1926.11.07 1.FC Katowice - Wisła Kraków 6:3
Z Historia Wisły
{{Mecz
| data = 1926.11.07
| nazwa rozgrywek = Mecz towarzyski
| stadion(miasto) = Katowice
| godzina =
| herb gospodarzy = 1.FC Katowice herb.jpg
| herb gości = Wisła Kraków herb1.jpg
| gospodarze = 1.FC Katowice
| wynik = 6:3 (2:0)
| goście = Wisła Kraków
| ilość widzów = 2.000
| sędzia = Laband
| strzelcy bramek gospodarze = Joschke
Kozok II
Kozok II
Heidenreich (k)
Kozok I
Kozok I
| wyniki po kolei = 1:0
2:0
2:1
3:1
3:2
4:2
5:2
5:3
6:3
| strzelcy bramek goście =
Stanisław Czulak
Stanisław Czulak
Henryk Reyman (k)
| skład gospodarzy =
| skład gości = Jan Ketz
Aleksander Pychowski
[[Emil Skrynkowicz]
Jan Kotlarczyk
Stefan Wójcik
Karol Bajorek
Jan Reyman
Henryk Reyman
Stanisław Czulak
| statystyki =
}}
Relacje prasowe
Ambicja, szybkość i wytrzymałość katowiczan wystarczyły na Wisłę. Wisła, mimo że sprowadziła nawet Balcera - przegrała. Grała zbyt indywidualistycznie (przebojami Adamka), podczas gdy Ślązacy grali zespołowo.
Przegląd Sportowy, nr 45, 1926, str. 6:
I. F. C. Katowice - Wisła (Kraków) 6:3 (2:0)
7.11 – Drużyny górnośląskie są nawet dla najsilniejszych zespołów Lwowa i Krakowa przeciwnikami nadzwyczaj groźnymi.
Ich kolosalna ambicja, szybkość i wytrzymałość, to walory przed którymi często musi ustąpić szkoła, technika i wartości taktyczne. To też gdy Ślązacy zdołają przyswoić sobie cechy wyżej wymienione, odegrają oni w piłkarstwie polskiem role jaką np.. w Niemczech odgrywa okręg południowy z Kürthem i Nürnberiem na czele.
Mecz rewanżowy pomiędzy krakowską Wisłą i drużyną I. F. C. Katowice zakończył się powtórnem zwycięstwem drużyny górnośląskiej mimo, że Wisła wystąpiła w komplecie, a nawet ze sprowadzonym specjalnie z Poznania Balcerem.
Zwycięscy górowali nad gośćmi grą w polu, podczas gdy Wisła broniła się niemal wyłącznie niezwykle niebezpiecznymi przebojami inicjowanymi głównie przez prawoskrzydłowego Adamka. Drużyna katowicka wygrała dzięki lepszemu zgraniu poszczególnych części drużyny oraz specjalnie dobrej grze linii pomocy.
Bramki dla zwycięzców zdobyli: bracia Kozokowie (po dwie), Joszke i Meldeuęlch (z karnego). Bramki dla Wisły podły ze strzałów Czulaka (2) i Reymana I, Sędziował p. Laban w drużynie krakowskiej najlepsi Adamek, Wójcik i Pychowski.
