1964.11.15 Zagłębie Wałbrzych - Wisła Kraków 1:1
Z Historia Wisły
Thorez Wałbrzych | 1:1 (1:0) | Wisła Kraków | ||||||||
widzów: ok. 6.000-7.000 | ||||||||||
sędzia: Józef Różyński z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1964, nr 268 (13/14 XI) nr 6004
Leader rozgrywek drugoligowych — Wisła, jedzie do Wałbrzycha na mecz z Thorezem. Jeśli krakowianie zagrają tak dobrze jak w pierwszej części spotkania z Rakowem (wygrali 3:2), to zwolennicy Wisły mogą być spokojni o wynik. W żadnym jednak wypadku nie można lekceważyć zespołu wałbrzyskiego.
Zawodnicy Thoreza to niezwykle ambitni piłkarze. Ich ostatnie zwycięstwo w wyjazdowym meczu z Lublinianką 1:0 i wysoka (4) lokata w tabeli, świadczą o sporych umiejętnościach.
Echo Krakowa. 1964, nr 270 (16 XI) nr 6006
W Wałbrzychu oklaskiwano piłkarzy Wisły
THOREZ WAŁBRZYCH -WISŁA KRAKÓW 1:1 (1:0). Bramki zdobyli — dla Thoreza Kus w min. z rzutu karnego a dla Wisły Rusinek w 74 min. gry. Sędziował p. Różyński z Warszawy. Widzów ponad 6 tys.
WISŁA — Karczewski, Monica, Kawula, Wójcik, Zalman, Kotlarczyk (Budka), Sykta, Gach, Rusinek, Studnicki, Skupnik.
Błotnisty teren w znacznym stopniu utrudniał grę obu drużynom, tym niemniej piłkarze Wisły zademonstrowali w drugiej części meczu kilka ładnych akcji, z-a które nagrodzeni zostali przez widzów oklaskami. Z podziału punktów bardziej zadowoleni byli gospodarze, dla których wynik remisowy z renomowaną byłą I-ligową drużyną jest sporym sukcesem.
Pierwsza część meczu miała wyrównany przebieg. Formacje defensywne obu drużyn grały bardzo uważnie nie dopuszczając naparstników do swobodnego strzału. Jedyna bramka padła w tym czasie z rzutu karnego, którego pewnym egzekutorem był Kuś.
Druga część meczu toczyła się pod znakiem zdecydowanej przewagi Wisły. Jednak zdecydowana gra obrony i dobra forma bramkarza Thoreza — Szeji spowodowały, że krakowianie zdobyli tylko jedną bramkę ze strzału Rusinka. W drużynie Wisły na wyróżnienie zasługują: obrona, Rusinek oraz lewa strona Studnicki i Skupnik.