1924.06.01 Wisła Kraków – Vivo Budapeszt 2:0
Z Historia Wisły
| Linia 34: | Linia 34: | ||
ROK IV. KRAKÓW, DNIA 2 CZERWCA 1 9 2 4 ROKU. NR. 23 . | ROK IV. KRAKÓW, DNIA 2 CZERWCA 1 9 2 4 ROKU. NR. 23 . | ||
| - | 31. V. Vivo AC. (Budapeszt) — Makkabi 2:2 ( 1 : 1). - 1. VI. V i v o | + | 31. V. Vivo AC. (Budapeszt) — Makkabi 2:2 ( 1 : 1). - 1. VI. V i v o — W i s ł a 0:2 (0 :1 ). Vivo jest jednym z tych klubów węgierskich, które dotychczas w Polsce nie zostały nigdy pokonanymi i uzyskały tak cyfrowo, jak i jakościowo piękne sukcesy. Może z tego powodu, a może z innych, przybył on obecnie na tournee do Polski w bardzo osłabionym składzie z jakimi 6 rezerwowymi graczami. Toteż mimo, że gra jego jest wcale piękna, nie może dotąd wogóle uzyskać zwycięstwa, a ma już za sobą 2 klęski i 2 nierozstrzygnięte. Inna rzecz, że niezasłużenie, bo przewyższał na wszystkich 4 meczach w Łodzi i Krakowie, nawet w tym słabym składzie, wszystkich swoich przeciwników. A jednak brak wspaniałego, najlepszego obecnie w Budapeszcie, bramkarza Fischera, który był przeznaczony na Olimpjadę, a tylko skutkiem intrygi klubowej nie pojechał (po klęsce z Egiptem mocno tego żałowano), Grossa (obrońcy), który wyjechał do Paryża, 2 pomocników i 3 napastników, dał się mocno odczuć i Vivo przypłacił to niepowodzeniami. |
VAC., jedyna drużyna Budapesztu, której udało się pokonać w bież. roku mistrza MTK, jest typową drużyną kombinacyjną ze wszystkiemi zaletami i wadami tego systemu, który obecnie na międzynarodowym egzaminie w Paryżu poniósł tak sromotną porażkę w walce z systemem, że go tak nazwiemy, „żywiołowo-przebojowym“, co wywoła niechybnie całą rewolucję w metodzie gier i walk futballowych. Mecze Vivo, a szczególnie z Wisłą, były klasycznym dowodem, że przegrać może drużyna, mająca 90 procent z gry, siedząca na połowie przeciwnika i pod jego bramką, kombinująca pięknie, strzelająca 70 razy na bramkę bez skutku, a wygrać może drużyna, która przebije się kilka razy, strzeli kilkanaście, ale umie wyzyskać doskonale sposobności podbramkowe. Tensam pono obraz przedstawiał mecz Węgry — Egipt i Polska — Szwecja. Stoimy przed dylematem. Gra mózgowa, czy walka żywiołowa, kombi nacja, czy ambicja. Historja futballu znajduje się w przełomowym okresie. | VAC., jedyna drużyna Budapesztu, której udało się pokonać w bież. roku mistrza MTK, jest typową drużyną kombinacyjną ze wszystkiemi zaletami i wadami tego systemu, który obecnie na międzynarodowym egzaminie w Paryżu poniósł tak sromotną porażkę w walce z systemem, że go tak nazwiemy, „żywiołowo-przebojowym“, co wywoła niechybnie całą rewolucję w metodzie gier i walk futballowych. Mecze Vivo, a szczególnie z Wisłą, były klasycznym dowodem, że przegrać może drużyna, mająca 90 procent z gry, siedząca na połowie przeciwnika i pod jego bramką, kombinująca pięknie, strzelająca 70 razy na bramkę bez skutku, a wygrać może drużyna, która przebije się kilka razy, strzeli kilkanaście, ale umie wyzyskać doskonale sposobności podbramkowe. Tensam pono obraz przedstawiał mecz Węgry — Egipt i Polska — Szwecja. Stoimy przed dylematem. Gra mózgowa, czy walka żywiołowa, kombi nacja, czy ambicja. Historja futballu znajduje się w przełomowym okresie. | ||
