Janusz Korosadowicz
Z Historia Wisły
(Nowa strona: '''Janusz Korosadowicz''' urodził się 4 października 1916 roku. Był najmłodszym z trzech braci, synów Edmunda Korosadowicza i Ludmiły z Butrymów Korosado...) |
|||
Linia 16: | Linia 16: | ||
[[Kategoria: Zawodnicy (lekkoatletyka)|Korosadowicz Janusz]] | [[Kategoria: Zawodnicy (lekkoatletyka)|Korosadowicz Janusz]] | ||
- | [[Kategoria: Zarządy Wisły | + | [[Kategoria: Zarządy Wisły]] |
- | [[Kategoria: Zarząd 1935 | + | [[Kategoria: Zarząd 1935]] |
Wersja z dnia 12:06, 2 mar 2010
Janusz Korosadowicz urodził się 4 października 1916 roku. Był najmłodszym z trzech braci, synów Edmunda Korosadowicza i Ludmiły z Butrymów Korosadowiczowej.
W latach 1926-1934 Janusz Korosadowicz uczęszczał do Gimnazjum im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. Wówczas po raz pierwszy poważnie zainteresował się sportem, zwłaszcza lekkoatletyką. Efektem rozwijającej się pasji była decyzja o wstąpieniu do Towarzystwa Sportowego Wisła - jak się okazało, był to stały związek, który przerwała dopiero śmierć ...
Janusz Korosadowicz był zawodnikiem Wisły, potem trenerem, tzw. działaczem, wreszcie członkiem honorowym Rady TS. W 1934 roku przejął obowiązki kierowniki sekcji lekkiej atletyki i jednocześnie rozpoczął studia językowe na Uniwersytecie Jagiellońskim, w roku wybuchu II wojny światowej uzyskując tytuł magistra germanistyki i anglistyki.
Po klęsce kampanii wrześniowej podjął pracę w Instytucie Medycyny Sądowej jako bibliotekarz i tłumacz. Przez cały okres okupacji był bardzo aktywny jako wykładowca języków w tajnym nauczaniu. Nie zaniechał też uprawiania sportu, wytrwale trenując biegi, i mimo wojennych niedogodności mobilizując innych do dbania o formę i zdrowie.
Po wojnie znalazł zatrudnienie w Liceum Handlowym, gdzie pozostał do emerytury. Pracę zawodową łączył ze sportową pasją. Z zapałem organizował porywające, pełne atrakcji rajdy, zawody lekkoatletyczne i narciarskie. Do 1965 roku był prezesem III Okręgu PZN, jednocześnie pełniąc funkcję przewodniczącego Komisji Turystyki Narciarskiej w krakowskim zarządzie PTTK.
Tytan pracy, pasjonat - idealista, wierny najszlachetniejszym zasadom sportowej rywalizacji, patriota i w duszy poeta, miłośnik ojczystej przyrody, wychowawca, który wewnętrznym ogniem rozpalał zapał i pasję w innych, zmarł po ciężkiej chorobie 9 stycznia 2004 roku. Pochowano go na Cmentarzu Rakowickim - w ostatniej drodze towarzyszyli mu dawni uczniowie, taternicy, koledzy nauczyciele oraz przedstawiciele TS Wisła.
Zobacz też: