1948.07.11 Wisła Kraków - Widzew Łódź 8:0
Z Historia Wisły
| Linia 14: | Linia 14: | ||
| wyniki po kolei = 1:0<br>2:0<br>3:0<br>4:0<br>5:0<br>6:0<br>7:0<br>8:0 | | wyniki po kolei = 1:0<br>2:0<br>3:0<br>4:0<br>5:0<br>6:0<br>7:0<br>8:0 | ||
| strzelcy bramek goście = | | strzelcy bramek goście = | ||
| - | | skład gospodarzy = 3-2-5<br> | + | | skład gospodarzy = 3-2-5<br><br>[[Jerzy jurowicz]]<br>[[Tadeusz Kubik]]<br>[[Stanisław Flanek]]<br>[[Michał Filek]]<br>[[Andrzej Łyko]]<br>[[Jan Wapiennik]]<br>[[Kazimierz Cisowski]]<br>[[Mieczysław Gracz]]<br>[[Józef Kohut]]<br>[[Mieczysław Rupa]]<br>[[Józef Mamoń]]<br><br>trener: |
| - | | skład gości = 3-2-5<br> | + | | skład gości = 3-2-5<br><br>Uptas [[Grafika:Zmiana.PNG]] (Mazur)<br>Raszko<Br>Kopaniewski<br>Stempel<br>Konarski<br>Słaby<br>Wróbel<br>Wiernik<br>Doryń<br>Pawlikowski<br>Marciniak<br><br>trener: |
| statystyki = | | statystyki = | ||
}} | }} | ||
Wersja z dnia 17:52, 17 wrz 2009
| [[Grafika:|150px]] | Wisła Kraków | 8:0 (7:0) | Widzew Łódź | [[Grafika:|150px]] | ||||||
| widzów: | ||||||||||
| sędzia: | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje
Przegląd Sportowy nr 56/1948, str. 5:
Mimo zwycięstwa Wisła nie nawaliła
Dziwne wcielenia napadu krakowskiego
KRAKÓW, 11. 7. (Tel. wł.) Wisła – Widzew 8:0 (7:0). Bramki zdobyli: 23 min. Kohut, 24 min. M. Gracz, 29 min. Kohut, 31 min. Gracz, 33 min. Rupa, 34(?) min. Kohut, 41 min. Gracz, 82 min. Gracz z karnego.
Mimo wysokiego zwycięstwa Wisła spisała się nie nadzwyczajnie w spotkaniu z najsłabszym przeciwnikiem ligowym, który wystąpił ponadto w osłabionym składzie bez Cichockiego, Fornalczyka i Gbyła. Przebieg pierwszej połowy zapowiadał wynik dwucyfrowy. Zawiodła się jednak i rozczarowała tą część publiczności, która w czasie przerwy wędrowała na połowę gości, spodziewając się ostrego ataku Wisły. Atak strzelał, ale ślepymi nabojami. Celny strzał i to z karnego raz tylko trafił w bramkę Widzewa.
Dość na tym, że po pauzie grała po prostu nie ta sama Wisła. Mówimy to tylko o ataku, gdyż ten zawiódł na całej linii. Pierwszego karnego, podyktowanego w 11 min. po pauzie przeciw Widzewowi na podcięcie Gracza, nikt nie chciał strzelać. Odważył się wreszcie Cisowski i przeniósł (?). Dopiero drugi karny w 33 min, przynosi Wiśle jedyną bramkę zdobytą w tej części gry. Wprawdzie na 3 min. przed końcem tych bardzo nieciekawych zawodów pada jeszcze jedna bramka dla Wisły, strzelona przez Rupę, lecz sędzia nie uznaje jej z powodu spalonego.
Widzew Mimo że stał z góry na straconej pozycji odgrywał się jak mógł. W pierwszych 20 min. gry, kiedy Wisła nie mogła w żaden sposób zmusić Uptasa(?) do kapitulacji, atak Widzewa mógł nawet strzelić bramkę. Raz prawy łącznik nie wiedział co zrobić z piłką, stojąc sam na sam z Jurowiczem, drugi raz wyjaśnił Jurowicz, strzelając piłkę na róg.
Na plus Widzewa należy zaliczyć, że umiał przegrać z godnością, nie uciekając się do ostrej gry.
