Tenis stołowy

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 1: Linia 1:
 +
==Rys historyczny==
[[Grafika:Tenisiści stołowi Wisły w 1933.jpg|400px|left|thumb|Mistrzowie okręgu krakowskiego 1933 roku - (od lewej) Szumilas, Stefaniuk, Kwolewski, Nowicki, Herbst, Ganobis, Żak]]
[[Grafika:Tenisiści stołowi Wisły w 1933.jpg|400px|left|thumb|Mistrzowie okręgu krakowskiego 1933 roku - (od lewej) Szumilas, Stefaniuk, Kwolewski, Nowicki, Herbst, Ganobis, Żak]]
-
Sekcja tenisa stołowego powstałą w 1931 roku, w efekcie zainteresowania tym sportem ze strony zawodników ... piłki nożnej. Piłkarze uprawiali tę dyscyplinę sportu w ramach rozrywki, dla ćwiczeń rozluźniających i wzmagających refleks.
+
Sekcja tenisa stołowego powstała w 1931 roku, w efekcie zainteresowania tym sportem ze strony zawodników... piłki nożnej. Futboliści uprawiali tę dyscyplinę sportu w ramach rozrywki, dla ćwiczeń rozluźniających i wzmagających refleks. Jednym z pierwszych występów zawodników tej sekcji był udział w turnieju zorganizowanym przez Y. M. C. A. Do półfinału w tym turnieju doszedł zawodnik Wisły - [[Władysław Stefaniuk]] - pokonując Barana (YMCA). W finale ten sam zawodnik zwycięża Lubowieckiego (Cracovia) w stosunku 30: 27.
-
W 1932 roku Wisła po raz pierwszy wystawiła swoją reprezentację pingpongistów w Mistrzostwach Krakowa. Mianowski i Herbst zajęli dwa pierwsze miejsca, zaś drużyna wywalczyła srebro.
+
Pierwsze indywidualne mistrzostwa ping - pongowe o mistrzostwo Krakowa, urządzone w roku 1932 staraniem krakowskiego Związku zakończyły się zwycięstwem [[Mianowski|Mianowskiego]] przed [[Herbst | Herbstem]] (obaj byli zawodnikami Wisły). Drużynowe mistrzostwa Krakowa zakończyły się zwycięstwem Makkabi, która w swoim meczu z Wisłą pokonała zawodników Białej Gwiazdy w stosunku 5:2. Wisła statecznie zajęła drugie miejsce. Spotkanie reprezentacyj drużyn ping-pongowych Krakowa i Lwowa, które odbyło się z okazji jubileuszu K. Z. T. S. zakończyło się zwycięstwem Krakowa w stosunku 4:3. W reprezentacji Krakowa grali następujący zawodnicy Wisły: [[Władysław Stefaniuk|Stefaniuk]], [[Władysław Żak|Żak]], [[Herbst]] i [[Mianowski]].
-
W 1933 roku Wisła wygrała mistrzostwa regionalne, dzięki czemu włączyła się do walki o krajowe trofea. Zmagania zakończyły się srebrem drużyny i złotem Mianowskiego w kategorii indywidualnej.
+
W roku 1933, w walkach o mistrzostwo okręgu, mistrzostwo zdobyła Wisła zwyciężając we wszystkich meczach. Biała Gwiazda po zdobyciu mistrzostwa okręgu krakowskiego przystąpiła do rozgrywek o mistrzostwo Polski w dniu 5 marca 1933 r. we Lwowie. W zawodach wzięły udział drużyny z Krakowa, Wilna, Łodzi i Lwowa. W wyniku tych rozgrywek w indywidualnych zawodach 3-cie miejsce zajął [[Władysław Mianowski]]. W rozgrywce o drużynowe mistrzostwo Polski z udziałem Wisły i Hasmonei wygrała ta druga w stosunku 3:2.
-
Drużynę w latach 30-tych stanowili: [[Herbst]], [[Mianowski]], piłkarze [[Władysław Stefaniuk]] i [[Władysław Szumilas]], sekretarz sekcji piłki nożnej [[Władysław Żak]], [[Kwolewski]], [[Nowicki]], [[Ganobis]].
+
W listopadzie 1933 r. został otwarty sezon tenisa stołowego, przez zorganizowany przez KOZTS turniej otwarcia. Do zawodów stanęło 50-ciu najlepszych zawodników z Krakowa i Tarnowa. W grze pojedynczej Stefaniuk dochodzi do finału, w którym pokonuje Schiffa (Samson Tarnów). W grze podwójnej również wychodzi zwycięsko para Wiślaków [[Knopf]] - [[Władysław Stefaniuk|Stefaniuk]], która bije w finale parę Schiff-Gelbwachs (Samson Tarnów). W drużynowych mistrzostwach okręgu krakowskiego Wisła nie zajmie poważniejszego miejsca. Mistrzem zostaje Samson (Tarnów).
 +
 
