1979.08.25 Wisła Kraków - GKS Katowice 3:0
Z Historia Wisły
| Wisła Kraków | 3:0 (2:0) | GKS Katowice | 
| ||||||
| widzów: 5-8.000 | ||||||||||
| sędzia: Lech Paprocki z Poznania | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
„Dziennik Polski” nr 191, 192.
Spis treści |
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1979, nr 190 (25/26 VIII) nr 10455
Strzelecki pojedynek Kmiecik -Fait na meczu Wisły z GKS em?
Atrakcje sportowego weekendu SZÓSTA seria rozgrywek piłkarskiej ekstraklasy przyniesie w Krakowie spotkanie zajmującego szóste miejsce katowickiego GKS-u z 12-ą w tabeli Wisłą.
Poziom reprezentowany przez nasze pierwszoligowe zespoły nie jest zachwycający, spodziewane efekty nowych taryfikatorów za grę nie przynoszą jak na razie widzom oczekiwanych korzyści — wzrostu zaciętości, większej ilości bramek itp. Dzisiejszego meczu oczekujemy więc z miernym zainteresowaniem, nie spodziewając się widowiska, które by dramaturgią i wysokim poziomem mogło przyprawić o mocniejsze bicie serca.
Być może w ramach zawodów obejrzymy jednak coś ciekawego. Mam tu na myśli strzelecki pojedynek Kazimierza Kmiecika t Hubertem Faitem. Krakowianin, trzykrotny król strzelców, ma na swym koncie w tym sezonie 4 celne trafienia i goni lidera klasyfikacji strzeleckiej — Chojnackiego z Lecha, który zdobył już 5 bramek. Ale z kolei Kmiecika goni Fait, mający trzy zdobyte gole na swym koncie. Ilości niezbyt to imponujące, ale przy ogólnej anemii strzeleckiej naszych piłkarzy, nawet trzy czy cztery zdobyte w pięciu meczach bramki pozwalają na ubieganie się o prymat w klasyfikacji strzelców. Cóż, na bezrybiu i rak ryba — mówi przysłowie.
Echo Krakowa. 1979, nr 191 (27 VIII) nr 10456
WISŁA — GKS KATOWICE 3:0 (2:0). Bramki strzelili: Iwan w 19 i 45 min. oraz Lipka w 64 min. gry. Sędziował p. Paprocki z Poznania. Widzów ok. 5000.
WISŁA: Holocher — Gazda, Motyka, Szymanowski, Targosz — Lipka, Kapka, Nawałka (od 78 min. Suder) — Iwan, Kmiecik (od 78 min. Plewniak), Wróbel.
Tym, którzy nie byli na meczu wygrana wiślaków z katowickimi górnikami 3:0 może sugerować, iż krakowianie rozegrali bardzo dobry mecz. W tym domniemaniu będzie tylko część prawdy. Podopieczni trenera L.
Franczaka byli bowiem rzeczywiście drużyną wyraźnie lepszą od rywali, ale do zachwytów nad grą „Białej gwiazdy” niestety jeszcze daleko. Obserwowaliśmy co prawda w sobotnie, deszczowe popołudnie, na stadionie przy ul Reymonta szereg szybkich akcji gospodarzy, sporo gry bez piłki, widzieliśmy wiele stworzonych groźnych sytuacji podbramkowych, ale to wszystko w pewnej mierze tylko jest zasługą wiślaków. Przyszło im to bowiem ogromnie łatwo, gdyż przeciwnik nie wykazywał prawie żadnych chęci do gry.
Górnicy poruszali się po boisku niemrawo, piłkę na ogół poda wali rywalom, w defensywie tworzyli tak wielkie luki, iż wejście w nie było bardzo łatwe a ich atak przez cały mecz przeprowadził dwie noszące znamiona ofensywnych akcje. Wisła mogła i powinna była wygrać te zawody w znacznie większych rozmiarach, sytuacji, tzw. stuprocentowych do zdobycia bramki było wiele, ale Kmiecik, Iwan, Lipka, Nawałka, Wróbel pudłowali, lub bawiąc się w ogromnie zawiłe „superkombinacje” tracili okazję. Strzelecka skuteczność była najsłabszym punktem wiślackiej gry. Wiem, że padał deszcz i było ślisko, ale przecież piłkarze ćwiczą i w takich warunkach więc będąc z piłką o kilka kroków przed bramką winni umieć skierować ją do siatki.
