1949.04.24 AKS Chorzów - Wisła Kraków 1:2

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 11:52, 18 wrz 2009

Relacje

Przegląd Sportowy, numer 33, str. 3, Poniedziałek, 25 kwietnia 1949:

Chorzowianie przeważali do przerwy. Padli ofiarą własnego tempa

Gw. Wisła - AKS 2:1

CHORZÓW, 24.4 (tel. wł.) Wisła Gwardia - AKS 2:1 (0:1). Bramki: 16 min. Bożek dla AKS-u, 64 Kohut i 90 Cisowski dla Wisły Widzów ponad 15.000. Sędziował poprawnie Naporski z Łodzi

Wisła: Jurowicz, Kubik, Flanek, Łyko, Legutko, Dudek, Cisowski, Gracz, Kohut, Rupa, Mamoń.

AKS: Janik, Karmański, Jandudu, Kulik, Wieczorek, Pochaba, Cholewa, Skupień, Muskała, Bożek, Barański

Lider tabeli urwał dwa cenne punkty w meczu, którego przebieg początkowo bynajmniej nie wróżył krakowianom powodzenia. W pierwszej połowie miejscowi narzucili tempo, którego ofiarą padli później sami, gdyż od 60 min. gry słaniali się już tylko na nogach. Nie starczyło im już sił nawet na zorganizowanie gry na czas i w rezultacie nokautujący cios padł dosłownie w ostatniej minucie gry, pozbawiając AKS jednego punktu, na który chorzowianie zasłużyli.

Do przerwy AKS wyraźniej przeważał, przechodząc łatwo przez niepewnie grającą defensywę gości. Brak mu było tylko strzału kończącego akcję. Wisła w tym czasie nie przejawiała większej ochoty do gry. Pomoc trzymała się kurczowo własnej bramki, a ponieważ napastnicy krakowscy za wyjątkiem pracowitego Rupy zupełnie nie cofali się do tyłu, ułatwiło to miejscowym zadanie.

BARWIŃSKI W GAZIE

Znajdujący się w dobrej formie Barwiński siał zamieszanie na połowie Wisły, ogrywając bez trudu niezwrotnego Łykę i Kubika. Dzielnie sekundowali mu Muskała i debiutant Bożek, były napastnik szopienickiego HKS-u. Prawa strona grała słabiej, szczególniej Cholewa, który nie potrafił się uwolnić spod czułej opieki Dudka.

Cały ciężar gry w tym stanie rzeczy spoczywał na Jurowiczu, Flanku i Legutce. Im należy podziękować, że w tym czasie padła tylko jedna bramka ze strzału Bożka, który po ładnej akcji z Barańskim minął Kubika i Łykę i strzelił obok wybiegającego za późno Jurowicza. Wisła w tym czasie atakowała tylko wypadami, inicjatorami których byli najczęściej Kohut i Gracz.

Po przerwie, gdy AKS opadł na siłach, Wisła opanowała pole, atakując przeważnie lewą stroną. Dopiero wtedy można było zauważyć grę Mamonia. Krakowianin do przerwy niczym nie przypominał kandydata do reprezentacji, pozwalając się zakryć słabemu Karmańskiemu. Później wykazał że ma dużą szybkość, doskonały strzał. Chorzowianin mógł go utrzymać wówczas już tylko ręką, co też stosował z lepszym lub gorszym powodzeniem. Również i u Kohuta nastąpiła wyraźna poprawa. Ruszał się, wyrabiał pozycje kolegom, a wyrównująca bramka zdobyta głową po centrze Cisowskiego, stała się zwrotnym momentem w grze Wisły.

GRACZ ZAWODZI

Słabo jednak grał Gracz, który nie potrafił dać sobie rady z niezłym Pochabą, brak mu było przede wszystkim szybkości i przed przerwą grał beznadziejnie słabo i nie rehabilituje go bynajmniej decydująca o zwycięstwie bramka.

Jeśli chodzi o wartość zespołów, to drużyną bardziej wyrównaną była bezwzględnie Wisła. Jurowicz w bezpośrednim pojedynku potwierdził swą wyższość nad Janikiem. Zarzucić mu można tylko zbytnią nerwowość w wybiegach. Chorzowianin nie grał źle, ale bramka Kohuta obciąża wyłącznie jego konto. W obronie również przeważała Wisła. Janduda i Flanek zagrali na poziomie. Kubik mimo dużych braków w ustawieniu się i w wykopach był wyraźnie lepszy od surowego i powolnego Karmańskiego.

RÓWNE LINIE POMOCY

Linie pomocy u obu drużyn były równie złe, ale Wieczorek grał lepiej od Legutki, bijąc krakowianina lepszym ustawieniem, pewnością w podaniach, spokojem w grze. Z bocznych najlepiej wypadł Dudek. Debiut Kulika jako pomocnika był udany.

Atak Wisły, biorąc pod uwagę przebieg całego meczu okazał się wyraźnie lepszy od chorzowskiego. Nie bawił się w zawiłe kombinacje, umiał prostymi środkami zdobywać szybko teren, brak mu tylko było celnego strzału. Akcje napastników AKS-u robiły natomiast wrażenie zupełnie przypadkowych! Muskała na środku uganiał się za piłką po całym boisku tak, że nie mógł związać akcji, którym brak było jakiejkolwiek myśli. Debiutant juniorek Skupień wypadł beznadziejnie słabo, natomiast z Bożka chorzowianie będą mieli jeszcze pociechę.

W sumie mecz niezbyt interesujący, stał na przeciętnym poziomie ligowym. (JZ)