1960.06.12 Wisła Kraków - Ruch Chorzów 1:2
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:2 (0:2) | Ruch Chorzów | 
| ||||||
| widzów: 12.000 | ||||||||||
| sędzia: Majdan z Warszawy | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
"Tempo" z 1960.06.13
Ruch zdobył twierdzę Wisły
Rozpoczęła się gra dosyć ładna, żywa z całą serią ciekawych pozycji podbramkowych. Najpierw w 4 min. pewnej pozycji nie wykorzystali napastnicy Ruchu (Bem skierował centrę Fabera w aut) — „zrewanżował się" w 20 minucie Śmiałek, który spatałaszył pozycję wypracowana przez Machowskiego: z dwóch kroków przed bramką po prostu podał piłkę Wyrobkowi do rąk. Coraz wyraźniej zaznacza się przewaga Ruchu, nie tylko dzięki jego dobrej grze, ile wskutek niezdecydowanej postawy defensywy Wisły. Ślązacy robią „na szaro" zwłaszcza Michla, który tylko z nazwiska przypominał niedawnego reprezentanta Polski Tak właśnie, po ograniu Michla przez Szmidta padła w 27 minucie pierwsza bramka dla Ruchu. (…) Trzeba tu jeszcze dodać, że po utracie pierwszej bramki Wisła zaszokowana mogła stracić drugą już w 38 min., bo Snopkowski podał piłkę zbyt lekko do bramkarza, przejął ją Lerch, podciągnął, strzelił, ale na szczęście w aut. Natomiast wszystkie nieskoordynowane ataki Wisły, forsowane uparcie środkiem boiska załamywały się na zdecydowanie wkraczającej defensywie Ruchu.
Nic więc dziwnego, że w tej sytuacji trener Wisły Kosa zdecydował się na przemeblowanie linii napadu, wycofując bardzo słabego Śmiałka, a wstawiając Manieckiego. Jednocześnie w bramce zastąpił Karczewskiego z powodzeniom młody Tynor z Wisły Ib. Atak w zestawieniu (od prawego) Wójcik, Sykta, Machowski, Kościelny, Maniecki rzeczywiście chodził już lepiej. Gdy zaś w 50 min. po centrze Manieckiego Kościelny pięknym wolejem uzyskał pierwszą bramke — orzeźwiło to i zawodników Wisły i jej sympatyków. Czerwoni teraz niemal nie schodzą z połowy przeciwnika, ale...
— Krótka gra Wisły mogła się nawet podobać, ale — krytykował trener Ruchu Cebula — za mało było przy tym prób takiego właśnie wykorzystania sytuacji, z jakiej zdobyta została przez Kościelnego bramka.
Istotnie np. Sykta dryblujący do utraty przytomności (nie mówiąc już o utracie piłki) zdobył się tylko na jeden jedyny uczciwy strzał (w 58 min.). Kościelny po zdobyciu bramki spoczął na laurach, a nawet najbardziej aktywny Machowski, mając w 78 min. przed sobą tylko jednego przeciwnika tuż za linią środkową boiska, nie zdecydował się na minięcie go, lecz podał piłkę do tyłu. I tak wałkowano piłką na połowie boiska Ruchu, który tylko sporadycznie przeprowadzał w tej fazie meczu wypady (zawsze groźne!) przez Szmidta i Lercha.
Przyjechaliśmy z zamiarem zdobycia „twierdzy Wisły" — cieszył się trener Cebula — i to się nam wreszcie udało.
Przytaczam tu dotychczas tylko wypowiedzi trenera Ruchu, bo trener Wisły Kosa nie miał zbytniej ochoty do rozmawiania.
Wykorzystam nadchodzącą przerwę na reorganizację drużyny i wprowadzenie młodzieży — ograniczył się do wiele znaczącej zapowiedzi.
Opinia sportowa Krakowa, która dobrze orientuje się w „głębszych" („Panie kelner, jeden głębszy") przyczynach odsunięcia od gry Adamczyka, w tym meczu także Monicy, a od przerwy Śmiałka, która tym również tłumaczy sobie słabą formę Michla — domaga się także odpowiedniej reorganizacji w zespole niedawnego kandydata na... mistrza Polski.
WISŁA: Karczewski (Tynor), Snopkowski, Kawula, Budka, Michel, Jędrys, Machowski, Sykta, Kościelny, Śmiałek, Wójcik
RUCH: Wyrobek, E. Pohl, Siekiera. Pleda, Nieroba, Pala, Łysko, Bem, Lerch, Shmidt, Faber,
Sędziował p. Majdan W-wa. Widzów 12.000.
JAN ROTTER
”Dziennik Polski” z 1960.06.14
http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=6739
Wisła, która tak pięknie wystartowała do tegorocznego sezonu, zakończyła wiosenną rundę na miejscu dziewiątym i po czterech kolejnych porażkach, w tym dwóch na własnym boisku. W niedzielnym meczu z Ruchem wiślacy wystąpili bez Monicy, a po przerwie także bez Śmiałka, a więc obydwóch zawodników, którzy przed przerwą w rozgrywkach uważani byli za mocniejsze punkty drużyny.
„Przemeblowana obrona (miejsce Monicy zajął Snopkowski) popełniła w pierwszej połowie spotkania dwa szkolne błędy, wskutek których Ruch zdobył dwie bramki, po pauzie Wisła zepchnęła gości do obrony, sił i czasu starczyło jednak tylko na zmniejszenie rozmiarów porażki do 1:2. Sytuacja Wisły nie jest wciąż jeszcze tragiczna wystarczy zwycięstwo nad Gwardią w najbliższą niedzielę i awans w górę tabeli zapewniony.
