Artur Olejak
Z Historia Wisły
(→Galeria) |
(→Galeria) |
||
(Nie pokazano 14 wersji pośrednich.) | |||
Linia 116: | Linia 116: | ||
We władzach TS Wisła w latach 1919-1921. | We władzach TS Wisła w latach 1919-1921. | ||
- | Zadebiutował w pierwszej drużynie Wisły | + | Zadebiutował w pierwszej drużynie Wisły 12 września 1909 roku w wygranym meczu 1:0 z Cracovią. Uchodził za " Wielki talent piłkarski, siłą fizyczną nie dorównywał mu chyba żaden z współczesnych futbolistów polskich. Grał kombinacyjnie, a specjalnością jego był przebój, którego dzięki swej sile fizycznej, pomimo fauli obrońców zawsze dochodził do strzału. Był jedynym piłkarzem, który umiał strzelać "szpicem" doprowadzając strzał do sztuki". Tak pisał o Olejaku w czasopiśmie sportowym "Stadion" dnia 8.11.1927 r. historyk i ekspert piłki nożnej dr [[Stanisław Mielech]]. |
W książce "Gole faule i ofsajdy" tak uzupełniał tę piłkarską charakterystykę: | W książce "Gole faule i ofsajdy" tak uzupełniał tę piłkarską charakterystykę: | ||
Linia 122: | Linia 122: | ||
''Olejak był najgroźniejszym konkurentem Szeligowskiego i Poznańskiego i nieraz wstawiano go do reprezentacji Krakowa. Był on przebojowcem typu „tanka", łamiącego przeszkody. Był wysoki i bardzo silny fizycznie. Gdy minął obronę, nikt nie potrafił odepchnąć go od piłki, a strzelał bardzo silnie i celnie. Specjalnością jego były złośliwe „szpicaki", których bramkarze z powodu kapryśnych kozłów bardzo nie lubią bronić. Olejak posiadał wybitny zmysł kombinacyjny. Świetnie się z nim grało i dużo można było się od niego nauczyć. Olejak rozegrał w barwach Wisły 86 meczów. Najlepsze jego spotkanie to chyba Lwów - Kraków [[1913.06.01 Lwów - Kraków 0:7|0:7]] (we Lwowie 6.VI.1913 r.), na którym strzelił 3 bramki''. | ''Olejak był najgroźniejszym konkurentem Szeligowskiego i Poznańskiego i nieraz wstawiano go do reprezentacji Krakowa. Był on przebojowcem typu „tanka", łamiącego przeszkody. Był wysoki i bardzo silny fizycznie. Gdy minął obronę, nikt nie potrafił odepchnąć go od piłki, a strzelał bardzo silnie i celnie. Specjalnością jego były złośliwe „szpicaki", których bramkarze z powodu kapryśnych kozłów bardzo nie lubią bronić. Olejak posiadał wybitny zmysł kombinacyjny. Świetnie się z nim grało i dużo można było się od niego nauczyć. Olejak rozegrał w barwach Wisły 86 meczów. Najlepsze jego spotkanie to chyba Lwów - Kraków [[1913.06.01 Lwów - Kraków 0:7|0:7]] (we Lwowie 6.VI.1913 r.), na którym strzelił 3 bramki''. | ||
+ | |||
+ | ==Relacje prasowe== | ||
+ | |||
+ | ===Raz, Dwa, Trzy: Ilustrowany Tygodnik Sportowy. 1932, nr 7=== | ||
+ | |||
+ | Nieco później pojawił się innego rodzaju talent w osobie | ||
+ | |||
+ | Artura Olejaka z Wisły, Co w jego grze rzucało się w oczy, to przedewszystkiem pociąg do kombinacji i „wózkowania”, w czem celował. Potężnie zbudowany, rzadko korzystał z dobrego biegu, natomiast dysponował złośliwym i dlatego bardzo skutecznym strzałem, wykonanym szpicem buta. Ta specjalność Olejaka nie znalazła nigdy potem lepszego wykonawcy. | ||
+ | |||
+ | Rówieśnikiem obu wymienionych był we Lwowie Lorek Papius z Czarnych, posiadający wiele podobieństwa z Szeligowskim. Dziedzictwo Szeligowskiego przejął jego partner z prawego skrzydła | ||
==Galeria== | ==Galeria== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
Grafika:Artur Olejak 1911.jpg|1911 rok | Grafika:Artur Olejak 1911.jpg|1911 rok | ||
+ | Grafika:Wisła Kraków około 1911.jpg|Drużyna Wisły około [[Kadra Wisły 1911 (piłka nożna)|1911 roku]] | ||
Grafika:1911 Wisła.JPG|[[Kadra Wisły 1911 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1911]] | Grafika:1911 Wisła.JPG|[[Kadra Wisły 1911 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1911]] | ||
Grafika:1911+Wisła.jpg|[[Kadra Wisły 1911 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1911]] | Grafika:1911+Wisła.jpg|[[Kadra Wisły 1911 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1911]] | ||
+ | Grafika:1911 Wisła Kraków - SK Nachod.JPG|1911 rok | ||
+ | Grafika:Nowości Ilustrowane 1911-10-14 Lauda.JPG|W barwach [[Lauda Kraków|Laudy]] w 1911 roku | ||
+ | Grafika:Nowości Ilustrowane 1911-10-14 Lauda2.jpg|W barwach [[Lauda Kraków|Laudy]] w 1911 roku | ||
+ | Grafika:1911.12.25 Wisła Kraków - Preussen Wrocław.jpg|[[1911.12.25 Preussen Wrocław - Wisła Kraków 4:4]] | ||
