Lechia Gdańsk
Z Historia Wisły
HERB:
| Podstawowe dane: | ||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Spis treści |
Mecze pierwszej drużyny Wisły z pierwszą drużyna Lechii
Bilans wszystkich meczów
| Mecze | Z-R-P | Bramki | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Łącznie | D | W | N | Łącznie | D | W | N | Łącznie | D | W | N | |
| Ekstraklasa | 40 | 20 | 20 | 0 | 21-8-11 | 15-2-3 | 6-6-8 | 0-0-0 | 68-36 | 44-15 | 23-21 | 0-0 |
| II liga | 4 | 2 | 2 | 0 | 2-1-1 | 2-0-0 | 0-1-1 | 0-0-0 | 6-4 | 5-1 | 1-3 | 0-0 |
| Puchar Polski | 6 | 3 | 3 | 0 | 2-1-3 | 0-0-3 | 2-1-0 | 0-0-0 | 5-6 | 1-5 | 4-1 | 0-0 |
| Puchar Ligi | 2 | 1 | 1 | 0 | 0-1-1 | 0-1-0 | 0-0-1 | 0-0-0 | 2-4 | 2-2 | 0-2 | 0-0 |
| Towarzyskie | 2 | 0 | 1 | 1 | 1-1-0 | 0-0-0 | 1-0-0 | 0-1-0 | 6-5 | 0-0 | 3-2 | 3-3 |
| Razem | 54 | 26 | 27 | 1 | 26-12-16 | 17-3-6 | 9-8-10 | 0-1-0 | 87-55 | 52-23 | 31-29 | 3-3 |
- Najwyższe zwycięstwo: 5:1 i 4:0 (w dwóch meczach: 1 i 2)
- Najwyższa porażka: 1:3 (w dwóch meczach: 1 i 2) i 0:2 (w pięciu meczach: 1, 2, 3, 4 i 5)
- Wszystkie mecze: ZOBACZ
Uwagi:
- W jednym meczu towarzyskim Lechia wystąpiła pod szyldem Lechii/Polonii Gdańsk.
Strzelcy bramek
Uwaga:
- Dodatkowo jedną bramkę strzelił Zbigniew Kotaba lub Wiesław Gamaj.
Mecze pierwszej drużyny Wisły z rezerwową drużyna Lechii
Bilans wszystkich meczów
| Mecze | Z-R-P | Bramki | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Łącznie | D | W | N | Łącznie | D | W | N | Łącznie | D | W | N | |
| Puchar Polski | 1 | 0 | 1 | 0 | 1-0-0 | 0-0-0 | 1-0-0 | 0-0-0 | 3-0 | 0-0 | 3-0 | 0-0 |
| Razem | 1 | 0 | 1 | 0 | 1-0-0 | 0-0-0 | 1-0-0 | 0-0-0 | 3-0 | 0-0 | 3-0 | 0-0 |
Strzelcy bramek
| Liczba goli | Zawodnicy |
|---|---|
| 2 | Paweł Brożek |
| 1 | Tomas Jirsak |
Piłkarze i trenerzy obu klubów
| Lp. | Zawodnik | Wisła | Lechia |
|---|---|---|---|
| 1. | Mieczysław Dudek | 1948-1951, 1954-1956 | 1952 |
| 2. | Tadeusz Miksa | 1954-1955 | 1952-1953 |
| 3. | Mieczysław Dudek | 1948-1951, 1954-1956 | 1952 |
| 4. | Zenon Małek | 1985-1991 | 1984-1985 |
| 5. | Dariusz Wójtowicz | 1986-1993 | 1976-1986 |
| 6. | Łukasz Surma | 1994-1998 | 2009-2013 |
| 7. | Łukasz Nawotczyński | 2000-2001, 2003-2004 | 1999 |
| 8. | Jacek Paszulewicz | 2002-2003, 2005-2006 | 1998-1999 |
| 9. | Marek Zieńczuk | 2004-2009 | 1996-1999 |
| 10. | Tomasz Dawidowski | 2005-2009 | 1994-1998, 2009 |
| 11. | Zbigniew Krawczyk | 1964-1975 | 1975-1979 |
| 12. | Piotr Brożek | 2001-2011 | 2012-2013 |
| Lp. | Trener | Wisła (lata tre.) | Lechia (lata tre.) |
|---|---|---|---|
| 1. | Adam Musiał | 1989, 1990-1992 | 1992-1993 |
| 2. | Wojciech Łazarek | 1997-1998, 2000 | 1974-1975, 1984-1986 |
| 3. | Michał Probierz | 2012 | 2013- |
Biało - zielona Solidarność
(...) W latach 1970-80 ukształtowało sie ostatecznie nieformalne środowisko kibiców, które w późniejszych latach nazwano szalikowcami, kibolami fanatykami czy jeszcze inaczej.
W okresie tym podobne zjawisko zaobserwowano także w innych dużych miastach wśród piłkarskiej widowni. Wielbiciele Lechii Gdańsk już wtedy wyróżniali się zakładając w 1973 roku pierwszy w Polsce "Klub Kibica". Inicjatorem tego przedsięwzięcia był znany później opozycjonista i dziennikarz Tomasz Wołek. Pierwszym prezesem klubu został Grzegorz Popielarz, w późniejszych latach aktywny działacz studencki, a wiceprezesem Donald Tusk.
W pamięci gdańskich kibiców z lat siedemdziesiątych utkwiło kilka wydarzeń, w których wyraźnie pojawiły się antypaństwowe (antykomunistyczne) akcenty.
Pierwsze takie zjawisko miało miejsce w rundzie wiosennej 1971 roku, kiedy Lechia walczyła o wejście do II ligi. O awansie miał zadecydować wyjazdowy mecz z Lechem Poznań, na który udało się ponad 1000 kibiców biało-zielonych. Spotkanie to po latach wspomina Mirosław Rybicki: "Podczas tego meczu sektory zajmowane przez kibiców Lechii były ściśle obstawione przez uzbrojone oddziały milicji. Atmosfera była bardzo napięta. Milicja urządziła swoistą antygdańską demonstrację siły. Nie chodziło o pilnowanie niesfornych kibiców, ale o zastraszenie fanów z Gdańska. Naszą odpowiedzią było wielokrotne skandowanie "Powtórzmy Grudzień". Po wydarzeniach z grudnia 1970 roku była to jedna z pierwszych dużych demonstracji antymilicyjnych.
Kolejna miała miejsce miejsce w roku 1974. Kibice Lechii podczas wyjazdowego meczu ze Stomilem Olsztyn, na widok zmasowanych oddziałów ZOMO na stadionie ponownie zaczęli krzyczeć "Powtórzmy Grudzień". Po meczu doszło do regularnych zamieszek i walk z milicją.
Trzecie wydarzenie miało miejsce rok później podczas potyczki z Widzewem w Gdańsku. Znowu był to mecz o awans do ekstraklasy. Padł wówczas remis 1:1, który niestety dawał promocję łódzkiej drużynie. Pod koniec zawodów piłkarskich milicja skatowała na oczach tysięcy młodego chłopaka, który wdarł się w pewnym momencie na płytę stadionu. Po spotkaniu doszło do wielogodzinnych walk z milicją. Ze stadionu przeniosły się one także na miasto. Pojawiły się antypereleowskie okrzyki, a milicja stawała się coraz bardziej znienawidzonym przez gdańskich kibiców organem państwowym.
Fragment pochodzi z książki "Biało - zielona Solidarność", autorstwa księdza Jarosława Wąsowicza.
Źródło: kibicewisly.pl
