Henryk Apostel

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 20:39, 4 lut 2009

Henryk Apostel w Wiśle

Henryk Apostel

Henryk Apostel do drugoligowej wówczas Wisły trafił w 1996 roku. Zatrudnienie Apostela, który wcześniej przez szereg lat pracował jako selekcjoner kadry narodowej, okazało się strzałem w dziesiątkę. Jeszcze tego samego roku wprowadził Wisłę do Ekstraklasy. W drużynie, Apostela, nie było wielkich nazwisk. Znajdowali się w niej piłkarze młodzi i perspektywistyczni. Zawodnicy, którzy nawet po "wielkich zakupach" Tele-foniki, miejsca w składzie nie oddali (np. Artur Sarnat, Grzegorz Kaliciak, Tomasz Kulawik, czy Grzegorz Pater. W I lidze gra Wisły, pod wodzą Henryka Apostela była niezwykle ambitna i po rundzie jesiennej klub zajmował bardzo dobre siódme miejsce. Koniec sezonu był niepewny i nerwowy, jednak Wiślacy zdołali obronić ekstraklasę. Działo się to już bez udziału Apostela, którego zastąpił tymczasowo Kazimierz Kmiecik.

Trenerski bilans

Ilość meczy: 33 (18 w I lidze, 11 w II lidze, 4 w Pucharze Polski)

Bilans ligowy: 7-4-7 (bramki 17:19)

Procent zwycięstw: 39

Średnia punktów: 1,00

Biografia

Henryk Paweł Apostel urodził się w 29 stycznia 1941 roku w Bytomiu. Karierę zawodniczą rozpoczynał w wieku 9 lat w Rozbarku Bytom. Po kolejnych dziewięciu, przeniósł się do lokalnego rywala - Polonii. Z nią też, pod koniec lat 60' zdobył, pierwsze w swej karierze mistrzostwo Polski. Dobre występy nie mogły przejść nie zauważone. Młodym, filigranowym napastnikiem zainteresowała się stołeczna Legia, a także selekcjoner reprezentacji. W 1962 roku, a więc, w tym samym w którym zdobył mistrzostwo z Rozbarkiem, zadebiutował w kadrze. Mecz towarzyski z Marokiem, był pierwszym występem reprezentacyjnym i jak się potem okazało jedynym Apostela w kadrze.

Przygoda z Legią, to pasmo sukcesów. Przez sześć lat gry przy Łazienkowskiej, Apostel wywalczył wszystkie krajowe trofea. W 1969 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych, gdzie występował w polonijnym Orle Chicago. W Ameryce spędził niecały rok, po czym wrócił do Legii. W ciągu całej kariery piłkarskiej był jeszcze zawodnikiem Polonii Warszawa, Śląska Wrocław, oraz dwukrotnie Orła Chicago, w którym zakończył karierę.

Pierwszym klubem, jaki trenował Apostel była Pogoń Siedlce. Trzy lata późnij związał się Polskim Związkiem Piłki Nożnej. Trenował reprezentacja młodzieżowe i juniorskie. Gdziekolwiek by się nie pojawił, tam też pojawiały się sukcesy. Tam było reprezentacją U-18, a którą dwa razy wywalczył srebrny medal mistrzostw Europy. Tak też było później w Śląsku Wrocław (puchar Polski), Lechu Poznań (mistrzostwo), czy z Wisłą (awans do ekstraklasy}. Po rozstaniu w 1993 roku z Lechem, znalazł zatrudnienie w Górniku Zabrze. Nie zdążył jednak z zabrzanami nic osiągnąć, bowiem kilka miesięcy później zwolniło się miejsce selekcjonera kadry narodowej. 20 grudnia Apostel wybrany został selekcjonerem. Jego zadaniem był awans do EURO 1996. Nie udało mu się to, choć osiągnął kilka dobrych wyników (remisy z Francją). Po dziewiętnastu meczach podał się do dymisji, a kiedy została przyjęta powrócił do trenowania polskich klubów.

W 1999 roku, porzucił "trenerkę", a zajął się karierą działacza. Został członkiem Prezydium PZPN oraz wiceprezesem ds. szkoleniowych w PZPN.

Piłkarska kariera

Trenerska kariera

Sukcesy

Piłkarskie:

• 1962 - mistrzostwo Polski z Polonią Bytom
• 1964 - puchar Polski z Legią Warszawa
• 1966 - puchar Polski z Legią Warszawa
• 1965/1966 - wicemistrzostwo z Legią Warszawa
• 1969/1970 - mistrzostwo Polski z Legią Warszawa
  
  

Trenerskie:

• 1980 - wicemistrzostwo Europy z reprezentacją Polski U-18
• 1981 - wicemistrzostwo Europy z reprezentacją Polski U-18
• 1987 - Puchar Polski ze Śląskiem Wrocław
• 1991/1992 - mistrzostwo Polski z Lechem Poznań
• 1992/1993 - mistrzostwo Polski z Lechem Poznań
• 1995/1996 - Awans do I ligi z Wisłą Kraków

Na podstawie: Wikipedia, 90minut.pl, ts-wisla.pl