Sezon 1973/1974 (piłka nożna)
Z Historia Wisły
Spis treści |
Ważniejsze wydarzenia
- 25 sierpnia 1973: Dobry początek nowego sezonu. Zdzisław Kapka strzela dwa razy i Wisła pokonuje warszawską Gwardię.
- W sześciu meczach 4 zwycięstwa i 2 remisy. Potem już było w kratkę.
- 7 września 1973: W 2. minucie wygranego meczu z Szombierkami 3:1 Zdzisław Kapka strzela gola nr 1500 dla Wisły w lidze.
- 27 stycznia 1974: Wisła wygrywa z Cracovią w meczu o Herbową Tarczę Miasta Krakowa 2:1.
- 1 maja 1974: Ryszard Sarnat rozgrywa swój ostatni ligowy mecz w barwach Wisły. Jego bramka nie uchroniła Wisły od porażki z Pogonią.
- Zdzisław Kapka królem strzelców z 15 golami na koncie.
- 15 czerwca -27 lipca 1974: Zmienna gra w Pucharze Intertoto. Dwie wygrane, trzy remisy i jedna porażka i zaledwie 3. miejsce. Grano ze Spartakiem Trnava, VöeST Linz i AIK Sztokholm.
- Adam Musiał, Antoni Szymanowski, Zdzisław Kapka, Kazimierz Kmiecik i Marek Kusto zdobywają 3. miejsce (medal posrebrzany) na MŚ w RFN.
- 6 sierpnia 1974: Ostatnia kolejka sezonu (trzy kolejki przełożono ze względu na Mundial). Remis z Odrą. Nieustabilizowana forma młodych graczy Wisły w rundzie wiosennej i w efekcie 5. miejsce w lidze.
Prasa o Wiśle
- Piłkarze przed sezonem. 2
- Steckiw podsumowuje rundę piłkarzy. 10
- Zima piłkarzy Wisły. 10
- Przed rundą wiosenną
- Przed rundą wiosenną
- Przed rundą wiosenną
- Przed wyjazdem do Jugosławii
Echo Krakowa. 1973, nr 190 (14 VIII) nr 8677
Wiślacy mają mocno rozbity plan przygotowań do zawodów ekstraklasy, gdyż na dobrą sprawę cały okres przedsezonowego szkolenia trenują bez swych trzech najlepszych piłkarzy - Antoniego Szymanowskiego, Adama Musiała i Kazimierza Kmiecika, którzy przebywają na długim tournee z reprezentacją Polski w Ameryce.
Podobne kłopoty mają także inni, ligowcy, z szeregów których trener Górski wybrał reprezentantów. Ale to kłopoty bogactwa i oby jak najwięcej piłkarzy krakowskich było w sferze zainteresowań selekcjonerów, by tylko takie problemy drużyny krakowskie.
Miejmy nadzieję, że wrócą zza Oceanu w formie i po krótkim wypoczynku będą stanowić nadal silne punkty zespołu „Białej Gwiazdy”.
Echo Krakowa. 1973, nr 197 (22 VIII) nr 8684
ZAPADŁA już decyzja, te mecz pliki nożnej, w ramach Pucharu Europy, między Stalą Mielec a Crveną Zvezdą Belgrad odbędzie się 3 października br. na stadionie Wisły w Krakowie
Echo Krakowa. 1973, nr 199 (24 VIII) nr 8686
PIŁKARZE Wisły bardzo solidnie przygotowywali się do startu w rozgrywkach ligowych. Jedyny reprezentant Krakowa w ekstraklasie pragnie znaleźć się, podobnie jak i w ubiegłym sezonie, w gronie najlepszych drużyn piłkarskich kraju.
