Tomasz Dziubiński
Z Historia Wisły
(→Galeria) |
|||
(Nie pokazano 35 wersji pośrednich.) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
- | {|style="text-align:center;border: | + | {{Piłkarz |
- | | | + | | zdjęcie = Tomasz Dziubiński 1991.JPG |
+ | | imię i nazwisko = Tomasz Dziubiński | ||
+ | | narodowość = [[Grafika:Flaga_pol.JPG|25px]] Polska | ||
+ | | data i miejsce urodzenia = 08.07.1968, Radom | ||
+ | | data i miejsce śmierci = | ||
+ | | miejsce pochówku = | ||
+ | | wzrost/waga = 176 cm / 70 kg | ||
+ | | pozycja = napastnik | ||
+ | | przebieg kariery = | ||
+ | | reprezentacja = 2A (0) | ||
+ | | sukcesy = Król strzelców: 1991<Br>Mistrz Belgii: 1992<br>Superpuchar Belgii: 1993 | ||
+ | | pseudonim = Dziubek | ||
+ | | sezon1 = 1976-1987 | ||
+ | | klub1 = [[Broń Radom]] | ||
+ | | mecze1 = | ||
+ | | bramki1 = | ||
+ | | sezon2 = 1988/89 | ||
+ | | klub2 = '''Wisła Kraków''' | ||
+ | | mecze2 = 11(17) | ||
+ | | bramki2 = 2(3) | ||
+ | | sezon3 = 1989/90 | ||
+ | | klub3 = '''Wisła Kraków''' | ||
+ | | mecze3 = 22(23) | ||
+ | | bramki3 = 7(8) | ||
+ | | sezon4 = 1990/91 | ||
+ | | klub4 = '''Wisła Kraków''' | ||
+ | | mecze4 = 29(30) | ||
+ | | bramki4 = 21 | ||
+ | | sezon5 = 1991/92 | ||
+ | | klub5 = [[Club Brugge]] | ||
+ | | mecze5 = 21 | ||
+ | | bramki5 = 5 | ||
+ | | sezon6 = 1992/93 | ||
+ | | klub6 = [[Club Brugge]] | ||
+ | | mecze6 = 21 | ||
+ | | bramki6 = 5 | ||
+ | | sezon7 = 1993/94 | ||
+ | | klub7 = [[Club Brugge]] | ||
+ | | mecze7 = 6 | ||
+ | | bramki7 = 1 | ||
+ | | sezon8 = 1994/95 | ||
+ | | klub8 = RWD Molenbeek | ||
+ | | mecze8 = 12 | ||
+ | | bramki8 = 1 | ||
+ | | sezon9 = 1995/96 | ||
+ | | klub9 = Le Mans UC 72 | ||
+ | | mecze9 = 13 | ||
+ | | bramki9 = 6 | ||
+ | | sezon10 = 1996/97 | ||
+ | | klub10 = KFC Verbroedering Geel | ||
+ | | mecze10 = 13 | ||
+ | | bramki10 = 2 | ||
+ | | sezon11 = 1997/98 | ||
+ | | klub11 = Mazowsze Grójec | ||
+ | | mecze11 = | ||
+ | | bramki11 = | ||
+ | | sezon12 = 1998/99 | ||
+ | | klub12 = Mazowsze Grójec | ||
+ | | mecze12 = | ||
+ | | bramki12 = | ||
+ | | sezon13 = | ||
+ | | klub13 = | ||
+ | | mecze13 = | ||
+ | | bramki13 = | ||
+ | | sezon14 = | ||
+ | | klub14 = | ||
+ | | mecze14 = | ||
+ | | bramki14 = | ||
+ | | sezon15 = | ||
+ | | klub15 = | ||
+ | | mecze15 = | ||
+ | | bramki15 = | ||
+ | | sezon16 = | ||
+ | | klub16 = | ||
+ | | mecze16 = | ||
+ | | bramki16 = | ||
+ | | sezon17 = | ||
+ | | klub17 = | ||
+ | | mecze17 = | ||
+ | | bramki17 = | ||
+ | | sezon18 = | ||
+ | | klub18 = | ||
+ | | mecze18 = | ||
+ | | bramki18 = | ||
+ | | sezon19 = | ||
+ | | klub19 = | ||
+ | | mecze19 = | ||
+ | | bramki19 = | ||
+ | | sezon21 = | ||
+ | | klub21 = | ||
+ | | mecze21 = | ||
+ | | bramki21 = | ||
+ | | sezon22 = | ||
+ | | klub22 = | ||
+ | | mecze22 = | ||
+ | | bramki22 = | ||
+ | | sezon23 = | ||
+ | | klub23 = | ||
+ | | mecze23 = | ||
+ | | bramki23 = | ||
+ | | sezon24 = | ||
+ | | klub24 = | ||
+ | | mecze24 = | ||
+ | | bramki24 = | ||
+ | | sezon25 = | ||
+ | | klub25 = | ||
+ | | mecze25 = | ||
+ | | bramki25 = | ||
+ | | suma meczów = | ||
+ | | suma bramek = | ||
+ | }} | ||
+ | |||
+ | '''Tomasz Mariusz Dziubiński''' urodził się 8 lipca 1968 w Radomiu, jest wychowankiem Broni Radom. | ||
+ | |||
+ | Wiosną 1988 roku 20-letni "Dziubek" trafił do Wisły Kraków. W barwach "Białej Gwiazdy" zagrał po raz pierwszy 9 kwietnia 1988 roku w meczu ze Stalą Mielec przy Reymonta. | ||
+ | |||
+ | ''- Eh, tam to się żyło -'' opowiada po latach Dziennikowi, wspominając pobyt w Krakowie. ''- Kibice Wisły pokochali mnie już podczas debiutu. W pierwszej minucie spotkania ze Stalą Mielec strzeliłem gola Piotrkowi Wojdydze. '' | ||
+ | |||
+ | Dziubiński wcale nie przesadzał mówiąc o sympatii kibiców. Debiutancki gol przy pierwszym kontakcie z piłką tuż po pierwszym gwizdku wprawił fanów w euforię, na dodatek okazał się jedyną bramką meczu i zapewnił Wiśle komplet punktów. (Dodajmy, że było to pierwsze zwycięstwo w rundzie.) Tomasz opuszczał boisko kilka minut przed zakończeniem spotkania żegnany burzą braw. Do końca sezonu 1988/89 zagrał w lidze jeszcze 10 razy, dołożył jedną bramkę. W kolejnym sezonie również obeszło się bez rewelacji - "Dziubek" rozegrał 22 mecze ligowe, strzelił 7 bramek. | ||
+ | |||
+ | Apogeum formy osiągnął Dziubiński w sezonie 1990/91, swoim ostatnim w Wiśle. W 29 ligowych meczach strzelił 21 bramek! Wśród kibiców w Polsce byli i tacy, którzy nie ukrywali, że przychodzili na mecze Wisły po to, by oglądać jego atrakcyjne, silne strzały i efektowne "kiwki". Dodać jednak należy, że w liczbie 21 goli znajduje się 10 pewnie wykonanych rzutów karnych. Żaden inny wiślak w tamtym sezonie nie strzelał "jedenastek". | ||
+ | |||
+ | Imponująca skuteczność "Dziubka" w dużej mierze przyczyniła się do zajęcia przez Wisłę 3. miejsca w lidze, a jemu samemu dała koronę króla strzelców. Dziubiński był siódmym z kolei zawodnikiem "Białej Gwiazdy", który zdobył to trofeum. Przed nim triumfowali: Henryk Reyman, Walerian Kisieliński, Artur Woźniak, Józef Kohut, Zdzisław Kapka i Kazimierz Kmiecik. | ||
+ | |||
+ | Latem 1991 roku Dziubiński został sprzedany do Club Brugge. Okoliczności i ... zawiłości transferu oraz jego efekty szczegółowo opisuje Andrzej Gowarzewski: | ||
+ | |||
+ | ''"Belgowie obserwowali 'Dziubka' w czerwcowym meczu z Katowicami, który wiślacy wygrali 5:1 a 'obiekt' ich zainteresowania zdobył trzy gole. Błyskawicznie więc ubito targu, a oficjalnie podano, że Wisła otrzyma za napastnika okrągły milion dolarów amerykańskich, płatny w trzech ratach. Dużo później wyszło na jaw, że rzeczony milion to była klasyczna 'rybka', żeby PZPN dał certyfikat, albowiem Dziubiński nie miał jeszcze ukończonych 24 lat, a w takim przypadku najniższą stawką za zagraniczny kontrakt był milion 'zielonych'. Ostatecznie do Polski trafiło około 600 tysięcy, ale do Wisły jeszcze mniej - trzeba było bowiem zapłacić podatek do Związku (100n tysięcy dolarów) i oddać 30% radomskiej Broni, gdyż taki zapis widniał w kontrakcie, gdy piłkarz przenosił się z Radomia do Krakowa.'' | ||
+ | |||
+ | ''Krakowski snajper furory w Belgii nie zrobił, ale występy w lidze mistrzów zaliczył. Natomiast jesienią 1991 piłkarze z Brugii i ich kibice nie mogli się nadziwić w trakcie meczu drugiej rundy PEZP z Katowicami na Bukowej. Z Krakowa przyjechała bowiem silna grupa wiślackich szalikowców, by zapamiętale dopingować swojego 'Dziubka' i ... belgijską ekipę. Goście nie mogli zrozumieć, dlaczego Polacy nie sympatyzowali z drużyną ze swego kraju ..." '' | ||
+ | |||
+ | W Belgii Dziubiński zdobył to, czego nie udało mu się osiągnąć w Polsce - został mistrzem kraju. Innym cennym trofeum był Superpuchar Belgii. Przede wszystkim jednak przeszedł do historii - jako pierwszy Polak, który strzelił gola w Lidze Mistrzów. | ||
+ | |||
+ | Po dwóch w miarę udanych sezonach, przyszedł trzeci, kryzysowy i Club Brugge pożegnał się z 'Dziubkiem'. Napastnik przenosił się kolejno do RWD Molenbeek, Le Mans i Verbroedering Geel. W każdym z nich spędził jeden sezon, grał raczej niewiele, do bramki rywala trafiał coraz rzadziej... | ||
+ | |||
+ | Latem 1997 roku wrócił do Polski, dwa sezony pograł w Mazowszu Grójec i zawiesił piłkarskie buty na kołku. Nie rozstał się jednak z futbolem. Wręcz przeciwnie - zadziwia aktywnością. | ||
+ | |||
+ | Tomasz Dziubiński z powodzeniem szkoli młodzież w Młodziku Radom (jego podopieczni z każdego turnieju wracają z medalami) a od 25 lipca 2008 roku pracuje jako szkoleniowiec Iłżanki Kazanów. W przeszłości prowadził Mogielankę Mogielnica. | ||
+ | |||
+ | Dziubiński jest też piłkarskim arbitrem. ''- Po zakończeniu kariery byłem między innymi... sędzią. Gwizdałem na poziomie czwartej ligi. Czasem dochodziło do zabawnych scen - zawodnicy prosili mnie o autograf, byli przy tym strasznie poddenerwowani. Ale dzięki temu, że mnie kojarzyli, miałem u nich posłuch jak żaden inny arbiter na świecie -'' wspomina w wywiadzie dla "Dziennika". | ||
+ | |||
+ | 16-letni syn Tomasza, Adrian, idzie w ślady ojca. Ku radości taty, został zawodnikiem III - ligowej Broni Radom, w kadrze jest najmłodszy. 9 listopada 2008 roku zadebiutował w seniorskiej drużynie w meczu ligowym. | ||
+ | |||
+ | * | ||
+ | Tomasz Dziubiński dwukrotnie reprezentował Polskę. W drużynie Biało - Czerwonych zadebiutował 5 lutego 1991 roku w rozgrywanym w Belfaście meczu z Irlandią Północną (porażka 3:1). Wszedł na boisko w drugiej połowie. Na drugi i ostatni występ czekał dwa lata - 13 kwietnia 1993 roku w jego rodzinnym Radomiu Polska pokonała Finlandię 2:1. Oba spotkania miały charakter towarzyski. | ||
+ | |||
+ | *Ciekawostka: | ||
+ | |||
+ | - ''Proszę napisać, że jestem spełnionym człowiekiem -'' powiedział Tomasz Dziubiński dziennikarzom na zakończenie jednego z wywiadów. Wygląda na to, że tak właśnie jest :-) | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Źródła: Encyklopedia Piłkarska Fuji Andrzeja Gowarzewskiego, Dziennik, lubelskapilka.net, bronradom.pl, echodnia.eu.<br><br> | ||
+ | wislakrakow.com(dorotja)<br><br> | ||
+ | {{TWSD|http://www.wislakrakow.com}} | ||
+ | ==Artykuły. Wywiady== | ||
+ | ===Gwiazdy Białej Gwiazdy #34: Spełniony król strzelców - Tomasz Dziubiński=== | ||
+ | |||
+ | Data publikacji: 05-12-2017 19:25 | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | Wśród dziewięciu Wiślaków, którzy w historii zdobyli tytuł króla strzelców, najczęściej wymienia się Henryka Reymana, Macieja Żurawskiego, Tomasza Frankowskiego, Kazimierza Kmiecika czy Pawła Brożka. Większość słusznie pamięta też, że tytuł ten przypadł także Zdzisławowi Kapce i Józefowi Kohutowi. Zapomina się dość często o dwóch graczach - Walerianie Kisielińskim, który zdobył 24 gole w roku 1931 oraz dzisiejszym bohaterze „Gwiazd Białej Gwiazdy”, który 60 lat później po jedenastu golach z gry i dziesięciu z rzutów karnych z 21 trafieniami wiódł prym wśród najlepszych strzelców ligi. Tomasz Dziubiński - bo o nim dziś mowa - to jednak nie tylko król strzelców w barwach Wisły, to także pierwszy Polak, który zdobył gola w Lidze Mistrzów! | ||
