Juniorzy 1936 (piłka nożna)
Z Historia Wisły
| (Nie pokazano 10 wersji pośrednich.) | |||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
|rozgrywki3 = [[Mecze towarzyskie międzynarodowe 1936 (piłka nożna)|Mecze towarzyskie międzynarodowe]], | |rozgrywki3 = [[Mecze towarzyskie międzynarodowe 1936 (piłka nożna)|Mecze towarzyskie międzynarodowe]], | ||
|rozgrywki4 = [[Mecze towarzyskie 1936 (piłka nożna)|Mecze towarzyskie i sparingi]], | |rozgrywki4 = [[Mecze towarzyskie 1936 (piłka nożna)|Mecze towarzyskie i sparingi]], | ||
| - | |rozgrywki5 = [[ | + | |rozgrywki5 = [[Turnieje 1936 (piłka nożna)|Turnieje]] |
|rozgrywki6 = [[Juniorzy 1936 (piłka nożna)|Juniorzy]] | |rozgrywki6 = [[Juniorzy 1936 (piłka nożna)|Juniorzy]] | ||
| - | |rozgrywki7 = | + | |rozgrywki7 = [[Rezerwa 1936 (piłka nożna)|Rezerwa]] |
|rozgrywki8 = | |rozgrywki8 = | ||
|rozgrywki9 = | |rozgrywki9 = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
|statystyki = [[Statystyki 1936 (piłka nożna)|Statystyki]] | |statystyki = [[Statystyki 1936 (piłka nożna)|Statystyki]] | ||
}} | }} | ||
| + | |||
| + | ==Relacje prasowe== | ||
| + | <gallery> | ||
| + | Grafika:Raz, Dwa, Trzy 1936-08-25c.jpg| | ||
| + | Grafika:Raz, Dwa, Trzy 1936-09-01d.jpg| | ||
| + | Grafika:Przegląd Sportowy 1936-04-17.JPG| | ||
| + | Grafika:IKC 1936-08-21.JPG| | ||
| + | Grafika:Przegląd Sportowy 1936-08-20.JPG| | ||
| + | Grafika:IKC 1936-10-20a.JPG| | ||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
| + | ==Galeria== | ||
| + | <gallery> | ||
| + | Grafika:1936 Juniorzy Wisły.jpg| | ||
| + | Grafika:1936 Juniorzy.jpeg | ||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
==Rozgrywki okręgowe juniorów== | ==Rozgrywki okręgowe juniorów== | ||
W lipcu zakończono rozgrywki grupowe na szczeblu okręgu. Wisła wygrała rywalizację z innymi krakowskimi klubami. Nie znamy wyników tych spotkań. Wiadomo nam tylko, że w lipcu miała się spotykać z Olszą Kraków. | W lipcu zakończono rozgrywki grupowe na szczeblu okręgu. Wisła wygrała rywalizację z innymi krakowskimi klubami. Nie znamy wyników tych spotkań. Wiadomo nam tylko, że w lipcu miała się spotykać z Olszą Kraków. | ||
==Finały Mistrzostw Polski Juniorów. Faza ogólnopolska== | ==Finały Mistrzostw Polski Juniorów. Faza ogólnopolska== | ||
| - | Rozgrywki piłkarskie o mistrzostwo Polski juniorów odbyły się w Sierakowie (Wielkopolska) w dniach: 20, 22, 23 i 27 sierpnia na specjalnie zorganizowanym przez PZPN obozie, który trwał kilkanaście dni. | + | Rozgrywki piłkarskie o mistrzostwo Polski juniorów odbyły się w Sierakowie (Wielkopolska) w dniach: 20, 22, 23 i 27 sierpnia na specjalnie zorganizowanym przez PZPN obozie, który trwał kilkanaście dni. W rozgrywkach o mistrzostwo Polski wzieli udział zawodnicy urodzeni w 1919, 1920 i w wyjątkowych wypadkach w 1921 roku. |
Pełna lista finalistów, mistrzów następujących okręgów: [[Lechia Lwów]], [[WKS Grodno]], [[Polonia Warszawa]], [[Brygada Częstochowa]], [[Rewera Stanisławów]], [[Gryf Toruń]], [[Ognisko Wilno]] (według Wikipedii miało to być Makkabi Wilno), [[HKS Szopienice]]), [[Widzew Łódź]], [[Warta Poznań]] i [[Wisła Kraków]]. W okręgach wołyńskim i poleskim mistrzów okręgowych nie udało się wyłonić. W okręgu lubelskim wygrała [[Unia Lublin]], ale nie wzięła udziału w rozgrywkach finałowych. Podobnie mistrz okręgu wileńskiego. | Pełna lista finalistów, mistrzów następujących okręgów: [[Lechia Lwów]], [[WKS Grodno]], [[Polonia Warszawa]], [[Brygada Częstochowa]], [[Rewera Stanisławów]], [[Gryf Toruń]], [[Ognisko Wilno]] (według Wikipedii miało to być Makkabi Wilno), [[HKS Szopienice]]), [[Widzew Łódź]], [[Warta Poznań]] i [[Wisła Kraków]]. W okręgach wołyńskim i poleskim mistrzów okręgowych nie udało się wyłonić. W okręgu lubelskim wygrała [[Unia Lublin]], ale nie wzięła udziału w rozgrywkach finałowych. Podobnie mistrz okręgu wileńskiego. | ||
| Linia 48: | Linia 65: | ||
| strzelcy3 = [[Marian Glixelli]] 2 i [[Mieczysław Gracz]] | | strzelcy3 = [[Marian Glixelli]] 2 i [[Mieczysław Gracz]] | ||
}} | }} | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
| - | + | ||
Wyniki wszystkich spotkań: | Wyniki wszystkich spotkań: | ||
| Linia 89: | Linia 103: | ||
|} | |} | ||
==Mecze towarzyskie== | ==Mecze towarzyskie== | ||
| + | *Spotkanie [[1936.04.26 Wisła Kraków - Pogoń Lwów 2:1]] miał poprzedzić mecz drużyn młodszych. | ||
| + | *Spotkanie [[1936.05.10 Wisła Kraków - Warta Poznań 1:4]] miał poprzedzić mecz drużyn młodszych. | ||
| + | *Spotkanie [[1936.06.07 Wisła Kraków - Legia Warszawa 1:0]] miał poprzedzić mecz drużyn młodszych, ale napisano także, że juniorów. | ||
| + | *Spotkanie [[1936.06.14 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 3:1]] miał poprzedzić mecz drużyn młodszych. | ||
| + | *28 czerwca. OLSZA – WISŁA I B "rozegrały onegdaj zawody w piłce nożnej o mistrzostwo kl. A, które dały wynik remisowy 1:1. Następnym meczem Wisły I B będą jej zawody w niedzielę na własnem boisku o godz. 6-tej wieczorem z Nadwiślanem. Poprzedzi mecz drużyn młodszych: Wawelu i Wisły". | ||
| + | *[[1936. 07 Wisła Kraków (J) – Olsza Kraków (J) ??]]. Mistrzostwa Okręgowe Juniorów. | ||
| + | *[[1936.08.23 Wisła Kraków (J) – Zwierzyniecki Kraków (J) 4:0]] | ||
| + | *[[1936.09.02 Wisła Kraków (J) - Cracovia (J) 5:2]] | ||
| + | *[[1936.09.27 Wisła Kraków (J) – Korona Kraków ??]] | ||
| + | *[[1936.10.18 Wisła Kraków (J) – Zwierzyniecki Kraków 8:0]] | ||
| + | **Spotkanie ligowe Wisły z [[1936.10.18 Wisła Kraków - Dąb Katowice 5:2|Dębem (5:2)]] poprzedził mecz juniorów Wisły i Zwierzynieckiego, który zakończył się pogromem 8:0. „Po tym meczu ustawiły się obie drużyny na boisku wraz z zespołami ligowymi, poczem prezes KOZPN-u gen. [[Bernard Mond|Mond]], imieniem [[PZPN]]-u wręczył zwycięskiej drużynie proporzec na pamiątkę zdobycia pierwszego mistrzostwa Polski juniorów”. | ||