Jak przebiegały przygotowania piłkarzy Gwiazdy” do mistrzowskich spotkań? Na ten temat mówi trener zespołu, Jerzy STECKIW: „Zawodnicy nie mieli przerwy po zakończonym w czerwcu sezonie ligowym, bowiem bezpośrednio po nim rozgrywaliśmy mecze w Pucharze Lata, zajmując w swojej grupie pierwsze miejsce. Te spotkania, z silnymi przeciwnikami zagranicznymi, pozwoliły mi wypróbować w .pierwszej drużynie młodych utalentowanych piłkarzy tym bardziej, że trzech zawodników: Kmiecik, Musiał i A. Szymanowski, wyjechało w tym czasie z reprezentacją Polski na tournee po Ameryce Północnej. Po zakończeniu rozgrywek o Puchar Lata, drużyna trenowała w Bukownie i rozegrała kilka spotkań sparringowych, wygrywając z Bolesławiem, reprezentacją Olkusza i Stalą Mielec (w . rewanżowym meczu przegraliśmy 1:2), a zaraz po tym, już na własnym boisku, z mistrzem KRL-D, Amnokanem. Niestety, nie mogłem prowadzić odpowiednio taktycznego treningu, jeśli chodzi o zgranie całego zespołu, bowiem przez miesiąc nie było z iłami trójki kadrowiczów, a w ostatnim czasie również i zawodników powołanych do reprezentacji młodzieżowej, a mianowicie: Jerzy Garleja, Maculewicza i Kusty. Uważam jednak, że drużyna jest dobrze przygotowana do startu. Chciałbym jeszcze dodać.— i to głównie dla kibiców — że w ostatnim okresie odmłodziliśmy kadrą pierwszego zespołu. Dziś mamy drużyną, którą stać na bardzo dużo, lecz również i... na mniej przyjemne niespodzianki, jak choćby wysokie porażki poniesione pod koniec wiosennej rundy z Lechem i Odrą. Młodzi zawodnicy nie zawsze wytrzymują nerwowo.
Potrzeba im rutyny, to oczywiście przyjdzie z czasem a bardzo .pomocna może być widownia, publiczność, która po jakimś niepowodzeniu, słabszym zagraniu nie gwiżdże, lecz w życzliwy sposób dopinguje. I o to za pośrednictwem „Echa" proszą krakowskich sympatyków piłki nożnej...
W jakiej dyspozycji fizycznej znajdują się piłkarze „Białej Gwiazdy”? — na to pytanie odpowiada lekarz, Jerzy Jasiński: „Stan fizyczny i psychiczny Wszystkich zawodników jest bardzo dobry. Byliśmy zaniepokojeni wiadomością z USA o kontuzji Kmiecika. Okazało sią, że miał on tylko stłuczony bark.
Obecnie, podczas treningów, Kmiecik, podobnie jak A. Szymanowski i Musiał, wykazał pełnią sił a przy tym atomowy strzał”.
Obserwujemy trening wiślaków. Dziś w planie są zajęcia techniczno - taktyczne. Najpierw rozruch, a następnie ćwiczenia techniczne w kilku wariantach: w dwójkach, trójkach i czwórkach, na koniec zaś gra szkolna na dwie bramki. Widać dobre przygotowanie kondycyjne piłkarzy, a przede wszystkim wielki zapał, chęć do gry... W całej drużynie panuje doskonała, koleżeńska atmosfera. To jest chyba najważniejsze! A oto skład kadry pierwszej drużyny (w nawiasach podajemy wiek zawodników): bramkarze — Stanisław Gonet (25), Janusz Adamczyk (20), Zbigniew Śliwa (20), obrońcy — Antoni Szymanowski (22), Henryk Szymanowski (21), Henryk Maculewicz (23), Adam Musiał (25), Jerzy Płonka (20), rozgrywający i napastnicy — Tadeusz Polak (29), Andrzej Garlej (20), Wiesław Lendzion (34), Bogusław Stolczyk (18), Marian Stolczyk (19), Zbigniew Krawczyk (25), Kazimierz Kmiecik (22), Ryszard Sarnat (31), Zdzisław Kapka (19), Marek Kusto (19), Kazimierz Gazda (18), Krzysztof Obarzanowski (22).