| Linia 41: | Linia 41: | ||
Na dziesiątki strzałów wszystkie chybiły, lub były zupełnie anemiczne. Hyperkombinacja piękna, ale do absurdu doprowadzona. W decydującej chwili brak strzału i efektu końcowego. Wszystkie linje Vivo pracowały dobrze i harmonijnie, technika podawania i rzutów głową znakomite, a jednak rezultatu nie było. Przeciwnie Wisła. Kombinacji błyskotliwej przeciwnika oprzeć się nie mogła, ale nie dopuszczała go do wolnego i silnego strzału, walcząc zawzięcie w sytuacjach podbramkowych. Obrona Wisły stała na wysokim poziomie i spełniła swe zadanie. Atak był niebezpieczny, choć rzadko dochodził do ważkiego głosu. 1 sza bramka padła po rzucie wolnym, nie bardzo usprawiedliwionym, 2-ga po przeboju Adamka i jego centry z bliskiej odległości przez Dańca. Sędzia p. Rutkowski, całkiem dobry i bezstronny, przeoczył dwukrotnie wyraźny „hands” na karnem polu Wisły. Naogół niezasłużona zupełnie klęska gości. Wisła utrzymuje swój zwycięski pochód, dzięki nadzwyczajnemu szczęściu raczej, niż faktycznej umiejętności, wedle przebiegu bowiem gry winna była ten mecz przegrać tak, jak ze Slovanem i Opawą. Szczęście jednak jest w obecnym sezonie stale po stronie Wisły i dopomaga skutecznie jej ambicji i wysiłkom. Kompletna drużyna Vivo, która w lipcu zagości w Krakowie niechybnie zrehabilituje cyfrowo swą, mimo obecnych niepowodzeń, dobrą opinję. | Na dziesiątki strzałów wszystkie chybiły, lub były zupełnie anemiczne. Hyperkombinacja piękna, ale do absurdu doprowadzona. W decydującej chwili brak strzału i efektu końcowego. Wszystkie linje Vivo pracowały dobrze i harmonijnie, technika podawania i rzutów głową znakomite, a jednak rezultatu nie było. Przeciwnie Wisła. Kombinacji błyskotliwej przeciwnika oprzeć się nie mogła, ale nie dopuszczała go do wolnego i silnego strzału, walcząc zawzięcie w sytuacjach podbramkowych. Obrona Wisły stała na wysokim poziomie i spełniła swe zadanie. Atak był niebezpieczny, choć rzadko dochodził do ważkiego głosu. 1 sza bramka padła po rzucie wolnym, nie bardzo usprawiedliwionym, 2-ga po przeboju Adamka i jego centry z bliskiej odległości przez Dańca. Sędzia p. Rutkowski, całkiem dobry i bezstronny, przeoczył dwukrotnie wyraźny „hands” na karnem polu Wisły. Naogół niezasłużona zupełnie klęska gości. Wisła utrzymuje swój zwycięski pochód, dzięki nadzwyczajnemu szczęściu raczej, niż faktycznej umiejętności, wedle przebiegu bowiem gry winna była ten mecz przegrać tak, jak ze Slovanem i Opawą. Szczęście jednak jest w obecnym sezonie stale po stronie Wisły i dopomaga skutecznie jej ambicji i wysiłkom. Kompletna drużyna Vivo, która w lipcu zagości w Krakowie niechybnie zrehabilituje cyfrowo swą, mimo obecnych niepowodzeń, dobrą opinję. | ||
| + | |||
| + | ===Sport lwowski=== | ||
