1930.10.19 Wisła Kraków – Czarni Lwów 5:5
Z Historia Wisły
(Nowa strona: {{Mecz | data = 1930.11.02 | nazwa rozgrywek = I liga | stadion(miasto) = Poznań | godzina = | herb gospodarzy ...) |
|||
Linia 6: | Linia 6: | ||
| herb gospodarzy = | | herb gospodarzy = | ||
| herb gości = | | herb gości = | ||
- | | gospodarze = [[ | + | | gospodarze = [[Czarni Lwów]] |
- | | wynik = | + | | wynik = 5:5 (3:2) |
- | | goście = Wisła | + | | goście = Wisła Kraków |
- | | ilość widzów = | + | | ilość widzów = 3.000 |
- | | sędzia = | + | | sędzia = |
| strzelcy bramek gospodarze = | | strzelcy bramek gospodarze = | ||
- | | wyniki po kolei = | + | | wyniki po kolei = |
- | | strzelcy bramek goście = | + | | strzelcy bramek goście = [[Walerian Kisieliński]] 10'<br>[[Henryk Reyman]] (k) 16'<br> [[Henryk Reyman]] 46'<br>[[Stanisław Czulak]] 50'<br>[[Henryk Reyman]] 85' |
| skład gospodarzy = | | skład gospodarzy = | ||
| skład gości = 2-3-5<br>[[Maksymilian Koźmin]]<br>[[Aleksander Pychowski]]<br>[[Józef Kotlarczyk]]<br>[[Karol Bajorek]]<br>[[Jan Kotlarczyk]]<br>[[Bronisław Makowski]]<br>[[Józef Adamek]]<br>[[Stanisław Czulak]]<br>[[Henryk Reyman]]<br>[[Walerian Kisieliński]]<br>[[Mieczysław Balcer]]<br><br>trener: brak | | skład gości = 2-3-5<br>[[Maksymilian Koźmin]]<br>[[Aleksander Pychowski]]<br>[[Józef Kotlarczyk]]<br>[[Karol Bajorek]]<br>[[Jan Kotlarczyk]]<br>[[Bronisław Makowski]]<br>[[Józef Adamek]]<br>[[Stanisław Czulak]]<br>[[Henryk Reyman]]<br>[[Walerian Kisieliński]]<br>[[Mieczysław Balcer]]<br><br>trener: brak | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
==Relacje prasowe== | ==Relacje prasowe== | ||
- | + | ===W skrócie=== | |
Zacięty mecz. Zwycięstwo zasłużone. Wisła szybko opanowała nerwy i dominowała na boisku, szczególnie w II. połowie. Pomoc zadecydowała o sukcesie, choć atak, operując głównie skrzydłami, które na "gładkiej jak stół murawie czuły się w swoim żywiole, zwłaszcza że Reyman umiejętnie je w bój wysyłał”. Mecz rozpoczyna się od żywych ataków z obu stron; sporo nerwowości w grze i spalonych. Wisła preferuje grę skrzydłami, w Warcie najgroźniejsze są akcje Knioły, Stalińskiego i Przybysza. Dobra forma bramkarzy: Fontowicza i Koźmina. W 31' Kisieliński trafia w słupek, w odpowiedzi strzał Scherfkego broni Koźmin. Gra wyrównana do końca I. połowy. Po pauzie w ataku Wisła i już w 4' Reyman staje przed szansą bramkową, ale na miejscu jest Fontowicz. Skrzydłowi Wisły szaleją i stwarzają szereg sytuacji. Warta sporadycznie gra wypadami, ale nie stwarza groźnych sytuacji. Rozstrzygnięcie pada w 25', kiedy to Adamek ogrywa obronę i centruje wprost na nogę Kisielińskiego, a ten nie marnuje okazji. W końcówce szanse ma Reyman: w 39' (strzał obok słupka). W 40' ma miejsce jedyne zagrożenie ze strony Warty (w zamieszaniu podbramkowym sytuację wyjaśnia Pychowski). Końcówka meczu dla Wisły. Gwizdek sędziego i w tłumie kibiców gracze opuszczają boisko. | Zacięty mecz. Zwycięstwo zasłużone. Wisła szybko opanowała nerwy i dominowała na boisku, szczególnie w II. połowie. Pomoc zadecydowała o sukcesie, choć atak, operując głównie skrzydłami, które na "gładkiej jak stół murawie czuły się w swoim żywiole, zwłaszcza że Reyman umiejętnie je w bój wysyłał”. Mecz rozpoczyna się od żywych ataków z obu stron; sporo nerwowości w grze i spalonych. Wisła preferuje grę skrzydłami, w Warcie najgroźniejsze są akcje Knioły, Stalińskiego i Przybysza. Dobra forma bramkarzy: Fontowicza i Koźmina. W 31' Kisieliński trafia w słupek, w odpowiedzi strzał Scherfkego broni Koźmin. Gra wyrównana do końca I. połowy. Po