+ | |||
+ | Tomasz Dziubiński urodził się 8 lipca 1968 roku w Radomiu i tam też zaczynał piłkarską karierę. Wychowanek Broni Radom zwrócił na siebie uwagę skautów w meczach młodzieżowej reprezentacji do lat 20 i po długich i zażartych pertraktacjach trafił do Białej Gwiazdy w połowie sezonu 1988/1989. Rzadko kiedy kibice momentalnie zaczynają uwielbiać piłkarzy, którzy dopiero co zjawili się w nowej drużynie. 9 kwietnia 1989 roku stało się jednak zupełnie inaczej - w debiucie „Dziubek” zdobył bramkę już po kilkudziesięciu sekundach i zapewnił zwycięstwo ze Stalą Mielec. Przedniej urody gol z woleja sprawił, że 21-latek od razu był na ustach sympatyków Białej Gwiazdy, pokładający w nim olbrzymie nadzieje w sezonie, w którym będąca beniaminkiem Wisła desperacko broniła się przed spadkiem. 10 maja tego samego roku młody napastnik po raz drugi i ostatni w tamtych rozgrywkach wpisał się na listę strzelców. Gol zdobyty w samej końcówce meczu z Widzewem zapewnił krakowskiej drużynie arcyważne dwa punkty - tyle dostawało się wówczas za zwycięstwo. | ||
+ | |||
+ | Utrzymanie na plecach „Dziubka” | ||
+ | |||
+ | Być może w premierowym sezonie Dziubiński nie był najskuteczniejszym zawodnikiem, ale jego dwa trafienia pozwoliły zdobyć zespołowi Aleksandra Brożyniaka 4 oczka. Jak ważne były to punkty, najlepiej niech świadczy fakt, że Biała Gwiazda zajęła ostatnie bezpieczne miejsce w lidze, mając zaledwie trzy oczka więcej od zdegradowanej Pogoni Szczecin. Jak szalony był to sezon najlepiej świadczy fakt, iż inny beniaminek, Ruch Chorzów, został mistrzem Polski, drugi z nich - Stal Mielec -zakończył rozgrywki na piątej lokacie, a ostatni, GKS Jastrzębie powrócił do II ligi. | ||
+ | |||
+ | Kolejne rozgrywki miały być dla Dziubińskiego przełomowe. Faktycznie, statystyki wyglądały lepiej, ale 7 goli w 22 meczach nie robiło jeszcze na „Dziubku” wrażenia. Tylko w dwóch spotkaniach, w których Wiślak zdobywał bramki kończyło się wygraną drużyny, której stery przejął Adam Musiał. 22-latek pokazał się także z dość krnąbrnej strony, gdy w starciu z Zagłębiem Sosnowiec sam wymierzył sprawiedliwość i kopnął Jana Gałuszkę, który bezpardonowo go sfaulował. Efektem tego była jedyna czerwona kartka, jaką „Dziubek” otrzymał w barwach Wisły. Żeby było ciekawiej, ofiara Dziubińskiego… dwa tygodnie później przeszła do Białej Gwiazdy i zadebiutowała, gdy napastnik musiał pauzować za tamto przewinienie. | ||
+ | |||
+ | Oczko króla strzelców | ||
+ | |||
+ | Trener Musiał, który sam czasem wylatywał z boiska za takie akcje, po przymusowej karencji nadal stawiał jednak na „Dziubka”, a ten odwdzięczył się zaufaniem w najlepszy możliwy sposób - w sezonie 1990/1991 zdobył aż 21 goli i został siódmym w historii królem strzelców reprezentującym Białą Gwiazdę. Wisła w dużej mierze dzięki jego trafieniom sensacyjnie zajęła trzecie miejsce w ligowej stawce. Większość strzałów wychowanka Broni Radom wpadało do siatki - a imponujące wrażenie robiła też statystyka jedenastek - na 11 wykonywanych karnych Dziubiński zdobył 10 goli! I gdyby Wiślak choćby jeszcze raz ukłuł Górnika Zabrze, Biała Gwiazda mogłaby grać w pucharach. Wówczas jednak tylko drugi zespół w lidze kwalifikował się do Pucharu UEFA, a zabrzanie, którzy oba mecze z Wisłą zremisowali, wyprzedzili krakowian tylko dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu. | ||
+ | |||
+ | Król strzelców gole zdobywał seriami i poszczycić się mógł trzema dubletami i jednym hat-trickiem, w starciu z GKS-em Katowice. Właśnie w tym starciu Wiślaka obserwowali skauci Club Brugge, którzy urzeczeni trójpakiem zdobytym w pół godziny, momentalnie zaczęli negocjacje z włodarzami Białej Gwiazdy. Zgodnie z ówczesnymi przepisami PZPN minimalnym odstępnym za zawodnika poniżej 24 roku życia był milion „zielonych” i tyle ponoć miała otrzymać Wisła. Zakulisowe rozgrywki z Belgami skończyły się transferem do ówczesnego zwycięzcy krajowego pucharu. Łącznie dla Wisły król strzelców sezonu 1990/1991 rozegrał 70 meczów, w których 32-krotnie wpisał się na listę strzelców. Również jeszcze jako Wiślak Dziubiński zadebiutował w reprezentacji narodowej. Jego licznik zatrzymał się w niej na dwóch występach, w których nie udało się pokonać bramkarza. | ||
+ | |||
+ | Historyczny strzelec | ||
+ | |||
+ | Tuż po odejściu do Brugii, Belgowie wrócili do Polski, by zmierzyć się z tym samym GKS-em Katowice w Pucharze Zdobywców Pucharów. Na meczu pojawiło się dużo fanów… Wisły, którzy ku zaskoczeniu szkoleniowca Club Brugge wspierali gości z zagranicy! Wszystko przez „Dziubka”, którego chcieli oficjalnie pożegnać sympatycy Białej Gwiazdy. Ówczesny siedmiokrotny mistrz Belgii wygrał w dwumeczu 4:0 i awansował do kolejnej rundy i zatrzymał się dopiero w półfinale. W kraju Niebiesko-Czarni po raz ósmy wygrali ligę, a nagrodą za to był awans do Ligi Mistrzów - nowego tworu, który miał uczynić rozgrywki europejskie jeszcze ciekawszymi. Tomasz Dziubiński stał się tym samym pierwszym Polakiem, który wystąpił w tych zmaganiach, jako pierwszy zdobył też gola - było to 3 marca 1993 roku w meczu FC Brugge - Glasgow Rangers. „Dziubek” odnalazł się w polu karnym i sytuacyjnym strzałem w prawy róg pokonał Andy’ego Gorama. Potyczkę tę transmitowała polska telewizja - gola rodaka mogli więc widzieć jego fani przed telewizorami. | ||
+ | |||
+ | Po sezonie 1993/1994 Dziubiński przeniósł się do… belgijskiej Białej Gwiazdy, RWD Molenbeek, a następnie został graczem francuskiego Le Mans, występującego w Ligue 2. Po jeszcze jednym epizodzie w Belgii w barwach Verbroedering Geel Tomasz Dziubiński powrócił do Polski, gdzie pograł jeszcze w Mazowszu Grójec, by w wieku 32 lat zawiesić buty na kołku. W kolejnych latach „Dziubek” zajął się pracą trenerską i sędziowską. Jak sam deklarował w jednym z wywiadów, „jest człowiekiem spełnionym”. Tytułu króla strzelców, mistrzostwa Belgii i miana pierwszego strzelca Wisły w Lidze Mistrzów nikt mu nie zabierze. Panie Tomku, gratulujemy i dziękujemy! | ||
+ | |||
+ | Jakub Pobożniak | ||
+ | |||
+ | Biuro Prasowe Wisły Kraków SA | ||
+ | |||
+ | '''Źródło:''' [http://www.wisla.krakow.pl//''' wisla.krakow.pl'''] | ||
+ | |||
+ | ===Suplement: Był niegdyś taki mecz ... (2)=== | ||
+ | Dodano: 2011-11-13 21:29:03 (aktualizacja: 2011-11-14 16:41:13) | ||
+ | |||
+ | Tomek / WislaLive.pl | ||
+ | |||
+ | |||
+ | 9 kwietnia 1989 roku, w 20. kolejce sezonu 89/90 Wisła Kraków zmierzyła się na własnym boisku z drużyną Stali Mielec, ogrywając ją 1-0. Ów mecz w historii Białej Gwiazdy zapisał się nie tylko tym, że krakowianie jedyne trafienie zanotowali już w 1. minucie gry, ale przede wszystkim faktem, iż autorem "złotego gola" okazał się debiutant ... Tomasz Dziubiński. | ||
+ | |||
+ | Popularny "Dziubek" w/w sezon zakończył z bilansem 11 meczów i 2 goli. Kolejny z 7 bramkami w 22 potyczkach. Trzeci (sezon 90/91), i jak się później okazało ostatni, z 21 trafieniami w 29 meczach. Niezwykły bilans strzelecki pomógł Wiśle w wywalczeniu 3. miejsca w lidze, a samemu piłkarzowi w "zgarnięciu" korony "króla strzelców". | ||
+ | |||
+ | Indywidualny sukces Dziubińskiego był w klubie z Reymonta długo oczekiwany. Poprzednio najlepszym snajperem ekstraklasy reprezentującym trójkolorowe barwy został w 1980 roku Kazimierz Kmiecik. | ||
+ | |||
+ | Kim był więc autor nietuzinkowego sukcesu (został w 1991 roku 7. w historii królem strzelców reprezentującym Wisłę)? | ||
+ | |||
+ | Dziubiński - jak pisał w 27. numerze tygodnika "Piłka Nożna" z lipca 1991 roku dziennikarz o sygnaturze (z), czyli prawdopodobnie Zbigniew Mucha - urodził się 8 lipca 1968 roku w Radomiu. Był wychowankiem Broni, a jako zawodnik radomskiego klubu występował w III i II lidze. Powoływano go do reprezentacji Polski U-16, 20 i 21. | ||
+ | |||
+ | W 1989 roku przeszedł w tym samym pionie (milicyjnym) z Broni do Wisły. Początkowo występował w pomocy. Od sezonu 90/91, po sprzedaniu przez Wisłę Kazimierza Moskala do Lecha, w napadzie. Jak skutecznie - widać było po 21 bramkach. | ||
+ | |||
+ | Większość z nich (11) strzelił z rzutów karnych. W tej specjalności był niezawodny. Wyróżniał się także startem do piłki, mocnymi strzałami z obu nóg. Nie miał natomiast nadzwyczajnych warunków fizycznych - słabiej spisywał się zatem w grze głową. 5 lutego 1991 roku zadebiutował w reprezentacji Polski seniorów, w meczu przeciwko Irlandii Północnej. W dalszej części artykułu redaktor przybliżył aspekty pozaboiskowe z życia "Dziubka". | ||
+ | |||
+ | "Żonaty, ma córeczkę Anitę. Cała rodzina mieszka w klubowym hotelu Wisły (jeden pokój). Brak własnego mieszkania jest jedynym powodem, który skłania piłkarza do narzekań. Z tego też względu Dziubiński myśli o zmianie barw, choć kontrakt z Wisłą wiąże go do lipca przyszłego roku. Działacze klubowi nie chcą o tym słyszeć - zauważyć jednak trzeba, iż nie zrobili zbyt wiele, by uregulować sprawy bytowe swego najwartościowszego zawodnika. (...) Król strzelców jeździ małym fiatem". | ||
+ | |||
+ | Przełomowym meczem dla Dziubińskiego i jego kariery okazało się ustrzelenie "hat tricka" GKS-owi Katowice. Trzy jego bramki oglądali bowiem skauci FC Brugge, pilnie poszukujący napastnika. Jak pokazało życie, ich obserwacje zaowocowały "wyjęciem" pana Tomasza z Wisły, za kwotę 1 mln dolarów (zgodnie z ówczesną uchwałą PZPN za piłkarza nie mającego 24 lat zagraniczny kontrahent musiał uiścić minimum właśnie taki przelew). | ||
+ | |||
+ | To, czy tyle Wisła otrzymała, podważa w wydawnictwie na 95-lecie BG Andrzej Gowarzewski. | ||
+ | "Ostatecznie do Polski trafiło 600 000, ale do Wisły jeszcze mniej - trzeba było bowiem zapłacić podatek do związku (100 000) i oddać 30% radomskiej Broni, gdyż taki zapis widniał w kontrakcie, gdy piłkarz przenosił się z Radomia do Krakowa". | ||
+ | |||
+ | Po czym dodaje: | ||
+ | |||
