1960.04.18 Wisła Kraków - Cracovia 2:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 2:0 (0:0) | Cracovia | 
| ||||||
| widzów: 10.000 | ||||||||||
| sędzia: Ignaszewski | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1960, nr 89 (15 IV) nr 4603
Wielkie derby Krakowa Wisła -Cracovia na deser po wielkanocnej „babce"
Tegoroczne święta nie obfitują w Krakowie w wiele atrakcyjnych imprez sportowych. Minęły czasy, kiedy zjeżdżały się pod Wawel słynne teamy naddunajskie czy zespoły z Pragi. Czyż by spotkania międzynarodowe nie cieszyły się Już takim zainteresowaniem, czy też kluby nasze przejawiają małą inicjatywę? Chyba prawda leży pośrodku.
Całe szczęście, że ponad półwieczne rywalki z „zielonej murawy” Wisła i Cracovia zdecydowały się w drugi dzień świąt rozegrać tradycyjne „wielkie derby”.
Wprawdzie w tym roku biało-czerwoni walczą w II lidze, niemniej spotkanie ich z Wisłą będzie interesujące. Chociażby z ( i uwagi na porównanie sił między I a II ligą. Obydwie drużyny przygotowują się do poniedziałkowego występu bardzo starannie i zapowiadają grę w swych najsilniejszych składach. Wisła oczywiście bez Monicy i Michela, którzy wyznaczeni zostali do reprezentacji na mecz z NRF.
Początek spotkania o godz. 17.
Przy okazji wyrażamy jednak zdziwienie że organizatorzy (obydwa kluby) unieważnili sprzedane karty wolnego wstępu.
Po co więc wypisano na nich, że ważne są na wszystkie imprezy piłkarskie w roku bieżącym. Mała rzecz, a znów nieprzyjemna. tak jak niedopilnowanie otwarcia wszystkich bram na stadionie Wisły po meczu Wisła—Polonia Bydgoszcz.
Echo Krakowa. 1960, nr 90 (16/18 IV) nr 4604
Natomiast w poniedziałek zostanie rozegrane towarzyskie spotkanie Wisła — Cracovia.
Wielkie derby Krakowa odbędą się na boisku Wisły. Początek o godz. 17,
Echo Krakowa. 1960, nr 91 (19 IV) nr 4605
Wisła -Cracovia 2:0
W drugi dzień Świąt Wielkanocnych w Krakowie odbył się jedynie towarzyski mecz piłkarski pomiędzy Wisłą a Cracovią.
Wygrali wiślacy 2:0 (1:0). Bramki zdobyli — Śmiałek w 41 min. oraz Rogoża w 81 min. Sędziował p. Ignaszewski z Krakowa, który obchodził jubileusz prowadzenia 300 meczu. Widzów ok. 10 tys.
WISŁA: Leśniak Karczewski), Zelman (Mazur), Kawula, Snopkowski, Świder (Stroik), Jędrys, Machowski, Sykta (T. Nowak), Adamczyk (Rogoża), Śmiałek, K. Kościelny. Trener K. Kosa.
CRACOVIA: Michno, Durniok, Konopelski, Klaput, Malarz (Gołąb), Buda, Frasek, Swoboda (Ankus), Manowski (Swoboda), Jarczyk, Lusina. Trener M. Matyas.
Nastrój świąteczny usposobił przyjacielsko obydwie jedenastki 1 zamiast charakterystycznej — w wielkich derbach Krakowa — walki i ambicji, oglądaliśmy typowo koleżeński pojedynek. Chwilami gra była nawet łacina dla oka, przeprowadzono kilka pomysłowych kombinacji, ale „nic z tych rzeczy”, które od ponad pół wieku towarzyszą rywalizacji obu drużyn. Nie, nie myślę tu o jakiejś brutalnej walce, ale o grze która porwałaby widownię.
Trenerzy obydwu drużyn wprowadzili w ciągu 90 min. gry kilka roszad, które jednak nic nowego nie wniosły do całego widowiska. Widocznie obaj próbowali kilku zawodników, chcąc mieć lepsze rozeznanie w ich formie przed spotkaniami mistrzowskimi.
Poza zawodnikami pierwszych drużyn — widzieliśmy w Wiśle utalentowanego Świdra i Stoika w pomocy, Zelmana i Mazura w obronie oraz T. Nowaka w ataku, który zajął miejsce kontuzjowanego Sykty. W Cracovii zupełnie nieźle poczynali sobie Ankus i Lusina.
Dwie bramki zdobyte przez wiślaków były okrasą tego meczu,$ mimo, że jeszcze kilka razy zawodnicy obu drużyn popisali się ładnymi strzałami. Prowadzenie uzyskała Wisła w 41 min. po zagraniu Jędrys — Kościelny. Ten ostatni zacentrował, piłkę przepuścił Adamczyk a Śmiałek w pełnym biegu strzelił jak z katapulty i Michno wyciągnął piłkę z siatki. Wynik meczu ustalił w 81 min. Rogoża, który zdecydował się na strzał z ok. 20 m, a zaskoczony Michno rzucił się, lecz przepuścił piłkę pod rękami.
