Mistrzostwa Galicji

Z Historia Wisły

Mistrzostwa Galicji w piłce nożnej zorganizował Związek Polski Piłki Nożnej w roku 1913. Zawody dla najlepszych klubów galicyjskich miały rozgrywać się cyklicznie, z roku na rok. Wybuch I Wojny Światowej spowodował, że do końca rozegrano jedynie I edycję, natomiast II została przerwana. Jako, że zorganizowano tylko jedną edycję, Mistrzem Galicji został tylko jeden klub.

1. Mistrzostwa Galicji w piłce nożnej klasy I (1913 rok)

Pierwsza edycja rozpoczęła się dokładnie 8 maja 1913 roku. Zawody, jak sama nazwa wskazuje, przeprowadzono dla zespołów I klasy, wg austriackiego podziału klubów. W ówczesnej Polsce takich klubów było jedynie cztery. Obok Wisły, znalazły się jeszcze: lwowskie Pogoń i Czarni oraz Cracovia. W tym miejscu warto odnotować, że rok wcześniej odbyły się eliminację zwane „zapasami kwalifikacyjnymi o I klasę”. Eliminacji tych nie dokończono. Więcej o całych eliminacjach tutaj.

Mimo iż cztery kluby posiadały status pierwszo klasowy, mistrza, wyłoniono jedynie z trzech z pośród nich. Klub Czarni Lwów, bowiem został zawieszony w prawach członka ZPPN, za rozgrywanie meczów z drużynami zrzeszonymi z UIAFA i w mistrzostwach uczestniczyć nie mógł. Do rywalizacji stanęły więc trzy najmocniejsze kluby w Galicji, a może nawet w całej Polsce. Wspomnianego wcześniej 8 maja, odbył się pierwszy mecz Mistrzostw. Na boisku Cracovii spotkał się gospodarz obiektu oraz Wisła. Mecz był emocjonujący do samego końca, o czym donosiły ówczesne gazety. Dzień po meczu, „Czas” relacjonował: „(…) z obu stron starali się gracze wydobyć całą swą umiejętność i można powiedzieć, że tak małą przegraną zawdzięcza „Wisła” tylko szczęściu. „Cracovia” pokonała „Wisłę” w stosunku 2:1. Przebieg gry do ostatniej chwili był bardzo interesujący”. Nie inaczej o meczu przeczytać można było w „Ilustrowanym Kurierze Codziennym”: „Na wczorajsze zawody, mimo fatalnej aury przybyła wcale liczna publiczność, która z napięciem śledziła bieg bardzo interesujących zawodów”. Podsumowując, Wisła przegrała z Cracovią na jej boisku 1:2. Interesującą potyczkę oglądało mnóstwo kibiców.

Wisła w tych pierwszych mistrzostwach, to był swoisty fenomen. Pozbawiona własnego stadionu, została zmuszona do gry wszystkich czterech spotkań „na wyjeździe” (dwa na stadionie „Pasów” oraz dwa we Lwowie na boisku Pogoni). Mimo to rywalizację „Biała Gwiazda” zwyciężyła w pięknym stylu (3 zwycięstwa i 1 porażka). W decydującym meczu, Wiślacy, pokonali Cracovię na jej terenie 1:0, a bramkę przesądzająca o mistrzostwie zdobył Tadeusz Przystawski w 70 minucie. Wisła odebrała przechodni, srebrny puchar (rys. obok) ufundowany przez „Ilustrowany Kurier Codzienny”, podziękowała za gratulację, a tymczasem ZPPN zweryfikował wygrany mecz z Cracovią na 0:5. Walkowerem Wisłę ukarano za udział w meczu nieuprawnionych do gry zawodników. Pierwszym i jak się później okazało ostatnim Mistrzem Galicji, przy „zielonym stoliku”, została Cracovia.


Przebieg zawodów:


Tabela końcowa
L.p. Nazwa Drużyny Mecze pkt. w-r-p Bramki
1. Cracovia 4 6 2-2-0 10-4
2. Wisła Kraków 4 4 2-0-2 5-8
3. Pogoń Lwów 4 2 0-2-2 4-7
Źródło: "http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Mistrzostwa_Galicji"