1927.04.18 Legia Warszawa – Wisła Kraków 1:4

Na boisku w Agrykoli o godz. 16 mecz o mistrzostwo Ligi Wisła (Kraków) - Legja.

Wisła miała lekką przewagę przez cały czas matchu. Wyróżnili się Adamek, Balcer, Makowski i Kotlarczyk. Bramki zdobyli dla zwycięzców Adamek (2), Czulak i Wójcik, dla Legii Łańko.

Łódź. Turyści-Wisła 5:1 (1:1).

Wysokocyfrowa porażka drużyny czerwonych, w której debiutował w napadzie Wójcik II, b. gracz Cracovii, na centrze grał Reyman III-ci. Do pauzy gra równa, po pauzie Turyści mają przewagę, w wyniku której zdobywają 4 punkty. Publiczność owacyjnie żegnała Turystów schodzących z boiska.

Największym, a trzeba powiedzieć, że poważnym atutem ich drużyny była szybkość i ruchliwość – zalety cechujące cały zespół bez wyjątku. Atut ten wystarczył jednak zupełnie, aby mecz rozstrzygnąć bez żadnych wątpliwości na swoją korzyść.

Rywale stanęli do walki w składach: Wisła: Folga; Burek – Skrynkowicz; Bajorek – Kotlarczyk – Makowski: Adamek – Czulak – Reyman III – Wójcik – Balcer.

Legia: Adamowicz; Nowakowski – Terlecki; Amirowicz – Śliwa – Wójcik; Czech – Przeździecki – Łańko – Ciszewski - Krawuś

Gra prowadzona szybko zatraciła niemal zupełnie cechy dobrego meczu footballowego t.j. zbiorowa, ściśle skoordynowana współpraca drużyny jako całość. Raziło to specjalnie u Legii, gdzie napad z Łańką kontuzjowanym na meczu z Polonią, bezmyślnym Krawusiem, słabym fizycznie Przeździeckim, przewracającym się na własnych nogach Czechem i grającym czwartego pomocnika Ciszewskim nie istniał zupełnie.

U krakowian słaba w sumie trójka środkowa forsowała umiejętnie lotne skrzydła, zwłaszcza Adamka. I słusznie – akcję skrzydłowych przyniosły bowiem gościom aż trzy czwarte całodziennego dorobku bramkowego.

Autorom dwu bramek był Adamek, trzecią zainicjował Balcer, a wyegzekwował Wójcik. Pierwszy punkt dla gości padł z efektownego strzału Czulaka. Dla wojskowych jedyną bramkę dnia zdobył Łańko.

Najlepszymi graczami Wisły byli Adamek oraz pracowity, twardy, grający głową i „z głową” Kotlarczyk, dużo lepszy od słabego jeszcze w ofensywie Makowskiego.

W Legii, na ogół bardzo słabiutkiej, najlepiej wypadła gra trójki obronnej. Specjalnie słabo grali Wójcik i Amarowicz, którzy mimo wysiłków nie mogli utrzymać szybkich skrzydłowych przeciwnika, oraz Kawuś i debiutujący na prawym skrzydle Czech, absolutnie gorszy od Mielecha.

Sędzia p. Hanke z Łodzi dostosował się do poziomu zawodów: był zupełnie nieruchliwy, tolerował mnóstwo fauli i spalonych, co przyprawiło Legię o utratę drugiej bramki.

Wisła przez cały ciąg zawodów miała tylko lekką przewagę, ataki jej odznaczały się lepszem wykończeniem. Wyróżnili się obydwaj skrzydłowi, zwłaszcza Adamek, Makowski i Kotlarczyk. W Legji na wyróżnienie zasługuj ją: Ciszewski i obrońcy. Bramki zdobyli dla Wisły Adamek (2), Czulak i Wójcik, dla Legji Łańko. Sędziował p. Hanke z Łodzi.

Ostatecznie zatem zwyciężają czerwoni w stos. 4:1. Punkty dla Wisły zdobyli A d a m e k (2), Czulak i Wójcik II, dla wojskowych Łańko.

Krakowianie mieli swych najlepszych ^ Balcerze i Adamku, w Legji wyróżnił się Ciszewski. Widzów 2.000.

Najbardziej podobali się u zwycięzców Adamek, świetny w przebojach i strzałach. Skrynkowicz (obrońca) i Czulak (atak): Ciszewski. Adamowicz i... para skrzydłowych Czech — Krawuś, ale w sensie ujemnym. Sędziował nieruchliwie p. Hanke z Łodzi.

Sędzia p. Hanke z Łodzi.

Wisła wyszła na boisko z zamiarem wzięcia -rewanżu za swą łódzką porażkę- Udało się jej to dzięki słabej grze ataku zielonych, którzy zdekompletowani, z kontuzjonowanym Łańką, nie byli zdolni do poważniejszej akcji. Tyły wojskowych, zwłaszcza do przerwy, trzymały się dobrze, tak iż gra była otwartą. Wybijali się głównie Nowakowski i Adamowicz.. Główna siła Wisły leży w skrzydłowych: Balcerze i Adamku, dziś najlepszych w Polsce na tej pozycji. Doskonale spisywali się pomocnicy Kotlarczyk i Makowski, których grę cechuje nietylko odbieranie piłki przeciwnikowi, ale i umiejętne podawanie współgraczom z napadu. Obrona i bramkarz mniejszą mieli sposobność do popisu. Pierwszą bramkę strzela Czulak z centry Balcera. W minutę później wyrównuje Łańko, strzelając obok wybiegającego bramkarza. Niedługo potem strzał Adamka znajduje w podbramkowem zamieszaniu drogę do siatki, a następnie ten sam gracz po solowym biegu, strzela trzeciego goala. Po przerwie przewaga Wisły, Legja jednak broni się umiejętniej i traci tylko jedną bramkę, strzeloną przez Wójcika III, z podania Balcera. Legja bez treningu stale w drugiej połowie opada na siłach. Gra Wisły nie zrobiła takiego wrażenia, jak na ostatnich meczach z Polonją.

Publiczności 2.000 osób.