+ | Grafika:1911.12.26 Wisła Kraków - Falke Wrocław.jpg|[[1911.12.26 Falke Wrocław - Wisła Kraków 1:5]] | ||
Grafika:Artur Olejak 1912.JPG|W reprezentacji Krakowa 1912 rok | Grafika:Artur Olejak 1912.JPG|W reprezentacji Krakowa 1912 rok | ||
Grafika:1907-1918 KPL. Futbol. Wisła 1912.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | Grafika:1907-1918 KPL. Futbol. Wisła 1912.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | ||
Grafika:1909 Wisła2.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | Grafika:1909 Wisła2.JPG|[[Kadra Wisły 1912 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1912]] | ||
+ | Grafika:1912 Reprezentacja Krakowa.JPG|[[1912.06.02 Kraków - Lwów 3:1]] | ||
Grafika:Artur Olejak 1913.jpg|1913 rok | Grafika:Artur Olejak 1913.jpg|1913 rok | ||
Grafika:Artur Olejak 1913 derby.JPG|1913 rok | Grafika:Artur Olejak 1913 derby.JPG|1913 rok | ||
+ | Grafika:1913 Wisła Kraków.JPG|[[Kadra Wisły 1913 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1913]] | ||
+ | Grafika:1913 Wisła.JPG|[[Kadra Wisły 1913 (piłka nożna)|Wisła Kraków 1913]] | ||
+ | Grafika:1914 Wisła2.JPG|[[1913.11.09 Cracovia – Wisła Kraków 0:1]] | ||
+ | Grafika:1913.11.09 Cracovia – Wisła Kraków.JPG|[[1913.11.09 Cracovia – Wisła Kraków 0:1]] | ||
+ | Grafika:1914 Wisła Kraków.jpg|[[1914.05.10 Pogoń Lwów - Wisła Kraków 2:0]] | ||
+ | Grafika:1914 Wisła.jpg|[[1914.04.05 Wisła Kraków - Czarni Lwów 3:2]] | ||
+ | Grafika:1914.04.05 Wisła Kraków.JPG|[[1914.04.05 Wisła Kraków - Czarni Lwów 3:2]] | ||
+ | Grafika:1914 Wisła 3.jpg|[[1914.04.05 Wisła Kraków - Czarni Lwów 3:2]] | ||
Grafika:Artur Olejak 1919.jpg|1919 rok | Grafika:Artur Olejak 1919.jpg|1919 rok | ||
+ | Grafika:1919.06.29 Pogoń Lwów - Wisła Kraków.JPG|[[1919.06.29 Pogoń Lwów - Wisła Kraków 2:2]] | ||
+ | Grafika:1919.07.20 Wisła-Cracovia.jpg|[[1919.07.20 Cracovia - Wisła Kraków 1:3]] | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Wersja z dnia 17:19, 11 wrz 2019
Artur Włodzimierz Olejak ( ur. 28 sierpnia 1893 w Krakowie - zm. 9 sierpnia 1944 w Lublinie ) - piłkarz Wisły, napastnik, prawy łącznik, reprezentant Krakowa i Galicji. Absolwent C.K. III Gimnazjum w Krakowie w roku szkolnym 1913/14.
We władzach TS Wisła w latach 1919-1921.
Zadebiutował w pierwszej drużynie Wisły 12 września 1909 roku w wygranym meczu 1:0 z Cracovią. Uchodził za " Wielki talent piłkarski, siłą fizyczną nie dorównywał mu chyba żaden z współczesnych futbolistów polskich. Grał kombinacyjnie, a specjalnością jego był przebój, którego dzięki swej sile fizycznej, pomimo fauli obrońców zawsze dochodził do strzału. Był jedynym piłkarzem, który umiał strzelać "szpicem" doprowadzając strzał do sztuki". Tak pisał o Olejaku w czasopiśmie sportowym "Stadion" dnia 8.11.1927 r. historyk i ekspert piłki nożnej dr Stanisław Mielech.
W książce "Gole faule i ofsajdy" tak uzupełniał tę piłkarską charakterystykę:
Olejak był najgroźniejszym konkurentem Szeligowskiego i Poznańskiego i nieraz wstawiano go do reprezentacji Krakowa. Był on przebojowcem typu „tanka", łamiącego przeszkody. Był wysoki i bardzo silny fizycznie. Gdy minął obronę, nikt nie potrafił odepchnąć go od piłki, a strzelał bardzo silnie i celnie. Specjalnością jego były złośliwe „szpicaki", których bramkarze z powodu kapryśnych kozłów bardzo nie lubią bronić. Olejak posiadał wybitny zmysł kombinacyjny. Świetnie się z nim grało i dużo można było się od niego nauczyć. Olejak rozegrał w barwach Wisły 86 meczów. Najlepsze jego spotkanie to chyba Lwów - Kraków 0:7 (we Lwowie 6.VI.1913 r.), na którym strzelił 3 bramki.
Relacje prasowe
Raz, Dwa, Trzy: Ilustrowany Tygodnik Sportowy. 1932, nr 7
Nieco później pojawił się innego rodzaju talent w osobie
Artura Olejaka z Wisły, Co w jego grze rzucało się w oczy, to przedewszystkiem pociąg do kombinacji i „wózkowania”, w czem celował. Potężnie zbudowany, rzadko korzystał z dobrego biegu, natomiast dysponował złośliwym i dlatego bardzo skutecznym strzałem, wykonanym szpicem buta. Ta specjalność Olejaka nie znalazła nigdy potem lepszego wykonawcy.
Rówieśnikiem obu wymienionych był we Lwowie Lorek Papius z Czarnych, posiadający wiele podobieństwa z Szeligowskim. Dziedzictwo Szeligowskiego przejął jego partner z prawego skrzydła
Galeria
Drużyna Wisły około 1911 roku |
|||
W barwach Laudy w 1911 roku |
W barwach Laudy w 1911 roku |
||