+ | "Krakowski snajper furory w Belgii nie zrobił, ale mecze w Lidze Mistrzów zaliczył. Natomiast jesienią 1991 roku piłkarze z Brugii i ich kibice nie mogli się nadziwić w trakcie meczu II rundy PZP z Katowicami na Bukowej. Z Krakowa przyjechała bowiem silna grupa krakowskich szalikowców, by zapamiętale dopingować swojego "Dziubka" i ... belgijską ekipę. Goście nie mogli zrozumieć, dlaczego Polacy nie sympatyzowali z drużyną ze swojego kraju". | ||
+ | |||
+ | (MARCIN) | ||
+ | |||
+ | '''Źródło:''' [http://wislalive.pl/byl_niegdys_taki_mecz___/byl_niegdys_taki_mecz_____2-60/'''WislaLive.pl'''] | ||
+ | |||
+ | ===Retro zdjęcie: Tomasz Dziubiński - król strzelców 1991=== | ||
+ | Czy udało Wam się rozpoznać piłkarza z dzisiejszego retro zdjęcia? To Tomasz Dziubiński - król strzelców sezonu 1990/91 i pierwszy Polak, który zdobył gola w Lidze Mistrzów! | ||
+ | |||
+ | |||
+ | 10.04.2020r. | ||
+ | |||
+ | HistoriaWisly.pl | ||
+ | |||
+ | HistoriaWisly.pl | ||
+ | |||
+ | |||
+ | Dziubiński urodził się w 1968 roku w Radomiu. Grając w tamtejszej Broni zwrócił na siebie uwagę piłkarskich skautów. Różne kluby czyniły starania, ale ostatecznie to Wisła w połowie sezonu 1988/89 sprowadziła utalentowanego młodzieńca do Krakowa i Dziubiński dołączył do zespołu Białej Gwiazdy. | ||
+ | |||
+ | Jego debiut miał miejsce w V kolejce rundy rewanżowej. Wisła zaczęła wiosnę słabo i po dwóch remisach i dwóch porażkach znalazła się niebezpiecznie blisko strefy spadkowej. Zespół potrzebował punktów i trener Aleksander Brożyniak zdecydował się na roszady w ofensywie. „Debiutant tajną bronią trenera” - pisało po meczu Echo Krakowa. Dziubiński bowiem już w 45. sekundzie wyjazdowego spotkania ze Stalą Mielec pokonał bramkarza gospodarzy. Okazało się to jedynym trafieniem tego dnia, a kibice od razu poczuli sporą sympatię do nowego piłkarza. | ||
+ | |||
+ | Talent Dziubińskiego eksplodował w sezonie 1990/91. „Dziubek” bardzo regularnie trafiał wtedy do siatki - zdobył 11 bramek z gry. Na dodatek dał się poznać jako znakomity wykonawca rzutów karnych. Białej Gwieździe przyznano w całym sezonie 11 takich stałych fragmentów gry, a Dziubiński 10 z nich zamienił na gole. 21 trafień w 29 spotkaniach dało napastnikowi Wisły koronę króla strzelców. Na dodatek dorobek indywidualny miał przełożenie na sukces całego zespołu, a to przecież w sportach drużynowych najistotniejsze. Dziubiński bowiem poprowadził Wisłę do sensacyjnego 3. miejsca w lidze! | ||
+ | |||
+ | Dodajmy, że był to okres transformacji ustrojowej, a więc czas dla polskich klubów sportowych bardzo wymagający - zmieniały się reguły funkcjonowania zawodowego sportu i wiele drużyn miało trudności organizacyjno-finansowe. Podobnie było w przypadku Wisły. Dość powiedzieć, że najlepszy strzelec drużyny mieszkał z rodziną w jednopokojowym mieszkaniu w klubowym hotelu, a jeździł małym fiatem. Nic więc dziwnego, że gdy pojawiło się zainteresowanie Dziubińskim ze strony zagranicznych klubów, to transfer - ku zadowoleniu wszystkich stron - szybko sfinalizowano. Dla snajpera Wisły wyjazd na zachód był okazją do awansu sportowego i był też bardzo korzystny finansowo. Pamiętajmy, że jeszcze do niedawna piłkarze na wyjazd z Polski musieli czekać do osiągnięcia określonego wieku. Teraz granice otworzyły się przed młodymi zawodnikami i czekały na nich ekscytujące możliwości rozwoju kariery. Z drugiej strony dla Wisły transfer zawodnika za dewizy stanowił niezwykle cenny element w układaniu - czy raczej łataniu - klubowego budżetu. | ||
+ | |||
+ | Tomasz Dziubiński wyjechał do Belgii, do drużyny Club Brugge. Na pobyt w tym zespole przypadają największe sukcesy jego sportowej kariery. W 1992 roku Dziubiński został mistrzem Belgii, w kolejnym roku sięgnął po Superpuchar tego kraju, grał też w europejskich pucharach. Co ciekawe, jesienią 1991 roku los skojarzył Brugię z GKS Katowice - na to spotkanie pojechała na Śląsk znaczna grupa kibiców Wisły. W trakcie meczu dopingowali oczywiście… drużynę gości i swojego ulubieńca. Dziubiński w jeden szczególny sposób zapisał się w historii polskiej piłki nożnej - jako pierwszy zawodnik z naszego kraju zdobył bramkę w Lidze Mistrzów. Miało to miejsce 3 marca 1993 roku, w 42 minucie meczu Brugge z Glasgow Rangers. Jeden ze szkockich obrońców zbyt krótko wybił piłkę i ex-Wiślak z około 16 metrów uderzył tuż przy słupku, obok bezradnego bramkarza (ostatecznie mecz zakończył się remisem 1:1). | ||
+ | |||
+ | Dziubiński jeszcze przez kilka kolejnych lat występował w Belgii i Francji (w znanych Wiśle z pucharowych rywalizacji w latach 70. RWD Molenbeek, Le Mans, Verbroedering Geel), po czym dość wcześnie zakończył profesjonalną karierę. W dużym stopniu przyczyniły się do tego kontuzje, wynikające z dużych obciążeń treningowych nakładanych na niego przez całą karierę, począwszy od drużyn młodzieżowych (w polskiej II lidze Dziubiński debiutował tuż po 15 urodzinach). Dziubiński pozostał jednak przy piłce - w roli sędziego i trenera pracuje w niższych ligach i czerpiąc z tego dużo satysfakcji. | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | '''Źródło:''' [http://www.wisla.krakow.pl//''' wisla.krakow.pl'''] | ||
+ | |||
+ | ==Historia występów w barwach Wisły Kraków== | ||
+ | |||
+ | '''Podział na sezony:''' | ||
+ | {|style="text-align:center;border:1px blue solid" rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 width=550px | ||
+ | |-style="background-color:lightgrey" align=center | ||
+ | !width= 70px|Sezon | ||
+ | !width=180px|Rozgrywki | ||
+ | !width=40px|M | ||
+ | !width=40px|0-90 | ||
+ | !width=40px|[[grafika:Zszedł.png|15px]] | ||
+ | !width=40px|[[grafika:Wszedł.png|15px]] | ||
+ | !width=40px|[[grafika:Pilka.png|15px]] | ||
+ | !width=40px|[[grafika:Zk.jpg]] | ||
+ | !width=40px|[[grafika:Cz.jpg]] | ||
|- | |- | ||
- | | | + | |[[Sezon 1988/1989 (piłka nożna)|1988/1989]] |
- | + | |align="left"|Ekstraklasa | |
- | + | |11 | |
- | + | |7 | |
- | + | |4 | |
- | + | | | |
- | + | |2 | |
- | + | | | |
- | + | | | |
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | | | + | |
- | | | + | |
- | + | ||
- | | | + | |
- | | | + | |
- | | | + | |
- | | | + | |
- | | | + | |
- | | | + | |
- | | | + | |
- | | | + | |
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
|- | |- | ||
- | | | + | |[[Sezon 1988/1989 (piłka nożna)|1988/1989]] |
- | | | + | |align="left"|Puchar Intertoto |
- | | | + | |6 |
- | | | + | |4 |
+ | |2 | ||
+ | | | ||
+ | |1 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
|- | |- | ||
- | | | + | |[[Sezon 1989/1990 (piłka nożna)|1989/1990]] |
- | | | + | |align="left"|Ekstraklasa |
- | | | + | |22 |
- | | | + | |19 |
+ | |3 | ||
+ | | | ||
+ | |7 | ||
+ | |1 | ||
+ | |1 | ||
|- | |- | ||
- | | | + | |[[Sezon 1989/1990 (piłka nożna)|1989/1990]] |
- | | | + | |align="left"|Puchar Polski |
- | | | + | |1 |
- | | | + | |1 |
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |1 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Sezon 1990/1991 (piłka nożna)|1990/1991]] | ||
+ | |align="left"|Ekstraklasa | ||
+ | |29 | ||
+ | |25 | ||
+ | |4 | ||
+ | | | ||
+ | |21 | ||
+ | |1 | ||
+ | | | ||
+ | |- | ||
+ | |[[Sezon 1990/1991 (piłka nożna)|1990/1991]] | ||
+ | |align="left"|Puchar Polski | ||
+ | |1 | ||
+ | |1 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |- style="background-color:#DCDCDC" | ||
+ | |align="left" rowspan="3"|Razem | ||
+ | |align="left"|Ekstraklasa (I) | ||
+ | |62 | ||
+ | |51 | ||
+ | |11 | ||
+ | | | ||
+ | |30 | ||
+ | |2 | ||
+ | |1 | ||
+ | |-style="background-color:#DCDCDC" | ||
+ | |align="left"|Puchar Intertoto (IT) | ||
+ | |6 | ||
+ | |4 | ||
+ | |2 | ||
+ | | | ||
+ | |1 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |-style="background-color:#DCDCDC" | ||
+ | |align="left"|Puchar Polski (PP) | ||
+ | |2 | ||
+ | |2 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |1 | ||
+ | | | ||
+ | | | ||
+ | |-style="background-color:#DCDCDC" | ||
+ | |colspan="2" align="left"|RAZEM | ||
+ | !70 | ||
+ | !57 | ||
+ | !13 | ||
+ | ! | ||
+ | !32 | ||
+ | !2 | ||
+ | !1 | ||
+ | |} | ||
+ | ===Lista wszystkich spotkań:=== | ||
+ | {|style="text-align:center;border:2px blue solid" rules=all cellspacing=1 cellpadding=1 align="center" class="sortable" | ||
+ | |-style="background-color:lightgrey" align=center | ||
+ | !width=100px|Ilość | ||
+ | !width=40px|Roz. | ||
+ | !width=80px|Data | ||
+ | !width=60px|Miejsce | ||
+ | !width=200px|Przeciwnik | ||
+ | !width=40px|Wyn. | ||
+ | !width=40px|Zm. | ||
+ | !width=50px|B | ||
+ | !width=40px|K | ||
+ | |- | ||
+ | |1. (1)||I||1989.04.09||Dom||align="left"|[[Stal Mielec]]||[[1989.04.09 Wisła Kraków - Stal Mielec 1:0|1-0]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |2. (2)||I||1989.04.15||Wyjazd||align="left"|[[Pogoń Szczecin]]||[[1989.04.15 Pogoń Szczecin - Wisła Kraków 1:1|1-1]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |3. (3)||I||1989.04.22||Dom||align="left"|[[Ruch Chorzów]]||[[1989.04.22 Wisła Kraków - Ruch Chorzów 1:4|1-4]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |4. (4)||I||1989.05.10||Wyjazd||align="left"|[[Widzew Łódź]]||[[1989.05.10 Widzew Łódź - Wisła Kraków 1:2|2-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |5. (5)||I||1989.05.14||Dom||align="left"|[[Górnik Zabrze]]||[[1989.05.14 Wisła Kraków - Górnik Zabrze 1:0|1-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |6. (6)||I||1989.05.20||Wyjazd||align="left"|[[Olimpia Poznań]]||[[1989.05.20 Olimpia Poznań - Wisła Kraków 3:0|0-3]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |7. (7)||I||1989.05.24||Dom||align="left"|[[Śląsk Wrocław]]||[[1989.05.24 Wisła Kraków - Śląsk Wrocław 0:5|0-5]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |8. (8)||I||1989.06.07||Wyjazd||align="left"|[[Górnik Wałbrzych]]||[[1989.06.07 Górnik Wałbrzych - Wisła Kraków 2:1|1-2]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |9. (9)||I||1989.06.11||Dom||align="left"|[[Szombierki Bytom]]||[[1989.06.11 Wisła Kraków - Szombierki Bytom 3:0|3-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |10. (10)||I||1989.06.17||Wyjazd||align="left"|[[GKS Katowice]]||[[1989.06.17 GKS Katowice - Wisła Kraków 1:0|0-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |11. (11)||I||1989.06.21||Dom||align="left"|[[ŁKS Łódź]]||[[1989.06.21 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 4:1|4-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |12. (1)||IT||1989.07.05||Wyjazd||align="left"|[[Hapoel Petah Tikva]]||[[1989.07.05 Hapoel Petah Tikva - Wisła Kraków 1:2|2-1]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |13. (2)||IT||1989.07.08||Wyjazd||align="left"|[[Beitar Tel Aviv]]||[[1989.07.08 Beitar Tel Aviv - Wisła Kraków 2:2|2-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |14. (3)||IT||1989.07.12||Wyjazd||align="left"|[[Sparta Praga]]||[[1989.07.12 Sparta Praga - Wisła Kraków 3:0|0-3]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |15. (4)||IT||1989.07.15||Dom||align="left"|[[Hapoel Petah Tikva]]||[[1989.07.15 Wisła Kraków - Hapoel Petah Tikva 0:3|0-3]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |16. (5)||IT||1989.07.19||Dom||align="left"|[[Beitar Tel Aviv]]||[[1989.07.19 Wisła Kraków - Beitar Tel Aviv 4:0|4-0]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |17. (6)||IT||1989.07.22||Dom||align="left"|[[Sparta Praga]]||[[1989.07.22 Wisła Kraków - Sparta Praga 3:3|3-3]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |18. (12)||I||1989.08.02||Dom||align="left"|[[Zagłębie Sosnowiec]]||[[1989.08.02 Wisła Kraków - Zagłębie Sosnowiec 1:2|1-2]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |19. (13)||I||1989.08.26||Dom||align="left"|[[Jagiellonia Białystok]]||[[1989.08.26 Wisła Kraków - Jagiellonia Białystok 1:1|1-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |20. (1)||PP||1989.08.30||Wyjazd||align="left"|[[Polonia Bytom]]||[[1989.08.30 Polonia Bytom - Wisła Kraków 0:2|2-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |21. (14)||I||1989.09.02||Wyjazd||align="left"|[[GKS Katowice]]||[[1989.09.02 GKS Katowice - Wisła Kraków 2:1|1-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |22. (15)||I||1989.09.16||Wyjazd||align="left"|[[Lech Poznań]]||[[1989.09.16 Lech Poznań - Wisła Kraków 2:0|0-2]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |23. (16)||I||1989.09.23||Dom||align="left"|[[Stal Mielec]]||[[1989.09.23 Wisła Kraków - Stal Mielec 2:1|2-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |24. (17)||I||1989.10.01||Wyjazd||align="left"|[[Górnik Zabrze]]||[[1989.10.01 Górnik Zabrze - Wisła Kraków 2:0|0-2]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |25. (18)||I||1989.10.14||Dom||align="left"|[[Widzew Łódź]]||[[1989.10.14 Wisła Kraków - Widzew Łódź 1:0|1-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |26. (19)||I||1989.10.28||Wyjazd||align="left"|[[Motor Lublin]]||[[1989.10.28 Motor Lublin - Wisła Kraków 2:0|0-2]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |27. (20)||I||1989.11.04||Dom||align="left"|[[Ruch Chorzów]]||[[1989.11.04 Wisła Kraków - Ruch Chorzów 3:0|3-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |28. (21)||I||1989.11.19||Wyjazd||align="left"|[[Legia Warszawa]]||[[1989.11.19 Legia Warszawa - Wisła Kraków 0:3|3-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |29. (22)||I||1989.11.25||Dom||align="left"|[[Zagłębie Lubin]]||[[1989.11.25 Wisła Kraków - Zagłębie Lubin 2:1|2-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |30. (23)||I||1990.03.04||Dom||align="left"|[[Olimpia Poznań]]||[[1990.03.04 Wisła Kraków - Olimpia Poznań 1:1|1-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |31. (24)||I||1990.03.11||Wyjazd||align="left"|[[Zagłębie Sosnowiec]]||[[1990.03.11 Zagłębie Sosnowiec - Wisła Kraków 2:1|1-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]||[[grafika:Cz.jpg]] | ||
+ | |- | ||
+ | |32. (25)||I||1990.04.04||Wyjazd||align="left"|[[Jagiellonia Białystok]]||[[1990.04.04 Jagiellonia Białystok - Wisła Kraków 0:3|3-0]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |33. (26)||I||1990.04.08||Dom||align="left"|[[GKS Katowice]]||[[1990.04.08 Wisła Kraków - GKS Katowice 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |34. (27)||I||1990.04.14||Dom||align="left"|[[Lech Poznań]]||[[1990.04.14 Wisła Kraków - Lech Poznań 1:1|1-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |35. (28)||I||1990.04.22||Wyjazd||align="left"|[[Stal Mielec]]||[[1990.04.22 Stal Mielec - Wisła Kraków 2:1|1-2]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |36. (29)||I||1990.04.28||Dom||align="left"|[[Górnik Zabrze]]||[[1990.04.28 Wisła Kraków - Górnik Zabrze 0:1|0-1]]|| || ||[[grafika:Zk.jpg]] | ||
+ | |- | ||
+ | |37. (30)||I||1990.05.01||Wyjazd||align="left"|[[Widzew Łódź]]||[[1990.05.01 Widzew Łódź - Wisła Kraków 1:1|1-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |38. (31)||I||1990.05.12||Dom||align="left"|[[Motor Lublin]]||[[1990.05.12 Wisła Kraków - Motor Lublin 1:1|1-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |39. (32)||I||1990.05.26||Dom||align="left"|[[Legia Warszawa]]||[[1990.05.26 Wisła Kraków - Legia Warszawa 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |40. (33)||I||1990.05.30||Wyjazd||align="left"|[[Zagłębie Lubin]]||[[1990.05.30 Zagłębie Lubin - Wisła Kraków 1:1|1-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |41. (34)||I||1990.07.28||Wyjazd||align="left"|[[Legia Warszawa]]||[[1990.07.28 Legia Warszawa - Wisła Kraków 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |42. (35)||I||1990.08.05||Dom||align="left"|[[Hutnik Kraków]]||[[1990.08.05 Wisła Kraków - Hutnik Kraków 1:1|1-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |43. (36)||I||1990.08.12||Dom||align="left"|[[Górnik Zabrze]]||[[1990.08.12 Wisła Kraków - Górnik Zabrze 1:1|1-1]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |44. (37)||I||1990.08.18||Wyjazd||align="left"|[[Zagłębie Sosnowiec]]||[[1990.08.18 Zagłębie Sosnowiec - Wisła Kraków 2:4|4-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |45. (2)||PP||1990.08.24||Wyjazd||align="left"|[[Zagłębie Wałbrzych]]||[[1990.08.24 Zagłębie Wałbrzych - Wisła Kraków 3:2|2-3]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |46. (38)||I||1990.08.26||Dom||align="left"|[[Śląsk Wrocław]]||[[1990.08.26 Wisła Kraków - Śląsk Wrocław 3:0|3-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]][[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |47. (39)||I||1990.09.02||Wyjazd||align="left"|[[Zawisza Bydgoszcz]]||[[1990.09.02 Zawisza Bydgoszcz - Wisła Kraków 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |48. (40)||I||1990.09.12||Dom||align="left"|[[Zagłębie Lubin]]||[[1990.09.12 Wisła Kraków - Zagłębie Lubin 1:1|1-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |49. (41)||I||1990.09.15||Wyjazd||align="left"|[[ŁKS Łódź]]||[[1990.09.15 ŁKS Łódź - Wisła Kraków 0:1|1-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |50. (42)||I||1990.09.22||Dom||align="left"|[[Motor Lublin]]||[[1990.09.22 Wisła Kraków - Motor Lublin 1:1|1-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |51. (43)||I||1990.09.29||Wyjazd||align="left"|[[Igloopol Dębica]]||[[1990.09.29 Igloopol Dębica - Wisła Kraków 1:0|0-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |52. (44)||I||1990.10.06||Dom||align="left"|[[Olimpia Poznań]]||[[1990.10.06 Wisła Kraków - Olimpia Poznań 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |53. (45)||I||1990.10.20||Wyjazd||align="left"|[[Lech Poznań]]||[[1990.10.20 Lech Poznań - Wisła Kraków 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |54. (46)||I||1990.10.27||Dom||align="left"|[[Ruch Chorzów]]||[[1990.10.27 Wisła Kraków - Ruch Chorzów 5:2|5-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]][[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |55. (47)||I||1990.11.03||Wyjazd||align="left"|[[GKS Katowice]]||[[1990.11.03 GKS Katowice - Wisła Kraków 0:2|2-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |56. (48)||I||1990.11.18||Dom||align="left"|[[Stal Mielec]]||[[1990.11.18 Wisła Kraków - Stal Mielec 3:0|3-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]][[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |57. (49)||I||1991.03.10||Dom||align="left"|[[Legia Warszawa]]||[[1991.03.10 Wisła Kraków - Legia Warszawa 0:0|0-0]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |58. (50)||I||1991.03.16||Wyjazd||align="left"|[[Hutnik Kraków]]||[[1991.03.16 Hutnik Kraków - Wisła Kraków 0:2|2-0]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |59. (51)||I||1991.03.23||Wyjazd||align="left"|[[Górnik Zabrze]]||[[1991.03.23 Górnik Zabrze - Wisła Kraków 2:2|2-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]||[[grafika:Zk.jpg]] | ||
+ | |- | ||
+ | |60. (52)||I||1991.04.06||Wyjazd||align="left"|[[Śląsk Wrocław]]||[[1991.04.06 Śląsk Wrocław - Wisła Kraków 0:0|0-0]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |61. (53)||I||1991.04.20||Dom||align="left"|[[Zawisza Bydgoszcz]]||[[1991.04.20 Wisła Kraków - Zawisza Bydgoszcz 3:0|3-0]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |62. (54)||I||1991.05.04||Wyjazd||align="left"|[[Zagłębie Lubin]]||[[1991.05.04 Zagłębie Lubin - Wisła Kraków 3:1|1-3]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |63. (55)||I||1991.05.11||Dom||align="left"|[[ŁKS Łódź]]||[[1991.05.11 Wisła Kraków - ŁKS Łódź 0:0|0-0]]||[[grafika:Zszedł.png|15px]]|| || | ||
+ | |- | ||
+ | |64. (56)||I||1991.05.18||Wyjazd||align="left"|[[Motor Lublin]]||[[1991.05.18 Motor Lublin - Wisła Kraków 1:1|1-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |65. (57)||I||1991.05.22||Dom||align="left"|[[Igloopol Dębica]]||[[1991.05.22 Wisła Kraków - Igloopol Dębica 4:1|4-1]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |66. (58)||I||1991.05.26||Wyjazd||align="left"|[[Olimpia Poznań]]||[[1991.05.26 Olimpia Poznań - Wisła Kraków 1:3|3-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |67. 59(0)||I||1991.06.01||Dom||align="left"|[[Lech Poznań]]||[[1991.06.01 Wisła Kraków - Lech Poznań 3:3|3-3]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |68. (60)||I||1991.06.08||Wyjazd||align="left"|[[Ruch Chorzów]]||[[1991.06.08 Ruch Chorzów - Wisła Kraków 3:2|2-3]]|| || || | ||
+ | |- | ||
+ | |69. (61)||I||1991.06.15||Dom||align="left"|[[GKS Katowice]]||[[1991.06.15 Wisła Kraków - GKS Katowice 5:1|5-1]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]][[grafika:Pilka.png|15px]][[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
