1971.10.24 Wisła Kraków - Stal Rzeszów 1:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 1:0 (1:0) | Stal Rzeszów | 
| ||||||
| widzów: ok. 10-15.000 | ||||||||||
| sędzia: Piotrowicz z Katowic | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1971, nr 249 (23/24 X) nr 8125
Rewanż Wisły za 0:6 w Rzeszowie?
NADCHODZĄCA kolejka spotkań piłkarskich o mistrzostwo I ligi stoi pod znakiem śląskich derbów: Ruch — Górnik Zabrze, ale i pozostałe mecze zapowiadają się interesująco. Piłkarski Kraków żyje spotkaniem Wisła — Stal Rzeszów. Nie chodzi o to, że nasz zespół znajduje się W dolnych rejonach tabeli, że goście zajmują przedostatnie miejsce, ale mamy w pamięci wiosenne 0:6 w Rzeszowie. Liczymy, że „Biała Gwiazda” zechce się zrehabilitować za blamaż sprzed kilku miesięcy.
Stal nigdy nie stanowiła dla Wisły łatwego przeciwnika. W Krakowie potrafiła tak wzmacniać obronę, tak zagęścić przedpole własnej bramki, że nieraz dzielono się punktami. Czy tym razem krakowianie potrafią wymanewrować przeciwnika na środek boiska i zaskakującymi akcjami przechylić szalę na swoją stronę?
Echo Krakowa. 1971, nr 250 (25 X) nr 8126
To nie byt spacer!
piłkarzy Wisły nad Stalą Rzeszów
W meczu piłkarskim o mistrzostwo I ligi Wisła pokonała Stal Rzeszów 1:0 (1:0), Jedyną bramkę w 18 min. zdobył Polak z rzutu karnego. Sędziował p. Piotrowicz z Cieszyna. Widzów ok 10 tys.
WISŁA: Gonet — Polak, Wójcik, Kotlarczyk, Musiał, Krawczyk, Lendzion, Studnicki (od 46 min. Kapka) — Kmiecik, Sarnat, Skupnik.
Stal: Czajkowski — S. Skiba, Ostafiński, Blaga, Janiak — F.
Skiba, Duda, Biel (od 46 min. Sieniawski) — Kozerski, Domarski, Rosół.
Po wiosennej klęsce 0:6 wiślany nie marzyli o zrewanżowaniu się gościom, ale pragnęli jedynie odnieść zwycięstwo. Sztuka się nie udała, ale po nadzwyczaj zaciętej grze, w której goście walczyli z przysłowiowym zębem od pierwszego, do ostatniego gwizdka arbitra. Nie była to piękna gra, ale typowa walka. Wiślacy starali się wyciągnąć przeciwnika na środek pola, rozluźnić „tygiel” pod bramką, ale udawało się to Im niezwykle rzadko. Wówczas jednak bramkarz Czajkowski był zawsze na posterunku i... tylko raz skapitulował po rzucie karnym w 18 min., a podyktowanym za „staranowanie” Kmiecika prze2 Biela. Dodajmy, że krakowianin był dwukrotnie, nieprzepisowo atakowany.
Najpierw na wprost bramki, ale zdołał się jeszcze utrzymać przy piłce. Drugi atak przypuścił Biel w chwilę później, już w nieco trudniejszej dla Kmiecika pozycji do strzału. I dopiero wówczas arbiter przerwał grę... Pewnym egzekutorem okazał się Polak, który zwiódł Czajkowskiego, lokując piłkę w przeciwnym rogu bramki.
Goście bronili się chwilami 7—8 zawodników na swym przedpolu karnym, ale też próbowali i to groźnie kontratakować. Ich mocnym atutem był Kozerski, na Szczęście pieczołowicie pilnowany przez Musiała oraz do przerwy Domarski, któremu jednak tak naprzykrzano grę, że po przerwie tylko od czasu do czasu zrywał się. jeszcze do boju. W ogóle stalowcy, gdy Im nie wychodziło to co chcieli, próbowali grad ostro i kwestionować decyzje arbitra.
Dwóch z nich: Kozerski oraz Sieniawski (ten ostatni za próbę „samosądu") otrzymali napomnienia.
W meczu tym najciekawsze sytuacje zaistniały: w 8 min. kiedy po strzale Studnickiego pitka przeszła tuż obok słupka, w 18 min. gdy Polak uzyskał zwycięską bramkę, w 25 min. kiedy Czajkowski zebrał brawa za obronę strzału Kmiecika oraz w 65 miń. Wówczas Kmiecik, znalazł się sam na sam z bramkarzem, lecz strzelił silnie, prosto w Czajkowskiego. Strzał był tak silny, że temu ostatniemu musiał udzielać pomocy : lekarz. Natomiast stal w es min. była bliska wyrównania, gdyż S. Skiba minął 3 przeciwników i będąc kilka kroków przed bramką Wisły strzelił ostro, lecz w Goneta. Zwycięstwo Wisły zasłużone.
