Janusz Korosadowicz
Z Historia Wisły
| Linia 20: | Linia 20: | ||
|[[Grafika:Nekropolie Edmund i Janusz Korosadowicz.jpg|600px|left|thumb|Grób Janusza Korosadowicza na Cmentarzu Rakowickim]] | |[[Grafika:Nekropolie Edmund i Janusz Korosadowicz.jpg|600px|left|thumb|Grób Janusza Korosadowicza na Cmentarzu Rakowickim]] | ||
|} | |} | ||
| - | + | W prasie: [http://www.dziennikpolski24.pl/pl/aktualnosci/sport/604897-z-zapomnienia-na-szczyt.html Pionier chodu Janusz Korosadowicz] | |
[[Kategoria: Zawodnicy (lekkoatletyka)|Korosadowicz Janusz]] | [[Kategoria: Zawodnicy (lekkoatletyka)|Korosadowicz Janusz]] | ||
[[Kategoria: Trenerzy (lekkoatletyka)|Korosadowicz Janusz]] | [[Kategoria: Trenerzy (lekkoatletyka)|Korosadowicz Janusz]] | ||
[[Kategoria: Działacze Wisły|Korosadowicz Janusz]] | [[Kategoria: Działacze Wisły|Korosadowicz Janusz]] | ||
Wersja z dnia 06:46, 10 wrz 2011
Janusz Korosadowicz urodził się 4 października 1916 roku. Był najmłodszym z trzech braci, synów Edmunda Korosadowicza i Ludmiły z Butrymów Korosadowiczowej.
Janusz Korosadowicz był zawodnikiem Wisły, potem trenerem, tzw. działaczem, wreszcie członkiem honorowym Rady TS. W 1934 roku przejął obowiązki kierowniki sekcji lekkiej atletyki i jednocześnie rozpoczął studia językowe na Uniwersytecie Jagiellońskim, w roku wybuchu II wojny światowej uzyskując tytuł magistra germanistyki i anglistyki.
Po klęsce kampanii wrześniowej podjął pracę w Instytucie Medycyny Sądowej jako bibliotekarz i tłumacz. Przez cały okres okupacji był bardzo aktywny jako wykładowca języków w tajnym nauczaniu. Nie zaniechał też uprawiania sportu, wytrwale trenując biegi, i mimo wojennych niedogodności mobilizując innych do dbania o formę i zdrowie.
Po wojnie znalazł zatrudnienie w Liceum Handlowym, gdzie pozostał do emerytury. Pracę zawodową łączył ze sportową pasją. Z zapałem organizował porywające, pełne atrakcji rajdy, zawody lekkoatletyczne i narciarskie. Do 1965 roku był prezesem III Okręgu PZN, jednocześnie pełniąc funkcję przewodniczącego Komisji Turystyki Narciarskiej w krakowskim zarządzie PTTK.
Tytan pracy, pasjonat - idealista, wierny najszlachetniejszym zasadom sportowej rywalizacji, patriota i w duszy poeta, miłośnik ojczystej przyrody, wychowawca, który wewnętrznym ogniem rozpalał zapał i pasję w innych, zmarł po ciężkiej chorobie 9 stycznia 2004 roku. Pochowano go na Cmentarzu Rakowickim - w ostatniej drodze towarzyszyli mu dawni uczniowie, taternicy, koledzy nauczyciele oraz przedstawiciele TS Wisła.
Zobacz też:
Przechodniu, powiedz Wiśle, tu leżym, jej syny...
 |
W prasie: Pionier chodu Janusz Korosadowicz