+ | |- | ||
+ | |70. (62)||I||1991.06.19||Wyjazd||align="left"|[[Stal Mielec]]||[[1991.06.19 Stal Mielec - Wisła Kraków 2:3|3-2]]|| ||[[grafika:Pilka.png|15px]]|| | ||
|} | |} | ||
- | |||
- | |||
- | |||
==Mecze w Reprezentacji Polski== | ==Mecze w Reprezentacji Polski== | ||
Tomasz Dziubiński wystąpił dwa razy w Reprezentacji Polski, nie strzelił jednak bramki. W 1991, jako piłkarz Wisły, grał w drugiej połowie przegranego meczu z Irlandią Północną. Do Kadry powrócił dwa lata później, już jako piłkarz Club Brugge: zaliczył 90 minut w wygranym spotkaniu Polska-Finlandia.<br> | Tomasz Dziubiński wystąpił dwa razy w Reprezentacji Polski, nie strzelił jednak bramki. W 1991, jako piłkarz Wisły, grał w drugiej połowie przegranego meczu z Irlandią Północną. Do Kadry powrócił dwa lata później, już jako piłkarz Club Brugge: zaliczył 90 minut w wygranym spotkaniu Polska-Finlandia.<br> | ||
- | 1991 | + | *'''[[1991.02.05 Irlandia Północna – Polska 3:1]], (od 46 minuty), mecz towarzyski<br> |
- | 1993-04-13 Polska-Finlandia 2:1, mecz towarzyski<br> | + | *1993-04-13 Polska-Finlandia 2:1, mecz towarzyski<br> |
+ | ''Pogrubiono występ Dziubińskiego jako Wiślaka.'' | ||
+ | ==Galeria== | ||
+ | <gallery> | ||
+ | Grafika:1988-1989 wiosna Wisła Kraków.jpg| [[Kadra Wisły 1988/1989 (piłka nożna)|Wiosna 1989 roku]]. | ||
+ | Grafika:1988-89 c.jpg|W drużynie Wisły w w roku [[Kadra Wisły 1988/1989 (piłka nożna)|1989]]. | ||
+ | Grafika:1989-90 Wisła Kraków.jpg|[[Kadra Wisły 1989/1990 (piłka nożna)|Wisła Kraków w 1990 roku]] | ||
+ | Grafika:1990. Wisła przed meczem z Legią.jpg|[[1990.07.28 Legia Warszawa - Wisła Kraków 0:0]] | ||
+ | Grafika: Tomasz Dziubiński.jpg|Jako zawodnik Brugge. | ||
+ | Grafika:Tomasz Dziubiński2.jpg| | ||
+ | Grafika:Tomasz Dziubiński3.jpg | ||
+ | Grafika:107 autografy Dziubiński.JPG|Autograf z [[:Kategoria:Kolekcja Jerzego Michalskiego|kolekcji Jerzego Michalskiego]] | ||
+ | Grafika:101 autografy Dziubiński.jpg|Autograf z [[:Kategoria:Kolekcja Jerzego Michalskiego|kolekcji Jerzego Michalskiego]] | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ==Doniesienia prasowe== | ||
+ | |||
+ | <gallery> | ||
+ | Grafika:Echo 1991-07-01.jpg|1991. Milion dolarów za Dziubińskiego. | ||
+ | Grafika:GazetaK 1991-07-04.jpg|1991. Milion dolarów za Dziubińskiego. | ||
+ | Grafika:Tempo 1994-10-.jpg|1994. Dziubiński w Molenbeck. | ||
+ | Grafika:Tempo 1992-10-30.jpg|1992. Snajper strzela samobója. | ||
+ | </gallery> | ||
+ | |||
+ | ===Gazeta Krakowska. 1989, nr 199 (28 VIII) nr 12604=== | ||
+ | |||
+ | TOMASZ DZIUBIŃSKI: Jeśli Wisła porozumie się z Bronią - zostaję w | ||
+ | |||
+ | TOMASZ DZIUBIŃSKI ma 21 lat. Jest wychowankiem i jeszcze zawodnikiem Broni Radom, do października tego roku odbywa służbę wojskową grając w krakowskiej Wiśle. | ||
+ | |||
+ | W narodowych reprezentacjach juniorów i młodzieżowej rozebrał ponad 40 spotkań. Spotkanie z Jagiellonią było Jego 13 meczem w ekstraklasie w barwach Wisły.. Mimo tak krótkiego stażu w lidze stał się ulubieńcem krakowskiej publiczności. | ||
+ | |||
+ | — Wystąpił Pan przeciwka Jagiellonii po dłuższej przerwie spowodowanej kontuzja. | ||
+ | |||
+ | Czy noga jest już w pełni sprawna? — Tym razem rzeczywiście wszystko jest już w porządku. | ||
+ | |||
+ | Noga nie boli i mogłem zagrać pełne 90 minut. Stłuczenia mięśnia czwórgłowego doznałem w meczu o Puchar Intertoto z Beitarem. Wydawało mi się, że nie jest to znów aż tak ciężka. kontuzja i na własna prośbę zagrałem w meczu ligowym z Zagłębiem Sosnowiec. Wprawdzie strzeliłem gola z karnego, ale na druga wołowe nie dałem już rady wyjść na boisko. Okazało się, że uraz jest poważniejszy i stąd dłuższa przerwa. — Październik już blisko, a wraz z nim koniec Pańskiej służby wojskowej. Czy Tomasz Dziubiński zostaje w Krakowie, czy też będzie; grał w III ligowej Broni? — Jedno jest pewne, nadal będę grał w ekstraklasie. -Bardzo bym chciał zostać w Krakowie. W grudniu zakładam rodzinę, moja sympatia Iwona dobrze się czujemy w tym miesicie i chcemy wspólnie ułożyć sobie tutaj życie. Rozmawiałem Już na ten temat z działaczami Wisły. Propozycje przedstawione przez kierownictwo sekcji piłki nożnej, jeżeli tylko zostaną spełnione na czas, w pełni mnie satysfakcjonują. Teraz wszystko zależy od tego czy Wisła dojdzie do porozumienia z radomska Bronią. | ||
+ | |||
+ | — Kibice są mocno zaniepokojeni pogłoskami jakoby bliżsi sfinalizowania transferu byli działacze Ruchu czy GKS Katowice... | ||
+ | |||
+ | — Jak mi przekazano z Radomia, do mojego macierzystego klubu zgłosiło się kilka zespołów I-ligowych. które chętnie widziałyby mnie w swoich składach. Ja. podkreślam, chciałbym zostać w Wiśle. Teraz dużo zależy od tego jak sprawę w Radomiu będą załatwiać działacze z Krakowa i jak do ich propozycji ustosunkuje sin Broń. Czekam już-dwa miesiące na to by sprawa została załatwiona między, klubami, na razie wszystko się przeciąga i nie dostałem jeszcze żadnej wiążącej odpowiedzi. | ||
+ | |||
+ | — O jakiego zawodnika „biją się” zespoły ekstraklasy, czy mógłby Pan przedstawić swoje zalety i wady? - Jestem ambitny i chciałbym wiele w piłce osiągnąć. | ||
+ | |||
+ | Każdy przecież marzy choćby b pokazaniu się w europejskich pucharach. Dziś moja mocna strona jest gra ofensywna, natomiast bardzo często gubię się w destrukcji i nieraz koledzy musza- -naprawiać moje Wtedy.. Na szczęście wiedza o moich brakach grający blisko mnie Wojtowicz i Bożek, często właśnie oni ratują sytuacje. Z nimi najlepiej układa mi się współpraca na boisku. | ||
+ | |||
+ | — Długo uczy się Pan grać w piłkę? — Od 1978 roku i niemal przez cały czas pod okiem świetnego szkoleniowca Tadeusza Muca. W pierwszym zespole seniorów Broni zadebiutowałem gdy miałem 15 lat. graliśmy wówczas w HI lidze. Potem był awans do II ligi no i teraz z Wisłą gram wśród najlepszych polskich zespołów. Uważam, że mój obecny zespół stać na wiele, szkoda; że -nie udało się nam trochę wzmocnić. Jest w naszym zespole wielu młodych, dobrych graczy, ale za mało jest rutyniarzy, cd których moglibyśmy się uczyć. Myślę jednak, że stać nas na zajęcie miejsca w środku tabeli, no może gdzieś około dziesiątego. | ||
+ | |||
+ | — Co z dotychczasowej, krótkiej kariery I-ligowca najbardziej utkwiło Panu w pamięci? — W ekstraklasie rozegrałem 13 spotkań i strzeliłem 3 bramki. Najmilej wspominam debiut ze Stała Mielec. już w 1 min. strzeliłem gała. To było cudowne. Ale żeby nie wpadać w zbytnie samouwielbienie. to -zaraz po tym meczu najbardziej utkwiła mi w pa mięci kieska na własnym boisku ze Śląskiem. Nigdy wcześniej -nie przeżyłem meczu, w którym moja drużyna została tak .obita”. | ||
+ | |||
+ | — Życzę Panu, aby grając nadal w Wiśle nie musiał Tomasz Dziubiński przeżywać wraz z kolegami takich klęsk. | ||
+ | |||
+ | Dziękuję za rozmowę: JANUSZ KOZIOŁ | ||
+ | |||
+ | ===Gazeta Krakowska. 1989, nr 207 (6 IX) nr 12612=== | ||
+ | |||
+ | Dziubiński zostaje w Wiśle | ||
+ | |||
+ | Definitywnie rozstrzygnięta została sprawa Bogdana Dziubińskiego. Jak poinformował nas zastępca dyrektora ds. piłki nożnej w Wiśle Kazimierz Bielecki, piłkarz ten po zakończeniu służby wojskowej pozostaje definitywnie w krakowskim klubie Wisła pozyskała też innego utalentowanego piłkarza, 20-Ietniego Sławomira Przytułę z Mławianki, który debiutował już grając 45 minut w Katowicach. | ||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | *[[Tomasz Dziubiński - król strzelców]] | ||
+ | [[Kategoria:Zawodnicy (piłka nożna)|Dziubiński Tomasz]] | ||
[[Kategoria:Reprezentanci Polski|Dziubiński Tomasz]] | [[Kategoria:Reprezentanci Polski|Dziubiński Tomasz]] |
Aktualna wersja
| |||
kraj | Polska | ||
pseudonim | Dziubek | ||
urodzony | 08.07.1968, Radom | ||
wzost/waga | 176 cm / 70 kg | ||
pozycja | napastnik | ||
reprezentacja | 2A (0) | ||
sukcesy | Król strzelców: 1991 Mistrz Belgii: 1992 Superpuchar Belgii: 1993 | ||
| |||
---|---|---|---|
Sezon | Drużyna | Mecze | Gole |
1976-1987 | Broń Radom | ||
1988/89 | Wisła Kraków | 11(17) | 2(3) |
1989/90 | Wisła Kraków | 22(23) | 7(8) |
1990/91 | Wisła Kraków | 29(30) | 21 |
1991/92 | Club Brugge | 21 | 5 |
1992/93 | Club Brugge | 21 | 5 |
1993/94 | Club Brugge | 6 | 1 |
1994/95 | RWD Molenbeek | 12 | 1 |
1995/96 | Le Mans UC 72 | 13 | 6 |
1996/97 | KFC Verbroedering Geel | 13 | 2 |
1997/98 | Mazowsze Grójec | ||
1998/99 | Mazowsze Grójec | ||
W rubryce Mecze/Gole najpierw podana jest statystyka z meczów ligowych, a w nawiasie ze wszystkich meczów oficjalnych. |
Tomasz Mariusz Dziubiński urodził się 8 lipca 1968 w Radomiu, jest wychowankiem Broni Radom.
Wiosną 1988 roku 20-letni "Dziubek" trafił do Wisły Kraków. W barwach "Białej Gwiazdy" zagrał po raz pierwszy 9 kwietnia 1988 roku w meczu ze Stalą Mielec przy Reymonta.
- Eh, tam to się żyło - opowiada po latach Dziennikowi, wspominając pobyt w Krakowie. - Kibice Wisły pokochali mnie już podczas debiutu. W pierwszej minucie spotkania ze Stalą Mielec strzeliłem gola Piotrkowi Wojdydze.
Dziubiński wcale nie przesadzał mówiąc o sympatii kibiców. Debiutancki gol przy pierwszym kontakcie z piłką tuż po pierwszym gwizdku wprawił fanów w euforię, na dodatek okazał się jedyną bramką meczu i zapewnił Wiśle komplet punktów. (Dodajmy, że było to pierwsze zwycięstwo w rundzie.) Tomasz opuszczał boisko kilka minut przed zakończeniem spotkania żegnany burzą braw. Do końca sezonu 1988/89 zagrał w lidze jeszcze 10 razy, dołożył jedną bramkę. W kolejnym sezonie również obeszło się bez rewelacji - "Dziubek" rozegrał 22 mecze ligowe, strzelił 7 bramek.
Apogeum formy osiągnął Dziubiński w sezonie 1990/91, swoim ostatnim w Wiśle. W 29 ligowych meczach strzelił 21 bramek! Wśród kibiców w Polsce byli i tacy, którzy nie ukrywali, że przychodzili na mecze Wisły po to, by oglądać jego atrakcyjne, silne strzały i efektowne "kiwki". Dodać jednak należy, że w liczbie 21 goli znajduje się 10 pewnie wykonanych rzutów karnych. Żaden inny wiślak w tamtym sezonie nie strzelał "jedenastek".
