1934.06.03 22 pp. Siedlce - Wisła Kraków 0:3

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 21: Linia 21:
[[Grafika:IKC 1934-06-05b.JPG|thumb|right|200 px]]
[[Grafika:IKC 1934-06-05b.JPG|thumb|right|200 px]]
[[Grafika:IKC 1934-06-05c.JPG|thumb|right|200 px]]
[[Grafika:IKC 1934-06-05c.JPG|thumb|right|200 px]]
-
 
+
[[Grafika:Ilustrowana Republika 1934-06-04.JPG|thumb|right|200 px]]
==Relacje Prasowe==
==Relacje Prasowe==

Wersja z dnia 07:26, 12 paź 2012

1934, I Liga, 6. kolejka, Siedlce,
22 pp. Siedlce 0:3 (0:1) Wisła Kraków
widzów: 2.000
sędzia: Romanowski z Warszawy
Bramki
0:1
0:2
0:3
17' Antoni Łyko
61' Stanisław Obtułowicz
65' Artur Woźniak
22 pp. Siedlce
2-3-5
Sidak
Gwoździński I
Gwoździński II
Czajka
Stępień
Lewocki I
Major
Klimek
Biegański
Bilewich
Kohojek

trener:
Wisła Kraków
2-3-5
Edward Madejski
Aleksander Pychowski
Władysław Szumilas
Jan Kotlarczyk
Józef Kotlarczyk
Mieczysław Jezierski
Kazimierz Sołtysik
Stanisław Obtułowicz
Artur Woźniak
Jan Reyman
Antoni Łyko

trener: Vilmos Nyúl

O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl


Relacje Prasowe

Przegląd Sportowy nr. 45 / środa 6 czerwca 1934 roku / strona 4:

Wisła - Strzelec 3:0 (1:0)


Siedlce, 3.6. - Tel. wł. - Wisła - KS 22 Strzelec 3:0 (1:0). Bramki dla Wisły zdobyli Łyko, Obtułowicz i Artur. Sędzia p. Romanowski z Warszawy.

Goście zademonstrowali grę na wysokim poziomie technicznym szczególnie w drugiej połowie, gdy przeszli z gry półgórnej do przyziemnej. Podanie prawie nigdy nie mijało się z celem, co nie zdarzało się w drużynie Strzelca.

W Wiśle bramkarz Madejski był mało zatrudniony. Pychowski z Szumilasem tworzą doskonałą parę obrońców. W pomocy obaj Kotlarczykowie grali koncertowo. Na środku ataku Artur rozdawał piłki precyzyjnie. Dzielnie mu sekundowali obaj łącznicy. Ze skrzydłowych lepszy Łyko.

Strzelec zawiódł na całej linji. Bramkarz Sidak winy za puszczone bramki nie ponosi. Obrońcy Gwoździńscy, dotychczas najmocniejszy punkt drużyny, grali bardzo słabo - tak, że z czystem sumieniem można na ich konto zapisać wszystkie bramki. Czajka na pomocy harował do ostatka, pod koniec poszedł nawet do ataku. Stopleniowi nic się nie kleiło. Lewocki ograniczył się do pilnowania skrzydła.

W ataku zadowolili Bilewicz i Klimek, których w strzałach prześladował dziwny pech. Biegański wypadł blado. Ze skrzydłowych nadal strzelec nie ma pociechy.

Drużyny wystąpiły w składach:
Wisła: Madejski, Pychowski , Szumilas, Kotlarczyk I, Kotlarczyk II, Jezierski, Sołtysik, Obtułowicz, Artur, Reyman III i Łyko.
Strzelec: Sidak, Gwoździński I, Gwoździński II, Czajka, Stępień, Lewocki I, Major, Klimek, Biegański, Bilewich i Kohojek.

Stroną atakującą jest początkowo Strzelec, którego napastnicy przeprowadzają piłkę do pola karnego i tu gubią się zupełnie. Wisła gra bardziej planowo, to też prędko zdobywa prowadzenie. W 17-ej minucie piłkę dostaje na wyraźnej pozycji spalonej Łyko, idzie na przebój, do piłki biegnie Szumilas i Gwoździński, Sidak odbija piłkę w pole, dostaje ją z powrotem Łyko i strzela do pustej bramki. Parę murowanych pozycyj napastnicy Strzelca zaprzepaszczają.

Po przerwie Strzelec dąży do wyrównania, lecz nic mu nie wychodzi. Natomiast Wisła w 16-ej min. zdobywa drugą bramkę ze strzału Obtułowicza. W 4 min. później z linji pola karnego Wisła strzela trzecią bramkę. Artur wykorzystuje zamieszanie podbramkowe. Od tej chwili Wisła uzyskuje przewagę, a parę sporadycznych wypadów Strzelca pewnie broni obrona i bramkarz Wisły.

Sędziował p. Romanowski z Warszawy poza jednem przeoczeniem (zdobycie pierwszej bramki z pozycji spalonej).