Echo Krakowa. 1973, nr 213 (10 IX) nr 8700
Nowoczesna gra i postępy „Białej Gwiazdy”
Echo rozmawia z mgr J. Talagą Uważnym obserwatorem meczu piłkarskiego o mistrzostwo I ligi w Bytomiu, gdzie Wisła wygrała z miejscowymi Szombierkami 3:1, był kierownik wydziału szkoleniowego PZPN — mgr Jerzy TALAGA. Po ostatnim gwizdku sędziego poprosiliśmy szefa szkolenia o jego uwagi odnośnie gry jedenastki „Białej Gwiazdy”.
Trzecie i kolejne zwycięstwo krakowian w nowej edycji ekstraklasy utwierdziło mnie w przekonaniu, że będą oni mieć sporo do powiedzenia. Czy wygrają wyścig po tytuł mistrza?, — zbyt wcześnie o tym mówić, ale jedno jest pewne, iż są bodaj najlepiej. — jako zespół — wyszkoleni technicznie, że są, najmłodsi i poczynili największą postępy. W grze wiślaków widać myśl przewodnią i konsekwencję w poczynaniach. Nie każdy zespół potrafi przecież Szombierkom narzucić styl gry jaki. uzna za najlepszy, A tymczasem znani z żywiołowych akcji bytomianie zostali „uśpieni" przez krakowian. Partia szachów w wydaniu „Białej Gwiazdy” mogła zaimponować nawet najwybredniejszym koneserom futbolu. Podczas upału taki plan taktyczny okazał się słuszny. W ostatnim kwadransie goście byli świeżsi i... przechylili szalę zwycięstwa na swoją stronę.
— A jak podobają się panu najmłodsi zawodnicy Wisły? — Nim powiem o najmłodszych muszę wspomnieć o... najstarszym. Ryszard Sarnat zaimponował mi szybkością, ruchliwością i doświadczeniem. Z młodzieży największe postępy, po krótkim okresie regresu, notuję u Kapki. Ten chłopiec obok znanych walorów, nauczył się gry ciałem i jest już pełnowartościowym 1-ligowcem. Udanie zadebiutował w reprezentacji.
Poza nim, nie wspominając już o tej klasy graczach co A. Szymanowski i Garlej (nieobecni w Bytomiu), Kmiecik i Musiał, muszę wyróżnić ze starszych zawodników Polaka a z najmłodszych M. Stolczyka. W sumie wiślacy to coraz „pewniejsza firma (F) P.S. Chochlik drukarski nie ominął sobotniego sprawozdania z meczu Szombierki — Wisła, zmieniając sens jednego ze zdań.
Wisła nie nastawiała się na grę ostrą, lecz ostrożną, rozgrywając piłkę w obrębie środka boiska, aby atakować w nadarzających się sytuacjach.
Przepraszamy!
Echo Krakowa. 1973, nr 230 (29/30 IX) nr 8717
NAJBLIŻSZA środa przyniesie kibicom krakowskim spore emocje podczas rewanżowego meczu piłkarskiego o Puchar Europy pomiędzy mielecką Stalą i mistrzowskim zespołem Jugosławii — Crveną Zvezdą Belgrad.
Pierwszy mecz, rozegrany w stolicy Jugosławii przyniósł nikłą porażkę mielczanom 1:2, teraz stają do rewanżu pałając chęcią Zwycięstwa.
Z uwagi na małą pojemność trybun stadionu klubowego Stali, kierownictwo klubu postanowiło zawody przeprowadzić w naszym mieście. Zawodnicy i trener, A. Brożyniak, wybrali stadion Wisły, gdyż tu gra się im dobrze, cenią też wyrobienie i kulturę krakowskiej widowni.
Echo Krakowa. 1973, nr 235 (5 X) nr 8722
WARSZAWA. PZPN zakontraktował mecz z Holandią, który odbędzie się 10 bm. w Rotterdamie. Trener K. Górski powołał do drużyny aż 4-ch wiślaków: A. Szymanowskiego, Musiała, Kmiecika i Kapkę.