Imponująca skuteczność "Dziubka" w dużej mierze przyczyniła się do zajęcia przez Wisłę 3. miejsca w lidze, a jemu samemu dała koronę króla strzelców. Dziubiński był siódmym z kolei zawodnikiem "Białej Gwiazdy", który zdobył to trofeum. Przed nim triumfowali: Henryk Reyman, Walerian Kisieliński, Artur Woźniak, Józef Kohut, Zdzisław Kapka i Kazimierz Kmiecik.
Latem 1991 roku Dziubiński został sprzedany do Club Brugge. Okoliczności i ... zawiłości transferu oraz jego efekty szczegółowo opisuje Andrzej Gowarzewski:
"Belgowie obserwowali 'Dziubka' w czerwcowym meczu z Katowicami, który wiślacy wygrali 5:1 a 'obiekt' ich zainteresowania zdobył trzy gole. Błyskawicznie więc ubito targu, a oficjalnie podano, że Wisła otrzyma za napastnika okrągły milion dolarów amerykańskich, płatny w trzech ratach. Dużo później wyszło na jaw, że rzeczony milion to była klasyczna 'rybka', żeby PZPN dał certyfikat, albowiem Dziubiński nie miał jeszcze ukończonych 24 lat, a w takim przypadku najniższą stawką za zagraniczny kontrakt był milion 'zielonych'. Ostatecznie do Polski trafiło około 600 tysięcy, ale do Wisły jeszcze mniej - trzeba było bowiem zapłacić podatek do Związku (100n tysięcy dolarów) i oddać 30% radomskiej Broni, gdyż taki zapis widniał w kontrakcie, gdy piłkarz przenosił się z Radomia do Krakowa.
Krakowski snajper furory w Belgii nie zrobił, ale występy w lidze mistrzów zaliczył. Natomiast jesienią 1991 piłkarze z Brugii i ich kibice nie mogli się nadziwić w trakcie meczu drugiej rundy PEZP z Katowicami na Bukowej. Z Krakowa przyjechała bowiem silna grupa wiślackich szalikowców, by zapamiętale dopingować swojego 'Dziubka' i ... belgijską ekipę. Goście nie mogli zrozumieć, dlaczego Polacy nie sympatyzowali z drużyną ze swego kraju ..."
W Belgii Dziubiński zdobył to, czego nie udało mu się osiągnąć w Polsce - został mistrzem kraju. Innym cennym trofeum był Superpuchar Belgii. Przede wszystkim jednak przeszedł do historii - jako pierwszy Polak, który strzelił gola w Lidze Mistrzów.
Po dwóch w miarę udanych sezonach, przyszedł trzeci, kryzysowy i Club Brugge pożegnał się z 'Dziubkiem'. Napastnik przenosił się kolejno do RWD Molenbeek, Le Mans i Verbroedering Geel. W każdym z nich spędził jeden sezon, grał raczej niewiele, do bramki rywala trafiał coraz rzadziej...
Latem 1997 roku wrócił do Polski, dwa sezony pograł w Mazowszu Grójec i zawiesił piłkarskie buty na kołku. Nie rozstał się jednak z futbolem. Wręcz przeciwnie - zadziwia aktywnością.
Tomasz Dziubiński z powodzeniem szkoli młodzież w Młodziku Radom (jego podopieczni z każdego turnieju wracają z medalami) a od 25 lipca 2008 roku pracuje jako szkoleniowiec Iłżanki Kazanów. W przeszłości prowadził Mogielankę Mogielnica.
Dziubiński jest też piłkarskim arbitrem. - Po zakończeniu kariery byłem między innymi... sędzią. Gwizdałem na poziomie czwartej ligi. Czasem dochodziło do zabawnych scen - zawodnicy prosili mnie o autograf, byli przy tym strasznie poddenerwowani. Ale dzięki temu, że mnie kojarzyli, miałem u nich posłuch jak żaden inny arbiter na świecie - wspomina w wywiadzie dla "Dziennika".
16-letni syn Tomasza, Adrian, idzie w ślady ojca. Ku radości taty, został zawodnikiem III - ligowej Broni Radom, w kadrze jest najmłodszy. 9 listopada 2008 roku zadebiutował w seniorskiej drużynie w meczu ligowym.
Tomasz Dziubiński dwukrotnie reprezentował Polskę. W drużynie Biało - Czerwonych zadebiutował 5 lutego 1991 roku w rozgrywanym w Belfaście meczu z Irlandią Północną (porażka 3:1). Wszedł na boisko w drugiej połowie. Na drugi i ostatni występ czekał dwa lata - 13 kwietnia 1993 roku w jego rodzinnym Radomiu Polska pokonała Finlandię 2:1. Oba spotkania miały charakter towarzyski.
- Ciekawostka:
- Proszę napisać, że jestem spełnionym człowiekiem - powiedział Tomasz Dziubiński dziennikarzom na zakończenie jednego z wywiadów. Wygląda na to, że tak właśnie jest :-)
Źródła: Encyklopedia Piłkarska Fuji Andrzeja Gowarzewskiego, Dziennik, lubelskapilka.net, bronradom.pl, echodnia.eu.
wislakrakow.com(dorotja)
Źródło: The White Star Division
Spis treści |
Artykuły. Wywiady
Gwiazdy Białej Gwiazdy #34: Spełniony król strzelców - Tomasz Dziubiński
Data publikacji: 05-12-2017 19:25
Wśród dziewięciu Wiślaków, którzy w historii zdobyli tytuł króla strzelców, najczęściej wymienia się Henryka Reymana, Macieja Żurawskiego, Tomasza Frankowskiego, Kazimierza Kmiecika czy Pawła Brożka. Większość słusznie pamięta też, że tytuł ten przypadł także Zdzisławowi Kapce i Józefowi Kohutowi. Zapomina się dość często o dwóch graczach - Walerianie Kisielińskim, który zdobył 24 gole w roku 1931 oraz dzisiejszym bohaterze „Gwiazd Białej Gwiazdy”, który 60 lat później po jedenastu golach z gry i dziesięciu z rzutów karnych z 21 trafieniami wiódł prym wśród najlepszych strzelców ligi. Tomasz Dziubiński - bo o nim dziś mowa - to jednak nie tylko król strzelców w barwach Wisły, to także pierwszy Polak, który zdobył gola w Lidze Mistrzów!
Tomasz Dziubiński urodził się 8 lipca 1968 roku w Radomiu i tam też zaczynał piłkarską karierę. Wychowanek Broni Radom zwrócił na siebie uwagę skautów w meczach młodzieżowej reprezentacji do lat 20 i po długich i zażartych pertraktacjach trafił do Białej Gwiazdy w połowie sezonu 1988/1989. Rzadko kiedy kibice momentalnie zaczynają uwielbiać piłkarzy, którzy dopiero co zjawili się w nowej drużynie. 9 kwietnia 1989 roku stało się jednak zupełnie inaczej - w debiucie „Dziubek” zdobył bramkę już po kilkudziesięciu sekundach i zapewnił zwycięstwo ze Stalą Mielec. Przedniej urody gol z woleja sprawił, że 21-latek od razu był na ustach sympatyków Białej Gwiazdy, pokładający w nim olbrzymie nadzieje w sezonie, w którym będąca beniaminkiem Wisła desperacko broniła się przed spadkiem. 10 maja tego samego roku młody napastnik po raz drugi i ostatni w tamtych rozgrywkach wpisał się na listę strzelców. Gol zdobyty w samej końcówce meczu z Widzewem zapewnił krakowskiej drużynie arcyważne dwa punkty - tyle dostawało się wówczas za zwycięstwo.
Utrzymanie na plecach „Dziubka”
Być może w premierowym sezonie Dziubiński nie był najskuteczniejszym zawodnikiem, ale jego dwa trafienia pozwoliły zdobyć zespołowi Aleksandra Brożyniaka 4 oczka. Jak ważne były to punkty, najlepiej niech świadczy fakt, że Biała Gwiazda zajęła ostatnie bezpieczne miejsce w lidze, mając zaledwie trzy oczka więcej od zdegradowanej Pogoni Szczecin. Jak szalony był to sezon najlepiej świadczy fakt, iż inny beniaminek, Ruch Chorzów, został mistrzem Polski, drugi z nich - Stal Mielec -zakończył rozgrywki na piątej lokacie, a ostatni, GKS Jastrzębie powrócił do II ligi.
Kolejne rozgrywki miały być dla Dziubińskiego przełomowe. Faktycznie, statystyki wyglądały lepiej, ale 7 goli w 22 meczach nie robiło jeszcze na „Dziubku” wrażenia. Tylko w dwóch spotkaniach, w których Wiślak zdobywał bramki kończyło się wygraną drużyny, której stery przejął Adam Musiał. 22-latek pokazał się także z dość krnąbrnej strony, gdy w starciu z Zagłębiem Sosnowiec sam wymierzył sprawiedliwość i kopnął Jana Gałuszkę, który bezpardonowo go sfaulował. Efektem tego była jedyna czerwona kartka, jaką „Dziubek” otrzymał w barwach Wisły. Żeby było ciekawiej, ofiara Dziubińskiego… dwa tygodnie później przeszła do Białej Gwiazdy i zadebiutowała, gdy napastnik musiał pauzować za tamto przewinienie.
Oczko króla strzelców
Trener Musiał, który sam czasem wylatywał z boiska za takie akcje, po przymusowej karencji nadal stawiał jednak na „Dziubka”, a ten odwdzięczył się zaufaniem w najlepszy możliwy sposób - w sezonie 1990/1991 zdobył aż 21 goli i został siódmym w historii królem strzelców reprezentującym Białą Gwiazdę. Wisła w dużej mierze dzięki jego trafieniom sensacyjnie zajęła trzecie miejsce w ligowej stawce. Większość strzałów wychowanka Broni Radom wpadało do siatki - a imponujące wrażenie robiła też statystyka jedenastek - na 11 wykonywanych karnych Dziubiński zdobył 10 goli! I gdyby Wiślak choćby jeszcze raz ukłuł Górnika Zabrze, Biała Gwiazda mogłaby grać w pucharach. Wówczas jednak tylko drugi zespół w lidze kwalifikował się do Pucharu UEFA, a zabrzanie, którzy oba mecze z Wisłą zremisowali, wyprzedzili krakowian tylko dzięki lepszemu bilansowi bramkowemu.
Król strzelców gole zdobywał seriami i poszczycić się mógł trzema dubletami i jednym hat-trickiem, w starciu z GKS-em Katowice. Właśnie w tym starciu Wiślaka obserwowali skauci Club Brugge, którzy urzeczeni trójpakiem zdobytym w pół godziny, momentalnie zaczęli negocjacje z włodarzami Białej Gwiazdy. Zgodnie z ówczesnymi przepisami PZPN minimalnym odstępnym za zawodnika poniżej 24 roku życia był milion „zielonych” i tyle ponoć miała otrzymać Wisła. Zakulisowe rozgrywki z Belgami skończyły się transferem do ówczesnego zwycięzcy krajowego pucharu. Łącznie dla Wisły król strzelców sezonu 1990/1991 rozegrał 70 meczów, w których 32-krotnie wpisał się na listę strzelców. Również jeszcze jako Wiślak Dziubiński zadebiutował w reprezentacji narodowej. Jego licznik zatrzymał się w niej na dwóch występach, w których nie udało się pokonać bramkarza.
Historyczny strzelec
Tuż po odejściu do Brugii, Belgowie wrócili do Polski, by zmierzyć się z tym samym GKS-em Katowice w Pucharze Zdobywców Pucharów. Na meczu pojawiło się dużo fanów… Wisły, którzy ku zaskoczeniu szkoleniowca Club Brugge wspierali gości z zagranicy! Wszystko przez „Dziubka”, którego chcieli oficjalnie pożegnać sympatycy Białej Gwiazdy. Ówczesny siedmiokrotny mistrz Belgii wygrał w dwumeczu 4:0 i awansował do kolejnej rundy i zatrzymał się dopiero w półfinale. W kraju Niebiesko-Czarni po raz ósmy wygrali ligę, a nagrodą za to był awans do Ligi Mistrzów - nowego tworu, który miał uczynić rozgrywki europejskie jeszcze ciekawszymi. Tomasz Dziubiński stał się tym samym pierwszym Polakiem, który wystąpił w tych zmaganiach, jako pierwszy zdobył też gola - było to 3 marca 1993 roku w meczu FC Brugge - Glasgow Rangers. „Dziubek” odnalazł się w polu karnym i sytuacyjnym strzałem w prawy róg pokonał Andy’ego Gorama. Potyczkę tę transmitowała polska telewizja - gola rodaka mogli więc widzieć jego fani przed telewizorami.