pauzie w ataku Wisła i już w 4' Reyman staje przed szansą bramkową, ale na miejscu jest Fontowicz. Skrzydłowi Wisły szaleją i stwarzają szereg sytuacji. Warta sporadycznie gra wypadami, ale nie stwarza groźnych sytuacji. Rozstrzygnięcie pada w 25', kiedy to Adamek ogrywa obronę i centruje wprost na nogę Kisielińskiego, a ten nie marnuje okazji. W końcówce szanse ma Reyman: w 39' (strzał obok słupka). W 40' ma miejsce jedyne zagrożenie ze strony Warty (w zamieszaniu podbramkowym sytuację wyjaśnia Pychowski). Końcówka meczu dla Wisły. Gwizdek sędziego i w tłumie kibiców gracze opuszczają boisko. | ||
- | Na podstawie: Stadion nr 45-48 i Przegląd Sportowy nr 89. | + | ''Na podstawie: Stadion nr 45-48 i Przegląd Sportowy nr 89.'' |
Linia 29: | Linia 29: | ||
Cracovia w zaległych meczach wygrywa z Pogonią i Czarnymi i wyprzedza Wisłę o jeden punkt w tabeli. | Cracovia w zaległych meczach wygrywa z Pogonią i Czarnymi i wyprzedza Wisłę o jeden punkt w tabeli. | ||
- | O tytule mistrzowskim zadecydują ostatnie pojedynki. Cracovia wyjeżdża do Łodzi i ma trudniejsze zadanie na gorącym tamtejszym terenie, ale wystarcza jej remis, gdyż ma dobry stosunek bramek i wypadku równej ilości punktów to ona wygra mistrzostwo. Cracovia nigdy jeszcze nie wygrała w Łodzi | + | O tytule mistrzowskim zadecydują ostatnie pojedynki. Cracovia wyjeżdża do Łodzi i ma trudniejsze zadanie na gorącym tamtejszym terenie, ale wystarcza jej remis, gdyż ma dobry stosunek bramek i wypadku równej ilości punktów to ona wygra mistrzostwo. Cracovia nigdy jeszcze nie wygrała w Łodzi. |
Wersja z dnia 13:17, 9 paź 2008
[[Grafika:|150px]] | Czarni Lwów | 5:5 (3:2) | Wisła Kraków | [[Grafika:|150px]] | ||||||
widzów: 3.000 | ||||||||||
sędzia: | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
W skrócie
Zacięty mecz. Zwycięstwo zasłużone. Wisła szybko opanowała nerwy i dominowała na boisku, szczególnie w II. połowie. Pomoc zadecydowała o sukcesie, choć atak, operując głównie skrzydłami, które na "gładkiej jak stół murawie czuły się w swoim żywiole, zwłaszcza że Reyman umiejętnie je w bój wysyłał”. Mecz rozpoczyna się od żywych ataków z obu stron; sporo nerwowości w grze i spalonych. Wisła preferuje grę skrzydłami, w Warcie najgroźniejsze są akcje Knioły, Stalińskiego i Przybysza. Dobra forma bramkarzy: Fontowicza i Koźmina. W 31' Kisieliński trafia w słupek, w odpowiedzi strzał Scherfkego broni Koźmin. Gra wyrównana do końca I. połowy. Po pauzie w ataku Wisła i już w 4' Reyman staje przed szansą bramkową, ale na miejscu jest Fontowicz. Skrzydłowi Wisły szaleją i stwarzają szereg sytuacji. Warta sporadycznie gra wypadami, ale nie stwarza groźnych sytuacji. Rozstrzygnięcie pada w 25', kiedy to Adamek ogrywa obronę i centruje wprost na nogę Kisielińskiego, a ten nie marnuje okazji. W końcówce szanse ma Reyman: w 39' (strzał obok słupka). W 40' ma miejsce jedyne zagrożenie ze strony Warty (w zamieszaniu podbramkowym sytuację wyjaśnia Pychowski). Końcówka meczu dla Wisły. Gwizdek sędziego i w tłumie kibiców gracze opuszczają boisko.
Na podstawie: Stadion nr 45-48 i Przegląd Sportowy nr 89.
Warta po tej przegranej praktycznie zostaje wyeliminowana z walki o MP.
Cracovia w zaległych meczach wygrywa z Pogonią i Czarnymi i wyprzedza Wisłę o jeden punkt w tabeli. O tytule mistrzowskim zadecydują ostatnie pojedynki. Cracovia wyjeżdża do Łodzi i ma trudniejsze zadanie na gorącym tamtejszym terenie, ale wystarcza jej remis, gdyż ma dobry stosunek bramek i wypadku równej ilości punktów to ona wygra mistrzostwo. Cracovia nigdy jeszcze nie wygrała w Łodzi.