| + | Nr. 92. Lwów, środa 4 czerwca 1924. Rok III. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | 1. VI Wisła - Vivo AC (Budapeszt) 2:0 (1:0). Wisła bez graczy olimpijskich, Balcera i Czulaka. Nic też dziwnego, że drużyna grała słabo, szczególnie atak nie zatrzymywał piłki przy sobie. Zato znakomicie pracowali dwaj obrońcy Kaczor i Mazurkiewicz. Gdyby ci dwaj reprezentowali Polskę w Stockholmie i Paryżu, z całą pewnością nie przegrywalibyśmy z różnicą 5—6 bramek. W bramce Nowak z trzeciej drużyny bez zarzutu. W pomocy zadowolnił jedynie Gieras. W ataku Kowalski i Kotlarczyk dobry. Adamkiem mało grano. Goście pracowali w polu bardzo ładnie. Kombinacja i opanowanie techniczne piłki znakomite, uderzała świetną gra głową. Za to pod bramką nie byli wstanie przejechać Markiewicza i Kaczora i pomimo znacznej przewagi nie potrafili zdobyć bramki. Do pauzy gra pod znakiem przewagi gości, Ataki Wisły niebezpieczne. Po rzucie wolnym Kowalski uzyskuje pierwszą bramkę. Wszelkie wysiłki gości, by wyrównać udaremnia znakomicie pracująca obrona Wisły. | ||
| + | |||
| + | Po pauzie przewaga gości mniejsza. Wisła lepiej gra. Reyman II. gra na centrze. Danz na prawym łączniku. Zmiana ta okazała się dobrą. Ku końcowi otrzymuje pitkę od Kowalskiego Adamek, podprowadza w ciężkiej walce pod linję autową i Danz uzyskuje drugiego gola. Wynik ten utrzymuje się do końca. Rogów 3:2 dla Vivo. Sędziował doskonale p. Rutkowski. | ||
| + | |||
| + | |||
Wersja z dnia 11:59, 26 sty 2017
| Wisła Kraków | 2:0 (2:0) | Vivo Budapeszt | 
| ||||||
| widzów: | ||||||||||
| sędzia: Rutkowski | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Tygodnik Sportowy
ROK IV. KRAKÓW, DNIA 2 CZERWCA 1 9 2 4 ROKU. NR. 23 .
31. V. Vivo AC. (Budapeszt) — Makkabi 2:2 ( 1 : 1). - 1. VI. V i v o — W i s ł a 0:2 (0 :1 ). Vivo jest jednym z tych klubów węgierskich, które dotychczas w Polsce nie zostały nigdy pokonanymi i uzyskały tak cyfrowo, jak i jakościowo piękne sukcesy. Może z tego powodu, a może z innych, przybył on obecnie na tournee do Polski w bardzo osłabionym składzie z jakimi 6 rezerwowymi graczami. Toteż mimo, że gra jego jest wcale piękna, nie może dotąd wogóle uzyskać zwycięstwa, a ma już za sobą 2 klęski i 2 nierozstrzygnięte. Inna rzecz, że niezasłużenie, bo przewyższał na wszystkich 4 meczach w Łodzi i Krakowie, nawet w tym słabym składzie, wszystkich swoich przeciwników. A jednak brak wspaniałego, najlepszego obecnie w Budapeszcie, bramkarza Fischera, który był przeznaczony na Olimpjadę, a tylko skutkiem intrygi klubowej nie pojechał (po klęsce z Egiptem mocno tego żałowano), Grossa (obrońcy), który wyjechał do Paryża, 2 pomocników i 3 napastników, dał się mocno odczuć i Vivo przypłacił to niepowodzeniami.
VAC., jedyna drużyna Budapesztu, której udało się pokonać w bież. roku mistrza MTK, jest typową drużyną kombinacyjną ze wszystkiemi zaletami i wadami tego systemu, który obecnie na międzynarodowym egzaminie w Paryżu poniósł tak sromotną porażkę w walce z systemem, że go tak nazwiemy, „żywiołowo-przebojowym“, co wywoła niechybnie całą rewolucję w metodzie gier i walk futballowych. Mecze Vivo, a szczególnie z Wisłą, były klasycznym dowodem, że przegrać może drużyna, mająca 90 procent z gry, siedząca na połowie przeciwnika i pod jego bramką, kombinująca pięknie, strzelająca 70 razy na bramkę bez skutku, a wygrać może drużyna, która przebije się kilka razy, strzeli kilkanaście, ale umie wyzyskać doskonale sposobności podbramkowe. Tensam pono obraz przedstawiał mecz Węgry — Egipt i Polska — Szwecja. Stoimy przed dylematem. Gra mózgowa, czy walka żywiołowa, kombi nacja, czy ambicja. Historja futballu znajduje się w przełomowym okresie.
