Rudolf Patkolo

Z Historia Wisły

Wersja z dnia 07:19, 24 lut 2011; Ros (Dyskusja | wkład)

(różn) ← Poprzednia wersja | Aktualna wersja (różn) | Następna wersja → (różn)

**Rudolf (Rezsö) Patkoló**
Kariera klubowa

Informacje o zawodniku
kraj	węgierska/od 1948 obywatelstwo polskie
wzost/waga	164 cm/72 kg
pozycja	napastnik/lewy łącznik
reprezentacja	Węgier 2A, Polski 3A
sukcesy	zwycięstwo w I lidze 1951 finał Pucharu Polski 1951
przebieg kariery	Ujpest Egylet (1933-1938) Gamma Budapeszt (1939-1944) UTC (1946-1947) ŁKS Łódź (1948-1950) Polonia Bydgoszcz (1951) Wisła Kraków (1951-1952) Stal Stalowa Wola (1953-1956) Kujawiak Włocławek (1957-1960)
Sezon	Drużyna	Mecze	Gole
1933-38	Ujpest Egylet	?	?
1939-44	Gamma Budapeszt	?	?
1946-47	UTC	?	?
1948	ŁKS Łódź	?	2
1949	ŁKS Łódź	?	1
1950	ŁKS Łódź	?	4
1951 (wiosna)	Polonia Bydgoszcz	?	?
1951 (jesień)	Wisła Kraków	3 (5)	0
1952	Wisła Kraków	7 (9)	0
1953-56	Stal Stalowa Wola	?	?
1957-60	Kujawiak Włocławek	?	?
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych.

Rudolf Patkolo - urodzony 13.10.1922 w Budapeszcie na Węgrzech, piłkarz, reprezentant Węgier i Polski, trener, wychowawca młodzieży. Jego pierwszym klubem był Ujpest TS Egylet Budapeszt. W czasie wojny wywieziony na roboty przymusowe do Niemiec, gdzie poznał swoją przyszłą żonę Polkę. Zamieszkał w Polsce w 1947, rok później uzyskał obywatelstwo polskie. Zmarł w 1992 roku w Stalowej Woli.

Spis treści

1 Rudolf Patkolo w Wiśle
2 Mecze w reprezentacji Polski
3 Kariera trenerska
4 Życie rodzinne
5 Historia występów w barwach Wisły Kraków
6 Galeria
7 Zobacz także
8 Źródła

Rudolf Patkolo w Wiśle

1951 r.

Pierwszy obcokrajowiec w barwach Wisły (nie licząc sporadycznych występów Czechów i Węgrów przed 1914 rokiem), choć przechodząc do niej w 1951 roku miał już obywatelstwo polskie, zdążył nawet zadebiutować w reprezentacji Polski. W Wiśle w dwóch sezonach (1951 i 52) zagrał w 14 spotkaniach: 10 w I lidze (w tym 7 w podstawowym składzie), oraz 4 w Pucharze Polski (za każdym razem wchodząc na boisko po przerwie). Nie zdobył ani jednego gola, ale i tak cieszył się sporą popularnością wśród kibiców. Imponował szczególnie techniką i dryblingiem, choć nie zawsze jego sztuczki przynosiły korzyść drużynie (w relacji z półfinału Pucharu Polski 1951 czytamy: "Patkolo dryblował sam siebie, popisywał się niepotrzebnymi sztuczkami" - Przegląd Sportowy 74/1951). Na przełomie 1952/53 przeszedł do Stali Stalowa Wola.

Mecze w reprezentacji Polski

Po uzyskaniu obywatelstwa Rudolf Patkolo zagrał 3 razy w reprezentacji Polski. Był drugim, po Jerzym Bułanowie, naturalizowanym piłkarzem w koszulce z Białym Orłem. Do dnia dzisiejszego było tylko pięciu takich reprezentantów (Bułanow, Patkolo, Olisadebe, Geworgian i Guerreiro), ale Patkolo jako jedyny z nich zaliczył występy w dwóch reprezentacjach - w 1947 roku dwa razy zagrał w reprezentacji Węgier.

Mecze w reprezentacji Polski:
Debiut: 2 października 1949, Polska-Bułgaria 3:2, relacja prasowa: PS nr 79/1949, str. 3, "Radość po meczu była wielka, publiczność wpadła na boisko i na barkach entuzjastów zjechał do szatni... Patkolo".

Drugi mecz: 30 października 1949, Czechosłowacja-Polska 2:0, relacja prasowa: PS nr 87/1949, str. 1 i 3, "Rozczarował nas w wielkim stopniu Patkolo. Przyznał się, że samymi sztuczkami technicznymi nie można "żyć". Lewy łącznik przegrywał wszystkie bezpośrednie starcia, ponieważ nie umiał dość szybko uciec z piłką, a fizycznie nie dotrzymywał kroku twardemu przeciwnikowi."

Ostatni mecz: 25 maja 1952, Rumunia-Polska 1:0, relacja prasowa: PS nr 44/1952, str. 1-2,

W dwóch pierwszych meczach Patkolo wystąpił jako piłkarz ŁKS, w czasie ostatniego był już piłkarzem Wisły.

Kariera trenerska

Rudolf Patkolo uzyskał uprawnienia trenera I klasy w 1960 roku, pełnił też wtedy funkcję grającego trenera Kujawiaka Włocławek, z juniorami tego klubu zdobył tytuł Mistrza Pomorza w roku 1960. Po zakończeniu kariery piłkarskiej nie zerwał z futbolem. Szczególnie zasłużył się pracując jako trener z młodzieżą w Stali Stalowa Wola, do dzisiaj Rudolf Patkolo jest tam ciepło wspominany: rozgrywany jest juniorski turniej jego imienia, pojawiały się też propozycje, by był patronem tamtejszego stadionu. Patkolo był też trenerem w Skarżysku, Radomiu, Tranobrzegu i Sarzynie.

Życie rodzinne

Rudolf Patkolo poznał swoją żonę Janinę w czasie robót przymusowych w Niemczech. Mieli 4 dzieci. W rodzinie do dzisiaj podtrzymywana jest tradycja nadawania imienia Rudolf.

Historia występów w barwach Wisły Kraków

Podział na sezony:

Sezon	Rozgrywki	M	0-90
1951	Ekstraklasa	3	2	1
1951	Puchar Polski	2			2
1952	Ekstraklasa	7	5	1	1
1952	Puchar Polski	2			2
Razem	Ekstraklasa (I)	10	7	2	1
Razem	Puchar Polski (PP)	4			4
RAZEM		14	7	2	5

Lista wszystkich spotkań:

Roz.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Wyn.
PP	1951.09.09	Wyjazd	Polonia Warszawa	2-1
PP	1951.09.16	Wyjazd	Ruch Chorzów	0-2
I	1951.10.14	Wyjazd	Ruch Chorzów	2-1
I	1951.11.01	Dom	Polonia Warszawa	2-0
I	1951.11.04	Dom	Polonia Bytom	0-0
I	1952.09.23	Wyjazd	Legia Warszawa	0-3
I	1952.09.28	Dom	Górnik Radlin	2-1
I	1952.10.12	Wyjazd	ŁKS Łódź	0-3
I	1952.10.16	Dom	Legia Warszawa	2-1
I	1952.10.19	Dom	Polonia Bytom	1-0
I	1952.10.25	Dom	Wawel Kraków	1-0
I	1952.11.02	Wyjazd	Górnik Radlin	0-0
PP	1952.11.23	Dom	Wawel Kraków	5-0
PP	1952.12.14	Wyjazd	Legia II Warszawa	0-1