| - | |||
| - | |||
| - | + | *Uwaga: Nie zawsze sformułowanie "''mecz drużyn młodszych''" oznacza juniorów Wisły. Czasem odnosi się do drużyn rezerwowych. | |
| - | + | ==Wspomnienia== | |
| + | ===Jerzy Jurowicz=== | ||
| + | Wspólnie przeprowadzane treningi, często rozgrywane spotkania towarzyskie wpłynęły na skonsolidowanie naszego zespołu juniorów, do którego zgłosili się w tym czasie i inni młodzi zapaleńcy z klubów dzielnicowych. Znaliśmy się nawzajem doskonale. Wspólnie cieszyliśmy się ze zwycięstw, wspólnie nie wstydząc się łez przeżywaliśmy gorycz porażek. Tych ostatnich było na szczęście coraz mniej, mimo że kierownictwo sekcji postawiło przed nami poważne zadanie. | ||
| - | + | - Zgłosiliśmy Was – oświadczono uroczyście na którejś z odpraw wiosną 1936 r. – do mistrzostw Polski juniorów. Liczymy na Was!… | |
| - | + | Czekające nas rozgrywki nie były łatwe, gdyż wśród samych tylko drużyn krakowskich mieliśmy groźnych rywali. W finałowym spotkaniu Wisła zdołała jednak pokonać najbardziej niebezpiecznego lokalnego przeciwnika, wygrywając z Koroną 4:2 i zdobywając tym samym prawo reprezentowania Krakowa. Mistrzostwa juniorów – z udziałem drużyn z innych województw odbyć się miały w sierpniu tego roku w Sierakowie koło Poznania. | |
| - | + | Z początkiem sierpnia 1936 r. wraz z całą drużyną juniorów Wisły wyjechałem na obóz do Sierakowa. Przebywało tam wówczas jedenaście drużyn z całego kraju. Żyliśmy wyłącznie piłką, której nie było dla nas nigdy dosyć. Od wczesnych godzin rannych do późnego wieczora uganialiśmy po boisku, urozmaicając sobie ćwiczenia piłkarskie gimnastyką, pływaniem i grami sportowymi. | |
| - | + | Uprawianie różnych dyscyplin składało się na ogólną sprawność fizyczną każdego z nas, której pozazdrościć mogliby nam z pewnością wszyscy chyba obecni juniorzy. Sprawdzianem naszych umiejętności był tzw. dziesięciobój piłkarski, w skład którego wchodziło między innymi strzelanie z woleja, z ustawionej w miejscu piłki do połowy boiska, główkowanie, kapkowanie, żonglerka piłką i trafienie piłką do bramki z „dropsztyku”. | |
| - | + | Aż 9-ciu zawodników Wisły uplasowało się w pierwszej dziesiątce w punktacji dziesięcioboju. Pierwsze trzy miejsca zajęli Gracz, Legutko i Rupa. Wyróżnił się zwłaszcza Mietek Gracz, podbijając piłkę głową 365 razy. Rekord ten nie łatwo doprawdy pobić. O świetnym przygotowaniu i talencie Gracza świadczył też fakt, że w dziesięcioboju zdobył on sam więcej punktów niż cała drużyna lwowskiej Lechii. Wisła zajęła pierwsze miejsce w siatkówce nożnej, a ja zwyciężyłem w strzelaniu z „dropsztyku”. | |
| + | Do finału turnieju o mistrzostwo Polski zakwalifikowały się poznańska Warta i Wisła. Poznaniacy stawili zacięty opór i szala zwycięstwa długo przechylała się raz w jedną, a raz w drugą stronę. Lepsze wyszkolenie i kondycja przesądziły jednak o naszym sukcesie. Wygraliśmy 3:0. | ||