Podkreśliłem tu głównie mankamenty krakowian nie po to by zawodnikom i kibicom w chwili sukcesu robić przykrość, ale by przestrzec przed popadnięciem w euforię, podobną tej po meczu z Szombierkami. kiedy 4:0 na stadionie przy ul. Reymonta dało asumpt do kreowania już wiślaków na mistrzów Polski. I potem było smutne rozczarowanie.
Z pewnością należą się zespołowi słowa uznania za dużą dozę ambicji i bojowości w sobotnim pojedynku, gratulacje za wygraną, za strzelenie trzech efektownych bramek, ale też i zachęta do dalszej usilnej pracy nad doskonaleniem futbolowego kunsztu.
LUCJAN FRANCZAK — trener Wisły — Uważam, że zespół mój zagrał dobrze. Dużo było szybkich akcji, prostopadłych podań, niezła tzw. gra bez piłki czyli wychodzenie zawodników na wolne pozycje. Ustawienie obrony, z konieczności nietypowe, spełniło moje oczekiwania, dużo inwencji wniósł Targosz, uważnie grał tym razem Motyka, pewnie interweniowali Gazda i Szymanowski. Nawałkę i Kmiecika zmieniłem chcąc oszczędzać ich siły na środowy mecz reprezentacji z Rumunią. Staramy się bowiem w klubie dobrze współpracować z PZPN-em, czego i od centrali chcielibyśmy oczekiwać.
STANISŁAW ÓŚLIZŁO - trener GKS-u — Musiałem w tym meczu wystawić do gry zawodników rezerwowych, gdyż czołowi piłkarze zespołu — Bożyczko i Fait rozchorowali się. Wisła rozegrała dobry mecz, czego c moim zespole absolutnie nie mogę powiedzieć. Poziom spotkania nie najwyższy.
Echo Krakowa. 1979, nr 192 (28 VIII) nr 10457
17 LIGOWY pojedynek Wisły z GKS-em przyniósł kolejną wygraną drużynie krakowskiej. Ogólny bilans spotkań — 8 zwycięstw wiślaków i 9 remisów przy stosunku bramkowym 17:5 dla „Białej gwiazdy”.
Z niewieloma drużynami ligowymi krakowianie mają tak korzystne wyniki.
PRZED wyjściem na boisko cały zespół Wisły skupił się wokół trenera. Wszyscy wyciągnęli prawice do wspólnego uścisku stanowiącego formę wzajemnego zapewnienia się o ambitnej walce o zwycięstwo.
Wszyscy z wyjątkiem Nawałki, który w tym czasie odwrócił się tyłem do kolegów i zaczął wiązać sznurowadło w bucie.
Czyżby się obraził?
W TRAKCIE meczu Wisła — GKS usłyszeliśmy z sektora dziesiątego, okupowanego tradycyjnie przez członków klubu kibica Wisły, wulgarne okrzyki i chamskie piosenki skierowane przeciwko zespołowi katowickiemu. Grypa młodzieży z klubu kibica lub też tylko podszywająca się pod stowarzyszenie wiślackich sympatyków, swoim chamstwem wywołuje zgorszenie także i na innych stadionach. Oto otrzymaliśmy list od pana Macieja J., który był na meczu pucharowym Prokocimia z Górnikiem Zabrze ! jest oburzony skandalicznym zachowaniem się grupki .kibiców” występujących pod klubową flagą Wisły. Przez dwa lata z rzędu kibice „Białej gwiazdy” wy.
grywali klasyfikacje .Ligi stadionów”. zdobywając miano najbardziej sportowo zachowującej się widowni. Czy już się im znudziło zbieranie, laurów w tym współzawodnictwie?
