1911.10.29 Cracovia – Wisła Kraków 1:0

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 08:10, 2 sty 2011

1911.10.29, mecz towarzyski, Kraków, Boisko pozlotowe, 15:30

	Cracovia	1:0 (0:0)	Wisła Kraków
	widzów:
	sędzia: Melich z Wiednia
Bramki Antoni Poznański 50' 1:0
Cracovia 2-3-5 Gustaw Rogalski Mieczysław Pollak Obert Robert Traub Owsionka Tadeusz Synowiec Tadeusz Dąbrowski Antoni Poznański Richard Singer Szaynowski Klakurka trener: brak Wisła Kraków 2-3-5 Michał Szubert Andrzej Bujak Wilhelm Cepurski Stanisław Adamski Ludwik Stolarski Władysław Polaczek Witold Rutkowski Artur Olejak Stanisław Ziemiański Bruno Luska Karol Romański trener: brak
W jednym ze sprawozdań podają, że mecz rozpoczął się o 15:00.

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Program meczu

Program meczu - cz. 1

Program meczu - cz. 2

„Czas” z 29.10: anons meczu Cracovia-Wisła na b. pozlotowem. „Zawody dwóch drużyn, które zajmują pierwsze miejsca w tej dziedzinie sportu polskiego, budzą zainteresowanie nadzwyczajne, że przez trzy sezony, blisko przez półtora roku drużyny te nie zmierzyły swych sił”.

„Czas” z 30.10: „Match „Cracovii” z „Wisłą” zakończył się zwycięstwem biało-czerwonych w stosunku 1:0 (0:0). Niewątpliwie to zwycięstwo było wynikiem stanowczej przewagi, jaką „Cracovia” uzyskała już pod koniec pierwszej połowy. Silny wiatr pomagał wprawdzie w pierwszej części czerwonym, którzy dzięki temu przeważnie znajdowali się w ataku, jednakże w stanowczych chwilach nie umieli należycie wykorzystać sposobności do strzałów. „Cracovia” natomiast dała naogół strzałów daleko więcej, z których jeden zaledwie był zwycięzkim. Również nadwyżka cornerów i rzutów wolnych uwydatniła przewagę „Cracovii”. Gra prowadzona ostro, w tempie jednolitem, nie należała jednak do klasycznych. – Grano obustronnie zbyt nerwowo, na czem tracił styl. Wzajemna znajomość przeciwnika i ostrożność obustronna także do tego się przyczyniała. Podnieść należy dobrą grę obu bramkarzy obrony, „Cracovii”, p. B. z „Wisły”, obie pomoce grały również dobrze w „Cracovii”, tylko prawy gorzej niż zwykle był usposobiony. Atak obu drużyn, podobnie zresztą jak i reszt, starały się dać z siebie wszystko. Sędzia p. Melich.”B”.