| + | Zwycięstwem nad Wartą zapewniliśmy sobie równocześnie tytuł mistrza Polski juniorów. Wielki ten sukces napawał nas słuszną dumą. Nasza gra podobała się trenerom i piłkarzom innych zespołów. Dodatnie oceniono też mój debiut w bramce, mimo że we wszystkich niemal meczach turniejowych grałem nerwowo, podniecony dużą stawką zawodów. | ||
| - | + | Źródło: [http://historiawisly.pl/wiki/images/0/0a/Jerzy_Jurowicz%2C_Pami%C4%99tniki.pdf Jerzy Jurowicz, Pamiętniki] | |
| - | + | ||
| - | + | ||
[[Kategoria: Juniorzy 1936 (piłka nożna)]] | [[Kategoria: Juniorzy 1936 (piłka nożna)]] | ||
Aktualna wersja
| poprzedni sezon | Rozgrywki w tym sezonie | następny sezon | |||||||||
| Wszystkie mecze, | I liga, | Mecze towarzyskie międzynarodowe, | Mecze towarzyskie i sparingi, | Turnieje | |||||||
| Juniorzy | Rezerwa | ||||||||||
| Kadra | Statystyki | Spis Sezonów | |||||||||
Spis treści |
Relacje prasowe
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Galeria
 |
 |
Rozgrywki okręgowe juniorów
W lipcu zakończono rozgrywki grupowe na szczeblu okręgu. Wisła wygrała rywalizację z innymi krakowskimi klubami. Nie znamy wyników tych spotkań. Wiadomo nam tylko, że w lipcu miała się spotykać z Olszą Kraków.
Finały Mistrzostw Polski Juniorów. Faza ogólnopolska
Rozgrywki piłkarskie o mistrzostwo Polski juniorów odbyły się w Sierakowie (Wielkopolska) w dniach: 20, 22, 23 i 27 sierpnia na specjalnie zorganizowanym przez PZPN obozie, który trwał kilkanaście dni. W rozgrywkach o mistrzostwo Polski wzieli udział zawodnicy urodzeni w 1919, 1920 i w wyjątkowych wypadkach w 1921 roku.
Pełna lista finalistów, mistrzów następujących okręgów: Lechia Lwów, WKS Grodno, Polonia Warszawa, Brygada Częstochowa, Rewera Stanisławów, Gryf Toruń, Ognisko Wilno (według Wikipedii miało to być Makkabi Wilno), HKS Szopienice), Widzew Łódź, Warta Poznań i Wisła Kraków. W okręgach wołyńskim i poleskim mistrzów okręgowych nie udało się wyłonić. W okręgu lubelskim wygrała Unia Lublin, ale nie wzięła udziału w rozgrywkach finałowych. Podobnie mistrz okręgu wileńskiego.
| rozgr. | data | gdzie | przeciwnik | wynik | strzelcy |
|---|---|---|---|---|---|
| Ćwierćfinał | 1936.08.22 | Sieraków | Rewera Stanisławów | 4:2 (1:2) | Mieczysław Gracz 3x, Tadeusz Legutko |
| Półfinał | 1936.08.25 | Sieraków | HKS Szopienice | 5:1 (4:0) | Mieczysław Gracz 3, Tadeusz Kapusta i Mieczysław Rupa |
| Finał | 1936.08.26 | Sieraków | Warta Poznań | 3:0 (2:0) | Marian Glixelli 2 i Mieczysław Gracz |
Wyniki wszystkich spotkań:
Grano 3x35 minut.
Ponieważ do rozgrywek przystąpiło 9 drużyn wynikła konieczność konieczność rozegrania jednego meczu eliminacyjnego. Według relacji zamieszczonych w prasie poznańskiej w eliminacjach Gryf Toruń pokonał Brygadę Częstochowa 5:1 (3:0).