 +
W 1934 r. w międzymiastowych zawodach Tarnów — Kraków w indywidualnych walkach brali udział trzej zawodnicy Wisły. Byli nimi [[Knopf]], [[Władysław Stefaniuk|Stefaniuk]] i [[Władysław Szumilas|Szumilas]]. Ostateczny wynik potyczki to 6:1 na korzyść reprezentacji Krakowa. Rozpoczęte w styczniu 1934 r. indywidualne mistrzostwa Krakowa dały zwycięstwo [[Władysław Stefaniuk|Stefaniukowi]] przez pokonanie Ohrensteina (Hakoah Wiedeń).
 +
 
 +
W mistrzostwach indywidualnych Polski w Krakowie w marcu 1934 r. startował [[Władysław Stefaniuk|Stefaniuk]]. Rozgrywki powyższe przeprowadzone były systemem pucharowym, aż do finału, który dopiero miał być rozgrywany przez gry każdy z każdym. W półfinale [[Władysław Stefaniuk]] przegrywa z Kleinem (Samson Tarnów) i odpada z turnieju.
 +
W turnieju dwójkowym o mistrzostwo Krakowa, organizowanym przez KOZTS (turniej ten rozgrywany był systemem pucharu Davisa, tj. drużyna składa się z 2 graczy, gra każdy z każdym, a w razie równości punktów rozstrzyga gra podwójna), drużyna Wisły wystąpiła w składzie [[Władysław Szumilas|Szumilas]] — [[Władysław Stefaniuk|Stefaniuk]] i wygrała w półfinale po walce z reprezentantami Makkabi 3:0, a w finale w walce z Pemperem i Ohrensteinem (Hakoah) 3:0.
 +
 
 +
W listopadzie 1934 r. w lokalu T. S. Wisła rozegrano doroczny turniej o puchar prezesa Wisły [[Tadeusz Orzelski|dr. Orzelskiego]]. Turniej ten zakończył się po raz drugi zwycięstwem drużynowego mistrza Polski Samsonu z Tarnowa.
 +
 
 +
W lutym 1935 r., w lokalu T. S. Wisła, odbyło się rewanżowe spotkanie w meczu ping-pongowym Kraków — Warszawa. Spotkanie to zakończyło się zwycięstwem Krakowa 7:2. W miejsce poprzednio grającego w reprezentacji Krakowa Ohrensteina wystąpił [[Władysław Szumilas | Szumilas]] z Wisły.
 +
 
 +
Drużynę w latach 30-tych stanowili: [[Herbst]], [[Mianowski]], piłkarze [[Władysław Stefaniuk]] i [[Władysław Szumilas]], sekretarz sekcji piłki nożnej [[Władysław Żak]], [[Kwolewski]], [[Nowicki]], [[Ganobis]], [[Knopf]].
Po zakończeniu II wojny światowej wiślaccy pingpongiści odnosili już tylko lokalne sukcesy, m.in. zdobywając drużynowe złoto w mistrzostwach Krakowa w 1958 i 1959 oraz indywidualne ([[Stanisław Wcisło]]) w 1960 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej wiślaccy pingpongiści odnosili już tylko lokalne sukcesy, m.in. zdobywając drużynowe złoto w mistrzostwach Krakowa w 1958 i 1959 oraz indywidualne ([[Stanisław Wcisło]]) w 1960 roku.
Linia 16: Linia 28:
-
Źródło: [["Sto lat w blasku Białej Gwiazdy", Dariusz Zastawny]]<br><br>
+
Źródło: [["Sto lat w blasku Białej Gwiazdy", Dariusz Zastawny]]
-
----
+
[http://historiawisly.pl/wiki/images/pdf/30-lecie_TS_Wisla.pdf "30-lecie TS Wisła" - Księga Jubileuszowa]
 +
 
 +
 
 +
==Sekcja tenisa stołowego w prasie==
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1921/numer012/imagepages/image11.htm - turniej tenisowy AZS, grał Weyssenhoff
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1921/numer012/imagepages/image11.htm - turniej tenisowy AZS, grał Weyssenhoff
Linia 32: Linia 47:
----
----
-
Przegląd Sportowy nr. 98 / Sobota 9 grudnia 1933 roku / strona 8
+
===Przegląd Sportowy nr. 98 / Sobota 9 grudnia 1933 roku / strona 8===
Mistrzostwa Krakowa w tenisie stołowym.
Mistrzostwa Krakowa w tenisie stołowym.
Linia 41: Linia 56:
----
----
-
Przegląd Sportowy numer 1/1947 strona 6
+
===Przegląd Sportowy numer 1/1947 strona 6===
Na krakowskiej fali
Na krakowskiej fali

