1952.11.30 Wisła Kraków - Cracovia 1:0
Z Historia Wisły
(Nowa strona: Przegląd Sportowy 99/2: 30.11. Kraków. „Nieoficjalny pojedynek o tytuł najlepszej drużyny piłkarskiej Krakowa rozegrany między drużynami, które w wsych grupach mistrzowskich ...) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| - | + | {{Mecz | |
| + | | data = 1952.11.30 | ||
| + | | nazwa rozgrywek = Mecz towarzyski | ||
| + | | stadion(miasto) = Stadion Wisły | ||
| + | | godzina = | ||
| + | | herb gospodarzy = | ||
| + | | herb gości = | ||
| + | | gospodarze = Gwardia Kraków | ||
| + | | wynik = 1:0 (0:0) | ||
| + | | goście = [[Ogniwo Kraków]] | ||
| + | | ilość widzów = 8.000 | ||
| + | | sędzia = Mochyła z Krakowa | ||
| + | | strzelcy bramek gospodarze = [[Józef Kohut]] ?' | ||
| + | | wyniki po kolei = 1:0 | ||
| + | | strzelcy bramek goście = | ||
| + | | skład gospodarzy = [[Jerzy Jurowicz]]<br>[[Antoni Rogoza]]<br>[[Józef Kohut]]<br>[[Mieczysław Szczurek]]<br>[[Stanisław Flanek]]<br>[[Leszek Snopkowski]] | ||
| + | | skład gości = Gędłek<br>Glimas<br>Mazur<br>Hymczak<br>Dycian | ||
| + | | statystyki = | ||
| + | }} | ||
| - | 30.11. | + | |
| + | ==Relacje prasowe== | ||
| + | |||
| + | Przegląd Sportowy numer 99/1952 strona 2: | ||
| + | |||
| + | KRAKÓW, 30.11. (tel. wł.) Gwardia - Ogniwo 1:0 (0:0). Bramkę zdobył Kohut. Sędziował Mochyła z Krakowa. Widzów ok. 8.000. | ||
| + | |||
| + | Nieoficjalny pojedynek o tytuł najlepszej drużyny piłkarskiej Krakowa rozegrany między drużynami, które w wsych grupach mistrzowskich zajęły drugie miejsca, był niejako pojedynkiem o trzecie miejsce w tabeli ligowej. Mecz rozstrzygnęła na swoją korzyść Gwardia, która już do przerwy mogła prowadzić różnicą 2-3 bramek, gdyby np. Rogoza wykorzystał sytuację znajdując się sam na sam z bramkarzem Ogniwa, lub zgoła przed pustą bramką. | ||
Rozstrzygnięcie nastąpiło dopiero po przerwie, a autorem jego był Kohut, który wraz z Szczurkiem, Flankiem i Jurowiczem tworzyli tak doskonały kwartet, że pozostawili oni zupełnie w cieniu olimpijczyków Gędłka i Glimasa. Ostatni był wprawdzie najlepszym napastnikiem Ogniwa, ale czujnie opiekował się nim Snopkowski. | Rozstrzygnięcie nastąpiło dopiero po przerwie, a autorem jego był Kohut, który wraz z Szczurkiem, Flankiem i Jurowiczem tworzyli tak doskonały kwartet, że pozostawili oni zupełnie w cieniu olimpijczyków Gędłka i Glimasa. Ostatni był wprawdzie najlepszym napastnikiem Ogniwa, ale czujnie opiekował się nim Snopkowski. | ||
| - | Oprócz Glimasa wyróżniali się w Ogniwie Mazur i Humczak oraz dobrze zapowiadający się środkowy napastnik Dycian. Gwardia grała bez Mordarskiego i Mamonia – Ogniwo w najlepszym | + | Oprócz Glimasa wyróżniali się w Ogniwie Mazur i Humczak oraz dobrze zapowiadający się środkowy napastnik Dycian. Gwardia grała bez Mordarskiego i Mamonia – Ogniwo w najlepszym składzie. |
Wersja z dnia 16:38, 22 sie 2008
| [[Grafika:|150px]] | Gwardia Kraków | 1:0 (0:0) | Ogniwo Kraków | [[Grafika:|150px]] | ||||||
| widzów: 8.000 | ||||||||||
| sędzia: Mochyła z Krakowa | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Przegląd Sportowy numer 99/1952 strona 2:
KRAKÓW, 30.11. (tel. wł.) Gwardia - Ogniwo 1:0 (0:0). Bramkę zdobył Kohut. Sędziował Mochyła z Krakowa. Widzów ok. 8.000.
Nieoficjalny pojedynek o tytuł najlepszej drużyny piłkarskiej Krakowa rozegrany między drużynami, które w wsych grupach mistrzowskich zajęły drugie miejsca, był niejako pojedynkiem o trzecie miejsce w tabeli ligowej. Mecz rozstrzygnęła na swoją korzyść Gwardia, która już do przerwy mogła prowadzić różnicą 2-3 bramek, gdyby np. Rogoza wykorzystał sytuację znajdując się sam na sam z bramkarzem Ogniwa, lub zgoła przed pustą bramką.
Rozstrzygnięcie nastąpiło dopiero po przerwie, a autorem jego był Kohut, który wraz z Szczurkiem, Flankiem i Jurowiczem tworzyli tak doskonały kwartet, że pozostawili oni zupełnie w cieniu olimpijczyków Gędłka i Glimasa. Ostatni był wprawdzie najlepszym napastnikiem Ogniwa, ale czujnie opiekował się nim Snopkowski.
Oprócz Glimasa wyróżniali się w Ogniwie Mazur i Humczak oraz dobrze zapowiadający się środkowy napastnik Dycian. Gwardia grała bez Mordarskiego i Mamonia – Ogniwo w najlepszym składzie.
