1923.10.07 Wisła Kraków - Iskra Siemianowice 8:3

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 09:18, 12 lis 2012

1923.10.07, Mistrzostwa Polski, 6. kolejka, Kraków, Stadion Wisły,

	Wisła Kraków	8:3 (4:0) w.o. 5:0	Iskra Siemianowice
	widzów: 500
	sędzia: Rząsa
Bramki Władysław Krupa 11’ Józef Adamek 20’ Władysław Kowalski 32’ Henryk Reyman 35’ Władysław Kowalski 49’ Henryk Reyman 58' Henryk Reyman 72’ Józef Adamek 80’
Wisła Kraków 2-3-5 Mieczysław Wiśniewski Kazimierz Kaczor Marian Markiewicz Stefan Wójcik Stefan Śliwa Marian Majcherczyk Józef Adamek Władysław Krupa Henryk Reyman Władysław Kowalski Mieczysław Balcer trener: brak Iskra Siemianowice
Mecz - "kabaret" w wykonaniu sędziego, wykluczył 4 graczy - 2 Wisły i 2 Iskry

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Tygodnik Sportowy nr 37

Wisła-Iskra Laurahuta 8:3 (4:0). Zaledwie 500 widzów. Sędzia Rząsa odstawiała kabaret z rzutami karnymi (4 karne, 4 wykluczenia "lub coś takiego w przybliżeniu" to jego norma. Kpina z meczu, bez relacji, a w końcu było to spotkanie o mistrzostwo Polski!!

Stadion nr 24

Boisko Wisły było mokre. Wisła zlekceważyła przeciwnika, który grał dość prymitywnie. Gole dla gości (1. po błędzie Wiśniewskiego, 2. z karnego, 3. z przeboju środkowego napastnika). 3 karne w całym meczu.

Przegląd Sportowy nr 41

8:3 (5:1). Na boisku oglądaliśmy "kino" za sprawą sędziego Rząsy, który podyktował 3 karne i za jednym "zamachem wyprawił czterech graczy z boiska". Jak mawiano najpiękniejszym dniem w jego karierze było podyktowanie 4 karnych w meczu Polonia-Pogoń, tym razem, "gdy nie dociągnął do chlubnej tej cyfry, zemścił się na czterech graczach od razu", taką to ma "idee fix". Iskra drużyna surowa, ale ambitna. "Wisła miała swój normalny dzień z paru pysznemi bombami Reymana, kilku kozłami Śliwy i jedną bramką nonszalancko puszczoną przez Wiśniewskiego. Grę interesującą i nawet nie zbyt ordynarną, ukoronował zjadliwy piruet Krupy z przyłożeniem obcasów do szczęki jednego z Ślązaków. Rewanż w postaci kilku kopniaków nasunął się sam przez się. Tu doskoczył Reyman i odepchnął 'pierona'". Skończyło się na wydaleniu z boiska Krupy, Reymana i dwu Ślązaków. Wg sprawozdawcy wystarczyło tylko tych, którzy kopali, gdyż Reyman wystąpił w obronie swego kolegi. Brak pełnej statystyki bramkowej.

Ostatnie zawody w serji rozgrywek o mistrzostwo okręgu zachodniego, stały się tem, co bywalcy boiskowi nazywają "kino". Bohaterem był sędzia p. Rząsa, który "wsunął" swoje tradycjonalne trzy karne, oraz za jednym zamachem wyprawił czterech graczy z boiska. Zdaje mi się, że sędzia ten wogóle ożywa dopiero w chwili, gdy piłka znajdzie się na polu karnem. Orle jego oko dostrzega wtedy w lot najmniejsze uchybienia, poczem gwizdek i karny. Powiadają, że zawody Polonia - Pogoń stanowiły najpiękniejszy dzień w jego życiu sędziowskiem dzięki zaaplikowanym czterem karnym. Na zawodach Wisły z Iskrą, gdy nie dociągnął do chlubnej cyfry, zemścił się na czterech graczach od razu. [...]

Same zawody nie przyniosły nic nowego. Iskra jest drużyną surową o niezłym i bojowym napadzie i bardzo słabych technicznie ale twardych "pierońsko" linjach pomocy i obrony. Zapał z jakim jej gracze idą na "gościa" ma coś z Walencji. Wisła miała swój normalny dzień z paru pysznemi bombami Reymana, kilku kozłami Śliwy i jedną bramką nonszalancko puszczoną przez Wiśniewskiego. Grę interesującą i nawet nie zbyt ordynarną, ukonorował zjadliwy piruet Krupy z przyłożeniem obcasów do szczęki jednego z Ślązaków. Rewanż w postaci kilku kopniaków nasunął się sam przez się. Tu doskoczył Reyman i odepchnął "pierona". Sędzia wmieszał się w tą sprawę i wydalił z boiska Krupę i Reymana oraz dwu graczy z Iskry. Sądząc tak "na oko" (nie na ucho) z trybuny, wystarczyłoby wydalenie dwu graczy, którzy zdążyli się wypowiedzieć kopniakami. Reyman wystąpił tylko w obronie swego kolegi i to w sposób dość umiarkowany. Rozumiemy, że porządek na boisku utrzymuje tylko sędzia, ale cóżby się np. stało jakby tak zaczęli tłuc sędziego. Ciekawe jest, czyby p. Rząsa wyrzucił wtedy gracza, któryby stanął w jego obronie...

Z trzech podyktowanych karnych po jednej bramce dla każdej strony.

Ponieważ wcześniej niespodziewanie ŁKS pokonał Wartę 5:2, dało to Wiśle pierwsze miejsce w grupie i prawo gry o mistrzostwo Polski z Pogonią Lwów.