Ciężkoatletyka

Z Historia Wisły

(Różnice między wersjami)
Linia 65: Linia 65:
==Zobacz też:==
==Zobacz też:==
-
 
-
Przegląd Sportowy nr. 101, Środa 20 grudnia 1933 roku/ strona 2 wspomina o dwóch walkach zapaśników Wisły, zobacz [[1933.12.17 Wisła - Brygada Częstochowa 12:4]]
 
-
 
-
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1922/numer029/imagepages/image16.htm Mika cięzkoatleta
 
-
 
-
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1925/numer049/imagepages/image10.htm atletyka
 
-
 
-
 
-
1934: start w mistrzostwach okręgu Głowacki w. kogucia 310 kg, Derbot w. lekka 382,5, Elpini półcięzka 397,5, wszytsko rekordy okręgu. W MP w wadze kogucie: Mimmel (samson Kochłowice) 320kg, Głowacki (W) 317,5,. Waga lekka: Derbot (w) 385 kg, Wittka (Katowice) 377,5
 
Zawody ciężkoatletyczne 1922
Zawody ciężkoatletyczne 1922
Linia 85: Linia 76:
Fakt ten należy przywitać b. życzliwie jako objaw wszechstronności sportowej uprawianej przez kluby krakowskie. Naogół materjał zapowiada się bardzo obiecująco .Zwłaszcza b. dobrymi okazali się Czerny i Mika walczący w drugiej parze. Do zawodów stawały trzy pary. W pierwszej Hoffman contra Gawronek. Walka bardzo prymitywnie prowadzona zakończyła się po 20 minutach remisowo. W drugiej parze Czerny contra Mika. Zwyciężył po pięknej walce w 15 1/2 minucie Czerny. W trzeciej parze Tylko i Bąkowski. Walka skutkiem wypadku jakiemu uległ Bąkowski została przerwana.
Fakt ten należy przywitać b. życzliwie jako objaw wszechstronności sportowej uprawianej przez kluby krakowskie. Naogół materjał zapowiada się bardzo obiecująco .Zwłaszcza b. dobrymi okazali się Czerny i Mika walczący w drugiej parze. Do zawodów stawały trzy pary. W pierwszej Hoffman contra Gawronek. Walka bardzo prymitywnie prowadzona zakończyła się po 20 minutach remisowo. W drugiej parze Czerny contra Mika. Zwyciężył po pięknej walce w 15 1/2 minucie Czerny. W trzeciej parze Tylko i Bąkowski. Walka skutkiem wypadku jakiemu uległ Bąkowski została przerwana.
-
----
 
-
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1931/numer035/imagepages/image4.htm Przegląd Sportowy 1931 35/4 zapasy
 
-
----
 
-
http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1934/numer093/imagepages/image2.htm 1934 93/2 zapasy
 
-
 
-
[[Grafika:Start 1946-02-12g.JPG]]
 
-
 
-
[[Grafika:Start 1946-07-30e.JPG|left]]
 
-
[[Grafika:Dziennik Polski 1946-07-30.JPG|thumb|200px|right]]
 
-
[[Grafika:Piłkarz 1951-12-17d.JPG|thumb|right]]
 
-
 
-
*http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=9825 strona 5. 1952.
 
-
*http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7357 strona 5. 1954
 
-
*http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=7049 strona 2.1955
 
-
*http://mbc.malopolska.pl/dlibra/doccontent?id=9138 strona 2 1956.
 
[[Kategoria:Ciężkoatletyka]]
[[Kategoria:Ciężkoatletyka]]

Wersja z dnia 07:35, 18 mar 2011

Spis treści

Dzieje sekcji ciężkiej atletyki (zapasy i podnoszenie ciężarów)