Po sezonie 1993/1994 Dziubiński przeniósł się do… belgijskiej Białej Gwiazdy, RWD Molenbeek, a następnie został graczem francuskiego Le Mans, występującego w Ligue 2. Po jeszcze jednym epizodzie w Belgii w barwach Verbroedering Geel Tomasz Dziubiński powrócił do Polski, gdzie pograł jeszcze w Mazowszu Grójec, by w wieku 32 lat zawiesić buty na kołku. W kolejnych latach „Dziubek” zajął się pracą trenerską i sędziowską. Jak sam deklarował w jednym z wywiadów, „jest człowiekiem spełnionym”. Tytułu króla strzelców, mistrzostwa Belgii i miana pierwszego strzelca Wisły w Lidze Mistrzów nikt mu nie zabierze. Panie Tomku, gratulujemy i dziękujemy!
Jakub Pobożniak
Biuro Prasowe Wisły Kraków SA
Źródło: wisla.krakow.pl
Suplement: Był niegdyś taki mecz ... (2)
Dodano: 2011-11-13 21:29:03 (aktualizacja: 2011-11-14 16:41:13)
Tomek / WislaLive.pl
9 kwietnia 1989 roku, w 20. kolejce sezonu 89/90 Wisła Kraków zmierzyła się na własnym boisku z drużyną Stali Mielec, ogrywając ją 1-0. Ów mecz w historii Białej Gwiazdy zapisał się nie tylko tym, że krakowianie jedyne trafienie zanotowali już w 1. minucie gry, ale przede wszystkim faktem, iż autorem "złotego gola" okazał się debiutant ... Tomasz Dziubiński.
Popularny "Dziubek" w/w sezon zakończył z bilansem 11 meczów i 2 goli. Kolejny z 7 bramkami w 22 potyczkach. Trzeci (sezon 90/91), i jak się później okazało ostatni, z 21 trafieniami w 29 meczach. Niezwykły bilans strzelecki pomógł Wiśle w wywalczeniu 3. miejsca w lidze, a samemu piłkarzowi w "zgarnięciu" korony "króla strzelców".
Indywidualny sukces Dziubińskiego był w klubie z Reymonta długo oczekiwany. Poprzednio najlepszym snajperem ekstraklasy reprezentującym trójkolorowe barwy został w 1980 roku Kazimierz Kmiecik.
Kim był więc autor nietuzinkowego sukcesu (został w 1991 roku 7. w historii królem strzelców reprezentującym Wisłę)?
Dziubiński - jak pisał w 27. numerze tygodnika "Piłka Nożna" z lipca 1991 roku dziennikarz o sygnaturze (z), czyli prawdopodobnie Zbigniew Mucha - urodził się 8 lipca 1968 roku w Radomiu. Był wychowankiem Broni, a jako zawodnik radomskiego klubu występował w III i II lidze. Powoływano go do reprezentacji Polski U-16, 20 i 21.
W 1989 roku przeszedł w tym samym pionie (milicyjnym) z Broni do Wisły. Początkowo występował w pomocy. Od sezonu 90/91, po sprzedaniu przez Wisłę Kazimierza Moskala do Lecha, w napadzie. Jak skutecznie - widać było po 21 bramkach.
Większość z nich (11) strzelił z rzutów karnych. W tej specjalności był niezawodny. Wyróżniał się także startem do piłki, mocnymi strzałami z obu nóg. Nie miał natomiast nadzwyczajnych warunków fizycznych - słabiej spisywał się zatem w grze głową. 5 lutego 1991 roku zadebiutował w reprezentacji Polski seniorów, w meczu przeciwko Irlandii Północnej. W dalszej części artykułu redaktor przybliżył aspekty pozaboiskowe z życia "Dziubka".
"Żonaty, ma córeczkę Anitę. Cała rodzina mieszka w klubowym hotelu Wisły (jeden pokój). Brak własnego mieszkania jest jedynym powodem, który skłania piłkarza do narzekań. Z tego też względu Dziubiński myśli o zmianie barw, choć kontrakt z Wisłą wiąże go do lipca przyszłego roku. Działacze klubowi nie chcą o tym słyszeć - zauważyć jednak trzeba, iż nie zrobili zbyt wiele, by uregulować sprawy bytowe swego najwartościowszego zawodnika. (...) Król strzelców jeździ małym fiatem".
Przełomowym meczem dla Dziubińskiego i jego kariery okazało się ustrzelenie "hat tricka" GKS-owi Katowice. Trzy jego bramki oglądali bowiem skauci FC Brugge, pilnie poszukujący napastnika. Jak pokazało życie, ich obserwacje zaowocowały "wyjęciem" pana Tomasza z Wisły, za kwotę 1 mln dolarów (zgodnie z ówczesną uchwałą PZPN za piłkarza nie mającego 24 lat zagraniczny kontrahent musiał uiścić minimum właśnie taki przelew).
To, czy tyle Wisła otrzymała, podważa w wydawnictwie na 95-lecie BG Andrzej Gowarzewski. "Ostatecznie do Polski trafiło 600 000, ale do Wisły jeszcze mniej - trzeba było bowiem zapłacić podatek do związku (100 000) i oddać 30% radomskiej Broni, gdyż taki zapis widniał w kontrakcie, gdy piłkarz przenosił się z Radomia do Krakowa".
Po czym dodaje:
"Krakowski snajper furory w Belgii nie zrobił, ale mecze w Lidze Mistrzów zaliczył. Natomiast jesienią 1991 roku piłkarze z Brugii i ich kibice nie mogli się nadziwić w trakcie meczu II rundy PZP z Katowicami na Bukowej. Z Krakowa przyjechała bowiem silna grupa krakowskich szalikowców, by zapamiętale dopingować swojego "Dziubka" i ... belgijską ekipę. Goście nie mogli zrozumieć, dlaczego Polacy nie sympatyzowali z drużyną ze swojego kraju".
(MARCIN)
Źródło: WislaLive.pl
Retro zdjęcie: Tomasz Dziubiński - król strzelców 1991
Czy udało Wam się rozpoznać piłkarza z dzisiejszego retro zdjęcia? To Tomasz Dziubiński - król strzelców sezonu 1990/91 i pierwszy Polak, który zdobył gola w Lidze Mistrzów!
10.04.2020r.
HistoriaWisly.pl
HistoriaWisly.pl
Dziubiński urodził się w 1968 roku w Radomiu. Grając w tamtejszej Broni zwrócił na siebie uwagę piłkarskich skautów. Różne kluby czyniły starania, ale ostatecznie to Wisła w połowie sezonu 1988/89 sprowadziła utalentowanego młodzieńca do Krakowa i Dziubiński dołączył do zespołu Białej Gwiazdy.
Jego debiut miał miejsce w V kolejce rundy rewanżowej. Wisła zaczęła wiosnę słabo i po dwóch remisach i dwóch porażkach znalazła się niebezpiecznie blisko strefy spadkowej. Zespół potrzebował punktów i trener Aleksander Brożyniak zdecydował się na roszady w ofensywie. „Debiutant tajną bronią trenera” - pisało po meczu Echo Krakowa. Dziubiński bowiem już w 45. sekundzie wyjazdowego spotkania ze Stalą Mielec pokonał bramkarza gospodarzy. Okazało się to jedynym trafieniem tego dnia, a kibice od razu poczuli sporą sympatię do nowego piłkarza.
Talent Dziubińskiego eksplodował w sezonie 1990/91. „Dziubek” bardzo regularnie trafiał wtedy do siatki - zdobył 11 bramek z gry. Na dodatek dał się poznać jako znakomity wykonawca rzutów karnych. Białej Gwieździe przyznano w całym sezonie 11 takich stałych fragmentów gry, a Dziubiński 10 z nich zamienił na gole. 21 trafień w 29 spotkaniach dało napastnikowi Wisły koronę króla strzelców. Na dodatek dorobek indywidualny miał przełożenie na sukces całego zespołu, a to przecież w sportach drużynowych najistotniejsze. Dziubiński bowiem poprowadził Wisłę do sensacyjnego 3. miejsca w lidze!
Dodajmy, że był to okres transformacji ustrojowej, a więc czas dla polskich klubów sportowych bardzo wymagający - zmieniały się reguły funkcjonowania zawodowego sportu i wiele drużyn miało trudności organizacyjno-finansowe. Podobnie było w przypadku Wisły. Dość powiedzieć, że najlepszy strzelec drużyny mieszkał z rodziną w jednopokojowym mieszkaniu w klubowym hotelu, a jeździł małym fiatem. Nic więc dziwnego, że gdy pojawiło się zainteresowanie Dziubińskim ze strony zagranicznych klubów, to transfer - ku zadowoleniu wszystkich stron - szybko sfinalizowano. Dla snajpera Wisły wyjazd na zachód był okazją do awansu sportowego i był też bardzo korzystny finansowo. Pamiętajmy, że jeszcze do niedawna piłkarze na wyjazd z Polski musieli czekać do osiągnięcia określonego wieku. Teraz granice otworzyły się przed młodymi zawodnikami i czekały na nich ekscytujące możliwości rozwoju kariery. Z drugiej strony dla Wisły transfer zawodnika za dewizy stanowił niezwykle cenny element w układaniu - czy raczej łataniu - klubowego budżetu.
Tomasz Dziubiński wyjechał do Belgii, do drużyny Club Brugge. Na pobyt w tym zespole przypadają największe sukcesy jego sportowej kariery. W 1992 roku Dziubiński został mistrzem Belgii, w kolejnym roku sięgnął po Superpuchar tego kraju, grał też w europejskich pucharach. Co ciekawe, jesienią 1991 roku los skojarzył Brugię z GKS Katowice - na to spotkanie pojechała na Śląsk znaczna grupa kibiców Wisły. W trakcie meczu dopingowali oczywiście… drużynę gości i swojego ulubieńca. Dziubiński w jeden szczególny sposób zapisał się w historii polskiej piłki nożnej - jako pierwszy zawodnik z naszego kraju zdobył bramkę w Lidze Mistrzów. Miało to miejsce 3 marca 1993 roku, w 42 minucie meczu Brugge z Glasgow Rangers. Jeden ze szkockich obrońców zbyt krótko wybił piłkę i ex-Wiślak z około 16 metrów uderzył tuż przy słupku, obok bezradnego bramkarza (ostatecznie mecz zakończył się remisem 1:1).
Dziubiński jeszcze przez kilka kolejnych lat występował w Belgii i Francji (w znanych Wiśle z pucharowych rywalizacji w latach 70. RWD Molenbeek, Le Mans, Verbroedering Geel), po czym dość wcześnie zakończył profesjonalną karierę. W dużym stopniu przyczyniły się do tego kontuzje, wynikające z dużych obciążeń treningowych nakładanych na niego przez całą karierę, począwszy od drużyn młodzieżowych (w polskiej II lidze Dziubiński debiutował tuż po 15 urodzinach). Dziubiński pozostał jednak przy piłce - w roli sędziego i trenera pracuje w niższych ligach i czerpiąc z tego dużo satysfakcji.