Wersja z dnia 20:59, 21 sty 2011

Spis treści

Rys historyczny

Grafika:Tenisiści stołowi Wisły w 1933.jpg
Mistrzowie okręgu krakowskiego 1933 roku - (od lewej) Szumilas, Stefaniuk, Kwolewski, Nowicki, Herbst, Ganobis, Żak

Sekcja tenisa stołowego powstała w 1931 roku, w efekcie zainteresowania tym sportem ze strony zawodników... piłki nożnej. Futboliści uprawiali tę dyscyplinę sportu w ramach rozrywki, dla ćwiczeń rozluźniających i wzmagających refleks. Jednym z pierwszych występów zawodników tej sekcji był udział w turnieju zorganizowanym przez Y. M. C. A. Do półfinału w tym turnieju doszedł zawodnik Wisły - Władysław Stefaniuk - pokonując Barana (YMCA). W finale ten sam zawodnik zwycięża Lubowieckiego (Cracovia) w stosunku 30: 27.

Pierwsze indywidualne mistrzostwa ping - pongowe o mistrzostwo Krakowa, urządzone w roku 1932 staraniem krakowskiego Związku zakończyły się zwycięstwem Mianowskiego przed Herbstem (obaj byli zawodnikami Wisły). Drużynowe mistrzostwa Krakowa zakończyły się zwycięstwem Makkabi, która w swoim meczu z Wisłą pokonała zawodników Białej Gwiazdy w stosunku 5:2. Wisła statecznie zajęła drugie miejsce. Spotkanie reprezentacyj drużyn ping-pongowych Krakowa i Lwowa, które odbyło się z okazji jubileuszu K. Z. T. S. zakończyło się zwycięstwem Krakowa w stosunku 4:3. W reprezentacji Krakowa grali następujący zawodnicy Wisły: Stefaniuk, Żak, Herbst i Mianowski.

W roku 1933, w walkach o mistrzostwo okręgu, mistrzostwo zdobyła Wisła zwyciężając we wszystkich meczach. Biała Gwiazda po zdobyciu mistrzostwa okręgu krakowskiego przystąpiła do rozgrywek o mistrzostwo Polski w dniu 5 marca 1933 r. we Lwowie. W zawodach wzięły udział drużyny z Krakowa, Wilna, Łodzi i Lwowa. W wyniku tych rozgrywek w indywidualnych zawodach 3-cie miejsce zajął Władysław Mianowski. W rozgrywce o drużynowe mistrzostwo Polski z udziałem Wisły i Hasmonei wygrała ta druga w stosunku 3:2.

W listopadzie 1933 r. został otwarty sezon tenisa stołowego, przez zorganizowany przez KOZTS turniej otwarcia. Do zawodów stanęło 50-ciu najlepszych zawodników z Krakowa i Tarnowa. W grze pojedynczej Stefaniuk dochodzi do finału, w którym pokonuje Schiffa (Samson Tarnów). W grze podwójnej również wychodzi zwycięsko para Wiślaków Knopf - Stefaniuk, która bije w finale parę Schiff-Gelbwachs (Samson Tarnów). W drużynowych mistrzostwach okręgu krakowskiego Wisła nie zajmie poważniejszego miejsca. Mistrzem zostaje Samson (Tarnów).

W 1934 r. w międzymiastowych zawodach Tarnów — Kraków w indywidualnych walkach brali udział trzej zawodnicy Wisły. Byli nimi Knopf, Stefaniuk i Szumilas. Ostateczny wynik potyczki to 6:1 na korzyść reprezentacji Krakowa. Rozpoczęte w styczniu 1934 r. indywidualne mistrzostwa Krakowa dały zwycięstwo Stefaniukowi przez pokonanie Ohrensteina (Hakoah Wiedeń).

W mistrzostwach indywidualnych Polski w Krakowie w marcu 1934 r. startował Stefaniuk. Rozgrywki powyższe przeprowadzone były systemem pucharowym, aż do finału, który dopiero miał być rozgrywany przez gry każdy z każdym. W półfinale Władysław Stefaniuk przegrywa z Kleinem (Samson Tarnów) i odpada z turnieju. W turnieju dwójkowym o mistrzostwo Krakowa, organizowanym przez KOZTS (turniej ten rozgrywany był systemem pucharu Davisa, tj. drużyna składa się z 2 graczy, gra każdy z każdym, a w razie równości punktów rozstrzyga gra podwójna), drużyna Wisły wystąpiła w składzie SzumilasStefaniuk i wygrała w półfinale po walce z reprezentantami Makkabi 3:0, a w finale w walce z Pemperem i Ohrensteinem (Hakoah) 3:0.