Niedzielny mecz z Wisłą zgromadził mimo konkurencji komicznego futballu artystów Słowackiego — Bagatela większą nieco ilość widzów. Vivo w tymsamym składzie, lewy back tylko inny, lepszy i pewniejszy. Wisła w składzie: Adamek, Danz, Reyman II, Kowalski, Kotlarczyk, Wójcik, Majcherczyk, Gieras, Kaczor, Markiewicz i nowy bramkarz rezerwowy. — Gra przez cały czas pod znakiem wybitnej przewagi technicznej, taktycznej i kombinacyjnej gości, szczególnie w 1. połowie, kiedy gra ich fascynowała publikę, była bowiem najpiękniejszą, jaką w obecnym sezonie jakakolwiek drużyna zagraniczna zaprodukowała. Jedną tylko wielką wadę, czy pecha, mieli napastnicy,— nie umieli strzelać.
Na dziesiątki strzałów wszystkie chybiły, lub były zupełnie anemiczne. Hyperkombinacja piękna, ale do absurdu doprowadzona. W decydującej chwili brak strzału i efektu końcowego. Wszystkie linje Vivo pracowały dobrze i harmonijnie, technika podawania i rzutów głową znakomite, a jednak rezultatu nie było. Przeciwnie Wisła. Kombinacji błyskotliwej przeciwnika oprzeć się nie mogła, ale nie dopuszczała go do wolnego i silnego strzału, walcząc zawzięcie w sytuacjach podbramkowych. Obrona Wisły stała na wysokim poziomie i spełniła swe zadanie. Atak był niebezpieczny, choć rzadko dochodził do ważkiego głosu. 1 sza bramka padła po rzucie wolnym, nie bardzo usprawiedliwionym, 2-ga po przeboju Adamka i jego centry z bliskiej odległości przez Dańca. Sędzia p. Rutkowski, całkiem dobry i bezstronny, przeoczył dwukrotnie wyraźny „hands” na karnem polu Wisły. Naogół niezasłużona zupełnie klęska gości. Wisła utrzymuje swój zwycięski pochód, dzięki nadzwyczajnemu szczęściu raczej, niż faktycznej umiejętności, wedle przebiegu bowiem gry winna była ten mecz przegrać tak, jak ze Slovanem i Opawą. Szczęście jednak jest w obecnym sezonie stale po stronie Wisły i dopomaga skutecznie jej ambicji i wysiłkom. Kompletna drużyna Vivo, która w lipcu zagości w Krakowie niechybnie zrehabilituje cyfrowo swą, mimo obecnych niepowodzeń, dobrą opinję.
Sport lwowski
Nr. 92. Lwów, środa 4 czerwca 1924. Rok III.
1. VI Wisła - Vivo AC (Budapeszt) 2:0 (1:0). Wisła bez graczy olimpijskich, Balcera i Czulaka. Nic też dziwnego, że drużyna grała słabo, szczególnie atak nie zatrzymywał piłki przy sobie. Zato znakomicie pracowali dwaj obrońcy Kaczor i Mazurkiewicz. Gdyby ci dwaj reprezentowali Polskę w Stockholmie i Paryżu, z całą pewnością nie przegrywalibyśmy z różnicą 5—6 bramek. W bramce Nowak z trzeciej drużyny bez zarzutu. W pomocy zadowolnił jedynie Gieras. W ataku Kowalski i Kotlarczyk dobry. Adamkiem mało grano. Goście pracowali w polu bardzo ładnie. Kombinacja i opanowanie techniczne piłki znakomite, uderzała świetną gra głową. Za to pod bramką nie byli wstanie przejechać Markiewicza i Kaczora i pomimo znacznej przewagi nie potrafili zdobyć bramki. Do pauzy gra pod znakiem przewagi gości, Ataki Wisły niebezpieczne. Po rzucie wolnym Kowalski uzyskuje pierwszą bramkę. Wszelkie wysiłki gości, by wyrównać udaremnia znakomicie pracująca obrona Wisły.
Po pauzie przewaga gości mniejsza. Wisła lepiej gra. Reyman II. gra na centrze. Danz na prawym łączniku. Zmiana ta okazała się dobrą. Ku końcowi otrzymuje pitkę od Kowalskiego Adamek, podprowadza w ciężkiej walce pod linję autową i Danz uzyskuje drugiego gola. Wynik ten utrzymuje się do końca. Rogów 3:2 dla Vivo. Sędziował doskonale p. Rutkowski.