Źródło: wisla.krakow.pl
Historia występów w barwach Wisły Kraków
Podział na sezony:
Sezon | Rozgrywki | M | 0-90 | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1988/1989 | Ekstraklasa | 11 | 7 | 4 | 2 | |||
1988/1989 | Puchar Intertoto | 6 | 4 | 2 | 1 | |||
1989/1990 | Ekstraklasa | 22 | 19 | 3 | 7 | 1 | 1 | |
1989/1990 | Puchar Polski | 1 | 1 | 1 | ||||
1990/1991 | Ekstraklasa | 29 | 25 | 4 | 21 | 1 | ||
1990/1991 | Puchar Polski | 1 | 1 | |||||
Razem | Ekstraklasa (I) | 62 | 51 | 11 | 30 | 2 | 1 | |
Puchar Intertoto (IT) | 6 | 4 | 2 | 1 | ||||
Puchar Polski (PP) | 2 | 2 | 1 | |||||
RAZEM | 70 | 57 | 13 | 32 | 2 | 1 |
Lista wszystkich spotkań:
Ilość | Roz. | Data | Miejsce | Przeciwnik | Wyn. | Zm. | B | K |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. (1) | I | 1989.04.09 | Dom | Stal Mielec | 1-0 | |||
2. (2) | I | 1989.04.15 | Wyjazd | Pogoń Szczecin | 1-1 | |||
3. (3) | I | 1989.04.22 | Dom | Ruch Chorzów | 1-4 | |||
4. (4) | I | 1989.05.10 | Wyjazd | Widzew Łódź | 2-1 | |||
5. (5) | I | 1989.05.14 | Dom | Górnik Zabrze | 1-0 | |||
6. (6) | I | 1989.05.20 | Wyjazd | Olimpia Poznań | 0-3 | |||
7. (7) | I | 1989.05.24 | Dom | Śląsk Wrocław | 0-5 | |||
8. (8) | I | 1989.06.07 | Wyjazd | Górnik Wałbrzych | 1-2 | |||
9. (9) | I | 1989.06.11 | Dom | Szombierki Bytom | 3-0 | |||
10. (10) | I | 1989.06.17 | Wyjazd | GKS Katowice | 0-1 | |||
11. (11) | I | 1989.06.21 | Dom | ŁKS Łódź | 4-1 | |||
12. (1) | IT | 1989.07.05 | Wyjazd | Hapoel Petah Tikva | 2-1 | |||
13. (2) | IT | 1989.07.08 | Wyjazd | Beitar Tel Aviv | 2-2 | |||
14. (3) | IT | 1989.07.12 | Wyjazd | Sparta Praga | 0-3 | |||
15. (4) | IT | 1989.07.15 | Dom | Hapoel Petah Tikva | 0-3 | |||
16. (5) | IT | 1989.07.19 | Dom | Beitar Tel Aviv | 4-0 | |||
17. (6) | IT | 1989.07.22 | Dom | Sparta Praga | 3-3 | |||
18. (12) | I | 1989.08.02 | Dom | Zagłębie Sosnowiec | 1-2 | |||
19. (13) | I | 1989.08.26 | Dom | Jagiellonia Białystok | 1-1 | |||
20. (1) | PP | 1989.08.30 | Wyjazd | Polonia Bytom | 2-0 | |||
21. (14) | I | 1989.09.02 | Wyjazd | GKS Katowice | 1-2 | |||
22. (15) | I | 1989.09.16 | Wyjazd | Lech Poznań | 0-2 | |||
23. (16) | I | 1989.09.23 | Dom | Stal Mielec | 2-1 | |||
24. (17) | I | 1989.10.01 | Wyjazd | Górnik Zabrze | 0-2 | |||
25. (18) | I | 1989.10.14 | Dom | Widzew Łódź | 1-0 | |||
26. (19) | I | 1989.10.28 | Wyjazd | Motor Lublin | 0-2 | |||
27. (20) | I | 1989.11.04 | Dom | Ruch Chorzów | 3-0 | |||
28. (21) | I | 1989.11.19 | Wyjazd | Legia Warszawa | 3-0 | |||
29. (22) | I | 1989.11.25 | Dom | Zagłębie Lubin | 2-1 | |||
30. (23) | I | 1990.03.04 | Dom | Olimpia Poznań | 1-1 | |||
31. (24) | I | 1990.03.11 | Wyjazd | Zagłębie Sosnowiec | 1-2 | |||
32. (25) | I | 1990.04.04 | Wyjazd | Jagiellonia Białystok | 3-0 | |||
33. (26) | I | 1990.04.08 | Dom | GKS Katowice | 0-0 | |||
34. (27) | I | 1990.04.14 | Dom | Lech Poznań | 1-1 | |||
35. (28) | I | 1990.04.22 | Wyjazd | Stal Mielec | 1-2 | |||
36. (29) | I | 1990.04.28 | Dom | Górnik Zabrze | 0-1 | |||
37. (30) | I | 1990.05.01 | Wyjazd | Widzew Łódź | 1-1 | |||
38. (31) | I | 1990.05.12 | Dom | Motor Lublin | 1-1 | |||
39. (32) | I | 1990.05.26 | Dom | Legia Warszawa | 0-0 | |||
40. (33) | I | 1990.05.30 | Wyjazd | Zagłębie Lubin | 1-1 | |||
41. (34) | I | 1990.07.28 | Wyjazd | Legia Warszawa | 0-0 | |||
42. (35) | I | 1990.08.05 | Dom | Hutnik Kraków | 1-1 | |||
43. (36) | I | 1990.08.12 | Dom | Górnik Zabrze | 1-1 | |||
44. (37) | I | 1990.08.18 | Wyjazd | Zagłębie Sosnowiec | 4-2 | |||
45. (2) | PP | 1990.08.24 | Wyjazd | Zagłębie Wałbrzych | 2-3 | |||
46. (38) | I | 1990.08.26 | Dom | Śląsk Wrocław | 3-0 | |||
47. (39) | I | 1990.09.02 | Wyjazd | Zawisza Bydgoszcz | 0-0 | |||
48. (40) | I | 1990.09.12 | Dom | Zagłębie Lubin | 1-1 | |||
49. (41) | I | 1990.09.15 | Wyjazd | ŁKS Łódź | 1-0 | |||
50. (42) | I | 1990.09.22 | Dom | Motor Lublin | 1-1 | |||
51. (43) | I | 1990.09.29 | Wyjazd | Igloopol Dębica | 0-1 | |||
52. (44) | I | 1990.10.06 | Dom | Olimpia Poznań | 0-0 | |||
53. (45) | I | 1990.10.20 | Wyjazd | Lech Poznań | 0-0 | |||
54. (46) | I | 1990.10.27 | Dom | Ruch Chorzów | 5-2 | |||
55. (47) | I | 1990.11.03 | Wyjazd | GKS Katowice | 2-0 | |||
56. (48) | I | 1990.11.18 | Dom | Stal Mielec | 3-0 | |||
57. (49) | I | 1991.03.10 | Dom | Legia Warszawa | 0-0 | |||
58. (50) | I | 1991.03.16 | Wyjazd | Hutnik Kraków | 2-0 | |||
59. (51) | I | 1991.03.23 | Wyjazd | Górnik Zabrze | 2-2 | |||
60. (52) | I | 1991.04.06 | Wyjazd | Śląsk Wrocław | 0-0 | |||
61. (53) | I | 1991.04.20 | Dom | Zawisza Bydgoszcz | 3-0 | |||
62. (54) | I | 1991.05.04 | Wyjazd | Zagłębie Lubin | 1-3 | |||
63. (55) | I | 1991.05.11 | Dom | ŁKS Łódź | 0-0 | |||
64. (56) | I | 1991.05.18 | Wyjazd | Motor Lublin | 1-1 | |||
65. (57) | I | 1991.05.22 | Dom | Igloopol Dębica | 4-1 | |||
66. (58) | I | 1991.05.26 | Wyjazd | Olimpia Poznań | 3-1 | |||
67. 59(0) | I | 1991.06.01 | Dom | Lech Poznań | 3-3 | |||
68. (60) | I | 1991.06.08 | Wyjazd | Ruch Chorzów | 2-3 | |||
69. (61) | I | 1991.06.15 | Dom | GKS Katowice | 5-1 | |||
70. (62) | I | 1991.06.19 | Wyjazd | Stal Mielec | 3-2 |
Mecze w Reprezentacji Polski
Tomasz Dziubiński wystąpił dwa razy w Reprezentacji Polski, nie strzelił jednak bramki. W 1991, jako piłkarz Wisły, grał w drugiej połowie przegranego meczu z Irlandią Północną. Do Kadry powrócił dwa lata później, już jako piłkarz Club Brugge: zaliczył 90 minut w wygranym spotkaniu Polska-Finlandia.
- 1991.02.05 Irlandia Północna – Polska 3:1, (od 46 minuty), mecz towarzyski
- 1993-04-13 Polska-Finlandia 2:1, mecz towarzyski
Pogrubiono występ Dziubińskiego jako Wiślaka.
Galeria
W drużynie Wisły w w roku 1989. |
|||
Autograf z kolekcji Jerzego Michalskiego |
|||
Autograf z kolekcji Jerzego Michalskiego |
Doniesienia prasowe
Gazeta Krakowska. 1989, nr 199 (28 VIII) nr 12604
TOMASZ DZIUBIŃSKI: Jeśli Wisła porozumie się z Bronią - zostaję w
TOMASZ DZIUBIŃSKI ma 21 lat. Jest wychowankiem i jeszcze zawodnikiem Broni Radom, do października tego roku odbywa służbę wojskową grając w krakowskiej Wiśle.
W narodowych reprezentacjach juniorów i młodzieżowej rozebrał ponad 40 spotkań. Spotkanie z Jagiellonią było Jego 13 meczem w ekstraklasie w barwach Wisły.. Mimo tak krótkiego stażu w lidze stał się ulubieńcem krakowskiej publiczności.
— Wystąpił Pan przeciwka Jagiellonii po dłuższej przerwie spowodowanej kontuzja.
Czy noga jest już w pełni sprawna? — Tym razem rzeczywiście wszystko jest już w porządku.
Noga nie boli i mogłem zagrać pełne 90 minut. Stłuczenia mięśnia czwórgłowego doznałem w meczu o Puchar Intertoto z Beitarem. Wydawało mi się, że nie jest to znów aż tak ciężka. kontuzja i na własna prośbę zagrałem w meczu ligowym z Zagłębiem Sosnowiec. Wprawdzie strzeliłem gola z karnego, ale na druga wołowe nie dałem już rady wyjść na boisko. Okazało się, że uraz jest poważniejszy i stąd dłuższa przerwa. — Październik już blisko, a wraz z nim koniec Pańskiej służby wojskowej. Czy Tomasz Dziubiński zostaje w Krakowie, czy też będzie; grał w III ligowej Broni? — Jedno jest pewne, nadal będę grał w ekstraklasie. -Bardzo bym chciał zostać w Krakowie. W grudniu zakładam rodzinę, moja sympatia Iwona dobrze się czujemy w tym miesicie i chcemy wspólnie ułożyć sobie tutaj życie. Rozmawiałem Już na ten temat z działaczami Wisły. Propozycje przedstawione przez kierownictwo sekcji piłki nożnej, jeżeli tylko zostaną spełnione na czas, w pełni mnie satysfakcjonują. Teraz wszystko zależy od tego czy Wisła dojdzie do porozumienia z radomska Bronią.
— Kibice są mocno zaniepokojeni pogłoskami jakoby bliżsi sfinalizowania transferu byli działacze Ruchu czy GKS Katowice...
— Jak mi przekazano z Radomia, do mojego macierzystego klubu zgłosiło się kilka zespołów I-ligowych. które chętnie widziałyby mnie w swoich składach. Ja. podkreślam, chciałbym zostać w Wiśle. Teraz dużo zależy od tego jak sprawę w Radomiu będą załatwiać działacze z Krakowa i jak do ich propozycji ustosunkuje sin Broń. Czekam już-dwa miesiące na to by sprawa została załatwiona między, klubami, na razie wszystko się przeciąga i nie dostałem jeszcze żadnej wiążącej odpowiedzi.
— O jakiego zawodnika „biją się” zespoły ekstraklasy, czy mógłby Pan przedstawić swoje zalety i wady? - Jestem ambitny i chciałbym wiele w piłce osiągnąć.
Każdy przecież marzy choćby b pokazaniu się w europejskich pucharach. Dziś moja mocna strona jest gra ofensywna, natomiast bardzo często gubię się w destrukcji i nieraz koledzy musza- -naprawiać moje Wtedy.. Na szczęście wiedza o moich brakach grający blisko mnie Wojtowicz i Bożek, często właśnie oni ratują sytuacje. Z nimi najlepiej układa mi się współpraca na boisku.
— Długo uczy się Pan grać w piłkę? — Od 1978 roku i niemal przez cały czas pod okiem świetnego szkoleniowca Tadeusza Muca. W pierwszym zespole seniorów Broni zadebiutowałem gdy miałem 15 lat. graliśmy wówczas w HI lidze. Potem był awans do II ligi no i teraz z Wisłą gram wśród najlepszych polskich zespołów. Uważam, że mój obecny zespół stać na wiele, szkoda; że -nie udało się nam trochę wzmocnić. Jest w naszym zespole wielu młodych, dobrych graczy, ale za mało jest rutyniarzy, cd których moglibyśmy się uczyć. Myślę jednak, że stać nas na zajęcie miejsca w środku tabeli, no może gdzieś około dziesiątego.
— Co z dotychczasowej, krótkiej kariery I-ligowca najbardziej utkwiło Panu w pamięci? — W ekstraklasie rozegrałem 13 spotkań i strzeliłem 3 bramki. Najmilej wspominam debiut ze Stała Mielec. już w 1 min. strzeliłem gała. To było cudowne. Ale żeby nie wpadać w zbytnie samouwielbienie. to -zaraz po tym meczu najbardziej utkwiła mi w pa mięci kieska na własnym boisku ze Śląskiem. Nigdy wcześniej -nie przeżyłem meczu, w którym moja drużyna została tak .obita”.
— Życzę Panu, aby grając nadal w Wiśle nie musiał Tomasz Dziubiński przeżywać wraz z kolegami takich klęsk.
Dziękuję za rozmowę: JANUSZ KOZIOŁ
Gazeta Krakowska. 1989, nr 207 (6 IX) nr 12612
Dziubiński zostaje w Wiśle
Definitywnie rozstrzygnięta została sprawa Bogdana Dziubińskiego. Jak poinformował nas zastępca dyrektora ds. piłki nożnej w Wiśle Kazimierz Bielecki, piłkarz ten po zakończeniu służby wojskowej pozostaje definitywnie w krakowskim klubie Wisła pozyskała też innego utalentowanego piłkarza, 20-Ietniego Sławomira Przytułę z Mławianki, który debiutował już grając 45 minut w Katowicach.
Zobacz też