1913.09.21 Czarni Lwów – Wisła Kraków 1:0

Z Historia Wisły

1913.09.21, mecz towarzyski, Lwów, Boisko TZR, 16:00
Czarni Lwów 1:0 (1:0) Wisła Kraków
widzów:
sędzia: Tadeusz Dudryk ze Lwowa
Bramki
Juliusz Miller 45' 1:0
Czarni Lwów
2-3-5
Jan Harasymowicz
Tadeusz Rzadki
Tadeusz Kowalski "Tady"
Filip Kmiciński
Henryk Bilor
Władysław Koniewicz
Skowroński
Jan Karnecki
"Littie"
Walerian Pappius
Juliusz Miller

trener:
Wisła Kraków
2-3-5
Leon Schwarz
Andrzej Bujak
Wilhelm Cepurski
Alfred Konkiewicz I
Ludwik Stolarski
Włodzimierz Polaczek
Stefan Śliwa
Artur Olejak
Stanisław Kowalski I
Tadeusz Przystawski
Stanisław Mróz I

trener:
Harasymowicz obronił w 70' rzut karny.
Kurjer Lwowski sugeruje, że nie grał Cepurski ("miejsce Cepurskiego zajął Stolarski")

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl



Spis treści

Relacje prasowe

Kurjer Lwowski z 20.09.1913‎

Czarni - Wisła.
Kurjer Lwowski, 20 września 1913
Match obu tych drużyn odbędzie się w niedzielę 21. bm. Na boisku T.K.R. „Czarni” więc po jednorocznej prawie przerwie zmierzą swe siły z polską drużyną. „Wisła” wystąpi w tym samym składzie, w którym grała ubiegłej niedzieli z „Pogonią”.

„Pogoń” wyjeżdża do Krakowa, by rozegrać tam w niedzielę prywatny match footbalowy z tamtejszym K.S. „Cracovią”.




"Czas" z 1913.09.20

Ze sportu. ,,Wisła’’-,,Czarni’’.
Czas, 20 września 1913
W niedzielę dnia 21 b. m. odbędzie się na boisku T. Z. R., match ,,Czarnych’’ z krakowską ,,Wisłą’’. Match ten obudzi zapewne tem większe zainteresowanie, że ,,Czarni’’ potykać się będą po raz pierwszy tego roku z drużyną krakowską – W r. 1911 ,,Wisła’’ odniosła zwycięstwo nad ,,Czarnymi’’ w stosunku 3:1, dwa matche zaś rozegrane w r. 1912 zakończyły się wynikiem 2;1 na korzyść ,,Czarnych’’ i nierozegraną 1:1.


„Czas” z 1913.09.23

Czas, 23 września 1913
We Lwowie odbył się w niedzielę match „Czarnych” (Lwów) z „Wisłą” (Kraków), który zakończył się wynikiem 1:0 (1:0) na korzyść pierwszych.



Kurjer Lwowski z 23.09.1913

Kronika Sportowa. Czarni - Wisła 1:0 (1:0)
Kurjer Lwowski, 23 września 1913
„Czarni" po dłuższej przerwie wystąpili w znacznie zmienionym składzie, wstawiając do drużyny kilku młodych graczy, którzy — nawiasem mówiąc — zadanie swoje spełnili nadspodziewanie dobrze. W „Wiśle" miejsce Cepurskiego zajął Stolarski, na bramce w miejsce Szuberta grat Schwarz.

W pierwszych minutach obie drużyny naprzemian atakują, przyczem wyróżniają się obrońcy: po stronie „Czarnych" Tady, „Wisły" Bujak. Obaj bramkarze mają bardzo mało do czynienia. — Środkowy ataku „Wisły" wyróżnia się wspaniałym „dribblingiem", przyczem jednak zapomina o swoich współgraczach. Już zdaje się, że pierwsza potowa gry upłynie bez wyniku, gdy w 45 minucie prawy skrzydłowy „Czarnych" centruje, a lewy skrzydłowy korzystając z tego, te bramkarz „Wisły" zbyt mało piłce poświęca uwagi, pakuje ją obok słupa do siatki. Po pauzie gra nieco żywsza. „Wisła" powoli opanowuje sytuację i naciera coraz energiczniej. W 25 minucie sędzia dyktuje zgoła nieumotywowany karny rzut przeciw „Czarnym", który jednak bramkarz ich chwyta, pozbawiając „Wisłę” doskonałej sposobności do wyrównania. Ostatnie minuty gry upływają przy znacznej prze-wadze „Wisły", która jednak na stan gry wcale nie wpływa.

U „Czarnych" wyróżnili się: bramkarz, lewy back i obaj skrzydłowi pomocy: prawy doskonalą orjentacją, lewy zimną krwią. Z „Wisły" zasługuje na pełne uznanie środkowy pomocy za swą pracowitość. Bramkarz przez pozowanie i kilka „tricków" podobał się parterowej publiczności.



„Ilustrowany Kurier Codzienny” z 1913.09.24

Ilustrowany Kurier Codzienny, 24 września 1913
We Lwowie rozegrała krakowska Wisła match z Czarnymi, ponosząc klęskę 1:0, tem boleśniejszą, iż Czarni wystąpiwszy z Związku austryackiego prawie z nikim nie grali, a tem samem wyszli z formy, przedstawiając materiał mniej niż drugorzędny. W.S.



Praca z 02.11.1913

Praca, 2 listopada 1913
Do tegorocznego mistrzostwa Galicyi stają trzy kluby: Pogoń, Wisła i Cracovia. Czwarty I. klasowy klub „Czarni" z powodu zatargów z „Verbandem" na ten sezon został do matchow o mistrzostwo niedopuszczony. Stan gier o mistrzostwo przedstawia się następująco:

Mecze rozegrane - zwycięskie - przegrane - nierozegrane - ilość punktów

Pogoń 3 - 2 1 1

Wisła 3 2 1 1 4

Cracovia 2 1 - - 3

Matche o mistrzostwo „Wisły" z „Pogonią" przyniósł klęskę tej ostatniej. Grę rozpoczynają Krakowianie, jednak Pogoń odbiera im piłkę i wkrótce Kuchar I. strzela w bramkę. Obrońca Wisły p. Bujak stara się odbić, jednak piłka ścina mu się na nodze i piłka ugnęza w siatce Wisły. Atak jej zaczyna śmielej zaczepiać i wyrównuje w krótkim czasie z karnego rzutu. W drugiej połowie Wisła się broni, przypuszczając tylko od czasu ataki. Rzadkie wprawdzie, ale bardzo szybkie i kombinacyjnie doskonale obmyślane, z tych jeden szczęśliwy. Wynik 2:1. Honor barw Lwowa obronili dzielni „Czarni" zwycięskiem spotkaniem z „Wisłą". Temperamentem górując nad „Wisłą", która jak zwykle grała krótkiemi posoingami, „Czarni" grają z zapałem, przypuszczając raz po raz atak pod bramę Wisły. Doskonała obrona jednak długi czas niweczy dobrze obmyślane ataki i dopiero w ostatniej można rzec sekundzie uzyskują „Czarni" bramkę wstrzeloną przez Millera. Druga połowa wykazuje i nadal przewagę „Czarnych", jednak oślizgłe boisko powoduje niepewność strzałów i częste upadki graczy. Karny rzut strzelany przez Wisłę, obronił w znakomitej formie będący p. Harasymowicz. Koniec 1:0.