1977.11.06 Arka Gdynia - Wisła Kraków 2:2
Z Historia Wisły
| Linia 21: | Linia 21: | ||
[[Grafika:Tempo 1977-11-07b.JPG|150 px]] | [[Grafika:Tempo 1977-11-07b.JPG|150 px]] | ||
[[Grafika:Sport 1977-11-07.jpg|right|thumb|200px]] | [[Grafika:Sport 1977-11-07.jpg|right|thumb|200px]] | ||
| + | ==Relacje prasowe== | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ===Echo Krakowa. 1977, nr 250 (5/6 XI) nr 9927=== | ||
| + | |||
| + | Krakowska Wisła zapewniła już sobie pierwsze miejsce w tabeli na półmetku rozgrywek, ma bowiem 3 punkty przewagi nad ŁKS-em i nawet gdyby przegrała ostatni mecz łodzianie nie są w stanie minąć lidera. Ale w Krakowie nikt nie myśli o takim obrocie sprawy, kibice „Białej gwiazdy” są święcie przekonani, że wyprawa nad morze przyniesie sukces ich pupilom, że zakończą oni pierwszą część ligowej batalii w dobrym stylu, mocnym akordem Stać wiślaków na taki właśnie finisz z całą pewnością. Z czternastu rozegranych dotychczas meczy ligowych nie przegrali przecież żadnego. przywozili punkty z wyjazdowych spotkań, z boisk, na których gospodarze wprost wychodzili ze skóry by pokonać Wisłę. Bardzo baliśmy się ostatniego występu krakowian — w Poznaniu — przeciwko Lechowi, stolica Wielkopolski była bowiem często niełaskawa dla naszych piłkarzy, przegrywała tam Wisła nieraz i czasami bardzo wysoko, mówiło się już o kompleksie poznańskim. | ||
| + | |||
| + | Lech w miniony wtorek rzucił na szalę wszystkie siły i umiejętności by przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę, ale — tym razem — nie potrafił dokazać tego. Wisła zremisowała, a niewiele brakowało, by wygrała. bowiem piłka po świetnym strzale Kmiecika już, już była w siatce, gdy stoper gospodarzy — Barczak zdołał w ostatnim momencie wybić ją poza bramkę. | ||
| + | |||
| + | Teraz przed wiślakami nowa przeszkoda — gdyńska Arka. Zespół znajdujący się na wysokim, szóstym miejscu w ligowej tabeli z dorobkiem 15 punktów, który na swym boisku łatwo skóry nie sprzeda, tym bardziej teraz gdy będzie z jednej strony chciał zatrzeć u swych kibiców smutne wspomnienie wysokich porażek w Mielcu ze Stalą 0:3 i w derbach Wybrzeża z Pogonią Szczecin 1:3 a z drugiej strony przełamać wreszcie świetną passę niepokonanej Wisły. | ||
| + | |||
| + | Co prawda w drużynie gospodarzy nie ma tak znanych graczy jak w Wiśle, niemniej nazwiska Żemojtela, braci Kuncewiczów, Boguszewicza, Kwiatkowskiego czy Kii oskiego wiele mówią ludziom interesującym się futbolem. Arka jest zespołem gorzej od krakowian wyszkolonym technicznie, mającym w swych szeregach znacznie mniej utalentowanych zawodników, lecz równocześnie drużyną, która umie i chce walczyć o ligowe punkty. Stąd zadanie krakowian nie jest łatwe. Przyjdzie im w Gdyni toczyć ciężki bój o utrzymanie miana niepokonanej drużyny. Mniejsza skuteczność strzelecka Kmiecika, Wróbla czy Iwana w szeregu ostatnich spotkań, każą z wielką ostrożnością upatrywać zwycięzców meczu Arka — Wisła w zespole krakowskim. Jak jednak będzie — zobaczymy. | ||
| + | |||
| + | ===Echo Krakowa. 1977, nr 251 (7 XI) nr 9928=== | ||
| + | [[Grafika:Echo 1977-11-07a.jpg|thumb|right|200 px]] | ||
| + | |||
| + | Runda jesienna bez porażki!!! | ||
| + | |||
| + | Piękny strzał Maculewicza dał Wiśle remis w Gdyni | ||
| + | |||
| + | W OSTATNIM meczu rundy jesiennej piłkarskiej ekstraklasy zespół krakowskiej Wisły zremisował w Gdyni z miejscową Arką 2:2 (1:2). | ||
