1968.06.13 Ruch Chorzów - Wisła Kraków 0:0
Z Historia Wisły
| Linia 19: | Linia 19: | ||
}} | }} | ||
[[Grafika:Tempo 1968-06-17c.JPG|150 px]] | [[Grafika:Tempo 1968-06-17c.JPG|150 px]] | ||
| + | |||
| + | ==Relacje prasowe== | ||
| + | |||
| + | ===Echo Krakowa. 1968, nr 137 (11 VI) nr 7096=== | ||
| + | |||
| + | Uwaga kibiców krakowskich skupiona jest przede wszystkim na piłkarzach Wisły, którzy poważnie zagrożeni są spadkiem z I ligi. Ich sytuacja jest nie do pozazdroszczenia. Tylko nadzwyczajny wysiłek, ogromna ambicja i korzystny zbieg okoliczności mogą zapobiec, opuszczeniu przez wiślaków pierwszoligowych szeregów. Toteż dopóki rozgrywki trwają, dopóki istnieje choć cień szansy, nie wolno rezygnować z wałki, choćby to był sam leader tabeli —Ruch, z którym Wisła zmierzy się w najbliższym meczu. Wiadomo, że drużyna Fabera walczy o mistrzowski tytuł, a naciskana przez swych konkurentów — Legię i Górnika nie może w żadnym wypadku pozwolić sobie na taryfę ulgową. Toteż wywalczenie remisu i przywiezienie z Chorzowa choć jednego punktu, byłoby dla wiślaków Ogromnym sukcesem. W jesieni mecz zakończył się remisem1 2:2. | ||
| + | |||
| + | ===Echo Krakowa. 1968, nr 139 (14 VI) nr 7098=== | ||
| + | [[Grafika:Echo 1968-06-14.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
| + | |||
| + | Piłkarze Wisły zremisowali w Chorzowie | ||
| + | |||
| + | RUCH — WISŁA 0:0. Sędziował p. Maska z Wrocławia. Widzów 17 tys. WISŁA: Gonet (Stroniarz), Monica, Wójciki Kawula, Musiał, Kotlarczyk, Polak, Lendzion, Gach, Studnicki, Skupnik. | ||
| + | |||
| + | W pierwszej połowie Ruch grał bez ładu i składu, Ponieważ obrońcy krakowscy" nie popełniali rażących błędów, bramki nie padały. Napastnicy Wisły wygrywali: większość pojedynków z obrońcami gospodarzy i tylko niezaradność . w sytuacjach podbramkowych linii swego napadu uniemożliwiła Wiśle wywiezienie obu punktów. Szczególnie Lendzion, Gach i Studnicki ogrywali niemiłosiernie obronę Ruchu, ale tuż pod bramką tracili koncept, i czynili wszystko, aby piłka nie znalazła drogi do siatki. | ||
| + | |||
| + | W drugiej połowie kontrataki Wisły stały się rzadsze, a w ostatnich 20 minutach gra toczyła się niemal bez przerwy na przedpolu bramki Stroniarza. | ||
| + | |||
| + | W. zespole Wisły wyróżnili się Wójcik, Musiał, Kotlarczyk i Lendzion. | ||
| + | |||
[[Kategoria:I Liga 1967/1968 (piłka nożna)]] | [[Kategoria:I Liga 1967/1968 (piłka nożna)]] | ||
[[Kategoria:Wszystkie mecze 1967/1968 (piłka nożna)]] | [[Kategoria:Wszystkie mecze 1967/1968 (piłka nożna)]] | ||
[[Kategoria:Ruch Chorzów]] | [[Kategoria:Ruch Chorzów]] | ||
Wersja z dnia 05:26, 1 cze 2019
| Ruch Chorzów | 0:0 | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 19.000 | ||||||||||
| sędzia: Maśka | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1968, nr 137 (11 VI) nr 7096
Uwaga kibiców krakowskich skupiona jest przede wszystkim na piłkarzach Wisły, którzy poważnie zagrożeni są spadkiem z I ligi. Ich sytuacja jest nie do pozazdroszczenia. Tylko nadzwyczajny wysiłek, ogromna ambicja i korzystny zbieg okoliczności mogą zapobiec, opuszczeniu przez wiślaków pierwszoligowych szeregów. Toteż dopóki rozgrywki trwają, dopóki istnieje choć cień szansy, nie wolno rezygnować z wałki, choćby to był sam leader tabeli —Ruch, z którym Wisła zmierzy się w najbliższym meczu. Wiadomo, że drużyna Fabera walczy o mistrzowski tytuł, a naciskana przez swych konkurentów — Legię i Górnika nie może w żadnym wypadku pozwolić sobie na taryfę ulgową. Toteż wywalczenie remisu i przywiezienie z Chorzowa choć jednego punktu, byłoby dla wiślaków Ogromnym sukcesem. W jesieni mecz zakończył się remisem1 2:2.
Echo Krakowa. 1968, nr 139 (14 VI) nr 7098
Piłkarze Wisły zremisowali w Chorzowie
RUCH — WISŁA 0:0. Sędziował p. Maska z Wrocławia. Widzów 17 tys. WISŁA: Gonet (Stroniarz), Monica, Wójciki Kawula, Musiał, Kotlarczyk, Polak, Lendzion, Gach, Studnicki, Skupnik.
W pierwszej połowie Ruch grał bez ładu i składu, Ponieważ obrońcy krakowscy" nie popełniali rażących błędów, bramki nie padały. Napastnicy Wisły wygrywali: większość pojedynków z obrońcami gospodarzy i tylko niezaradność . w sytuacjach podbramkowych linii swego napadu uniemożliwiła Wiśle wywiezienie obu punktów. Szczególnie Lendzion, Gach i Studnicki ogrywali niemiłosiernie obronę Ruchu, ale tuż pod bramką tracili koncept, i czynili wszystko, aby piłka nie znalazła drogi do siatki.
W drugiej połowie kontrataki Wisły stały się rzadsze, a w ostatnich 20 minutach gra toczyła się niemal bez przerwy na przedpolu bramki Stroniarza.
W. zespole Wisły wyróżnili się Wójcik, Musiał, Kotlarczyk i Lendzion.
