Mecze towarzyskie 1949 (piłka nożna)

Z Historia Wisły

poprzedni sezon Rozgrywki w tym sezonie następny sezon
Wszystkie mecze, I Liga, Mecze towarzyskie międzynarodowe, Mecze towarzyskie i sparingi, Rezerwy
Juniorzy
Kadra Statystyki Spis Sezonów


Mecze towarzyskie
rozgr. data gdzie przeciwnik wynik strzelcy
TK 1949.02.20 wyjazd Błękitni Kielce 4:3 (2:0) Mieczysław Gracz, Józef Kohut, Józef Mamoń i Mieczysław Rupa.
TK 1949.02.27 wyjazd Fablok Chrzanów 12:0 (4:0) Józef Kohut 5, Mieczysław Gracz 4, Józef Mamoń 3.
TK 1949.03.13 wyjazd Skra Częstochowa 9:1 (3:1) Józef Kohut 4, Mieczysław Rupa 2, Mieczysław Gracz 2, Józef Mamoń
TK 1949.03.28? wyjazd Gwardia Kalisz 3:1 Józef Kohut 2, Mieczysław Gracz.
TK 1949.05.01 wyjazd Reprezentacja Miechowa 3:3 (3:1) Tomara, Wiesław Gamaj, Czech
TK 1949.05.03 wyjazd Skra Częstochowa 4:4 (0:4) Mieczysław Dudek, Mieczysław Szczurek, Wapiennik, Zbigniew Kotaba
1949.05.07 wyjazd Zagłębie Sosnowiec 1:5 (0:2) Mieczysław Szczurek
TK 1949.07.12 wyjazd Spójnia Olsztyn 2:2
TK 1949.08.21 wyjazd Piast Gliwice 3:0 (2:0) Kazimierz Cisowski, Mieczysław Rupa, Józef Kohut
TK 1949.08.07 wyjazd Gwardia Kalisz 3:1
TK 1949.08.2? dom Gwardia Rzeszów 3:0 (1:0)
TK 1949.09.1? wyjazd Reprezentacja Bielska 5:3 (2:1)
TK 1949.09.11 wyjazd Reprezentacja Nowego Targu 5:1 (1:1)
TK 1949.10.02 dom Reprezentacja LZS 4:2 (1:1) Mieczysław Rupa 2, Zbigniew Jaskowski 2
TK 1949.10.09? wyjazd Gwardia Katowice 2:1 (1:0) Roman Abraham Wohlfeiler, Antoni Rogoza?
TK 1949.11.27 dom Lech Poznań 3:2 (1:0) Kazimierz Cisowski 10', 71', Józef Kohut 68'
TK 1949.12.04 wyjazd Górnik Wałbrzych 3:2 (0:0) Pawełczyk sam., Wiesław Gamaj i Zbigniew Kotaba.
TK 1949.12.04 wyjazd Ślęza Wrocław 7:0 (5:0) Zbigniew Jaskowski 3, Józef Kohut 2, Kazimierz Cisowski i Stanisław Flanek z k.
TK 1949.12.08 wyjazd Garbarnia Kraków 2:3 (1:1) Zbigniew Jaskowski i Władysław Giergiel.


Spis treści

Relacje prasowe

Sport. 1949, nr 20

1949.03.03

WISŁA KRAKÓW GOŚCI W OLKUSZU

SOSNOWIEC. Beniaminek klasy A Zagłębiowskiego OZPN-u TUR Olkusz, rewelacja ubiegłego sezonu, gości u siebie w dniu 6 marca 1949 r.

ligową drużynę Wisła Kraków w-mistrza Polski na rok 1948.

Spotkanie to odbędzie się stadionie Miejskim pod Czarną Górą w Olkuszu, o godz. 15-tej.

Gazeta Krakowska. 1949, nr 20 (6 III)

OLKUSZ Gwardia — Wisła — TUR spotkanie piłki nożnej


Mecz WISŁA—OM TUR (Olkusz) odwołany KRAKÓW. Mecz piłkarski „Wisła" — OMTUR (Olkusz), który miał być rozegrany w niedzielę, 6 bm., w Olkuszu został odwołany z powodu zasp śnieżnych

Gazeta Krakowska. 1949, nr 46 (1 IV)

Dziś mecz CRACOVIA-Wisła

Ze względu na to, że w najbliższą niedzielę Cracovia grać będzie z AKS-em a Wisła z Polonią warszawską o mistrzostwo klasy państwowej, obi® drużyna krakowskie doceniając wagę niedzielnych meczy, postanowiły rozegrać w dniu dzisiejszym (piątek) na boisku Cracovii przy Al. Focha sparringowe spotkanie w piłce nożnej.

Mecz ten zapowiada się niezwykle ciekawie i z pewnością ściągnie na boisko licznych zwolenników obu drużyn, którzy będą podziwiać piękną grę swych pupilów, Początek o godz. 16.


Gazeta Krakowska. 1949, nr 47 (2 IV)

Szereg czasopism zamieścił komunikaty prima-aprilisowe, mijające się coś nie coś z prawdą.

Nasz dział sportowy poda! wiadomość o mającym się odbyć meczu Wisła—Cracovia w dniu 1 kwietnia. Oczywiście mecz nie doszedł do skutku, ale wielu naszych Czytelników biorąc żart prima aprilisowy za notatkę autentyczną, udało się no boisko Cracovii. chcąc zobaczyć „świętą wojnę".

Będą musieli zaczekać jeszcze dwa miesiące na pojedynek „odwiecznych rywalek", ile spacer jaki odbyli po całodziennej pracy na pewno im nie zaszkodził.