W listopadzie 1934 r. w lokalu T. S. Wisła rozegrano doroczny turniej o puchar prezesa Wisły dr. Orzelskiego. Turniej ten zakończył się po raz drugi zwycięstwem drużynowego mistrza Polski Samsonu z Tarnowa.

W lutym 1935 r., w lokalu T. S. Wisła, odbyło się rewanżowe spotkanie w meczu ping-pongowym Kraków — Warszawa. Spotkanie to zakończyło się zwycięstwem Krakowa 7:2. W miejsce poprzednio grającego w reprezentacji Krakowa Ohrensteina wystąpił Szumilas z Wisły.

Drużynę w latach 30-tych stanowili: Herbst, Mianowski, piłkarze Władysław Stefaniuk i Władysław Szumilas, sekretarz sekcji piłki nożnej Władysław Żak, Kwolewski, Nowicki, Ganobis, Knopf.

Po zakończeniu II wojny światowej wiślaccy pingpongiści odnosili już tylko lokalne sukcesy, m.in. zdobywając drużynowe złoto w mistrzostwach Krakowa w 1958 i 1959 oraz indywidualne (Stanisław Wcisło) w 1960 roku.

Spośród pingpongistów wywodzących się spośród innych sekcji, na uwagę zasługiwała świetna gra takich piłkarzy jak Mieczysław Gracz, Władysław Giergiel czy Zdzisław Mordarski. Wśród koszykarzy prym wiódł Jacek Arlet.

Sekcję rozwiązano w 1962 roku.


Źródło: "Sto lat w blasku Białej Gwiazdy", Dariusz Zastawny

"30-lecie TS Wisła" - Księga Jubileuszowa


Sekcja tenisa stołowego w prasie

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1921/numer012/imagepages/image11.htm - turniej tenisowy AZS, grał Weyssenhoff

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1921/numer017/imagepages/image10.htm mp w pingpongu

http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1921/numer018/imagepages/image12.htm jw

Mistrzostwa Krakowa w tenisie stołowym 1933

1947 – siatka i tenis stołowy


Przegląd Sportowy nr. 98 / Sobota 9 grudnia 1933 roku / strona 8

Mistrzostwa Krakowa w tenisie stołowym.


Drużynowe Mistrzostwa Krakowa w tenisie stołowym są już w pełnym toku. Dotychczasowe rozgrywki wykazały spadek formy u mistrzowskiej drużyny Wisły, która przegrała już kilka spotkań. Na czoło tabeli wysunęły się zespoły Samsonu tarnowskiego i Makabi krakowskiej. Ostatnie wyniki brzmialy:Wisła-ZMS(Tarnów) 5:2,Samson(Tarnów)-Siła 6:1,ZTS-ZMS 4:3. Makabi-Wisła 4:3,Hagoah-Hagibor 4:3, Samson-Hagibor 6:1, Makabi-Hakoah 5:2. W najbliższych dniach rozpoczynają się mistrzostwa jenostkowe.


Przegląd Sportowy numer 1/1947 strona 6

Na krakowskiej fali

Rozegrane przed świętami Mistrzostwo Krakowa w siatkówce męskiej zdobyła „Olsza”, która w decydującym spotkaniu pokonała w niedzielę obu swoich najgroźniejszych rywali, Wisłę 2:0 (11:15, 15:7) i AZS 2:1 (10:15, 15:10, 15:6). Olsza zdobyła mistrzostwo nieprzegrywając żadnego spotkania. Dalsze wyniki zawodów sobotnich są następujące: Panie: AZS – Społem 2:0, Wisła – Cracovia 2:0, Wisła – AZS 2:0, Wisła – Olsza 2:0 walkower, Społem – Olsza 2:0 walkower, AZS – Halniak 2:0 walkower, Cracovia – Społem 2:0, Wisła – Społem 2:0, Wisła – AZS 2:0.

Panowie: AZS – Cracovia 2:1, Olsza – Krowodrza 2:0, Wisła – Krowodrza 2:0, Olsza – Wisła 2:0, Olsza – AZS 2:1.

W niedzielę zostało rozstrzygnięte wicemistrzostwo Krakowa w tenisie stołowym. Tytuł ten przypadł drużynie Krakusa poraz drugi z rzędu, dzięki zwycięstwom nad Wisłą 6:3.