Michał Matyas
Z Historia Wisły
(Różnice między wersjami)
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Michał Matyas był wychowankiem Lechii Lwów, następnie od 1926 aż do wybuchu wojny reprezentował [[Pogoń Lwów]] (w 156 spotkaniach strzelił dla niej 100 goli). W czasie gdy był uczniem musiał, podobnie jak choćby [[Artur Woźniak]], ukrywać się pod boiskowym pseudonimem - używał takich nazwisk jak Hanin, Korabian, Kownacki, Marcinkiewicz, Marcinkowski, Motylewski, Myszkowski czy Skowroński. W czasie wojny grał w Nieftianiku Borysław (1939-40) oraz [[Dynamo Kijów]] (1940-41). Po wojnie kończył piłkarską karierę w [[Polonia Bytom|Polonii Bytom]]. W sumie w ekstraklasie występował przez 12 sezonów: od 1929 do 1939 i w 1948. W latach 1932-39 był powoływany do 18 spotkań reprezentacji Polski, w których strzelił 7 goli. Brał udział w Olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku, gdzie polska drużyna zajęła 4 miejsce. | Michał Matyas był wychowankiem Lechii Lwów, następnie od 1926 aż do wybuchu wojny reprezentował [[Pogoń Lwów]] (w 156 spotkaniach strzelił dla niej 100 goli). W czasie gdy był uczniem musiał, podobnie jak choćby [[Artur Woźniak]], ukrywać się pod boiskowym pseudonimem - używał takich nazwisk jak Hanin, Korabian, Kownacki, Marcinkiewicz, Marcinkowski, Motylewski, Myszkowski czy Skowroński. W czasie wojny grał w Nieftianiku Borysław (1939-40) oraz [[Dynamo Kijów]] (1940-41). Po wojnie kończył piłkarską karierę w [[Polonia Bytom|Polonii Bytom]]. W sumie w ekstraklasie występował przez 12 sezonów: od 1929 do 1939 i w 1948. W latach 1932-39 był powoływany do 18 spotkań reprezentacji Polski, w których strzelił 7 goli. Brał udział w Olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku, gdzie polska drużyna zajęła 4 miejsce. | ||
==Kariera trenerska== | ==Kariera trenerska== | ||
| - | Jako trener Michał Matyas prowadził liczne polskie drużyny, między innymi [[Polonia Bytom|Polonię Bytom]], [[AKS Chorzów]], Wisłę Kraków, [[Warta Poznań|Wartę Poznań]], [[Cracovia|Cracovię]], [[Stal Mielec]] (dwukrotnie: 1957-1958 i 1962-1963), [[Górnik Zabrze|Górnika Zabrze]] (1969–1970). W latach 1950-52 był selekcjonerem reprezentacji Polski (w tym na Igrzyskach Olimpijskich 1952 w Helsinkach), wspólnie z Jesionką prowadził drużynę narodową w meczu z NRD w 1954 i ponownie w 9 spotkaniach od 7 listopada 1966 do końca 1967 roku. Pracował także z reprezentacją B oraz drużynami młodzieżowymi. Z Wisłą wygrał I ligę w sezonie 1951 (co wyjątkowo nie oznaczało tytułu Mistrza Polski), trzykrotnie awansował do finału Pucharu Polski: z Wisłą w 1951, z [[Polonia Bytom|Polonią Bytom]] w 1964 oraz z [[Górnik Zabrze|Górnikiem Zabrze]] w 1970. Za największy sukces w karierze trenerskiej należy jednak uznać awans z [[Górnik Zabrze|Górnikiem Zabrze]] do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1970, gdzie w pamiętnym meczu na stadionie Prater w Wiedniu Manchester City pokonał jego drużynę 2:1. | + | [[Grafika:1952 Helsinki Mamoń Matyas Jaskowski.jpg|thumb|200px|Matyas jako trener reprezentacji w wiosce olimpijskiej. Finlandia 1952 r.]]Jako trener Michał Matyas prowadził liczne polskie drużyny, między innymi [[Polonia Bytom|Polonię Bytom]], [[AKS Chorzów]], Wisłę Kraków, [[Warta Poznań|Wartę Poznań]], [[Cracovia|Cracovię]], [[Stal Mielec]] (dwukrotnie: 1957-1958 i 1962-1963), [[Górnik Zabrze|Górnika Zabrze]] (1969–1970). W latach 1950-52 był selekcjonerem reprezentacji Polski (w tym na Igrzyskach Olimpijskich 1952 w Helsinkach), wspólnie z Jesionką prowadził drużynę narodową w meczu z NRD w 1954 i ponownie w 9 spotkaniach od 7 listopada 1966 do końca 1967 roku. Pracował także z reprezentacją B oraz drużynami młodzieżowymi. Z Wisłą wygrał I ligę w sezonie 1951 (co wyjątkowo nie oznaczało tytułu Mistrza Polski), trzykrotnie awansował do finału Pucharu Polski: z Wisłą w 1951, z [[Polonia Bytom|Polonią Bytom]] w 1964 oraz z [[Górnik Zabrze|Górnikiem Zabrze]] w 1970. Za największy sukces w karierze trenerskiej należy jednak uznać awans z [[Górnik Zabrze|Górnikiem Zabrze]] do finału Pucharu Zdobywców Pucharów w 1970, gdzie w pamiętnym meczu na stadionie Prater w Wiedniu Manchester City pokonał jego drużynę 2:1. |
==Michał Matyas trenerem Wisły Kraków== | ==Michał Matyas trenerem Wisły Kraków== | ||
===1950-1954=== | ===1950-1954=== | ||
Wersja z dnia 20:30, 25 sty 2010
Spis treści |
Kariera piłkarska
Michał Matyas był wychowankiem Lechii Lwów, następnie od 1926 aż do wybuchu wojny reprezentował Pogoń Lwów (w 156 spotkaniach strzelił dla niej 100 goli). W czasie gdy był uczniem musiał, podobnie jak choćby Artur Woźniak, ukrywać się pod boiskowym pseudonimem - używał takich nazwisk jak Hanin, Korabian, Kownacki, Marcinkiewicz, Marcinkowski, Motylewski, Myszkowski czy Skowroński. W czasie wojny grał w Nieftianiku Borysław (1939-40) oraz Dynamo Kijów (1940-41). Po wojnie kończył piłkarską karierę w Polonii Bytom. W sumie w ekstraklasie występował przez 12 sezonów: od 1929 do 1939 i w 1948. W latach 1932-39 był powoływany do 18 spotkań reprezentacji Polski, w których strzelił 7 goli. Brał udział w Olimpiadzie w Berlinie w 1936 roku, gdzie polska drużyna zajęła 4 miejsce.
Kariera trenerska
Michał Matyas trenerem Wisły Kraków
1950-1954
Bilans spotkań w I lidze: 64 mecze, 35 zwycięstw, 12 remisów, 17 porażek, bramki: 98:61. Asystentami Matyasa byli Artur Woźniak i Mieczysław Gracz.
1970-1971
Bilans spotkań w I lidze: 26 spotkań, 8 zwycięstw, 9 remisów, 9 porażek, bramki: 26:36. Asystentem Matyasa był Antoni Talik.
 Poprzednik
| Okres pracy: 01.12.1951 - 31.07.1954 | Następca | ||||||
.
| .Josef Kuchynka | 
| 
| Czesław Skoraczyński*. |  .
| |||
*- Wraz z Mieczysławem Graczem.
| Poprzednik
| Okres pracy: 01.12.1970 - 15.08.1971 | Następca | ||||||
.
| .Gyula Teleký |
|
| Marian Kurdziel. | .
| |||
