1952.10.05 Gwardia Kraków – CWKS Warszawa 35:33

Z Historia Wisły

1952.10.05, Puchar Polski, finał, Kraków, hala Wisły,
Wisła Kraków 35:33 CWKS Warszawa
I:
II: 15:14
III:
IV: 33:33
Sędziowie: Komisarz: Widzów:
Gwardia Kraków:
Zdzisław Dąbrowski 8, Stefan Wójcik jr. 16, Roman Pyjos 5, Maciej Wężyk 1, Jerzy Bętkowski 5
Trener:
Jerzy Groyecki

CWKS Warszawa :
Mayer – 14, Kamiński – 13, Buczak – 2, Popławski – 2, Szor – 2



1952.10.05 Gwardia Kraków – CWKS Warszawa 35:33 (33:33, 15:14)

Cztery emocjonujące mecze koszykarzy
Kraków 5.10. Puchar Polski w koszykówce męskiej zdobyła drużyna krakowskiej Gwardii. Gwardziści zwyciężyli w sobotnim spotkaniu Ogniwo Kraków, a w niedzielę spotkali się w finale z CWKS. Oba spotkania Gwardziści rozstrzygnęli dopiero po dogrywce.
W sobotę w meczu z Ogniwem, gdy w przepisowym czasie padł wynik 48:48, zaszło przy stoliku sędziowskim nieporozumienie. Otóż w ostatniej sekundzie meczu, przy podanym wyżej wyniku Arlet sfaulował Banasia, który wykonał trafnie rzut wolny i mecz zakończono wynikiem 49:48 dla Ogniwa.
Jednak jak się okazało przewinienie nastąpiło po dzwonku zegara, a wobec tego już po zakończeniu meczu. Spotkanie zweryfikowano więc po uznanym proteście Gwardii na 48:48 i zarządzono na niedzielę dogrywkę. Do dogrywki drużyna Ogniwa nie stawiła się. Gwardziści wygrali więc walkowerem.
W niedzielę w spotkaniu Gwardia – CWKS wynik w normalnym czasie również był remisowy (33:33). Jednak dzięki lepszej dyspozycji strzałowej i nerwom gwardziści zapewnili sobie w dogrywce zwycięstwo (35:33). Walkę o trzecie miejsce rozstrzygnął na swoją korzyść Kolejarz W-wa, pokonując zdecydowanie Ogniwo 57:48. W sobotę Kolejarz przegrał z CWKS 41:40. Ostateczna kolejność drużyn w Pucharze Polski przedstawia się następująco: 1. Gwardia Kraków 2. CWKS Warszawa 3. Kolejarz Warszawa 4. Ogniwo Kraków.


Spotkanie finałowe Gwardia – CWKS 35:33 (33:33, 15:14). Gwardia: Wójcik – 16, Dąbrowski – 8, Bętkowski – 5, Pyjos 5, Wężyk – 1
CWKS: Mayer – 14, Kamiński – 13, Buczak – 2, Popławski – 2, Szor – 2
Mecz ten miał bardzo dramatyczny przebieg. Początkowo prowadziła Gwardia różnicą ? punktów, ale CWKS tuż przed przerwą zmniejszył różnicę do 1 pkt.
Z kolei po przerwie przejął inicjatywę CWKS i prowadził prawie aż do końcowego gwizdka. Na krótko przed nim udało się jednak Gwardii wyrównać a w zarządzonej dogrywce już w pierwszej minucie celny strzał Wójcika zadecydował o zwycięstwie. Szanse wyrównania zaprzepaścił zresztą najlepszy strzelec CWKS – Mayer, który nie wykorzystał w dogrywce dwóch rzutów osobistych. Zwycięstwo Gwardii jest wynikiem lepszej odporności nerwowej i lepszej taktyki w dogrywce. Siły obu drużyn walczących w finałowym spotkaniu były jednak niesłychanie wyrównane. W CWKS oprócz najskuteczniejszego strzelca Mayera trzeba wyróżnić Kamińskiego i Szora. W Gwardii: Pyjosa, Wężyka i Pacułę.
PS nr 83/1952 str. 2