Stefan Śliwa
Z Historia Wisły
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| pseudonim = | | pseudonim = | ||
| sezon1 = 1912-1924 | | sezon1 = 1912-1924 | ||
| - | | klub1 = Wisła Kraków | + | | klub1 = '''Wisła Kraków''' |
| mecze1 = 9 | | mecze1 = 9 | ||
| bramki1 = | | bramki1 = | ||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
| bramki2 = | | bramki2 = | ||
| sezon3 = 1925-1927 | | sezon3 = 1925-1927 | ||
| - | | klub3 = Legia | + | | klub3 = [[Legia Warszawa]] |
| mecze3 = 16 | | mecze3 = 16 | ||
| bramki3 = | | bramki3 = | ||
Wersja z dnia 00:07, 22 lis 2012
| |||
| | |||
| kraj |  Polska
| ||
| urodzony | 13.08.1898, Kraków | ||
| zmarł | 19.05.1964, Dąbrowa Tarnowska | ||
| miejsce pochówku | Dąbrowa Tarnowska | ||
| wzost/waga | 170/68 | ||
| pozycja | napastnik, pomocnik | ||
| reprezentacja | 3A | ||
| | |||
|---|---|---|---|
| Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
| 1912-1924 | Wisła Kraków | 9 | |
| 1925 | Pogoń Wilno | ||
| 1925-1927 | Legia Warszawa | 16 | |
| W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. | |||
Stefan Śliwa - łącznie wystąpił w barwach Wisły 175 razy. Kiedy w 1924 roku opuszczał Kraków, by wyjechać do Wilna, otrzymał od zarządu Wisły srebrną papierośnicę z napisem: "Najwierniejszemu swemu graczowi, jubilatowi Stefanowi Śliwie - wdzięczna Wisła."
Po powrocie z Wilna był niestrudzonym działaczem Białej Gwiazdy niemal do dnia zgonu.
Spis treści |
Historia występów w barwach Wisły Kraków
Podział na sezony:
| Sezon | Rozgrywki | M | 0-90 | 
| 
| 
| 
| 
|
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1923 | Eliminacje MP | 6 | 6 | |||||
| 1923 | Finały MP | 3 | 3 | |||||
| Razem | Eliminacje MP (EMP) | 6 | 6 | |||||
| Finały MP (FMP) | 3 | 3 | ||||||
| RAZEM | 9 | 9 | ||||||
Lista wszystkich spotkań:
| Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| EMP | 1923.08.12 | Wyjazd | Warta Poznań | 2-4 | |||
| EMP | 1923.08.19 | Wyjazd | Iskra Siemianowice | 5-0 | |||
| EMP | 1923.08.26 | Wyjazd | ŁKS Łódź | 6-1 | |||
| EMP | 1923.09.09 | Dom | Warta Poznań | 1-1 | |||
| EMP | 1923.09.30 | Dom | ŁKS Łódź | 1-0 | |||
| EMP | 1923.10.07 | Dom | Iskra Siemianowice | 5-0 | |||
| FMP | 1923.10.14 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 0-3 | |||
| FMP | 1923.10.21 | Dom | Pogoń Lwów | 2-1 | |||
| FMP | 1923.11.04 | Wyjazd | Pogoń Lwów | 1-2 |
Mecze w Reprezentacji Polski
Stefan Śliwa wystąpił w trzech meczach Reprezentacji Polski - we wszystkich jako piłkarz Wisły. Śliwa, do spółki z Reymanem, był w ogóle pierwszym Reprezentantem Polski w historii Wisły. W meczach z Finlandią i Estonią był wyróżniającym się zawodnikiem, jego postawa wzbudziła uznanie tamtejszej publiczności, szczególnie w obliczu jego niepełnosprawności.
- 1922.05.14 Polska-Węgry 0:3, mecz towarzyski
- 1923.09.23 Finlandia-Polska 5:3, mecz towarzyski
- 1923.09.25 Estonia-Polska 1:4, mecz towarzyski
Pogrubiono występy Śliwy jako Wiślaka.
Komentarze prasowe po jego występach w reprezentacji:
- "Przegląd Sportowy" nr 20 z 1922 roku po meczu z Węgrami: "Śliwa był tylko cieniem tego, co zazwyczaj w swych walkach klubowych dokazywał. W następstwie tego zbyt prędko wypompowała się reszta pomocy... Przestawienie po pauzie Cikowskiego na środek, a Śliwę na prawego pomocnika okazało się korzystne". Według Lustgartena Śliwa "nie miał nawet swoich początkowych 15. minut" i Cikowski musiał go wyręczać w obowiązkach...
Źródło: http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1922/numer020/imagepages/image8.htm
- 1923. W meczu z Finlandią „z pomocy najlepszym był Śliwa, którego dobra gra mimo braku ręki, budziła podziw u Finlandczyków. Słabym był jednak nieco taktycznie…”.
W meczu z Estonią „najlepszym na placu z pośród 22 ludzi był Śliwa, który potrafił znakomicie się zastosować do terenu błotnistego”. http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1923/numer040/imagepages/image8.htm
Galeria reprezentacyjna
 Stefan Śliwa przed meczem z Węgrami. 1922.05.14 Kraków. |
 Reprezentacja 1922 Polska Węgry |
Żołnierskie losy
Stefan Śliwa – zawodowy oficer Wojska Polskiego. Jeszcze służąc w armii austriackiej w czasie I wojny światowej stracił prawą rękę. Nie przeszkadzało mu to grać w piłkę i służyć odrodzonej ojczyźnie w wojsku. Potwierdził to walcząc w Kampanii Wrześniowej 1939 r. Jako jeniec wojenny trafił do oflagu i tam też przebywał do końca wojny.