| + | |||
| + | Bramki zdobyli: dla krakowian — Kmiecik w 5 min. (z karnego) oraz Maculewicz w 83 min., a dla gdynian — Adamczyk w 10 mim. oraz Kwiatkowski w 32 min. Sędziował p. Środecki z Wrocławia. Widzów ponad 20 tys. WISŁA wystąpiła w składzie: Gonet — A. Szymanowski, Maculewicz, Płaszewski, Musiał — Jałocha (od 40 min. Lipka), Kapka, Kawałka (od 67 min. Targosz), H. Szymanowski — Iwan, Kmiecik. | ||
| + | |||
| + | 15 spotkań — 1350 minut, cała runda rozgrywek bez porażki!!! Oto dorobek piłkarzy krakowskiej Wisły. Tak " imponującej postawy chyba niewielu z sympatyków „Białej gwiazdy” spodziewało się przed inauguracją bieżących rozgrywek. Krakowianie nie pobili jeszcze co prawda ligowego rekordu należącego do Górnika (w 1960 r. zabrzanie dopiero w 23, meczu doznali porażki), ale już stanowią wielką sensację. Tak wspaniałej serii nie było w I lidze od 1969 roku — w sezonie 68 69 Górnik Zabrze przez 17 ligowych spotkań nie poniósł porażki. | ||
| + | |||
| + | W ostatnim meczu rundy jesiennej krakowianie bliscy byli przegranej, ale piękny strzał Maculewicza oddany daleko zza pola karnego dał krakowianom cenny remis, na który w przekroju całego spotkania bez wątpienia zasłużyli. W II połowicy Wisła co najmniej trzykrotnie mogła bowiem uzyskać bramkę lecz w kolejności Kmiecik, Iwan i Kapka nie zdołali trafić światło bramki. Gospodarze zaś tylko w 65 min. stworzyli bardzo groźną sytuację — piłkę z linii bramkowej wybił wówczas niezawodny Maculewicz. | ||
| + | |||
| + | W sumie remis w gdyńskim pojedynku nie skrzywdził żadnej z drużyn, a kibicom Wisły dał jeszcze jedną satysfakcję. | ||
| + | |||
| + | Wisła okazała się rzeczywiście najlepszym zespołem I rundy — żadna z I-ligowych drużyn nie: zdołała wykazać nad nią swej wyższości. (Wi-Gr) | ||
| + | |||
| + | |||
[[Kategoria:I Liga 1977/1978 (piłka nożna)]] | [[Kategoria:I Liga 1977/1978 (piłka nożna)]] | ||
[[Kategoria:Wszystkie mecze 1977/1978 (piłka nożna)]] | [[Kategoria:Wszystkie mecze 1977/1978 (piłka nożna)]] | ||
[[Kategoria:Arka Gdynia]] | [[Kategoria:Arka Gdynia]] | ||
Wersja z dnia 08:59, 11 lip 2019
| Arka Gdynia | 2:2 (2:1) | Wisła Kraków | 
| ||||||
| widzów: 20.000 | ||||||||||
| sędzia: Marian Środecki z Wrocławia | ||||||||||
| ||||||||||
| ||||||||||
O Wiśle Kraków czytaj także w oficjalnym serwisie Przeglądu Sportowego - przegladsportowy.pl
Relacje prasowe
Echo Krakowa. 1977, nr 250 (5/6 XI) nr 9927
Krakowska Wisła zapewniła już sobie pierwsze miejsce w tabeli na półmetku rozgrywek, ma bowiem 3 punkty przewagi nad ŁKS-em i nawet gdyby przegrała ostatni mecz łodzianie nie są w stanie minąć lidera. Ale w Krakowie nikt nie myśli o takim obrocie sprawy, kibice „Białej gwiazdy” są święcie przekonani, że wyprawa nad morze przyniesie sukces ich pupilom, że zakończą oni pierwszą część ligowej batalii w dobrym stylu, mocnym akordem Stać wiślaków na taki właśnie finisz z całą pewnością. Z czternastu rozegranych dotychczas meczy ligowych nie przegrali przecież żadnego. przywozili punkty z wyjazdowych spotkań, z boisk, na których gospodarze wprost wychodzili ze skóry by pokonać Wisłę. Bardzo baliśmy się ostatniego występu krakowian — w Poznaniu — przeciwko Lechowi, stolica Wielkopolski była bowiem często niełaskawa dla naszych piłkarzy, przegrywała tam Wisła nieraz i czasami bardzo wysoko, mówiło się już o kompleksie poznańskim.
