Jan Janowski

Wersja z dnia 05:32, 29 sty 2017; Dorotja (Dyskusja | wkład)

Jan Janowski jako rektor Akademii Górniczo-Hutniczej.

Pamiątkowa tablica w gmachu AGH.

Spis treści

Imię i nazwisko: Jan Janowski
Rodzice: Franciszek Janowski, również działacz Wisły, i Kazimiera.
Data i miejsce urodzenia: 20 czerwca 1928r, Kielce.
Data i miejsce śmierci: 3 kwietnia 1998 w Krakowie.
Wykształcenie: Profesor doktor habilitowany AGH, Absolwent hutnictwa na AGH.

1950 - podejmuje pracę w Katedrze Technologii Ciepła i Paliw.
1963 - broni pracę doktorską.
1965 - zostaje członkiem Stronnictwa Demokratycznego.
1968 - habilitacja.
1975-85 - pracował jako radny Miasta Krakowa.
1972 - zostaje profesorem nadzwyczajnym i obejmuje funkcję dziekana wydziału metalurgicznego na AGH.
1987-1993 - pełni funkcję rektora AGH.
1976-1991 - zasiada w Sejmie jako poseł VII, VIII, IX i X kadencji.
1978 - zostaje profesorem zwyczajnym.
1989 - uczestniczy w obradach "okrągłego stołu".
1989-1990 - wicepremier w rządzie Tadeusza Mazowieckiego
1991 - wybrany prezesem Stronnictwa Demokratycznego.
1997 - zostaje doktorem honoris causa AGH.

W okresie okupacji, jako 13 letni chłopiec (1941 rok) zorganizował drużynę młodzieżową Wisły. Sam rozpisywał mecze. Od I drużyny wypożyczał sprzęt i piłkarskie stroje. W jego drużynie grali m.in. Leszek Snopkowski, czy Jan Wapiennik. Jak sam twierdził, nie był nigdy wybijającym się sportowcem. Pewnie dlatego poświęcił się organizacji zawodów i roli działacza sportowego.

1949-1966: Janowski zostaje kierownikiem sekcji siatkówki i koszykówki. Za jego kierownictwa, koszykarze odnoszą największy sukces w historii "Białej Gwiazdy". Pokonują najlepszą drużynę kontynentu - Real Madryt oraz reprezentację Europy. W meczach tych był sędzią. Jego ostatnim meczem z gwizdkiem w ręku był pojedynek Realu z reprezentacją Europy, co sam po latach wspominał.

Podczas swej długoletniej pracy dla Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Jan Janowski dał się poznać jako człowiek sumienny i skrupulatny. Z chwilą nastąpienia zmian w wynagrodzeniach pracowniczych należało zmienić tysiące dokumentów. Jan janowski podpisał 3500 stron dokumentów przez weekend, bo jak sam uważał, to zbyt ważna sprawa aby przybić gotową pieczątkę z podpisem. Wykładowcy AGH wspominając Go przytaczają właśnie tą anegdotę.