Przedwojenna drużyna zapaśnicza
Przedwojenna drużyna zapaśnicza
Ciężka atletyka, ta nieco archaicznie brzmiąca dzisiaj nazwa, w latach międzywojennych będąca w powszechnym stosowaniu, kryła w sobie dwie dyscypliny sportu, w których najważniejszą rolę spełniała siła fizyczna zawodników. Idzie tutaj o zapasy oraz o podnoszenie ciężarów. W krakowskiej Wiśle powstała ona jako trzecia z kolei, po piłkarskiej i lekkoatletycznej, a miało to miejsce w czerwcu 1922 roku. Pierwsze lata działalności nie były usłane różami, gdyż - jak można przeczytać w księdze jubileuszowej z okazji 30-lecia klubu - „sport ten cieszy się niestety małem poparciem społeczeństwa, zrażonego doń cyrkowemi »kawałami« zapaśników zawodowych”. Sytuacja zmieniła się diametralnie w połowie lat 20-tych, kiedy to przyjechał do Krakowa trzykrotny zawodowy mistrz globu w zapasach, już za życia światowa legenda tej dyscypliny, Stanisław „Zbyszko” Cyganiewicz. Człowiek nietuzinkowy. Znał dziewięć języków obcych, interesował się filozofią, był miłośnikiem muzyki operowej. Urodzony w Jodłowej koło Jasła, uczęszczał do Gimnazjum św. Jacka w Krakowie (wywodziło się z niego wielu wiślaków), po zdaniu matury podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Będąc przyjmowany z honorami na salonach świata, na każdym kroku podkreślał swoje polskie korzenie. Mocno pragnął, aby również w Krakowie rozwijał się jego ulubiony sport. Chcąc zachęcić młodych chłopców do uprawiania zapasów, wystąpił w roku 1925 w paru galach pokazowych, tocząc w nich pojedynki z kilkoma przeciwnikami równocześnie (oczywiście żadnego nie przegrywając). Jeden z takich pokazów okazał się przełomowym dla dziejów wiślackich zapasów. Odbył się on w hali krakowskiego Sokoła, a obecny na nim Władysław Bajorek pojął wtedy, że zapasy są właśnie tym, czym chciałby się zająć w swoim życiu. Już rok później zdobył tytuł mistrza okręgu małopolskiego, a w roku 1929 wywalczył tytuł mistrza Polski. Sukces ten powtórzył w roku 1931, dzięki czemu zakwalifikował się do reprezentacji kraju na mistrzostwa Europy. Na zawodach tych, bliżej nieznany na arenie międzynarodowej Polak, przebojem wdarł się do czołówki turnieju w wadze lekkiej. W decydującym o podziale medali boju, przegrał - po najpiękniejszej walce zawodów - z kilkakrotnym mistrzem Europy i dwukrotnym mistrzem olimpijskim, nazywanym „królem zapaśnictwa” Szwedem Johanssonem. Porażka ta zepchnęła go - na tak nie lubiane przez sportowców - czwarte miejsce. W latach następnych nie odniósł już tak wielkich sukcesów poza granicami Polski, a przypomniał o sobie dopiero po siedmiu latach, wygrywając w Bytomiu (ówczesne Niemcy) niezwykle silnie obsadzony turniej międzynarodowy.

To jednak nie Władysław Bajorek, a Aleksander Jaworski zdobył dla Wisły pierwszy tytuł mistrza Polski. Miało to miejsce w roku 1927 we Lwowie, gdzie oprócz tego trzecie miejsce dla Białej Gwiazdy wywalczył Antoni Pawlikowski. Ci wcześniej wymienieni zapaśnicy, wraz z Kazimierzem Nigrinem oraz - z założycielami sekcji - Franciszkiem Pawlikowskim i Mieczyslawem Tylko, stanowili o sile wiślackich zapasów w tym okresie. Na dobrego zapaśnika zapowiadał się także Bohdan Śmitkowski (Bohdan Śmitkowski został zamordowany przez hitlerowskiego okupanta w roku 1944. Pośmiertnie został odznaczony orderem Virtuti Militari oraz awansowany do stopnia kapitana Armii Krajowej).

„Zbyszka” Cyganiewicza ciągnęło zaś do Wisły. W dniu 13 czerwca 1937 roku na stadionie Białej Gwiazdy, w obecności tysiąca widzów, odbyły się zawody wolno-amerykańskie. „Zbyszko” pokonał mistrza Jugosławii, a publiczność zniosła go w podzięce na rękach z ringu. Również i w podnoszeniu ciężarów odnosiła Wisła niemałe sukcesy. W roku 1932 podczas zawodów o mistrzostwo Krakowa wiślaccy atleci zdobyli pięć tytułów mistrzowskich, a Władysław Derbot - wynikiem 100 kg - wyrównał rekord Polski w podnoszeniu oburącz w wadze lekkiej. Zawodnik ten rok później zdobył tytuł wicemistrza kraju w trójboju, by w roku 1934 odnieść bezapelacyjne zwycięstwo w zawodach tej samej rangi w pięcioboju (rwanie i podrzut jednorącz, wyciskanie, rwanie i podrzut oburącz). Mistrzostwa te były w ogóle dla ciężarowców Białej Gwiazdy niezwykle owocne, gdyż złoty medal zdobył w nich w wadze koguciej Józef Głowacki, zaś trzecie miejsce w wadze średniej wywalczył „Elpini”.

