Antoni Beaupre

Z Historia Wisły

(Przekierowano z Antoni Beaupré)

Skocz do: nawigacji, wyszukiwanie

Antoni Beaupre.

Informacje o Antonim Beaupre i Głosie Narodu w Krakowskiej Księdze Adresowej 1912

Dr Antoni Beaupre urodził się 2 maja 1860 roku w Krzemieńcu, zmarł 12 maja 1937 roku w Krakowie. Spoczywa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Antoni Beaupre był synem Józefa Antoniego Beaupre (krzemieniecki lekarz, przyjaciel Juliusza Słowackiego, patriota dwukrotnie zesłany na Syberię) i Seweryny z Iwanowskich. Ukończył słynne Gimnazjum Św. Anny w Krzemieńcu oraz prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim (1878-1882). W 1886 roku uzyskał tytuł doktora prawa.

Funkcję prezesa Wisły (trzeciego z kolei) sprawował od 28 lipca 1911 roku (zastąpił Włodzimierza Ustyanowicza) do lipca 1912 roku, gdy zmienił go Antoni Januszewski.

Zawodowo Antoni Beaupre parał się dziennikarstwem, pisał m.in. dla "Nowej Reformy", był redaktorem naczelnym „Głosu Narodu” (1901–14) a następnie "Czasu" (1920-1937).

Antoni Beaupre był członkiem powołanego w 1924 roku stowarzyszenia „Związek Uczestników Oswobodzenia Miasta Krakowa”. Jego rola w wyzwoleniu Krakowa spod władzy zaborców 31 października 1918 roku wymaga jednak dalszego udokumentowania.

Od 1905 roku prezes Syndykatu Dziennikarzy Krakowskich, wiceprezes Zarządu Głównego Związku Dziennikarzy Polskich RP (od 1931), członek międzynarodowych stowarzyszeń dziennikarzy.

Współzałożyciel Klubu Konserwatywnego (1896) i Stronnictwa Prawicy Narodowej (1907), koordynator stronnictw konserwatywnych BBWR. Jako rzecznik powrotu Warmii i Mazur do Macierzy, przewodniczył Polskiej Komisji Plebiscytowej w Olsztynie.

W 1922 roku został członkiem Związku Obrony Kresów Zachodnich.

Kawaler Orderu Polonia Restituta.

Źródło: dziejekrakowa.pl

Spis treści

1 Ciekawostki
- 1.1 Pozew Tadeusza Boya-Żeleńskiego
2 Galerie
3 Requiescat in pace
4 Linki

Ciekawostki

Pozew Tadeusza Boya-Żeleńskiego

Antoni Beaupre był stroną w sprawie uważanej za pierwszy w Polsce proces o naruszenie praw autorskich. Pozew złożył Tadeusz Boy-Żeleński, któremu nie spodobało się, że Beaupre jako redaktor "Czasu" wprowadził poprawki w jego felietonie. Beaupre usunął z tekstu słowa, które uznał za zbyt dosadne, a mianowicie "dziwki", "zdziry" oraz "pederaści i lesbijki". Boy argumentował, że taka ingerencja pozbawiła tekst charakterystycznych elementów jego stylu. W pierwszej instancji Beaupre został skazany na karę grzywny, w apelacji został jednak uniewinniony. Proces wzbudził duże zainteresowanie opinii publicznej i według niektórych ocen zdobycie rozgłosu było jednym z motywów działania Boya. Żeleński zarówno przed, jak i po procesie pozostawał w dobrych relacjach z Beaupre.

Na podstawie: Dominika Giza, Tadeusza Boya-Żeleńskiego proces z krakowskim „Czasem” o prawa autorskie, Wielogłos, Pismo Wydziału Polonistyki UJ 4 (26) 2015, s. 45–58

Galerie

Uroczystości

Walny Zjazd Syndykatu Dziennikarzy Polskich w klubie Sprawozdawców Sejmowych w Warszawie, 1932-02-28, Beaupre stoi za biurkiem drugi z prawej	Zjazd dziennikarzy syndykatów wojewódzkich w Warszawie, w wyniku którego ukonstytuował się Zarząd Związków Syndykatów Dziennikarzy Polskich, 1924 rok, Beaupre siedzi drugi z prawej	Przyjęcie na cześć aktorki i podróżniczki Jadwigi Teoplitz-Mrozowskiej w Pałacu Spiskim w Krakowie, maj 1931	Dekoracja orderami węgierskimi naczelnego redakrora Ilustrowanego Kuriera Codziennego Mariana Dąbrowskiego i naczelnego redaktora "Czasu" Antoniego Beaupre w salonie konsulatu węgierskiego w Krakowie, kwiecień 1932
Dekoracja orderami węgierskimi naczelnego redakrora Ilustrowanego Kuriera Codziennego Mariana Dąbrowskiego i naczelnego redaktora "Czasu" Antoniego Beaupre w salonie konsulatu węgierskiego w Krakowie, kwiecień 1932	Premier i minister spraw zagranicznych Polski Aleksander Skrzyński (pierwszy z lewej) w czasie spotkania z przedstawicielami prasy w wagonie kolejowym podczas powrotu z podróży do Pragi i Wiednia, Beaupre siedzi trzeci z lewej	Posiedzenie Rady Miejskiej m.Krakowa, Beaupre widoczny siedzący w ławie dziennikarskiej