PKIOL
Z Historia Wisły
(Nowa strona: '''Polski Komitet Igrzysk Olimpijskich''' <br> Powstanie PKIOL zbiegło się nieprzypadkowo z datą rozegrania meczu Kraków-Lwów (12 październik 1919 r.). O udziale piłkarskiej rep...) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | + | Powstanie Polskiego Komitetu Igrzysk Olimpijskich zbiegło się nieprzypadkowo z datą rozegrania meczu Kraków-Lwów (12 październik 1919 r.). O udziale piłkarskiej reprezentacji Polski na Olimpiadzie w Antwerpii w nadchodzącym 1920 r. myślał [[PZPN]] już w sierpniu (na swym drugim posiedzeniu). „''Udział w Olimpiadzie mógł jednak zgłosić tylko krajowy komitet olimpijski''“. I taki Komitet powstał w Krakowie właśnie przy okazji meczu Kraków-Lwów. | |
- | + | O ścisłych związkach PKIOL i PZPN świadczy wyraźnie fakt, że utworzenie Wydziału Piłki Nożnej zlecił PKIOL właśnie zarządowi PZPN. Taki Wydział powstał 30 listopada. '''Na jego czele stanął wprawdzie prezes Cracovii, ale o jego sile decydowali ludzie Wisły: zastępcą Cetnarowskiego był [[Józef Szkolnikowski]], a w skład Wydziału wchodzili także [[Stanisław Adamski]] i [[Jan Weyssenhoff]]'''. Sam zresztą Szkolnikowski wszedł potem w skład PKIOL jako jego członek, reprezentując PZPN (ten małopolski, a potem ogólnopolski). | |
- | + | ||
- | Przy pisaniu tekstu skorzystano z artykułu R. Wasztyla, ZPPN w latach 1912-1914 (Rocznik AWF); cytaty za | + | Wydział ten działał niezwykle prężnie: „''wykonał spis graczy z całej Polski, którzy będą trenować w Krakowie. Wysłał delegata do Anglji, który zangażował trenera angielskiego, gracza pierwszej klasy Ligi zawodowej angielskiej, p. Demhursta i zobowiązał się złożyć mu zadatek w kwocie 100 funtów szterlingów. Podał do Min. Spr. Wojsk. spis graczy, którzy mają trenować w Krakowie, a służą w wojsku, z prośbą o przydzielenie ich do Krakowa z dniem 15. lutego, co zostało już przeważnie wykonane, za przychylną opinją Naczelnika Państwa. Zadatkował zakupno przyborów sportowych za granicą. Przygotował boisko i szatnie oraz pracuje nad programem zawodów kwalifikacyjnych i nad programem propagandy przez urządzanie specjalnych zawodów, kursów, odczytów''". |
+ | |||
+ | Budżet Wydziału piłki nożnej był zresztą największy z wszystkich wydziałów wchodzących w skład PKIOL. O roli Wiślaków w Komitecie wiele mówi fakt, że podczas plenarnego posiedzenia PKIOL, które odbyło się 1 marca 1920 r. z ramienia PZPN „''przybyli z Krakowa kap. Szkolnikowski i Dr. Weyssenhoff''“. Podczas tego posiedzenia „''postanowiono, że Wydział Piłki Nożnej K.I.O. ma być równocześnie organem zależnym''“ od PZPN . „''Zresztą przyjęto sprawozdanie Wydziału do wiadomości. Przyjazd trenera z Anglji, któremu posłano już pieniądze na koszta podróży, spodziewany jest w najbliższych dniach, poczem odbędzie się trening i wybór reprezentacyjnej drużyny z pośród 40 graczy z różnych klubów. Trening odbędzie się w Krakowie''“. Nie trzeba dodawać, że piłkarze Wisły stanowili niemałą część powołanej przez Szkolnikowskiego i Weyssenhoffa kadry. | ||
+ | |||
+ | Wojna polsko-bolszewicka sprawiła, że ostatecznie Polacy w Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii nie wzięli udziału. Debiut olimpijski Polski nastąpił dopiero cztery lata później w Paryżu. Od tego momentu częściej słychać o udziale sportowców TS Wisła w kolejnych Olimpiadach niż jej działaczy w samej szacownej instytucji PKOL... | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ''Przy pisaniu tekstu skorzystano z artykułu R. Wasztyla, ZPPN w latach 1912-1914 (Rocznik AWF); cytaty za sprawozdaniami z działalności PKIOL zamieszczanymi w „Wychowaniu Fizycznym” oraz za ówczesną prasą: „IKC”, „Przegląd Poniedziałkowy”.'' |
Wersja z dnia 15:25, 8 kwi 2009
Powstanie Polskiego Komitetu Igrzysk Olimpijskich zbiegło się nieprzypadkowo z datą rozegrania meczu Kraków-Lwów (12 październik 1919 r.). O udziale piłkarskiej reprezentacji Polski na Olimpiadzie w Antwerpii w nadchodzącym 1920 r. myślał PZPN już w sierpniu (na swym drugim posiedzeniu). „Udział w Olimpiadzie mógł jednak zgłosić tylko krajowy komitet olimpijski“. I taki Komitet powstał w Krakowie właśnie przy okazji meczu Kraków-Lwów.
