Szermierka

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 13:10, 23 kwi 2011; Zdzis (Dyskusja | wkład)

(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)

Wiślacka szermierka była praktycznie efemerydą wśród sekcji Towarzystwa Sportowego, gdyż funkcjonowała jedynie 4 lata. Powstała w 1952 roku, zawiązana przez „Bunio” Fiszera, a rozwiązana została już w 1956 roku.

Zaczątkiem sekcji była grupka uczniów Technikum Telekomunikacyjnego. Wizyty „Bunio” Fiszera w innych krakowskich szkołach sprawiły, że do wiślackiej szermierki dołączali kolejni adepci. Wśród nich byli uczniowie V LO, między innymi Jerzy Mikułowski - Pomorski (późniejszy zasłużony działacz, wiceprezes TS Wisła, a także… rektor Akademii Ekonomicznej w Krakowie). Krótko zawodnikiem Wisły był także świetny sportowiec Jerzy Twardokens. W 1953 roku zdobył on tytuł Mistrza Polski we florecie, a w 1955 Mistrza Polski w szabli, sprawiając tym samym, że nawet tak krótko działająca sekcja zapisała się złotymi zgłoskami w historii Wisły.

Początkowo zawodnicy Wisły trenowali w wynajmowanej sali V LO. Okazało się, że budowa własnej hali sportowej nie poprawiła warunków treningowych szermierzy, gdyż ścianki działowe były w niej słabej konstrukcji. Zdarzyło się, że jeden z zawodników wpadł na taką ściankę, a ta… wywróciła się na posadzkę. Po tym wypadku szermierze trenowali na otwartych boiskach kortowych.

Nie małą trudnością było zapewnienie trenującym odpowiedniego sprzętu. Wyposażenie takie było drogie, co więcej klingi łamią się, więc konieczny jest odpowiedni ich zapas. Do tego dochodzą buty, plansza, maski, rękojeści, dres. Ogółem sprzęt nie był najwyższej jakości, ale był dostępny. Największą bolączką był brak odpowiednich toreb sportowych.

Sekcja szermierki Wisły współpracowała między innymi z AZSem i… szkołą aktorską. Przyszli aktorzy musieli bowiem opanować podstawy fechtunku. Tym sposobem z zawodnikiem Wisły, Jackiem Sokalskim, przyszło się mierzyć ówczesnemu studentowi PWST, Jerzemu Grotowskiemu. Później Grotowski zdobył uznanie jako wybitny reformator teatru i jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów.

Sekcja została rozwiązana w 1956 roku, co zbiegło się z wyjazdem z Krakowa „Bunio” Fiszera. Tradycje szermiercze przejął ostatecznie odrodzony w 1957 roku zasłużony Krakowski Klub Szermierzy, do którego przeszło także wielu zawodników Wisły. Obecnie KKS jest najważniejszym klubem w Krakowie zajmującym się dyscyplinami szermierczymi. Poza nim szermierki, w wielu formach, uczą jeszcze trzy szkoły: AZS AWF Kraków, SUKS Zerwikaptur oraz Szkoła Fechtunku Aramis.

Sukcesy

1953: Jerzy Twardokens - Mistrz Polski we florecie
1955: Jerzy Twardokens - Mistrz Polski w szabli

Zawodnicy

Inne

W październiku 1957 (a więc już po rozwiązaniu sekcji szermierki) w hali Wisły odbywają się drużynowe mistrzostwa Polski we florecie kobiet i mężczyzn. Relacja w Dzienniku Polskim nr 255/1957, str. 7