1929.06.09 Cracovia – Wisła Kraków 3:1

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 08:58, 27 mar 2010

1929.06.09, I liga, 9. kolejka, Kraków, Stadion Cracovii,

	Cracovia	3:1 (3:1)	Wisła Kraków
	widzów: 8.000-9.000
	sędzia: Artur Marczewski z Łodzi
Bramki Józef Kubiński 17' Stefan Rusin 20' Karol Kossok 40' 0:1 1:1 2:1 3:1 10' Stanisław Czulak
Cracovia 2-3-5 Mieczysław Szumiec Stefan Lasota Tadeusz Zastawniak Stanisław Ptak Kazimierz Seichter Aleksander Mysiak Józef Kubiński Stefan Rusin Józef Kałuża Karol Kossok Leon Sperling trener: Viktor Hierländer Wisła Kraków 2-3-5 Maksymilian Koźmin Aleksander Pychowski Bronisław Makowski Karol Bajorek Jan Kotlarczyk Józef Kotlarczyk Stanisław Czulak Władysław Kowalski Henryk Reyman Stefan Reyman Mieczysław Balcer trener: František Kożeluch
Według PS zamiast Stefana Reymana grał Władysław Kowalski!!!

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl

Relacje prasowe

Przegląd Sportowy nr 30 – 8 czerwca 1929:

Cracovia czy Wisła – przed walką dwu starych rywali krakowskich

Krakowskie derby piłkarskie Cracovia – Wisła nie straciły nic na swej okazałości. Walka grających rywali o prymat Krakowa wywołuje stale podniecenie umysłów, objawiające się w dyskusjach i rozważaniach szans niedzielnych przeciwników w zawodach o mistrzostwo Ligi. Popularność Cracovii, mimo częściowego zaniku, powstającego z powodu jej ostatnio słabszej formy, utrzymuje się głównie między starszą generacją, pamiętającą jej świetne wyczyny ubiegłych lat, natomiast popularność Wisły jest nowszej daty, rośnie jednak widocznie w miarę coraz piękniejszych sukcesów mistrza Ligi.

Nie dziw więc, że Kraków, posiadając dwie tak świetne reprezentantki w lidze, emocjonuje się przed każdym meczem tych najstarszych rywali i najzaciętszych zawodników na boisku. Najbliższe zawody nie stoją niestety, pod szczęśliwą gwiazdą. Obie bowiem drużyny nie będą mogły stanąć do walki w swych pełnych składach. Wiśle brak będzie obrońcy Skrynkowicza, braki Cracovii są jeszcze boleśniejsze, bo w niedziele zastąpić będzie trzeba Chruścińskiego i Zastawnika I. Wisła, dzięki swoim dobrym rezerwom wstawi do pomocy rutynowanego już Bajorka, przesuwając do obrony Makowskiego, natomiast Cracovii trudno będzie zastąpić Chruścińskiego równorzędnym graczem, gdyż nie jest nim ani Seichter, ani też ewentualnie Mysiak grający dotychczas stale na skrzydle pomocy. Przypuszczalny skład drużyn:

Cracovia: Szumiec, Lasota, Zastawniak; Ptak, Seichter (Mysiak), Mysiak (Seichter); Kubiński, Rusinek, Kałuża, Kozok, Sperling.

Wisła: Koźmin (Ketz); Pychowski, Makowski; Kotlarczyk II, Kotlarczyk I, Bajorek; Adamek, Czulak, Reyman I, Kowalski, Balcer.

Siły obu bramkarzy uważamy za jednakowe. Nieznacznego plusu w obronie dopatrujemy się u Wisły, ze względu na brak rutyny u Lasota. Znaczną jednak przewagę posiada mistrz Ligi w swej znakomitej pomocy, która mimo braku Makowskiego, jest najlepszą linją tej drużyny. Przewaga ta uwidoczni się napewno na najważniejszej pozycji w drużynie, na środku pomocy: gdzie znakomity Kotlarczyk I – dzisiaj bezsprzecznie najlepszy środek pomocy w Polsce – nie będzie miał równorzędnego przeciwnika. Wprawdzie Seichter posiada wiele ambicji i dużo twardości w obronie, nie dorównuje jednak swemu vis-a-vis ani w celowości podawania piłek swemu atakowi, ani w ruchliwości, lub też grze głową. W dwóch ostatnich punktach mógł jedynie konkurować z Kotlarczykiem Chruściński. Brak jego daje już pomocy Wisły wyraźną przewagę. Naogół zatem tyły Wisły uznać należy za silniejsze od tyłów Cracovii. Wręcz przeciwnie przedstawia się sytuacja w ataku. Tutaj widzieliśmy ostatnio spadek formy ataku Wisły, natomiast wyraźny wzrost siły uderzenia ataku Cracovii, którego skuteczność przez pozyskanie Kozoka znacznie wzrosła.

W Kałuży posiada Cracovia ciągle jeszcze niezrównanego technicznie i taktycznie dyrygenta, w Kozoku przypuszczalnie tak długo oczekiwanego strzelca. Kubiński i Sperling utrzymują się mniejwięcej na swoim normalnym poziomie, co przy ich wielkich umiejętnościach wiele zaważyć może. Najsłabszym punktem jest Rusinek, który jednak przy odpowiedniej ambicji nie powinien wypaść z ram ogółu. Spadek formy ataku Wisły najwidoczniejszy jest u Balcera, częściowo także u Reymana i Adamka, chociaż ten ostatni wykazuje obecnie podniesienie się formy. Kowalski za powolny. Najgroźniejszym w sytuacjach podbramkowych może być Czulak.

Sytuacja przedstawia się zatem tak, że niedzielne zawody powinny wykazać walkę lepszego ataku Cracovii z lepszymi tyłami Wisły. Czy atak Cracovii potrafi się przebić przez te linje mistrza, względnie czy słabsze tyły Cracovii potrafią utrzymać mniej groźny atak Wisły, trudno przewidzieć. Forma papierowa i niedzielny skład Cracovii przemawiają naogół za Wisłą, uwzględnić jednak należy, że Cracovia, grając na swoim boisku, posiada wielką podporę moralną.

Wisła przegrała pierwszy mecz w lidze. W II. połowie grała ostro, w wyniku czego 3 graczy Cracovii odniosło kontuzje (2 potem wróciło do gry - Mysiak nie). Krytyka Wisły za niedżentelmeńską grę. Sędzia nie potrafił utrzymać zawodników na wodzy. Publiczność nawet wpadła na boisko, chcąc pobić piłkarzy Wisły po faulu na Ptaku. Policja opanowała sytuację. Atak Wisły zagrał słabo, co potwierdza spadek jego formy. Reyman pilnowany ostro przez Seichtera nie mógł sobie pograć; jedynie pomoc grała dobrze. Początek nie wróżył jednak porażki, bo to Wisła pierwsza wyszła na prowadzenie (gol w 10' Czulaka). Wyrównał w 17' Kubiński (dobitka strzału Kałuży). W 20' błąd Koźmina wykorzystał Rusinek, w 40’ ustalił wynik Kozok po kombinacyjnej akcji całego zespołu. Po przerwie heroiczna obrona Cracovii. Po meczu gracze Cracovii i policja chronią schodzących piłkarzy Wisły. 8-9000 kibiców.

Ruch przegrywa z Czarnymi, a 1.FC z Pogonią. Wisła prowadzi w tabeli 13-5 (w punktach), ŁKS 12-6. Cracovia była dopiero dziesiąta w tabeli, stąd wynik przyjęto z zaskoczeniem. Na podstawie: Przegląd Sportowy nr 31.