O ścisłych związkach PKIOL i PZPN świadczy wyraźnie fakt, że utworzenie Wydziału Piłki Nożnej zlecił PKIOL właśnie zarządowi PZPN. Taki Wydział powstał 30 listopada. Na jego czele stanął wprawdzie prezes Cracovii, ale o jego sile decydowali ludzie Wisły: zastępcą Cetnarowskiego był Józef Szkolnikowski, a w skład Wydziału wchodzili także Stanisław Adamski i Jan Weyssenhoff. Sam zresztą Szkolnikowski wszedł potem w skład PKIOL jako jego członek, reprezentując PZPN (ten małopolski, a potem ogólnopolski).
Wydział ten działał niezwykle prężnie: „wykonał spis graczy z całej Polski, którzy będą trenować w Krakowie. Wysłał delegata do Anglji, który zangażował trenera angielskiego, gracza pierwszej klasy Ligi zawodowej angielskiej, p. Demhursta i zobowiązał się złożyć mu zadatek w kwocie 100 funtów szterlingów. Podał do Min. Spr. Wojsk. spis graczy, którzy mają trenować w Krakowie, a służą w wojsku, z prośbą o przydzielenie ich do Krakowa z dniem 15. lutego, co zostało już przeważnie wykonane, za przychylną opinją Naczelnika Państwa. Zadatkował zakupno przyborów sportowych za granicą. Przygotował boisko i szatnie oraz pracuje nad programem zawodów kwalifikacyjnych i nad programem propagandy przez urządzanie specjalnych zawodów, kursów, odczytów".
Budżet Wydziału piłki nożnej był zresztą największy z wszystkich wydziałów wchodzących w skład PKIOL. O roli Wiślaków w Komitecie wiele mówi fakt, że podczas plenarnego posiedzenia PKIOL, które odbyło się 1 marca 1920 r. z ramienia PZPN „przybyli z Krakowa kap. Szkolnikowski i Dr. Weyssenhoff“. Podczas tego posiedzenia „postanowiono, że Wydział Piłki Nożnej K.I.O. ma być równocześnie organem zależnym“ od PZPN . „Zresztą przyjęto sprawozdanie Wydziału do wiadomości. Przyjazd trenera z Anglji, któremu posłano już pieniądze na koszta podróży, spodziewany jest w najbliższych dniach, poczem odbędzie się trening i wybór reprezentacyjnej drużyny z pośród 40 graczy z różnych klubów. Trening odbędzie się w Krakowie“. Nie trzeba dodawać, że piłkarze Wisły stanowili niemałą część powołanej przez Szkolnikowskiego i Weyssenhoffa kadry.
Wojna polsko-bolszewicka sprawiła, że ostatecznie Polacy w Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii nie wzięli udziału. Debiut olimpijski Polski nastąpił dopiero cztery lata później w Paryżu. Od tego momentu częściej słychać o udziale sportowców TS Wisła w kolejnych Olimpiadach niż jej działaczy w samej szacownej instytucji PKOL...
Przy pisaniu tekstu skorzystano z artykułu R. Wasztyla, ZPPN w latach 1912-1914 (Rocznik AWF); cytaty za sprawozdaniami z działalności PKIOL zamieszczanymi w „Wychowaniu Fizycznym” oraz za ówczesną prasą: „IKC”, „Przegląd Poniedziałkowy”.