Najlepszych graczy miała ona w: Gonecie, Polaku, Musiale, Lendzionie i częściowo Kapce. W Stali poza Czajkowskim wyróżnić należy: braci Skibów, Ostafińskiego oraz Kozerskiego.
J. FRANDOFERT
Echo Krakowa. 1971, nr 251 (26 X) nr 8127
W DNI pogodne zegar boiskowy na stadionie piłkarskim Wisły nie spełnia swego zadania. Tak go usytuowano, że padają nań promienie słoneczne i nawet „Sokole Oko" nie mógłby dojrzeć, która w danym momencie upłynęła minuta gry i jaki jest wynik. Trzeba chyba coś z tym fantem zrobić!
NIE popisał się podczas meczu Wisła—Stal trener rzeszowian — p. M. Kruk, który zbyt głośno kwestionował decyzji arbitra i w efekcie został usunięty z ławki obok bocznej linii boiska. Od trenerów mamy prawo wymagać więcej niż od zawodników!
Gazeta Krakowska. 1971, nr 252 (23/24 X) nr 7356
Po niedosycie pucharowych spotkań rusza dziś i w niedzielę ligowa batalia. Dojdzie do kilku konfrontacji. W Chorzowie gra Ruch z Górnikiem Zabrze. Zaciekawia także pojedynek Odry w wyjazdowym meczu ze Stalą Mielec oraz krakowski pojedynek Wisły ze Stalą Rzeszów (niedziela godz. 13) w Krakowie. Sądząc po formie obu drużyn, piłkarze Wisły nie powinni mieć większych trudności w odniesieniu zwycięstwa. Wspomnieć jednak należy że zespół rzeszowski wywoził z Krakowa przyzwoite rezultaty. Liczymy jednak na komplet punktów zespołu krakowskiego, co powinno awansować Wisłę w środkowe regiony tabeli.
Gazeta Krakowska. 1971, nr 253 (25 X) nr 7357
Gdy zaczęto coraz głośniej mówić o kończącej się karierze piłkarzy Górnika — przyszła niespodziewana odpowiedź — wysokie zwycięstwo 4:1 nad liderem. Ruchem Chorzów, a Włodzimierz Lubański udowodnił że jest naszym piłkarzem nr 1. Jego cztery bramki zdobyte w meczu z tak wyśmienitym przeciwnikiem wystawiają popularnemu Włodkowi jak najlepsze świadectwo o jego kunszcie piłkarskim.
Krakowska jedynaczka w ekstraklasie Wisła ciula nadal punkty i awansowała już na 9 miejsce. Piszemy — już — bo warto przypomnieć że zespól „białej gwiazdy" nie tak dawno okupował ostatnie miejsce w tabeli...
Wisła -Stal Rz. 1:0
Dwa cenne punkty zdobyli wczoraj w meczu o mistrzostwo I ligi piłkarze Wisły zwyciężając na własnym boisku po słabej grze Stal Rzeszów 1:0 (1:0). Jedyna bramka spotkania padła w 20 min. gry z rzutu karnego podyktowanego przez sędziego Piotrowicza z Katowic za problematyczne przewinienia skrzydłowego Stali Rosoła na Kmieciku.
Pewnym egzekutorem „jedenastki” był obrońca Polak.
Zespół krakowski zagrał jedno ze słabszych spotkań.
Zwłaszcza w pierwszej poło wie meczu gospodarze grali ospale bez jakiejkolwiek koncepcji. Ta bierność umożliwiła Stali przeprowadzenie kilku składnych akcji przez dobrze ze sobą współpracujących napastników Kozerskiego i Domarskiego. Po stracie bramki Stal nie załamała się, grała nadal nieustępliwie.
Po zmianie stron było już nieco lepiej. Korzystna zmiana wprowadzona w zespole Wisły (Studnickiego zastąpił Kapka) ożywiła poczynania gospodarzy. Teraz oni byli stroną atakującą, mieli szereg doskonałych okazji (Kmiecik, Sarnat) na podwyższenie rezultatu lecz indolencja strzałowa pokrzyżowała te zamiary. Po przerwie stalowcy mieli jedyną doskonałą okazję w 55 min. gry, lecz-idealną pozycję zaprzepaścił obrońca Skiba.
Wisła: Gonet, Polak, Wójcik, Musiał, Kotlarczyk, Krawczyk, Lendziona, Studnicki (Kapka), Kmiecik, Sarnat, Skupnik. (ap)
Przed spotkaniem odbyła się mila uroczystość. Prowadzącemu ten mecz sędziemu p. Piotrowiczowi z Cieszyna sekretarz redakcji „Sport” St. Penar i wiceprezes GTS Wisła dr J. Janowski w asyście prezesa Wydział u Sędziowskiego KOZPN J. Mytnika wręczyli „Kryształowy Gwizdek” za zwycięstwo w II plebiscycie na najlepszego sędziego ubiegłorocznego sezonu organizowanego przez redakcję „Sport” i GTS Wisłą.