J. F.
”Tempo” z 1960.04.19
PRZEBIEG GRY
Wisła, grając do przerwy z wiatrem, częściej przeprowadza groźniejsze akcje ofensywne, które jednak zaprzepaszcza Adamczyk. Środkowy napastnik Wisły ma najlepszą pozycję w 17 min., lecz strzela zbyt lekko i Micho broni. W 33 min. Manowski po „kiksie” Kawuli ma doskonałą okazje do strzelenia bramki, idzie na przebój, lecz bieg jego jest tak wolny, że stoper Wisły dogania go jeszcze przed polem karnym i likwiduje niebezpieczeństwo. W 30 min. Adamczyk, znów mając doskonalą pozycję, przenosi. Pierwszy ostry strzał oddaje pomocnik Wisły Michel w 32 min. Micho jednak piąstkuje na róg. W 40 min. Rajd kościelnego po lewym skrzydle kończy się centrą do środka. Adamczyk przepuszcza piłkę, a nadbiegający Śmiałek strzela pierwszą bramkę dla Wisły. Tuż przed przerwą Swoboda, wypuszczony przez Fraska, przenosi z najbliższej odległości.
Po pauzie już w 46 min. Wisła ma wspaniałą okazje do podwyższenia wyniku, ale „główka” Śmiałka idzie w poprzeczkę. Obydwie drużyny dokonują ustawicznych zmian, które wpływają ujemnie na zgranie się poszczególnych formacji, to też gra w tym okresie jest bez wyrazu. Ożywiają ją dwa groźne wypady Śmiałka, z których drugi w 73 min. przerywa sędzia, dyktując rzut wolny dla Wisły za faul Durnioka, mimo iż łącznik „czerwonych” utrzymał się przy piłce w b. dogodnej pozycji strzałowej. Doskonałą szansę na wyrównanie zaprzepaszcza w 75 min. Manowski, strzelając z bliska w aut.
Środkowy napastnik Cracovii w dwie minuty potem ma równie dogodną pozycją strzałową, lecz wybiegający z bramki rzuca się pod nogi Manowskiego i chwyta piłkę. W zderzeniu Manowski doznaje kontuzji i schodzi z boiska. Zastępuje go Swoboda, którego przed tem zluzował Ankus.
Wynik spotkania ustala w 82 min. Rogoza, strzelając z daleka niezbyt groźnie. Michno jednak rzucił się za wcześnie i piłka przeszła pod nim do siatki. W ostatnich minutach Cracovia ma dwie szansa na zmniejszenie porażki, lecz Karczewski broni przytomnie ostre strzały Swobody i Gołąba.
”Dziennik Polski” z 1960.04.19
http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=6269&dirids=1
To chyba rozleniwiająca atmosfera świąt wpłynęła na to, że poniedziałkowe spotkanie dwóch krakowskich drużyn Wisły i Cracovii było tak nudne, że po prostu nie chciało się oglądać tego żałosnego widowiska. Niewiele pozostało już dziś z dawnych tradycji słynnych krakowskich derbów - jałowa gra, bezładna kopanina i brak stawki, która dodawała kiedyś tym spotkaniom swoistego posmaku - oto obraz wczorajszego meczu - obecnego wicelidera i lidera w swoich ligach. A przecież drużyny wystąpiły w swoich najlepszych aktualnie składach, w Wiśle zabrakło jedynie Monicy i Michla (obaj grali w Warszawie przeciwko NRF), w Cracovii Kowalika (gra w turnieju w Austrii) oraz Reichla - tak więc na stadionie— tak więc na stadionie Wisły zespoły zagrały składach:
WISŁA: Leśniak (Karczewski), Zelman. Kawula, Snopkowski, Jędrys, Świder (Mazur), Machowski, Sykta (Nowak), Adamczyk (Rogoża), Śmiałek, Kościelny;
CRACOVIA: Michno, Durniok, Konopelski, Klaput, Malarz (Gołąb), Buda, Frasek, Swoboda (Ankus), Manowski, Jarczyk, Lusina.
Drużyną bezsprzecznie lepszą była Wisła, która pokazała grę bardziej dojrzałą i koncepcyjną, a kilka zagrań miało "ręce i nogi". Dość dobrze wypadł atak Wisły, niezłe były także formacje obronne. W Cracovii natomiast bardzo słaby był atak, nie lepsza była defensywa. Na nic zdały się przeróżne warianty poszczególnych linii - wszystkie one nie zdały wczoraj egzaminu. Dobrze jednak, że kierownictwa obydwu zespołów wprowadzały do gry stale nowych zawodników - pozwoli to na zorientowanie się w ich możliwościach i najlepszych zestawieniach. Mecz, niemrawy i słaby do przerwy, po pauzie nieco się ożywił. Obserwowaliśmy kilka akcji podbramkowych, przyczym Michno był w ciągłych opałach. Pierwszą bramkę uzyskał w 40 min. Śmiałek. Kościelny minął Malarza, podał do środka Adamczykowi, ten zmarnował sytuację, piłkę przejął Śmiałek i... uzyskał prowadzenie. Druga bramka padła w 80 min. ze strzału Rogozy. Na minus całego spotkania zapisać trzeba niepotrzebnie ostrą obustronnie grę. - Sędziował p. Ignaszewski.
