiwaniom, pierwsze minuty należą do Garbami, której młodzi zawodnicy nie zdeprymowani nazwiskami przeciwników, nie tylko skutecznie się bronią, — ale odważnie i z -temperamentem atakują bramkę Jurowicza. Szybkość i zapał wyrównują na jakiś czas różnice szans, a ładną dla oka grą, zdobywają sobie Garbarze sympatię publiczności. Niestety gorączka podbramkowa nie pozwala młodym adeptom piłki nożnej na cyfrowe zaznaczenie swej przewagi, natomiast Wisła — właśnie w okresie przewagi przeciwnika zdobywa przez Kohuta prowadzenie.

30 minut trzeba było czekać na drugą bramkę, ponieważ Garbarze walczą twardo i zażarcie o każdą piłkę.

Bramka ta pada zresztą w pięknej kombinacji: Cisowski — Gracz — Kohut.

Wynik ten utrzymuje się aż do przerwy i przynosi zaszczyt rezerwie Garbarni.

Po zmianie pól obraz gry całkowicie się zmienia i przybiera charakter treningu na jedną bramkę. Już w 4-tej minucie, strzela Kohut trzecią bramkę, poczerń zabawa w kotka i w myszkę trwa przez 30 minut bez cyfrowego rezultatu.

W tym okresie gry wyróżnia się w drużynie Garbarni rezerwowy bramkarz Dykta, który ma, pełne ręce roboty, ale broni z całym poświęceniem.

Kilka razy przychodzi mu zresztą z pomocą to słupek, to poprzeczka.

Garbarnia zmordowana krótkimi podaniami pod koniec zawodów całkowicie opadła z sił i w tym czasie strzela Mącznik 4-tą bramkę, a pra­ wie w ostatniej minucie gry Artur ustala wynik dnia na 5:0.

Widzów około 8-miu tysięcy.

A. G



"Start" z 1947.07.24

W dniu Święta Odrodzenia

Rezerwy Garbarni spisały się dobrze Wisła—Garbarnia 5:0 (2:0)

"Przegląd Sportowy" z 1947, nr 59

22.07.

„Rozegrane we wtorek lokalne derby Krakowa Wisła-Garbarnia przyniosły zdecydowany sukces wiślakom, którzy pokonali przeciwników w wysokim stosunku 5:0 (2:0).

Wisła wykazała dobrą formę i przez cały czas spotkania przeważała nad Garbarnią, zdobywając bramki przez mącznika, Kapustę i Kohuta 3. Oba zespoły wystąpiły z licznymi rezerwami, zwłaszcza Garbarnia, której pierwsza drużyna gościła na prowincji”.

Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=1947.07.22_Wis%C5%82a_Krak%C3%B3w_-_Garbarnia_Krak%C3%B3w_5:0"