Sport. 1949, nr 58

1949.07.18

„KOLEJARZ” (OLSZTYN) 6:1 (4:1)

OLSZTYN. Krakowska „Wisła” rozegrała w Olsztynie towarzyskie spotkanie piłkarskie z mistrzem okręgu olsztyńskiego — „Kolejarzem”. Mecz zakończył się zwycięstwem gości w stosunku 6:1 (4:1)

Echo Krakowskie. 1949, nr 197 (23/24 VII) nr 1201

‎‎‎

Reprez. Wojska 4:1 (1:1)


Rozegrany w ramach Święta Od.

rodzenia w Warszawie mecz piłkarski na stadionie Wojska Polskiego pomiędzy drużynami Gwardii Kraków, a reprezentacją Wojska Polskiego, zakończył się wysokim i w pełni zasłużonym zwycięstwem gości w stosunku 4:1 (1:1).

Gwardia-Wisła wystąpiła w swym normalnym składzie z Cisowskim, Graczem, Kohutem i Mamoniem na czele. Był to zespół wyrównany, zgrany i simy. W drużynie nie było specjalnie słabych punktów. Na wyróżnienie zasługują obaj Skrzydłowi: Mamoń i Cisowski, których dobry bieg, strzał i drybling przysporzyły wiele kłopotów gospodarzom.

Reprezentacja Wojaka Polskiego oparta była przeważnie na zawodnikach warszawskiej Legii, uzupełniona jedynie: Millerem, Dwernickim i Jędrzejczakiem.

Grę rozpoczyna Wisła, demonstrując ładne zagrania i strzały na bramkę. Strzela Kohut, Mamoń, Gracz, bramkarz wojskowych jest ciągle zatrudniony. Zaraz na początku meczu w wyniku ataków Gwardii w 10 min. pada pierwsza bramka dla Wisły, zdobyta z anemicznego strzału Mamonia. Bramka ta kompromituje Skromnego.

W 30 min. Mordarski bije rzut wolny, piłka trafia w nogę Szczurka i zmieniając kierunek wpada do siatki.

Po przerwie linie defensywne Reprez. Wojska przeciążone pracą w pierwszej części gry, nie mogą sprostać zadaniu, toteż Wisła uzyskuje coraz widoczniejszą przewagę.

Druga bramka dla Wisły pada w 15 min. Pod koniec spotkania gra zamienia się w oblężenie bramki Skromnego i dalsze bramki padają ze strzałów Kohuta i Gracza.


Sport. 1949, nr 60

1949.07.25

WARSZAWA. Rozgrywane rokrocznie w dniu Święta Odrodzenia zawody piłkarskie o puchar Prezydenta Rzeczypospolitej pomiędzy reprezentacjami Milicji i Wojska przyniosły w tym roku ponowne zwycięstwo Milicji w stosunku 4:1.

Warto przypomnieć, że w 1948 roku Milicja zwyciężyła 4:0.

W tym roku barw Milicji bronili za wodnicy Gwardii — Wisły z Krakowa. Reprezentacja wojskowa składała się w większości z zawodników Legli.

Padający przez cały czas zawodów deszcz przyczynił się do obniżenia poziomu gry Nie walczono zbyt ostro, toteż mimo śliskiego terenu nie obserwowaliśmy dużej ilości upadków i fouli.

Najlepszym graczem na boisku był Mamoń. Wyróżniał on się z całości dzięki swej szybkości i bojowości w akcjach. Każde zagranie lewą stroną ataku Milicji nosiło w, sobie zarodek bramki.

Mamon był właściwym sprawcą wszystkich czterech bramek. strzelonych przez „gwardzistów”. Pierwszą zdobył z dalszej odległości zresztą z niemałą pomocą. Skromnego, Drugą bramkę zdobył po pięknym salowym raidzie, Trzecią strzelił Kohut z podania Mamonia. ą czwartą Gracz również z podania Mamonia.

Jako całość Gwardia była zespołem lepszym, lepiej przygotowanym kondycyjnie i technicznie bardziej wyrobionym.

Wojsko nie było reprezentowane wyłącznie przez zawodników Legli.

Widzieliśmy parę nowych twarzy, niestety nic nowego zawodnicy cl nie pokazali nie wybijając się ponad przeciętność W ataku ze skrzydłowych lepszym był Sąsiadek. Górski był w swojej normalnej formie. Walko od ostatniego meczu ligowego jakby trochę się poprawił, zagrywał dokładniej i dłużej wytrzymał niezbyt ostre tempo. Formacje defensywne były słabe, a spad! na nie ciężki obowiązek przeciwstawienia się najlepszemu atakowi klubowemu, jakim jest atak Gwardii Wisły, Skromny poza pierwszą bramką nie grał źle. Po puszczeniu, pierwszej bramki na skutek śliskości piłki starał się strzały raczej piąstkować niż łapać co nie było jednak zawsze skuteczne.

Do zawodów drużyny wystąpiły w następujących składach: WOJSKO: Skromny Jędrzejczuk, Serafin (Waksman) Waśko, Bartosz, Milczanowski, Sąsiadek. Dwernicki, (Ryś) Górski, Ryś (Olejnik), Mordarski.

MILICJA: Jurowicz Flanek, Dudek Wapiennik. Szczurek. Legutko, Cisowski, Gracz. Kohut, Rupa, Mamoń.

Bramki zdobyli dla Milicji Mamoń w 7 i 87 minucie Kohut w 89 min, 1 Gracz w 78. Dla Wojska: samobójcza (ze strzału Szczurka).



http://buwcd.buw.uw.edu.pl/e_zbiory/ckcp/p_sportowy/1949/nr059/directory.djvu strona 3 - Wisła jako reprezentacja MO wygrywa z reprezentacja WP 4:1 o Puchar Prezydenta.