Sukcesy zanotowali także wiślacy ciężarowcy na mistrzostwach Polski w roku 1937. Władysław Derbot zdobył tytuł wicemistrzowski w wadze lekkiej, zaś zawodnik o nazwisku Suchy wywalczył brązowy medal w wadze średniej, wyrównując rekord Polski w rwaniu. W okresie powojennym nie udało się na szerszą skalę odbudować sekcji, reaktywując w roku 1951 jedynie jej zapaśniczą część, która - pomimo awansu do I ligi w roku 1954 - została po kilku latach rozwiązana. Warto jednak pamiętać, że tak zapaśnicy, jak i ciężarowcy dołożyli swoją cegiełkę w budowaniu wiślackiej potęgi i chwały.

Źródło: "Sto lat w blasku Białej Gwiazdy", Dariusz Zastawny



Dzieje sekcji ciężkiej atletyki (zapasy i podnoszenie ciężarów). Kalendarium

  • 1922 - powstanie sekcji, jako trzeciej w ramach TS (wcześniej powstały sekcje piłki nożnej i lekkoatletyki); inicjatorami i założycielami sekcji byli Franciszek Pawlikowski i Mieczysław Tylko;
  • 1925 - wizyta w Krakowie i inspirujące pokazy walki Stanisława "Zbyszko" Cyganiewicza, mistrza świata w zapasach;
  • 1926 - Władysław Bajorek zostaje mistrzem okręgu małopolskiego;
  • 1927 - Aleksander Jaworski zostaje pierwszym wiślackim mistrzem Polski w zapasach, wygrywając turniej we Lwowie;
  • 1929 - Władysław Bajorek mistrzem Polski;
  • 1931 - Władysław Bajorek ponownie zostaje mistrzem Polski i wyjeżdża na Mistrzostwa Europy, gdzie zajmuje czwarte miejsce po porażce z mistrzem olimpijskim Szwedem Johansonem;
Moment z walki zapaśniczej
Moment z walki zapaśniczej
  • 1932 - wiślaccy atleci zdobywają pięć złotych medali podczas zawodów o mistrzostwo Krakowa;
  • 1933 - Władysław Derbot wicemistrzem Polski w trójboju;
  • 1934 - Władysław Derbot mistrzem Polski w pięcioboju;
  • 1937 - Władysław Derbot wicemistrzem Polski w wadze lekkiej;
    • Suchy brązowym medalistą MP w wadze średniej oraz wyrównanie rekordu w rwaniu;
  • 1938 - Władysław Bajorek wygrywa międzynarodowy turniej w Bytomiu;
  • 1940-1950 - zawieszenie działalności sekcji;
  • 1951 - reaktywacja części zapaśniczej sekcji;
  • 1954 - awans drużyny zapaśników do I ligi;
  • 1956 (?) - rozwiązanie sekcji.


Na podstawie: "Sto lat w blasku Białej Gwiazdy", Dariusz Zastawny

Sezon po sezonie

1922 | 1923 | 1924 | 1925 | 1926 | 1927 | 1928 | 1929 | 1930 | 1931 | 1932 | 1933 | 1934 | 1935 | 1936 | 1937 | 1938 | 1939 | 1940 | 1941 | 1942 | 1943 | 1944 | 1945 | 1946 | 1947 | 1948 | 1949 | 1950 | 1951 | 1952 | 1953 | 1954 | 1955 | 1956

Zawodnicy:

"Najsilniejszy człowiek Wisły" - Władysław Bajorek
"Najsilniejszy człowiek Wisły" - Władysław Bajorek

Działacze:


Zobacz też:

Zawody ciężkoatletyczne 1922

Przegląd Sportowy nr 28/1922 str.11:

  • * *

W niedzielę przed meczem odbyły się zawody ciężko-atletyczne, urządzone przez sekcję ciężko-atletyczną Wisły.

Fakt ten należy przywitać b. życzliwie jako objaw wszechstronności sportowej uprawianej przez kluby krakowskie. Naogół materjał zapowiada się bardzo obiecująco .Zwłaszcza b. dobrymi okazali się Czerny i Mika walczący w drugiej parze. Do zawodów stawały trzy pary. W pierwszej Hoffman contra Gawronek. Walka bardzo prymitywnie prowadzona zakończyła się po 20 minutach remisowo. W drugiej parze Czerny contra Mika. Zwyciężył po pięknej walce w 15 1/2 minucie Czerny. W trzeciej parze Tylko i Bąkowski. Walka skutkiem wypadku jakiemu uległ Bąkowski została przerwana.