Puchar UEFA
Z Historia Wisły
|
Puchar UEFA – potocznie nazywany Pucharem Pocieszenia. Biorą w nim udział drużyny klubowe, które w swych krajach zdobędą czołowe miejsca na koniec ligi, oraz te które nie zakwalifikują się do Ligii Mistrzów.
Spis treści |
Historia
Puchar UEFA rozpoczął się w 1954 roku. Początkowo nazwano go Pucharem Miast Targowych, by później, w 1971 roku, przekształcić go w Puchar UEFA. Pomysłodawcą rozgrywek był Szwajcar Ernst Thommen. Rok później, dokładnie 2 marca 1955 na kongresie UEFA w Wiedniu uchwalono regulamin. W pierwszej edycji udział brały kluby, a także reprezentacje miast. Sam turniej trwał trzy lata. Bezkonkurencyjna okazała się FC Barcelona, która w finale pokonała London XI (2:2 i 6:0) i została pierwszym tryumfatorem.
W roku 1971 zmieniono nazwę na Puchar UEFA. W sezonie 1976/1977, pierwszy raz w swej historii do rywalizacji przystąpiła Wisła. W pierwszej rundzie, na drodze krakowian stanął słynny Celtic Glasgow. Szczególnie drugi mecz tych drużyn przeszedł do historii Towarzystwa Sportowego Wisła. Biała Gwiazda pokonała utytułowanych Szkotów 2:0 i stała się sensacja numer jeden w pucharze. Wiślacy jeszcze nie jednokrotnie sprawiali taką sensację w rozgrywkach. M.in. stało się tak w sezonie 2002/2003, kiedy to Wisła wyeliminowała najpierw AC Parma, potem Schalke 04, a z włoskim SS Lazio odpadła minimalnie będąc zespołem lepszym co podkreślały włoskie media.
Od roku 2004, turniej rozgrywany jest na innych zasadach. Od I rundy 80 zespołów podzielone zostało na osiem grup. Do każdej grupy rozlosowano po pięć zespołów, a najlepsze trzy z każdej awansowały do dalszych gier. Nie był to system grupowy taki jak w Lidze Mistrzów, ponieważ tutaj rozgrywano jedynie po jednym meczu z każdym przeciwnikiem. Rewanżów nie było. Pierwszy polski zespół, który do grupy awansował, to Amica Wronki. Do udanych tego startu zaliczyć nie można. Amica, przegrała wszystkie pięć spotkań i z ostatniego miejsca w grupie odpadała. Większym sukcesem był start Wisły w grupie w sezonie 2006/2007. Borykająca się z problemami Wisła zwyciężyła z FC Basel (3:1). Mimo wielkiej szansy na awans, ta sztuka się nie udała. W grupie pucharu UEFA, w obecnym systemie awansował jeszcze tylko Lech Poznań.
W sezonie 2009/2010, weszła kolejna zmiana w regulaminie rozgrywek. System grupowy ewoluował do stopnia, znanego z LM (mecz i rewanż), natomiast nazwa "Puchar UEFA" ustąpiła "Lidze Europejskiej UEFA". Zabieg ten ma na calu podniesienie rangi rozgrywek, które do tej poryłyby w cieniu "Piłkarskiego raju".
Wisła w Pucharze UEFA
Wisła wielokrotnie rywalizowała w pucharze UEFA. Grała z drużynami z 20 różnych państw, potykała się z największymi klubami świata, często odnosząc sukcesy.
- Zobacz więcej w osobnym artykule: Lista meczów w europejskich pucharach (piłka nożna).
- Ilość startów: 11
- Ilość meczów: 52
- Bilans: 22-14-16
- Bramki: 89-60 (nie wliczono karnych)
Edycja | Il. meczów | Z-R-P | Br | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
1976/1977 | 4 | 1-3-0 | 6-4 | 2rd. | |
1981/1982 | 2 | 0-0-2 | 1-4 | ? | |
1998/1999 | 8 | 5-2-1 | 21-5 | 2 rd. | |
2000/2001 | 6 | 2-2-2 | 8-9 | 2 rd. | |
2001/2002 | 4 | 2-1-1 | 4-4 | 2 rd. | |
2002/2003 | 10 | 6-2-2 | 28-11 | 1/8 | |
2003/2004 | 4 | 2-2-0 | 4-2 | 2 rd. | |
2004/2005 | 2 | 1-0-1 | 5-5 | 1 rd. | |
2005/2006 | 2 | 0-0-2 | 0-4 | 1 rd. | |
2006/2007 | 8 | 3-1-4 | 10-10 | faza grupowa | |
2008/2009 | 2 | 0-1-1 | 2-3 | 1 rd. |
Wszyscy strzelcy Wisły: |
---|
14 bramek: Tomasz Frankowski |
13 bramek: Maciej Żurawski |
8 bramek: Tomasz Kulawik |
6 bramek: Kalu Uche, Paweł Brożek |
4 bramki: Daniel Dubicki, Marcin Kuźba |
3 bramki: Kazimierz Kmiecik, Grzegorz Pater |
2 bramki: Zdzisław Kapka, Kamil Kosowski, Bogdan Zając, Marek Zając, Mauro Cantoro, Sunday Ibrahim |
1 bramka: Michał Wróbel, Henryk Maculewicz, Grzegorz Niciński, Radosław Kałużny, Kelechi Iheanacho, Kazimierz Moskal, Olgierd Moskalewicz, Damian Gorawski, Marek Zieńczuk, Piotr Brożek, Nikola Mijajlović, Tomas Jirsak, Jean Paulista |
Uwagi:
|
Samobóje na korzyść Wisły |
|
Ciekawostki
- Najlepszym klubem pucharu jest Juventus FC, który trzykrotnie sięgał po trofeum i trzykrotnie zajmował drugie miejsce.
Zobacz też
Źródło
wikipedia
Notatki własne