1968.07.27 Wisła Kraków - Cracovia 2:1
Z Historia Wisły
Linia 20: | Linia 20: | ||
[[Grafika:1968.07.26 i 27 czwórmecz.jpg|thumb|300px|Afisz zapowiadający mecz]] | [[Grafika:1968.07.26 i 27 czwórmecz.jpg|thumb|300px|Afisz zapowiadający mecz]] | ||
- | + | ==Relacje prasowe== | |
[[Grafika:Tempo 1968-07-29.JPG|right|thumb|250 px]] | [[Grafika:Tempo 1968-07-29.JPG|right|thumb|250 px]] | ||
[[Grafika:Tempo 1968-07-29b.JPG|right|thumb|250 px]] | [[Grafika:Tempo 1968-07-29b.JPG|right|thumb|250 px]] | ||
[[Grafika:Tempo 1968-07-29c.JPG|right|thumb|250 px]] | [[Grafika:Tempo 1968-07-29c.JPG|right|thumb|250 px]] | ||
+ | ===” Tempo” z 1968.07.29=== | ||
+ | |||
+ | Puchar z Chicago dla Wisły | ||
+ | <br>Cracovia – Wisła 1:2 (1:1) | ||
+ | |||
+ | CRACOVIA: Jałocha, Chemicz, Rewilak, Mikołajczyk, Kubik, Joczys, Spiżak, Niemiec, Niemiec (Niechaj), Sarnat, Stroniarz II. | ||
+ | |||
+ | WISŁA: Stroniarz, Monica, Wójcie, Musiał, Kawula, Adamus (Herod), Lendzion, Sputo (Obarzanowski), Polak, Studnicki (Kmiecik), Skupnik. | ||
+ | |||
+ | Sędziował p. Januszyk z Krakowa. | ||
+ | |||
+ | Po wyrównanym przebiegu w I części meczu druga jego połowa należała do Wisły. Jej atak z młodym Obarzanowskim i agresywnym Polakiem raz po raz zagrażał bramce Jałochy, stwarzając wiele groźnych sytuacji. Kapitalne okazje do zdobycia bramek w tym okresie zmarnowali w tym okresie Skupnik (w 60 min.) i Lendzion (w 70 min.). dopiero rzut wolny podyktowany za faul na Kmieciku i dobitka Polaka w 77 min. Przesądziła o zwycięstwie Wisły. | ||
+ | |||
+ | Prowadzenie dla Cracovii uzyskał nie bez „pomocy” obrońców Wisły, w 20 minucie Kubik, główkując obok wyskakującego z bramki Stroniarza. Wyrównał natomiast w 44 min. w zamieszaniu podbramkowym Lendzion. Spotkanie, w którym na najwyższe noty zasłużyli bramkarz Jałocha oraz Kawula w Wiśle, prowadzone było w szybkim, bynajmniej nie „wakacyjnym", tempie i miało — tradycyjnie jak w derbach — zacięty przebieg. W zespole I-ligowców podobał się atak. | ||
+ | |||
+ | ===”Dziennik Polski” z 1967.07.30=== | ||
+ | http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=17371 | ||
+ | |||
+ | Zwycięstwo Wisły w derbach Krakowa | ||
+ | <br>Cracovia pokonana 1:2 (1:1) | ||
+ | |||
+ | Drugi dzień międzynarodowego turnieju piłkarskiego w Krakowie stał również pod znakiem deszczowej pogody. Mimo to kilka tysięcy widzów wytrwało na stadionie Cracovii do końcowego gwizdka 129 derbów. Rozstrzygnęła je na swoją korzyść Wisła, zwyciężając 2:1 (1:1). Bramki dla Wisły zdobyli Lendzion w 44 min. i Polak w 77 min; dla Cracovii Kubik w 20 min. | ||
+ | |||
+ | Mecz rozgrywany o nagrodę w postaci pucharu, ufundowanego przez chicagowską Wisłę był jak każde derby niesłychanie zażarty. Sędzia musiał odgwizdać 41 rzutów wolnych. Walczono bowiem o piłkę jak... na mistrzostwach świata. Cracovia nawiązała w pierwszej połowie równorzędną walkę z wyższym rangą przeciwnikiem — po przerwie przewaga Wisły była wyraźna. | ||
+ | |||
+ | U zwycięzców wyróżnili się Kawula, Monica, Polak oraz wprowadzeni pod koniec meczu w miejsce Sputo i Studnickiego — Obarzanowski i Kmiecik. W Cracovii pełną ofiarności, ambitną i dobrą grą zwracali na siebie uwagę Chemicz, Rewilak, Mikołajczyk i Kubik. | ||
