1957.05.26 Lechia Gdańsk - Wisła Kraków 0:0
Z Historia Wisły
Linia 21: | Linia 21: | ||
[[Grafika:1957.05.26 Lechia Gdańsk - Wisła Kraków 0-0a.jpg|right|thumb|250px]] | [[Grafika:1957.05.26 Lechia Gdańsk - Wisła Kraków 0-0a.jpg|right|thumb|250px]] | ||
[[Grafika:1957.05.26 Lechia Gdańsk - Wisła Kraków 0-0b.jpg|right|thumb|250px]] | [[Grafika:1957.05.26 Lechia Gdańsk - Wisła Kraków 0-0b.jpg|right|thumb|250px]] | ||
+ | [[Grafika:Echo 1957-05-23b.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
+ | [[Grafika:Echo 1957-05-27.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
===”Grafika” z 1957.05.26=== | ===”Grafika” z 1957.05.26=== | ||
Wersja z dnia 06:28, 10 kwi 2019
Lechia Gdańsk | 0:0 | Wisła Kraków | ||||||||
widzów: ok. 20.000 | ||||||||||
sędzia: Wiktor Koczy z Katowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
”Grafika” z 1957.05.26
Remis, który oznacza porażkę leadera LECHIA Gdańsk — Wisła KRAKÓW 0:0
Sędziował Koczy (Katowice).
LECHIA: Uścinowicz. Kusz, Korynt, Lenc, Czubata, Kaleta, Kadecki, Musiał, Gronowski, Szlagowski, Kobylański.
WISŁA: Leśniak, Snopkowski, Kawula, Budka. Michel, Jędryś, Machowski, Gamaj, Kościelny, Budek, Maniewski.
GDAŃSK (tel. wł.) Tym razem widownia gdańska opuszczała stadion wyraźnie niezadowolona. Lechia nie powtórzyła swoich strzeleckich umiejętności, i mimo wyraźnej , przewagi gdańszczan w drugiej połowie gry Wisła wywiozła z Gdańska jeden punkt. Wprawdzie gdańszczanie są nadal niepokonani, ale remis na własnym boisku w obliczu czwartkowego spotkania z Górnikiem Zabrze wzbudza niepokój o zajmowaną do tych czas pozycje w tabeli.
Wiślacy rozpoczęli grę dość śmiało. Ich płynne akcje zdążały w kierunku bramki Lechii Animuszu gościom dodawała nieznana im sylwetka rezerwowego bramkarza Uścinowicza, który zastąpił kontuzjowanego Gronowskiego. Młody ten zawodnik wykazał jednak spore umiejętności i zbiera oklaski za kilka strzałów chwytanych pewnie i ładnie.
Gdy ofensywa krakowian nie przyniosła efektów goście nabrali apetytów na remis i dążyli do tego konsekwentnie. Na przedpolu Leśniaka było stale gęsto od nóg. Defensywa krakowian miała dużo pracy, ale trzeba przyznać, że wywiązała się dobrze z tego zadania. W takiej sytuacji droga do wrót bramki wiodła nie środkiem pola, ale skrzydłami, jednak z napadu Lechii tylko Kobylański i Gronowski szukali szerszej gry. Niestety ich wysiłki nie znajdowały poparcia u kolegów.
Spotkanie nie należało do ładnych, ale prowadzone było w bardzo szybkim tempie, twardo i nie ustępliwie. Lechia, której dawniej zarzucano defensywną grę, tyto razem straciła punkt wskutek konsekwentnej defensywy przeciwnika.
(TE)
”Przegląd Sportowy” z 1957.05.27
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1957/nr078/directory.djvu
GDAŃSK 26.5 (tel. wł.) Lechia Gdańsk — Wisła Kraków 0:0. Sędziował Koczy z Katowic. Widzów około 20 tys.
Dawno nie oglądano na boisku w Gdańsku tak słabego spotkania. Porozbijani w poprzednich meczach gdańszczanie zagrali słabo i z trudem zdobywali się na powstrzymywanie huraganowych ataków Wisły w pierwszych okresach meczu i po przerwie całe szczęście dla Lechii, że Wisła, miała dosyć słabą kondycje i nie wytrzymała narzuconego przez siebie tempa. Po pierwszych 20 minutach zdecydowanej przewagi drużyny krakowskiej Lechia zaczęła coraz częściej przychodzić do głosu, a ostatnie 10 minut przed przerwą nie schodziła z połowy Wisły.
Po przerwie przez kwadrans stroną atakującą byli znowu pił piłkarze Wisły jednak ponownie oddali inicjatywę gdańszczanom. Dopiero ostatnie 10 minut meczu przyniósł zryw drużyny krakowskiej, która miała w tym okresie kilka doskonałych okazji do zdobycia bramki Okazji takich miały obie drużyny w całym meczu sporo jednak twardo mające obrony oraz złe celowniki napastników nie pozwoliły na zdobycie bramki.
W zespole gdańskim nieźle się spisał mało jeszcze rutynowany bramkarz Uścinowicz, który zastąpił kontuzjowanego Gronowsiego. Słabiej niż zwykle zagrała trójka obronna Lechii w której Korynt był cieniem dawnej podpory swej drużyny. Widać na nim było skutki licznych kontuzji, które uniemożliwiały swobodne poruszanie się po boisku.
Wisła zaprezentowała się jako zespół szybki i zdecydowanie przeprowadzający akcje. Szkoda tylko, ze momentami krakowianie zbyt ostro wkraczali do akcji Wyróżnić wśród nich należy dobrze broniącego Leśniaka. Snopkowskiego w obronie oraz Machowskiego i Manieckiego w ataku.
R. Stankowski