Znamy dokładny zestaw par ćwierćfinałowych i wyniki tych spotkań (mecze podajemy w kolejności ich rozgrywania):
22 sierpnia.
- HKS Szopienice - Polonia Warszawa 3:0 (2:0).
- Wisła Kraków - Rewera Stanisławów 4:2 (1:2). Gole: 1:0 Mieczysław Gracz, 1:1 Jaworski, 1:2 Mikrowicz, 2:2 Tadeusz Legutko, 3:2 Mieczysław Gracz i 4:2 Mieczysław Gracz.
- Warta Poznań - Lechia Lwów 2:0 (1:0).
- Widzew Łódź –Gryf Toruń 2:1 (0:0).
Półfinały. 25 sierpnia.
- Warta Poznań -Widzew Łódź 3:0 (3:0)
- Wisła Kraków -HKS Szopienice 5:1 (4:0). Gole: Mieczysław Gracz 3, Tadeusz Kapusta i Mieczysław Rupa. Zając dla HKS.
- Mecz o nagrodę pocieszenia Polonia Warszawa - Lechia Lwów 3:0 (0:0).
- Oprócz tego doszło do zawodów siatkówki piłkarskiej. Do finału awansowały drużyny Wisły i Polonii.
Finał. 26 sierpnia.
- Wisła Kraków -Warta Poznań 3:0 (2:0). Gole Marian Glixelli 2 i Mieczysław Gracz.
- W meczu o 3. miejsce: HKS Szopienice - Widzew Łódź 2:1 (1:0).
- O nagrodę pocieszenia: Polonia Warszawa – Gryf Toruń 3:1 (1:0); Rewera Stanisławów – Brygada Częstochowa 2:2 (1:1) – w rzutach karnych wygrała Rewera.
| Lp | Zespół |
|---|---|
| 1. | Wisła Kraków |
| 2. | Warta Poznań |
| 3. | HKS Szopienice |
| 4. | Widzew Łódź |
Mecze towarzyskie
- Spotkanie 1936.04.26 Wisła Kraków - Pogoń Lwów 2:1 miał poprzedzić mecz drużyn młodszych.
- Spotkanie 1936.05.10 Wisła Kraków - Warta Poznań 1:4 miał poprzedzić mecz drużyn młodszych.
- Spotkanie 1936.06.07 Wisła Kraków - Legia Warszawa 1:0 miał poprzedzić mecz drużyn młodszych, ale napisano także, że juniorów.
- Spotkanie 1936.06.14 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 3:1 miał poprzedzić mecz drużyn młodszych.
- 28 czerwca. OLSZA – WISŁA I B "rozegrały onegdaj zawody w piłce nożnej o mistrzostwo kl. A, które dały wynik remisowy 1:1. Następnym meczem Wisły I B będą jej zawody w niedzielę na własnem boisku o godz. 6-tej wieczorem z Nadwiślanem. Poprzedzi mecz drużyn młodszych: Wawelu i Wisły".
- 1936. 07 Wisła Kraków (J) – Olsza Kraków (J) ??. Mistrzostwa Okręgowe Juniorów.
- 1936.08.23 Wisła Kraków (J) – Zwierzyniecki Kraków (J) 4:0
- 1936.09.02 Wisła Kraków (J) - Cracovia (J) 5:2
- 1936.09.27 Wisła Kraków (J) – Korona Kraków ??
- 1936.10.18 Wisła Kraków (J) – Zwierzyniecki Kraków 8:0
- Spotkanie ligowe Wisły z Dębem (5:2) poprzedził mecz juniorów Wisły i Zwierzynieckiego, który zakończył się pogromem 8:0. „Po tym meczu ustawiły się obie drużyny na boisku wraz z zespołami ligowymi, poczem prezes KOZPN-u gen. Mond, imieniem PZPN-u wręczył zwycięskiej drużynie proporzec na pamiątkę zdobycia pierwszego mistrzostwa Polski juniorów”.
