Z Historia Wisły
Biogram
Zdjęcia
Portretowe
Wiślackie
|
1926. Jan Kotlarczyk drugi w górnym rzędzie.
|
1927. Jan Kotlarczyk czwarty w dolnym rzędzie.
|
1927. Jan Kotlarczyk drugi w dolnym rzędzie.
|
Jan Kotlarczyk (w środku) w 1929 roku
|
|
|
|
|
|
|
1933.05.03 Wisła Kraków - Cracovia
|
|
Kwiaty dla Kotlarczyków z okazji jubileuszowego występu w Wiśle. 16.11.1935 r.
|
Kwiaty dla Kotlarczyków z okazji jubileuszowego występu w Wiśle. 16.11.1935 r.
|
|
Piłkarze Wisły sypiący kopiec na Sowińcu. W pierwszym rzędzie od lewej Jan Kotlarczyk i Bolesław Habowski.
|
Jan Kotlarczyk "ugniata" głowę kolegi.
|
Jubileusz 30-lecia Wisły.
|
|
Reprezentacyjne
1929. O Puchar Europy Środowej.
|
Reprezentanci Polski przed wyjazdem na mecz z Łotwą w 1931 roku. Jan Kotlarczyk czwarty z lewej. Wśród zebranych także jego brat Józef, pierwszy z prawej, i inny wiślacy
|
|
Grudzień 1933. Kraków-Belgia.
|
|
|
|
|
|
|
|
1933.10.15 Polska - Czechosłowacja
|
1933.10.15 Polska - Czechosłowacja
|
1933.12.03 Niemcy - Polska
|
|
1933.12.17 Diables Rouges - Kraków
|
1933.12.17 Diables Rouges - Kraków
|
1933.12.17 Diables Rouges - Kraków
|
1934.05.21 Dania - Polska
|
1934.05.23 Szwecja - Polska
|
1934.12.02 Berlin - Kraków
|
1934.12.02 Berlin - Kraków
|
1934.12.02 Berlin - Kraków
|
|
|
Reprezentacja Krakowa z Kotlarczykami w składzie.
|
Prywatne
|
|
|
Z żoną Stefanią i synem Janem. Po lewo brat Józef.
|
|
Z żoną Stefanią i synami, Janem i Tadeuszem.
|
Stefania Kotlarczyk z Tadeuszem.
|
|
Pogrzeb Józefa Kotlarczyka, Jan nad trumną brata.
|
Pogrzeb Józefa Kotlarczyka, Jan nad trumną brata.
|
|
Pogrzeb Cetnarowskiego 1933
|
Dokumenty
Inne pamiątki
Karykatura. Jan Kotlarczyk w meczu Polska-Szwecja w 1928.
|
|
Portret Stefanii Kotlarczyk Wlastimila Hofmana.
|
Portret Jana Kotlarczyka Wlastimila Hofmana.
|
W prasie
1929. Piłkarskie oceny i biogram.
|
1930. Piłkarskie rankingi i oceny.
|
1930. Piłkarskie rankingi i oceny.
|
1930. Dwutygodniowa dyskwalifikacja.
|
1931. Piłkarskie rankingi i oceny.
|
1932. Dwutygodniowa dyskwalifikacja.
|
1932. Piłkarskie rankingi i oceny.
|
|
Październik 1934. Pęknięcie kostki w meczu z Legią.
|
|
1935. Odwołanie od dyskwalifikacji.
|
Listopad 1935. Uroczystości jubileuszowe braci Kotlarczyków.
|
Listopad 1935. Bracia Kotlarczykowie o swoich jubileuszach.
|
Listopad 1935. Bracia Kotlarczykowie o swoich jubileuszach.
|
Paźdzxiernik 1936. Informacja o zakończeniu kariery.
|
1928. Sprawozdanie z meczu Polska-USA.
|
1928. Sprawozdanie z meczu Polska-Szwecja.
|
1928. Sprawozdanie z meczu Polska-Czechosłowacja.
|
1930. Sprawozdanie z meczu Polska-Łotwa.
|
Październik 1936. Informacja o zakończeniu kariery.
|
1938. Kotlarczyk ocenia pomocników.
|
1966. Informacja o śmierci Jana Kotlarczyka.
|
Relacje prasowe
Raz, Dwa, Trzy: Ilustrowany Tygodnik Sportowy. 1932, nr 5
Do poziomu gry Cikowskiego nawiązał dopiero zawodnik Wisły Jan Kotlarczyk Porównanie wartości obu, wykaże o d m i e n n o ś ć typów, wynikającą z różnych temperamentów i warunków fizycznych. Pełen temperamentu, wiecznie ruchliwy i wszędobylski Cikowski był kontrastem flegmatycznego, nie szafującego zbyt wysiłkiem Kotlarczyka. Powolniejszy w akcji, w której każde pociągnięcie jest efektem spokojnej analizy zaistniałej sytuacji, osiąga, dokładniejszy przy takim sposobie grania, Kotlarczyk lepsze wyniki w grze ofenzywnej. Pod tym względem wyprzedził on niewątpliwie żywszego, lecz przez to właśnie mniej dokładnego Cikowskiego.
Ten atut gry Kotlarczyka był zawsze podstawą skuteczności gry ataku, który musiał po prostu funkcjonować dobrze, mając tego rodzaju pomocnika za sobą. Ocena gry defenzywnej, wymagającej raczej ruchliwości i pracowitości niż flegmatyczności, wypadnie na korzyść Cikowskiego, aczkolwiek z bardzo małą różnicą. Kolosalna szybkość ruchów i zwrotność Cikowskiego, okazała się jeszcze skuteczniejszą, niż wyrafinowanie taktyczne Kotlarczyka, oparte o współpracę swego brata. Rekordowy, bo 12-krotny reprezentant Polski na stanowisku środkowego pomocnika, ma przed sobą jeszcze wiele lat sławy. Omówieni powyżej zawodnicy byli stałymi — możnaby powiedzieć — reprezentantami, bo łącznie wystąpili 38 razy, po zostawiając niewiele pozostałym, których należałoby uznać za chwilowych zastępców.
Grób Jana Kotlarczyka na Cmentarzu Rakowickim
Zobacz też