Lech w miniony wtorek rzucił na szalę wszystkie siły i umiejętności by przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę, ale — tym razem — nie potrafił dokazać tego. Wisła zremisowała, a niewiele brakowało, by wygrała. bowiem piłka po świetnym strzale Kmiecika już, już była w siatce, gdy stoper gospodarzy — Barczak zdołał w ostatnim momencie wybić ją poza bramkę.
Teraz przed wiślakami nowa przeszkoda — gdyńska Arka. Zespół znajdujący się na wysokim, szóstym miejscu w ligowej tabeli z dorobkiem 15 punktów, który na swym boisku łatwo skóry nie sprzeda, tym bardziej teraz gdy będzie z jednej strony chciał zatrzeć u swych kibiców smutne wspomnienie wysokich porażek w Mielcu ze Stalą 0:3 i w derbach Wybrzeża z Pogonią Szczecin 1:3 a z drugiej strony przełamać wreszcie świetną passę niepokonanej Wisły.
Co prawda w drużynie gospodarzy nie ma tak znanych graczy jak w Wiśle, niemniej nazwiska Żemojtela, braci Kuncewiczów, Boguszewicza, Kwiatkowskiego czy Kii oskiego wiele mówią ludziom interesującym się futbolem. Arka jest zespołem gorzej od krakowian wyszkolonym technicznie, mającym w swych szeregach znacznie mniej utalentowanych zawodników, lecz równocześnie drużyną, która umie i chce walczyć o ligowe punkty. Stąd zadanie krakowian nie jest łatwe. Przyjdzie im w Gdyni toczyć ciężki bój o utrzymanie miana niepokonanej drużyny. Mniejsza skuteczność strzelecka Kmiecika, Wróbla czy Iwana w szeregu ostatnich spotkań, każą z wielką ostrożnością upatrywać zwycięzców meczu Arka — Wisła w zespole krakowskim. Jak jednak będzie — zobaczymy.
Echo Krakowa. 1977, nr 251 (7 XI) nr 9928
Runda jesienna bez porażki!!!
Piękny strzał Maculewicza dał Wiśle remis w Gdyni
W OSTATNIM meczu rundy jesiennej piłkarskiej ekstraklasy zespół krakowskiej Wisły zremisował w Gdyni z miejscową Arką 2:2 (1:2).
Bramki zdobyli: dla krakowian — Kmiecik w 5 min. (z karnego) oraz Maculewicz w 83 min., a dla gdynian — Adamczyk w 10 mim. oraz Kwiatkowski w 32 min. Sędziował p. Środecki z Wrocławia. Widzów ponad 20 tys. WISŁA wystąpiła w składzie: Gonet — A. Szymanowski, Maculewicz, Płaszewski, Musiał — Jałocha (od 40 min. Lipka), Kapka, Kawałka (od 67 min. Targosz), H. Szymanowski — Iwan, Kmiecik.
15 spotkań — 1350 minut, cała runda rozgrywek bez porażki!!! Oto dorobek piłkarzy krakowskiej Wisły. Tak " imponującej postawy chyba niewielu z sympatyków „Białej gwiazdy” spodziewało się przed inauguracją bieżących rozgrywek. Krakowianie nie pobili jeszcze co prawda ligowego rekordu należącego do Górnika (w 1960 r. zabrzanie dopiero w 23, meczu doznali porażki), ale już stanowią wielką sensację. Tak wspaniałej serii nie było w I lidze od 1969 roku — w sezonie 68 69 Górnik Zabrze przez 17 ligowych spotkań nie poniósł porażki.
W ostatnim meczu rundy jesiennej krakowianie bliscy byli przegranej, ale piękny strzał Maculewicza oddany daleko zza pola karnego dał krakowianom cenny remis, na który w przekroju całego spotkania bez wątpienia zasłużyli. W II połowicy Wisła co najmniej trzykrotnie mogła bowiem uzyskać bramkę lecz w kolejności Kmiecik, Iwan i Kapka nie zdołali trafić światło bramki. Gospodarze zaś tylko w 65 min. stworzyli bardzo groźną sytuację — piłkę z linii bramkowej wybił wówczas niezawodny Maculewicz.
W sumie remis w gdyńskim pojedynku nie skrzywdził żadnej z drużyn, a kibicom Wisły dał jeszcze jedną satysfakcję.
Wisła okazała się rzeczywiście najlepszym zespołem I rundy — żadna z I-ligowych drużyn nie: zdołała wykazać nad nią swej wyższości. (Wi-Gr)
