1925.03.15 Wisła Kraków - Ruch Chorzów 5:1

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 11:59, 11 kwi 2015

1925.03.15, Mecz towarzyski, Kraków, Stadion Wisły, 15:30

	Wisła Kraków	5:1 (3:0)	Ruch Hajduki Wielkie
	widzów: 2.000
	sędzia:
Bramki Henryk Reyman (k) 9' Karol Bajorek 12' Henryk Reyman 40' Mieczysław Balcer Karol Bajorek 1:0 2:0 3:0 3:1 4:1 5:1 48'
Wisła Kraków 2-3-5 Marian Kiliński Kazimierz Kaczor Tadeusz Ostrowski Jan Kotlarczyk Witold Gieras Władysław Krupa Józef Adamek Stanisław Czulak Henryk Reyman Karol Bajorek Mieczysław Balcer trener: Imre Schlosser Ruch Hajduki Wielkie trener: brak
Wg PS nr 11, Wisła do przerwy strzeliła tylko 2 gole.

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Ruch reklamowany jako najlepsza drużyna z Górnego Śląska zawiódł w tym meczu i poza ambicją i ofiarną grą niczym nie zachwycił. Czerwoni od początku atakowali skrzydłami i już w 9' Reyman strzelił gola z karnego. W 12' po centrze Adamka Balcer podwyższył rezultat. Zdecydowana przewaga Wisły do końca I. połowy przyniosła jej 3. gola dopiero w 40': "po centrze Adamka, który wyszedł z pozycji spalonej, Reyman” wpakował piłkę do siatki. Napad Wisły strzelał dużo i grał dobrze w całym meczu. II. połowa zaczęła się obiecująco dla Ruchu, gdyż w 3' po rzucie wolnym Ruch zdobywa honorową bramkę. Wisła atakowała, chcąc odrobić straty do 60 minuty. Tylko na krótko oddała pole gościom, którzy kilka razy zagościli pod bramką Wisły. Potem znowu zdecydowanie przeważała Wisła aż do końca meczu dokumentując to golami Balcera i Bajorka. Bramek dla Wisły mogło paść dużo więcej, gdyż sytuacji podbramkowych Wisła miała bez liku. Na podstawie: Stadion nr 12; Tygodnik Sportowy nr 12; Kurier Sportowy nr 2.

Przegląd Sportowy nr 11/1925 s.13: 18 marca.

Wisła - Ruch (Wielkie Hajduki) 5:1 (2:0). Boisko Wisły.

Identyczny wynik, jak Cracovia - TKS, uzyskała Wisła w zawodach z Ruchem. Drużyna Ruchu poprzedzona sławą swych ostatnich zwycięstw nad poznańską Wartą (3:1 i 5:0) i nierozegraną 3:3 z Amatorami (Król. Huta) zawiodła w dużym stopniu pokładane w niej nadzieję. Jest to typowa górnośląska bojowa drużyna, która poza ofiarną (czasem nawet zbyt ostrą) grą i startem do piłki, nie wnosi do góry żadnego "stylu", nie mówiąc już o stronie technicznej. Materjał graczy dość surowy, jednak przy dobrym trenerze, może dać nadspodziewane rezultaty i nie wątpimy że drużyna Ruchu niedługo będzie stanowiła niebezpiecznego przeciwnika dla każdej polskiej pierwszo-klasowej drużyny. Narazie jednak sądząc z gry z Wisłą, do "ekstra" klasy Ruchowi jeszcze dość daleko. Sensacyjne nieraz wyniki drużyn górnośląskich nie mogą zadziwić nikogo, kto zrozumie że silny ciąg na bramkę przy dobrej dyspozycji strzałowej, a bezwzględnej przytem grze, da czasem zgoła nieoczekiwany rezultat dla przeciwnika nawet znacznie wyżej technicznie stojącego. Tym razem przeciwnikiem tym była Wisła, która jednak doskonale fizycznie przedstawiająca się i znajdująca się obecnie w świetnej formie pod względem technicznym(pod okiem doskonałego trenera Schlossera), oczywiście takiej "niespodzianki" zrobić nie mogła. To też cała gra stałą pod widocznym znakiem silnej przewagi Wisły, która w zupełności opanowała pole gry i dyktowała tempo. Ruch przed pauzą parę razy zagrażał bramce Wisły, ale w drugiej połowie ograniczył się tylko do sporadycznych wypadków. Stosunek do pauzy 2:0, pierwsza bramka z karnego; drugą strzela Bajorko. Po pauzie strzela Wisła jeszcze 3 bramki, Ruch rewanżuje się jedną. Publiczności przeszło 2.000 osób.