+ | Mecz Zagłębie (Wałbrzych) z BSG Stahl zakończył się wynikiem bezbramkowym. | ||
[[Kategoria:Mecze towarzyskie 1968/1969 (piłka nożna)]] | [[Kategoria:Mecze towarzyskie 1968/1969 (piłka nożna)]] | ||
[[Kategoria:Wszystkie mecze 1968/1969 (piłka nożna)]] | [[Kategoria:Wszystkie mecze 1968/1969 (piłka nożna)]] | ||
[[Kategoria:Cracovia]] | [[Kategoria:Cracovia]] |
Wersja z dnia 00:13, 9 mar 2011
Cracovia | 1:2 (1:1) | Wisła Kraków | ||||||||
widzów: 10.000 | ||||||||||
sędzia: Januszyk z Krakowa | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
” Tempo” z 1968.07.29
Puchar z Chicago dla Wisły
Cracovia – Wisła 1:2 (1:1)
CRACOVIA: Jałocha, Chemicz, Rewilak, Mikołajczyk, Kubik, Joczys, Spiżak, Niemiec, Niemiec (Niechaj), Sarnat, Stroniarz II.
WISŁA: Stroniarz, Monica, Wójcie, Musiał, Kawula, Adamus (Herod), Lendzion, Sputo (Obarzanowski), Polak, Studnicki (Kmiecik), Skupnik.
Sędziował p. Januszyk z Krakowa.
Po wyrównanym przebiegu w I części meczu druga jego połowa należała do Wisły. Jej atak z młodym Obarzanowskim i agresywnym Polakiem raz po raz zagrażał bramce Jałochy, stwarzając wiele groźnych sytuacji. Kapitalne okazje do zdobycia bramek w tym okresie zmarnowali w tym okresie Skupnik (w 60 min.) i Lendzion (w 70 min.). dopiero rzut wolny podyktowany za faul na Kmieciku i dobitka Polaka w 77 min. Przesądziła o zwycięstwie Wisły.
Prowadzenie dla Cracovii uzyskał nie bez „pomocy” obrońców Wisły, w 20 minucie Kubik, główkując obok wyskakującego z bramki Stroniarza. Wyrównał natomiast w 44 min. w zamieszaniu podbramkowym Lendzion. Spotkanie, w którym na najwyższe noty zasłużyli bramkarz Jałocha oraz Kawula w Wiśle, prowadzone było w szybkim, bynajmniej nie „wakacyjnym", tempie i miało — tradycyjnie jak w derbach — zacięty przebieg. W zespole I-ligowców podobał się atak.
”Dziennik Polski” z 1967.07.30
http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=17371
Zwycięstwo Wisły w derbach Krakowa
Cracovia pokonana 1:2 (1:1)
Drugi dzień międzynarodowego turnieju piłkarskiego w Krakowie stał również pod znakiem deszczowej pogody. Mimo to kilka tysięcy widzów wytrwało na stadionie Cracovii do końcowego gwizdka 129 derbów. Rozstrzygnęła je na swoją korzyść Wisła, zwyciężając 2:1 (1:1). Bramki dla Wisły zdobyli Lendzion w 44 min. i Polak w 77 min; dla Cracovii Kubik w 20 min.
Mecz rozgrywany o nagrodę w postaci pucharu, ufundowanego przez chicagowską Wisłę był jak każde derby niesłychanie zażarty. Sędzia musiał odgwizdać 41 rzutów wolnych. Walczono bowiem o piłkę jak... na mistrzostwach świata. Cracovia nawiązała w pierwszej połowie równorzędną walkę z wyższym rangą przeciwnikiem — po przerwie przewaga Wisły była wyraźna.
U zwycięzców wyróżnili się Kawula, Monica, Polak oraz wprowadzeni pod koniec meczu w miejsce Sputo i Studnickiego — Obarzanowski i Kmiecik. W Cracovii pełną ofiarności, ambitną i dobrą grą zwracali na siebie uwagę Chemicz, Rewilak, Mikołajczyk i Kubik. Mecz Zagłębie (Wałbrzych) z BSG Stahl zakończył się wynikiem bezbramkowym.