- Uwaga: Nie zawsze sformułowanie "mecz drużyn młodszych" oznacza juniorów Wisły. Czasem odnosi się do drużyn rezerwowych.
Wspomnienia
Jerzy Jurowicz
Wspólnie przeprowadzane treningi, często rozgrywane spotkania towarzyskie wpłynęły na skonsolidowanie naszego zespołu juniorów, do którego zgłosili się w tym czasie i inni młodzi zapaleńcy z klubów dzielnicowych. Znaliśmy się nawzajem doskonale. Wspólnie cieszyliśmy się ze zwycięstw, wspólnie nie wstydząc się łez przeżywaliśmy gorycz porażek. Tych ostatnich było na szczęście coraz mniej, mimo że kierownictwo sekcji postawiło przed nami poważne zadanie.
- Zgłosiliśmy Was – oświadczono uroczyście na którejś z odpraw wiosną 1936 r. – do mistrzostw Polski juniorów. Liczymy na Was!…
Czekające nas rozgrywki nie były łatwe, gdyż wśród samych tylko drużyn krakowskich mieliśmy groźnych rywali. W finałowym spotkaniu Wisła zdołała jednak pokonać najbardziej niebezpiecznego lokalnego przeciwnika, wygrywając z Koroną 4:2 i zdobywając tym samym prawo reprezentowania Krakowa. Mistrzostwa juniorów – z udziałem drużyn z innych województw odbyć się miały w sierpniu tego roku w Sierakowie koło Poznania.
Z początkiem sierpnia 1936 r. wraz z całą drużyną juniorów Wisły wyjechałem na obóz do Sierakowa. Przebywało tam wówczas jedenaście drużyn z całego kraju. Żyliśmy wyłącznie piłką, której nie było dla nas nigdy dosyć. Od wczesnych godzin rannych do późnego wieczora uganialiśmy po boisku, urozmaicając sobie ćwiczenia piłkarskie gimnastyką, pływaniem i grami sportowymi.
Uprawianie różnych dyscyplin składało się na ogólną sprawność fizyczną każdego z nas, której pozazdrościć mogliby nam z pewnością wszyscy chyba obecni juniorzy. Sprawdzianem naszych umiejętności był tzw. dziesięciobój piłkarski, w skład którego wchodziło między innymi strzelanie z woleja, z ustawionej w miejscu piłki do połowy boiska, główkowanie, kapkowanie, żonglerka piłką i trafienie piłką do bramki z „dropsztyku”.
Aż 9-ciu zawodników Wisły uplasowało się w pierwszej dziesiątce w punktacji dziesięcioboju. Pierwsze trzy miejsca zajęli Gracz, Legutko i Rupa. Wyróżnił się zwłaszcza Mietek Gracz, podbijając piłkę głową 365 razy. Rekord ten nie łatwo doprawdy pobić. O świetnym przygotowaniu i talencie Gracza świadczył też fakt, że w dziesięcioboju zdobył on sam więcej punktów niż cała drużyna lwowskiej Lechii. Wisła zajęła pierwsze miejsce w siatkówce nożnej, a ja zwyciężyłem w strzelaniu z „dropsztyku”.
Do finału turnieju o mistrzostwo Polski zakwalifikowały się poznańska Warta i Wisła. Poznaniacy stawili zacięty opór i szala zwycięstwa długo przechylała się raz w jedną, a raz w drugą stronę. Lepsze wyszkolenie i kondycja przesądziły jednak o naszym sukcesie. Wygraliśmy 3:0.
Zwycięstwem nad Wartą zapewniliśmy sobie równocześnie tytuł mistrza Polski juniorów. Wielki ten sukces napawał nas słuszną dumą. Nasza gra podobała się trenerom i piłkarzom innych zespołów. Dodatnie oceniono też mój debiut w bramce, mimo że we wszystkich niemal meczach turniejowych grałem nerwowo, podniecony dużą stawką zawodów.
Źródło: Jerzy Jurowicz, Pamiętniki
