1950.05.29 Wisła Kraków - Zagłębie Sosnowiec 9:1

Z Historia Wisły

Aktualna wersja

1950.05.2?, mecz towarzyski, Dziedzice, 17.15

	Gwardia Kraków	9:1 (5:1)	Stal Sosnowiec
	widzów:
	sędzia:
Bramki Józef Mamoń 17' Zbigniew Jaskowski 20' Józef Mamoń Józef Mamoń Mieczysław Szczurek (k) 63' Mieczysław Gracz Mieczysław Gracz Zbigniew Jaskowski 0:1 1:1 2:1 3:1 4:1 5:1 6:1 7:1 8:1 9:1 3' Słota
Gwardia Kraków Tadeusz Legutko Mieczysław Szczurek Józef Mamoń Zbigniew Jaskowski Mieczysław Gracz Stal Sosnowiec

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Afisz zapowiadający mecz

Relacje prasowe

Echo Krakowskie. 1950, nr 144 (26 V) nr 1445

Gwardia-Stal w drugi dzień świąt

W drugi dzień Zielonych Świąt, 29 bm. piłkarze krakowskiej Gwardii rozegrają towarzyskie spotkanie piłkarskie z drużyną Stali sosnowieckiej, która należy do czołowych zespołów swe) drużyny. Obie drużyny wstąpią w swych najsilniejszych składach. Początek meczu o . godzinie 17

”Piłkarz” z 1950.05.30

Ćwiczenia strzeleckie Gwardii

Gwardia—Stal Sosnowiec 9:1 (5:1)

(ag) Sosnowiecka Stal w spotkaniu z mistrzem Polski z góry stała na straconej pozycji. Nawet prowadzenie uzyskane w trzeciej minucie gry nikogo nie wprowadziło w błąd. Mecz miał wybitnie treningowy charakter i „Gwardziści", grający w spacerowym tempie, całkowicie zdeklasowali przeciwnika. Wynik mógł być oczywiście jeszcze j wyższy, gdyby zawodnikom Gwardii na tym specjalnie zależało.

Stal sosnowiecka zaprezentowała się w Krakowie jako przeciętny zespół piłkarski, w którym na wyróżnianie zasługują, co najwyżej Powązka w bramce, Cholewa i Macuga na skrzydłach i kierownik ataku — Słota. Poza tym piłkarze Stali nie potrafili opanować tremy w spotkaniu z renomowanym przeciwnikiem, co nie pozwoliło im na wykorzystanie kilku sytuacji podbramkowych, do których doszło dzięki nonszalanckiej grze przeciwnika.

PRZEBIEG SPOTKANIA

Już w trzeciej minucie Słota wykorzystuje taktyczny błąd obrony Gwardii i uzyskuje prowadzenie. Od tej chwili „gwardziści" długimi okresami nie schodzą z połowy boiska Stali, a ostre strzelanie napastników przyniosło stosunkowo nikły efekt końcowy, dzięki wspaniałej postawie bramkarza reprezentacji Polski Juniorów — Powązki. Obronił on kilkadziesiąt strzałów, niejednokrotnie bardzo trudnych do sparowania. Broni on kolejno strzały Mamonia, Legutki, Jackowskiego i raz pierwszy kapituluje dopiero w 17 min., kiedy Mamoń niemal wjeżdża do bramki. Drugą bramką strzela w trzy minuty później Jaśkowski. Znowu Powązka kilkakrotnie interweniuje a z powodzeniem i dopiero w 28 min. Gracz pięknie wypuszcza Mamonia, który z bliskiej odległości strzela nieuchronnie. Do przerwy dalsze bramki padają ze strzałów Mamonia i Szczurka.

Po zmianie pól Gwardia nie wysila się zbytnio, uważając widocznie, że wynik 5:1 wystarczy, aby całkowicie zlekceważyć przeciwnika. Szósta bramka pada z rzutu karnego w 63 min. gry, po czym na kilka minut dochodzi do głosu Stal. Gwardia aplikuje przeciwnikowi jeszcze trzy dalsze bramki, dwie za strzału Gracza i jedną Jackowskiego.

Gazeta Krakowska. 1950, nr 147 (30 V) nr 462

Gwardia-Stal Sosnowiec 9:1 (5:1)

Tym razem atak gwardzistów w pełni zrehabilitował się po ostatnich niepowodzeniach.

Wprawdzie prowadzenie uzyskali goście już w 3 min. gry po strzału Słoty i wyrównanie padło dopiero w 17 min. gry przez Mamonia, ale w sumie jedenastka Gwardii zagrała zupełnie poprawnie. Atak wspierany dobrymi piłkami przez pomoc, która w meczu wczorajszym miała więcej wyrównany poziom niż to widzieliśmy na ostatnim spotkaniu ligowym z CWKS-em Legią — strzelał dużo i celnie.

Dalsze bramki dla Gwardii zdobyli: Mamoń 2, Gracz 2, Jackowski 2, Szczurek 1 i Mordarski z karnego 1.

Widzów około 4.000.