1922.05.07 Wisła Kraków – Victoria Żiżkov Praga 1:3

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 08:41, 28 cze 2009

Relacje prasowe

Zespół czeski reklamowany był w prasie jako „pierwszorzędna drużyna praska”, która wygrała wcześniej z Unionem Berlin 5:0. I trzeba przyznać, że nie zawiodła krakowskiej publiczności prezentując się jako zgrany, dobry technicznie zespół. Potrafiący grać krótkimi podaniami, choć bez większych gwiazd w składzie. Początek meczu był jednak zaskakujący dla gości, gdyż w ataku była Wisła i „z rzutu wolnego, bitego przez Reymana, zdobywa Wisła niespodziewanie dla zbyt pewnych siebie gości 1. bramkę w 5 min." (piłkę odbitą od obrońcy dobił Szpurna głową).

W 3 minuty później szybka odpowiedź gości i wyrównanie (po golu Kriża). Dobry okres gry z obu stron. Gra szybka i otwarta. Po pięknym przeboju Reymana jego strzał broni jednak bramkarz Vicrtorii. Duża aktywność ataku Wisły owocuje strzałem Reymana koło słupka w 17'. W 20’ pada kolejny gol dla gości. W kilka minut potem z podania Kowalskiego "strzela pięknie i ostro Reyman w róg" - bramkarz broni robinsonadą. II połowa przebiega jednak już pod dyktando Czechów. W drugiej połowie niestety „Wisła zapomniała wprost o stoppingu z wyjątkiem Reymana i Gierasa" i w efekcie w 56’ przegrywała już 1:3 (gol Jelinka). Czesi kontrolują potem przebieg meczu do jego końca. „Czerwoni” z kolei mimo ambitnej gry i stworzeniu sobie kilku dogodnych sytuacji (Reyman, Danz, Kowalski, Szpurna) nie potrafią zmiejszyć rozmiarów porażki. Na podstawie: PS nr 19 i IKC.

Przegląd Sportowy nr 19/1922 str. 8:

Victoria Żiżkow, z którą krakowska publiczność sportowa w ostatnim tygodniu się zapoznała, pozostawiła na ogół dodatnie wrażenie. Goście reprezentowali praską dobrą pierwszą klasę. Fizycznie, dobrze rozwinięci, odznaczają się szybkim startem do piłki, piękną grą głową, celowem i przyziemnem podaniem. Technicznie w większości doskonale wyszkoleni, popisywali się częstokroć swemi sztuczkami, czem zyskali sobie liczne brawa. Najlepszą częścią drużyny jest linia napadu, którego duszą jest Hoyer. Rozmaitość kombinacji, przytomna orientacja oraz częste oddawanie strzałów na bramkę jest cechą tego ataku. Bardzo dobrą jest również pomoc, tak w defensywie jak i ofensywie. Najsłabszą część drużyny stanowi obrona; bramkarz pewny i przytomny wykazał dobrą szkołę. Grają szybko i z werwą, przyczem nie gardzą również używaniem rąk oraz innemi niedozwolonemi środkami.

Wisła grała słabiej niż zwykle. Uderzała znowu niejednolitość zespołu. Zupełnie niefortunne było zastąpienie Wiśniowskiego Szubertem w zawodach poniedziałkowych. U Ceperskiego widoczny jest spadek formy. Pomoc pracowita grała ofiarnie, szczególnie Śliwa. Atak miewał piękne momenty, ale na ogół brak mu zgrania oraz celnych strzałów.

7 maja

Victoria Ziżkov – Wisła 3:1 (2:1)

Opis meczu

Zaraz po rozpoczęciu przeprowadza Wisła, mając wiatr za sobą, niebezpieczny atak. Reyman bije rzut wolny, piłkę odbija obrońca słabo, z czego korzysta Szpurna , pakując ja momentalnie główką do bramki. W niespełna dwie minuty później wyślizguje się Wiśniewskiemu piłka z ręki, nadbiega napastnik i wyrównuje. Wisła ponawia ataki, ale bezskutecznie. W 25 min. Wiśniewski ma znowu sposobność wykazania swojej niepewności i słabej strony bronienia „dolnych” piłek. Goście łatwo uzyskują drugą bramkę.

Po pauzie jest Wisła w defensywie. Czesi pięknie kombinują. Piłkę dostaje Hoyer, naciskany jednak przez Kaczora, zręcznym obrotem przepuszcza piłkę, dając tym taktycznym sposobem możliwość lewemu skrzydłowemu uzyskać trzeciego i ostatniego goala. Goście przeprowadzają jeszcze szereg niebezpiecznych ataków. Wisła bezskutecznie się rewanżuje, aż wreszcie sędzia p. Auerbach, w tym dniu dobrze usposobiony, odgwizduje zawody.